สวัสดีค่ะเพื่อนๆ เรื่องเรายาวหน่อยนะนี่เป็นกระทู้แรกที่ได้เขียนขึ้น
อยู่ๆเราก็นึกอยากเขียนลงหรือระบายทุกอย่างให้ใครก็ได้ฟังเราเลยเลือกที่จะเขียนลงที่นี่ เราอาจจะเรียงคำพูดไม่ถูกหรือใช่คำพูดที่เป็นกันเองเราขอโทษด้วยนะ....
เริ่มเลยล่ะกันนะ
คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเรากับแฟนคบกันมา 6 เดือน แล้วซึ่งเวลาที่ผ่านมาเรารักเขานะความรู้สึกเราเริ่มจากการที่ได้อยู่กับเขาแล้วสบายใจมากมีความสุข คือเราสองคนมีเพื่อนกันอยู่ในเฟส แล้วมีอยู่วันนึงเขาตั้งตัสว่า อยากไปทะเล อะไรสักอย่างแล้วตอนนั้นเราก็อยากไปเหมือนกันแต่ไม่เคยไปไหนคนเดียวเลยขอเขาไปด้วย *แรดไหมล่ะ* 5555 เราก็คุยหยอกๆกันมาเลื่อยๆ พอถึงวันไป 27 ตุลา 57 ก็ไปด้วยกันเขาก็ไม่คิดแหล่ะว่าเราจะกล้าไปด้วยจิงๆ ทะเลที่เราเลือกไปคือพัทยา เขาเป็นคนที่วางแผนทุกอย่างว่าจะไปไหนบ้างอะไรยังไง ซึ่งเราไม่เคยไปทะเลกับใครเลยนอกจากไปกับครอบครัว ขอเล่าแค่นี้นะเล่ามันจะยาวเพราะไม่ค่อยมีอะไรมาก
พอถึงตอนที่กลับจากพัทยาแล้ว เพื่อนเขาโทรมาชวนไปกินเหล้าไอเราก็อยากไปด้วยเนอะ 5555 จำไม่ได้ว่าขอเขาไปด้วยหรือเขาชวน เราก็เลยชวนเพื่อนเราไปเป็นเพื่อน บังเอินว่าเพื่อนเขาก็เป็นรุ่นพี่เราที่รู้จักแต่ไม่สนิทจนทุกวันนี้ก็เริ่มสนิทกันกว่าเก่า แล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มไปกับเขาทุกวันๆ เราเลยไปบอกรุ่นพี่เราว่าเราชอบอยู่กับเพื่อนพี่แล้วสบายใจดี ก็เลยอยู่ด้วยทุกวันๆ เราก็เริ่มทำตัวเป็นเจ้าของไงไรงี้ เห็นเขาคุยกับใครถึงยังไม่เป็นแฟนกันเราก็เสนอหน้าแอดเฟสไปเลยจ้า 5555555 นางมารร้าย ... ถึงแม้จะไปนั่งให้ยุงกัดเราก็อยากจะอยู่ กลับเช้าทุกวันถึงจะง่วงนอนก็ยังอยากจะอยู่ คือเราเป็นคนที่ อะไรก็ได้ง่ายๆได้หมดไม่ซีเรียสถึงจะขัดกับความคิดเราอะไรที่คนที่เรารักชอบหรืออยากทำเราก็ให้เขาทำหมด แฟนเราไม่ใช่คนหวานไม่ใช่คนโรแมนติกเลย แต่เป็นคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจถึงเราจะไม่เป็นตัวเราเลย ไอเราก็คิดเข้าข้างตัวเองตอนนั้นว่าเขาต้องรู้สึกไรกับเราแน่ๆไรงี้ เท่าที่จำได้เรารึเขาไม่เคยขอกันเป็นแฟนเลย
หลังจากนั้นมาเราก็เริ่มไปไหนด้วยกันบ่อยขึ้นไปกินข้าวไปเที่ยวเขาไปทะเลบ่อยขึ้น ที่ๆแรกที่เราไปหลังจากไปพัทยาถ้าจำไม่ผิดก็คงวังน้ำเขียวโดนส่วนตัวแล้วเราไม่เคยไปไหนอยู่แล้วอยู่แต่บ้านพึ่งมีเขานี่แหล่ะที่เขามาทำให้ชีวิตเรามีสีสันมากขึ้นเยอะเลย เขาก็พาเราไปหลายที่มากซึ่งเราไม่เคยไปมาก่อน จะเล่าวีรกรรมตอนอยู่วังน้ำเขียวให้ฟัง คืองี้นางไปเอารองเท้าหรืออะไรก็ไม่รู้นางเอากุนแจรถไปวางไว้ข้างในแล้วก็ปิดประตูแล้วตอนนั้นเหมือนจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากุนแจอยู่ไหนจนเราไปเอาของในรถหรือจะเอาของไปเก็บนี่แหล่ะพากันหาว้อนเลยจ้า 5555 นางนึกได้มั้งว่าไว้ในรถ เราก็ตึงๆนิดนึงแหล่ะตามประสาผู้หญิงแต่ก็ไม่อยากอะไรมากก็เลยโทรเรียกช่างมาจากในเมืองรอนานมากๆ พอได้กุนแจเขาก็พาเราไปเที่ยวต่อหลายๆที่ซึ่งเราก็เหนื่อยนะแต่ก็อยากไปไรงี้เราตามใจเขาทุกอย่าง อยู่ๆเขาก็พาเราไปเขาใหญ่ต่อเราหลับตลอดทั้งทางเลยจ้า เขาก็ง่วงนะแต่เขาก็ขับไปจนถึงไปถึงก็เที่ยวนิดๆหน่อยแล้วก็กลับ คือแฟนเราเป็นคนชอบเดินทางมากอยู่นึงไม่เคยเป็นว่างเป็นชวนตลอด ขนาดตอนเขาไปทำงานที่เขาใหญ่เราก็ตามเขาไปทุกครั้งที่ไป เราไปก็นึกตลอดแหล่ะว่าเพื่อนเขาจะรำคานไหมไรงี้ ก็ถามเขาตลอดแหล่ะว่ายังไงเขาก็บอกแต่ว่าไม่เป็นไรหลอก ตัวเราสองคนก็เริ่มติดกันขึ้นเลื่อยๆ
จนถึงปีใหม่เราไป Countdown กันที่สีคิ้วอันนี้เราก็ไม่เคยไปอีก เราไปเที่ยวด้วยกันหลายที่แต่ไม่เคยเชคอินด้วยกันเลย อยู่ๆวันนั้นเขาก็แทคเราเป็นครั้งแรก คือเรา แบบ ดีใจมากบอกไม่ถูกอ่ะ แต่เราอ่ะแทคเขาประจำแต่ไม่ค่อยรับเราเลยต้องเข้าไปรับเอง
มาถึงพัทยารอบสองเราไปช่วง Valentine เราก็หวังมากเนอะว่าเค้าคงมี surprise แหล่ะ เพราะเราเป็นคนชอบ surprise มากจนไปกินข้าวกินไรเสร็จก็ไม่มีจ้าเขาเลยพาเราขับรถไปจอมเทียนจากพัทยา ก็ไปนั่งเล่นกัน ซื้อขนมไปนั่งกินเล่นแล้วทีนี้เขาให้เราไปเอาน้ำหลังรถเปิดมาจ้าเรายืนนิ่งสักพักแล้วก็เห็นไปหาเขา เขาก้ลุกขึ้นแล้วยิ้ม มันคือช่อดอกไม้ค่ะคุณผู้ชมทั้งหลายยย น้ำตานี่ครอเลยทีเดียว เขาก็เดินมาเราก็กอดบอกตรงเขินมาก มีข้อความเขียนไว้ด้วย แล้วเขาก็บอกในนั้นด้วยว่าไปรับสถานะในเฟสด้วย เราดีใจม้วกกกกก จับไม่ปล่อยเลย 555 หลังจานั้นรอบ 3 4 5 6 เราไม่ไปล่ะพัทยาเราเลยไปเกาะล้านกันเลย เกาะล้านนี่เราไปกันบ่อยจนรู้จักคนที่นั้นเลยแหล่ะ เกาะล้านนี่เปรียบเสมือนบ้านหลังที่ 2 เพราะไปมันเกือบทุกอาทิตทุกเดือน ไม่หยุดกันเลยทีเดียว
เกาะที่อยู่ด้วยกันเกาะที่สองคือเกาะช้าง เราทะเลาะกันก่อนหน้านี่เขาเลยไปก่อนเราเลยง้อเขาบอกให้ขับรถตามไปเราก็ขับตามไปจริงๆคนเดียว ซึ่งไกลมากล่ะเราไม่เคยขับไปไหนคนเดียวไกลๆเพราะกลัว แล้วดันไปช่วงวันครอบรอบที่เขาตั้งไว้ แต่ดันทะเลาะกันอีกเห้ออออ แต่ก็ดีกันคือเก่า พอล่ะเรื่องแฮปปี้
เข้าสู่โหมดเศร้าบ้าง คือตลอดเวลาที่คบกันมาไม่เคยมีวันที่จะไม่ทะเลาะกันเลยก็ว่าได้ เพราะทะเลาะกันได้ทุกวัน ซึ่งมันก็เกิดจากตัวเราทั้งนั้น ทะเลาะกันจนมากเริ่มแรงขึ้นเลื่อยๆเราก็ง้อเขาทุกครั้งแค่บางทีเราก็อยากให้เขาง้อเราบ้างถึงเราจะผิดเขาจะถูกแต่เขาไม่เคยง้อเลยเพราะเขาเคยพูดว่าใครดีมาดีตอบใครแย่มากแย่กับคืน เราก็เลยต้องเป็นฝ่ายขอโทษเขาทุกครั้ง นิดๆหน่อยก็ทะเลาะ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ทะเลาะกันได้หมด ยิ่งหลังๆมาทะเลาะกันจนเขาเริ่มเหนื่อยเริ่มเบื่อเริ่มไม่ไว้ใจเรา แต่เราก็ไม่ยอมปล่อยเขาไปสักทีทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็จะอยู่ด้วยทะเลาะเราเลยขอคืนดีได้ แต่เวลาที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันทะเลาะกันเหมือนบอกเลิกไปในๆ เราก็ไปเที่ยวตลอด เพราะเราเป็นคนไม่ชอบบอกเรื่องนี่กับคนที่บ้าน เราไม่ชอบอยู่คนเดียว เราไม่กล้าที่จะอยู่ในที่เงียบๆคนเดียว เราเลยออกไปกับเพื่อน พอเขารู้เขาก็มาว่าเราถ้ารู้สึกผิดจริงคงไม่ออกไปไหนหลอก ผ่านไป สามวัน เราก็ง้อเขาอยู่ดี เรายอมที่จะโดนเขาด่าโดนว่าไม่ว่าเขาจะด่าอะไรก็ตาม เขาก็ขอให้สิ่งที่เขาอยากเห็นในตัวเรา พูดให้เราจำ แต่พอ 4 5 วันเราไม่ได้ลืมหลอกแต่เรากับมาเป็นเราไงมันเลยดูไม่ค่อยจะฟังคำพูดเขาเท่าไร ทะเลาะกันแรงถึงขั้นเขาขึ้นกูแต่เราไม่เพราะเขาเป็นรุ่นพี่ เราเคยถึงขั้นตบเขาต่อยจมูกเขา แล้วหลังจากนั้นก็เริ่มแรงขึ้นเลื่อยๆ แต่เขาไม่เคยทำร้ายเรานะ เขาเป็นคนที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ชอบใช้คำพูดที่เราฟังแล้วมันดูกัดจิกเราชอบทำหน้าใส่เรา แล้วยิ่งเวลาทะเลาะกันตอนเราขับรถเราก็ชอบเยียบใส่ขับช้าบ้างเรวบ้าง เขาเคยขอให้เราเปลี่ยนเป็นไปตามที่เขาบอกหลายครั้งแต่เราก็เป็นอยู่ได้แค่ไม่กี่วัน เราก็เคยขอให้เขาเปลี่ยนนะ แต่เขาบอกเราว่าก็เป็นของเขาแบบนี้แล้วจะทำไม เราก็เลยเงียบเหมือนประมานว่าถ้ารับไม่ได้ก็ไปเราเลยยอม เราโวยวายร้องไห้จะเป็นบ้าขอร้องให้เขาไม่ไปจากเราตลอด เขาบอกเขาเก็บรายละเอียดเล็กๆทุกอย่างมันก้จิง แต่เขาไม่แสดงออกเลย แล้วตลอดเวลาที่คบกันเราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าทะเลาะกันเรื่องอะไรบ้าง เพราะไม่อยากจะเอาเรื่องที่มันไม่ดีเข้ามาแต่เขาดันจำได้ตลอด เราเข้าใจความรู้สึกเขานะว่ามันรู้สึกยังไงเพราะถ้าเป็นเรา เราก็เหนื่อยเหมือนกันับการกระทำของคนที่รัก เขาหวังกับเรามากเขาอยากใช้ชีวิตคู่กับเขาไปนานๆ เราเคยวางแผนว่าจะไปไหนมาไหนด้วยกันอีกหลายที่ แต่หลังจากนี้คงไม่ได้ไปไหน้วยกันแล้ว เพราะเราก็ไม่อยากให้เขาต้องมาเหนื่อยกับคนอย่างเราอีกแล้ว
ถึงมันจะยากมากๆแต่เราก็ต้องยอมเพราะเขาต้องการแบบนี้ เราเลยบอกเขาว่าเห็นไหมเราฟังเขาจนวินาทีสุดท้าย แล้วครั้งสุดท้ายที่ทะเลาะกันเราก็ไปเที่ยวกับเพื่อนที่มหาลัยแต่เราไปเราสนุกแปปๆแล้วเราก็นั่งซึมตลอดเวลาเขาโทรหาเพื่อนเราทักหาเพื่อนเราไม่รู้กี่คนบอกให้โทรกลับเพราะเดือดร้อนอ้างแม่บ้างล่ะเราไม่รู้ว่าอะไรจริงไม่จริงเราไม่รับโทรสับเขา ก่อนที่เขาจะมาตะโกนใส่เราว่าเล่นตัวไปนะคนอื่นเขาเดือดร้อนเราเพิ่งจับโทรสับได้ไม่ถึงนาทีเราตกใจมาก แล้วจนแยกย้ายกับเพื่อน
กลับมาบ้านเราเลยบอกเขาว่าไม่ต้องมาเห็นค่ากันตอนเดือดร้อน แล้วเขาก็พิมไรมาสารพัดเราบอกเขาไปว่าตามสบายอยากคิดอะไรก็คิดเราไม่อยากฟังแล้ว เราก็บอกให้เขาไปเจอคนที่ดีๆคนที่ทำให้เขามีความมสุขได้ สักพักเราก็เลิกออนเฟสไปเลย คำสุดท้ายที่เห็นจากเขาคือรักมากแล้วก็รูปยิ้ม ตอนนี้เราอยากไปให้ไกลมากแต่เราก็กลัวเพราะไปดูดวงแล้วพี่หมอทักว่าไม่ดี ช่วงนี้ชีวิตแย่มากแย่เพราะตัวเราเองทั้งนั้น หลายครั้งที่คิดอยากจะไปจากทุกคนไม่ว่าใครเพื่อนแฟนครอบครัว เพราะอยู่ไปมันก็มีแต่เรื่องแย่ๆ เขาบอกเราไว้ว่าเราทำอะไรเราต้องยอมรับกับผลที่มันเกิดขึ้นให้ได้และครั้งนี้เราจะต้องยอมรับมันให้ได้เผื่ออะไรมันจะดีขึ้นมาสำหรับตัวเขาและตัวเราและสำหรับคนอื่นๆ จะลองออกมาดูเผื่อมันจะดี เนอะ
ที่ผ่านมาเราผิดเองชอบทำตัวแย่ไม่เคยนึกถึงใจเทอทำให้เทอรู้สึกแย่กับเราทำให้เทอต้องอดทนกับนิสัยเราไม่ได้ทำให้เทอชินชากับการกระทำและคำพูดของเรา ขอโทดที่งี่เง่าใส่ชอบทำในสิ่งที่เทอไม่ชอบ เทอบอกเราจนเทอจะไปจากเราจิงๆ ยังอยากมีเทออยู่ข้างๆ เราขอโทดนะ คิดถึงเสมอ รัก
..........จากนี้เจนขอให้ธีมีความสุขมากๆเจอคนที่ดีคนที่เหมาะสมกับธีถ้าเจอเขาแล้วรักเขาให้มากๆนะ อย่าปล่อยเขาไปไหนขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมาเราจะคิดถึงเสมอนะ รักและจดจำเรื่องราวของเราตลอดไป...... ...
อยากฝากถึงคนที่เจอคนที่ดีแล้วขอร้องอย่าปล่อยเขาไปนะไม่งั้นคุณจะเสียใจเหมือนเราตลอดชีวิต
ขอบคุณคนที่เข้ามาฟังเราบ่นนะขอบคุณจริงๆเรื่องของเรามีแค่นี้แหล่ะ ขอบคุณไม่รู้จะขอบคุณยังไงจริงๆจากใจ 
ยอมรับแล้วเดินจากมา เราคิดถูกแล้วใช่ไหม....
อยู่ๆเราก็นึกอยากเขียนลงหรือระบายทุกอย่างให้ใครก็ได้ฟังเราเลยเลือกที่จะเขียนลงที่นี่ เราอาจจะเรียงคำพูดไม่ถูกหรือใช่คำพูดที่เป็นกันเองเราขอโทษด้วยนะ....
เริ่มเลยล่ะกันนะ
คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเรากับแฟนคบกันมา 6 เดือน แล้วซึ่งเวลาที่ผ่านมาเรารักเขานะความรู้สึกเราเริ่มจากการที่ได้อยู่กับเขาแล้วสบายใจมากมีความสุข คือเราสองคนมีเพื่อนกันอยู่ในเฟส แล้วมีอยู่วันนึงเขาตั้งตัสว่า อยากไปทะเล อะไรสักอย่างแล้วตอนนั้นเราก็อยากไปเหมือนกันแต่ไม่เคยไปไหนคนเดียวเลยขอเขาไปด้วย *แรดไหมล่ะ* 5555 เราก็คุยหยอกๆกันมาเลื่อยๆ พอถึงวันไป 27 ตุลา 57 ก็ไปด้วยกันเขาก็ไม่คิดแหล่ะว่าเราจะกล้าไปด้วยจิงๆ ทะเลที่เราเลือกไปคือพัทยา เขาเป็นคนที่วางแผนทุกอย่างว่าจะไปไหนบ้างอะไรยังไง ซึ่งเราไม่เคยไปทะเลกับใครเลยนอกจากไปกับครอบครัว ขอเล่าแค่นี้นะเล่ามันจะยาวเพราะไม่ค่อยมีอะไรมาก
พอถึงตอนที่กลับจากพัทยาแล้ว เพื่อนเขาโทรมาชวนไปกินเหล้าไอเราก็อยากไปด้วยเนอะ 5555 จำไม่ได้ว่าขอเขาไปด้วยหรือเขาชวน เราก็เลยชวนเพื่อนเราไปเป็นเพื่อน บังเอินว่าเพื่อนเขาก็เป็นรุ่นพี่เราที่รู้จักแต่ไม่สนิทจนทุกวันนี้ก็เริ่มสนิทกันกว่าเก่า แล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มไปกับเขาทุกวันๆ เราเลยไปบอกรุ่นพี่เราว่าเราชอบอยู่กับเพื่อนพี่แล้วสบายใจดี ก็เลยอยู่ด้วยทุกวันๆ เราก็เริ่มทำตัวเป็นเจ้าของไงไรงี้ เห็นเขาคุยกับใครถึงยังไม่เป็นแฟนกันเราก็เสนอหน้าแอดเฟสไปเลยจ้า 5555555 นางมารร้าย ... ถึงแม้จะไปนั่งให้ยุงกัดเราก็อยากจะอยู่ กลับเช้าทุกวันถึงจะง่วงนอนก็ยังอยากจะอยู่ คือเราเป็นคนที่ อะไรก็ได้ง่ายๆได้หมดไม่ซีเรียสถึงจะขัดกับความคิดเราอะไรที่คนที่เรารักชอบหรืออยากทำเราก็ให้เขาทำหมด แฟนเราไม่ใช่คนหวานไม่ใช่คนโรแมนติกเลย แต่เป็นคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจถึงเราจะไม่เป็นตัวเราเลย ไอเราก็คิดเข้าข้างตัวเองตอนนั้นว่าเขาต้องรู้สึกไรกับเราแน่ๆไรงี้ เท่าที่จำได้เรารึเขาไม่เคยขอกันเป็นแฟนเลย
หลังจากนั้นมาเราก็เริ่มไปไหนด้วยกันบ่อยขึ้นไปกินข้าวไปเที่ยวเขาไปทะเลบ่อยขึ้น ที่ๆแรกที่เราไปหลังจากไปพัทยาถ้าจำไม่ผิดก็คงวังน้ำเขียวโดนส่วนตัวแล้วเราไม่เคยไปไหนอยู่แล้วอยู่แต่บ้านพึ่งมีเขานี่แหล่ะที่เขามาทำให้ชีวิตเรามีสีสันมากขึ้นเยอะเลย เขาก็พาเราไปหลายที่มากซึ่งเราไม่เคยไปมาก่อน จะเล่าวีรกรรมตอนอยู่วังน้ำเขียวให้ฟัง คืองี้นางไปเอารองเท้าหรืออะไรก็ไม่รู้นางเอากุนแจรถไปวางไว้ข้างในแล้วก็ปิดประตูแล้วตอนนั้นเหมือนจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากุนแจอยู่ไหนจนเราไปเอาของในรถหรือจะเอาของไปเก็บนี่แหล่ะพากันหาว้อนเลยจ้า 5555 นางนึกได้มั้งว่าไว้ในรถ เราก็ตึงๆนิดนึงแหล่ะตามประสาผู้หญิงแต่ก็ไม่อยากอะไรมากก็เลยโทรเรียกช่างมาจากในเมืองรอนานมากๆ พอได้กุนแจเขาก็พาเราไปเที่ยวต่อหลายๆที่ซึ่งเราก็เหนื่อยนะแต่ก็อยากไปไรงี้เราตามใจเขาทุกอย่าง อยู่ๆเขาก็พาเราไปเขาใหญ่ต่อเราหลับตลอดทั้งทางเลยจ้า เขาก็ง่วงนะแต่เขาก็ขับไปจนถึงไปถึงก็เที่ยวนิดๆหน่อยแล้วก็กลับ คือแฟนเราเป็นคนชอบเดินทางมากอยู่นึงไม่เคยเป็นว่างเป็นชวนตลอด ขนาดตอนเขาไปทำงานที่เขาใหญ่เราก็ตามเขาไปทุกครั้งที่ไป เราไปก็นึกตลอดแหล่ะว่าเพื่อนเขาจะรำคานไหมไรงี้ ก็ถามเขาตลอดแหล่ะว่ายังไงเขาก็บอกแต่ว่าไม่เป็นไรหลอก ตัวเราสองคนก็เริ่มติดกันขึ้นเลื่อยๆ
จนถึงปีใหม่เราไป Countdown กันที่สีคิ้วอันนี้เราก็ไม่เคยไปอีก เราไปเที่ยวด้วยกันหลายที่แต่ไม่เคยเชคอินด้วยกันเลย อยู่ๆวันนั้นเขาก็แทคเราเป็นครั้งแรก คือเรา แบบ ดีใจมากบอกไม่ถูกอ่ะ แต่เราอ่ะแทคเขาประจำแต่ไม่ค่อยรับเราเลยต้องเข้าไปรับเอง
มาถึงพัทยารอบสองเราไปช่วง Valentine เราก็หวังมากเนอะว่าเค้าคงมี surprise แหล่ะ เพราะเราเป็นคนชอบ surprise มากจนไปกินข้าวกินไรเสร็จก็ไม่มีจ้าเขาเลยพาเราขับรถไปจอมเทียนจากพัทยา ก็ไปนั่งเล่นกัน ซื้อขนมไปนั่งกินเล่นแล้วทีนี้เขาให้เราไปเอาน้ำหลังรถเปิดมาจ้าเรายืนนิ่งสักพักแล้วก็เห็นไปหาเขา เขาก้ลุกขึ้นแล้วยิ้ม มันคือช่อดอกไม้ค่ะคุณผู้ชมทั้งหลายยย น้ำตานี่ครอเลยทีเดียว เขาก็เดินมาเราก็กอดบอกตรงเขินมาก มีข้อความเขียนไว้ด้วย แล้วเขาก็บอกในนั้นด้วยว่าไปรับสถานะในเฟสด้วย เราดีใจม้วกกกกก จับไม่ปล่อยเลย 555 หลังจานั้นรอบ 3 4 5 6 เราไม่ไปล่ะพัทยาเราเลยไปเกาะล้านกันเลย เกาะล้านนี่เราไปกันบ่อยจนรู้จักคนที่นั้นเลยแหล่ะ เกาะล้านนี่เปรียบเสมือนบ้านหลังที่ 2 เพราะไปมันเกือบทุกอาทิตทุกเดือน ไม่หยุดกันเลยทีเดียว
เกาะที่อยู่ด้วยกันเกาะที่สองคือเกาะช้าง เราทะเลาะกันก่อนหน้านี่เขาเลยไปก่อนเราเลยง้อเขาบอกให้ขับรถตามไปเราก็ขับตามไปจริงๆคนเดียว ซึ่งไกลมากล่ะเราไม่เคยขับไปไหนคนเดียวไกลๆเพราะกลัว แล้วดันไปช่วงวันครอบรอบที่เขาตั้งไว้ แต่ดันทะเลาะกันอีกเห้ออออ แต่ก็ดีกันคือเก่า พอล่ะเรื่องแฮปปี้
เข้าสู่โหมดเศร้าบ้าง คือตลอดเวลาที่คบกันมาไม่เคยมีวันที่จะไม่ทะเลาะกันเลยก็ว่าได้ เพราะทะเลาะกันได้ทุกวัน ซึ่งมันก็เกิดจากตัวเราทั้งนั้น ทะเลาะกันจนมากเริ่มแรงขึ้นเลื่อยๆเราก็ง้อเขาทุกครั้งแค่บางทีเราก็อยากให้เขาง้อเราบ้างถึงเราจะผิดเขาจะถูกแต่เขาไม่เคยง้อเลยเพราะเขาเคยพูดว่าใครดีมาดีตอบใครแย่มากแย่กับคืน เราก็เลยต้องเป็นฝ่ายขอโทษเขาทุกครั้ง นิดๆหน่อยก็ทะเลาะ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ทะเลาะกันได้หมด ยิ่งหลังๆมาทะเลาะกันจนเขาเริ่มเหนื่อยเริ่มเบื่อเริ่มไม่ไว้ใจเรา แต่เราก็ไม่ยอมปล่อยเขาไปสักทีทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็จะอยู่ด้วยทะเลาะเราเลยขอคืนดีได้ แต่เวลาที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันทะเลาะกันเหมือนบอกเลิกไปในๆ เราก็ไปเที่ยวตลอด เพราะเราเป็นคนไม่ชอบบอกเรื่องนี่กับคนที่บ้าน เราไม่ชอบอยู่คนเดียว เราไม่กล้าที่จะอยู่ในที่เงียบๆคนเดียว เราเลยออกไปกับเพื่อน พอเขารู้เขาก็มาว่าเราถ้ารู้สึกผิดจริงคงไม่ออกไปไหนหลอก ผ่านไป สามวัน เราก็ง้อเขาอยู่ดี เรายอมที่จะโดนเขาด่าโดนว่าไม่ว่าเขาจะด่าอะไรก็ตาม เขาก็ขอให้สิ่งที่เขาอยากเห็นในตัวเรา พูดให้เราจำ แต่พอ 4 5 วันเราไม่ได้ลืมหลอกแต่เรากับมาเป็นเราไงมันเลยดูไม่ค่อยจะฟังคำพูดเขาเท่าไร ทะเลาะกันแรงถึงขั้นเขาขึ้นกูแต่เราไม่เพราะเขาเป็นรุ่นพี่ เราเคยถึงขั้นตบเขาต่อยจมูกเขา แล้วหลังจากนั้นก็เริ่มแรงขึ้นเลื่อยๆ แต่เขาไม่เคยทำร้ายเรานะ เขาเป็นคนที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ชอบใช้คำพูดที่เราฟังแล้วมันดูกัดจิกเราชอบทำหน้าใส่เรา แล้วยิ่งเวลาทะเลาะกันตอนเราขับรถเราก็ชอบเยียบใส่ขับช้าบ้างเรวบ้าง เขาเคยขอให้เราเปลี่ยนเป็นไปตามที่เขาบอกหลายครั้งแต่เราก็เป็นอยู่ได้แค่ไม่กี่วัน เราก็เคยขอให้เขาเปลี่ยนนะ แต่เขาบอกเราว่าก็เป็นของเขาแบบนี้แล้วจะทำไม เราก็เลยเงียบเหมือนประมานว่าถ้ารับไม่ได้ก็ไปเราเลยยอม เราโวยวายร้องไห้จะเป็นบ้าขอร้องให้เขาไม่ไปจากเราตลอด เขาบอกเขาเก็บรายละเอียดเล็กๆทุกอย่างมันก้จิง แต่เขาไม่แสดงออกเลย แล้วตลอดเวลาที่คบกันเราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าทะเลาะกันเรื่องอะไรบ้าง เพราะไม่อยากจะเอาเรื่องที่มันไม่ดีเข้ามาแต่เขาดันจำได้ตลอด เราเข้าใจความรู้สึกเขานะว่ามันรู้สึกยังไงเพราะถ้าเป็นเรา เราก็เหนื่อยเหมือนกันับการกระทำของคนที่รัก เขาหวังกับเรามากเขาอยากใช้ชีวิตคู่กับเขาไปนานๆ เราเคยวางแผนว่าจะไปไหนมาไหนด้วยกันอีกหลายที่ แต่หลังจากนี้คงไม่ได้ไปไหน้วยกันแล้ว เพราะเราก็ไม่อยากให้เขาต้องมาเหนื่อยกับคนอย่างเราอีกแล้ว
ถึงมันจะยากมากๆแต่เราก็ต้องยอมเพราะเขาต้องการแบบนี้ เราเลยบอกเขาว่าเห็นไหมเราฟังเขาจนวินาทีสุดท้าย แล้วครั้งสุดท้ายที่ทะเลาะกันเราก็ไปเที่ยวกับเพื่อนที่มหาลัยแต่เราไปเราสนุกแปปๆแล้วเราก็นั่งซึมตลอดเวลาเขาโทรหาเพื่อนเราทักหาเพื่อนเราไม่รู้กี่คนบอกให้โทรกลับเพราะเดือดร้อนอ้างแม่บ้างล่ะเราไม่รู้ว่าอะไรจริงไม่จริงเราไม่รับโทรสับเขา ก่อนที่เขาจะมาตะโกนใส่เราว่าเล่นตัวไปนะคนอื่นเขาเดือดร้อนเราเพิ่งจับโทรสับได้ไม่ถึงนาทีเราตกใจมาก แล้วจนแยกย้ายกับเพื่อน
กลับมาบ้านเราเลยบอกเขาว่าไม่ต้องมาเห็นค่ากันตอนเดือดร้อน แล้วเขาก็พิมไรมาสารพัดเราบอกเขาไปว่าตามสบายอยากคิดอะไรก็คิดเราไม่อยากฟังแล้ว เราก็บอกให้เขาไปเจอคนที่ดีๆคนที่ทำให้เขามีความมสุขได้ สักพักเราก็เลิกออนเฟสไปเลย คำสุดท้ายที่เห็นจากเขาคือรักมากแล้วก็รูปยิ้ม ตอนนี้เราอยากไปให้ไกลมากแต่เราก็กลัวเพราะไปดูดวงแล้วพี่หมอทักว่าไม่ดี ช่วงนี้ชีวิตแย่มากแย่เพราะตัวเราเองทั้งนั้น หลายครั้งที่คิดอยากจะไปจากทุกคนไม่ว่าใครเพื่อนแฟนครอบครัว เพราะอยู่ไปมันก็มีแต่เรื่องแย่ๆ เขาบอกเราไว้ว่าเราทำอะไรเราต้องยอมรับกับผลที่มันเกิดขึ้นให้ได้และครั้งนี้เราจะต้องยอมรับมันให้ได้เผื่ออะไรมันจะดีขึ้นมาสำหรับตัวเขาและตัวเราและสำหรับคนอื่นๆ จะลองออกมาดูเผื่อมันจะดี เนอะ
ที่ผ่านมาเราผิดเองชอบทำตัวแย่ไม่เคยนึกถึงใจเทอทำให้เทอรู้สึกแย่กับเราทำให้เทอต้องอดทนกับนิสัยเราไม่ได้ทำให้เทอชินชากับการกระทำและคำพูดของเรา ขอโทดที่งี่เง่าใส่ชอบทำในสิ่งที่เทอไม่ชอบ เทอบอกเราจนเทอจะไปจากเราจิงๆ ยังอยากมีเทออยู่ข้างๆ เราขอโทดนะ คิดถึงเสมอ รัก
..........จากนี้เจนขอให้ธีมีความสุขมากๆเจอคนที่ดีคนที่เหมาะสมกับธีถ้าเจอเขาแล้วรักเขาให้มากๆนะ อย่าปล่อยเขาไปไหนขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมาเราจะคิดถึงเสมอนะ รักและจดจำเรื่องราวของเราตลอดไป...... ...
อยากฝากถึงคนที่เจอคนที่ดีแล้วขอร้องอย่าปล่อยเขาไปนะไม่งั้นคุณจะเสียใจเหมือนเราตลอดชีวิต
ขอบคุณคนที่เข้ามาฟังเราบ่นนะขอบคุณจริงๆเรื่องของเรามีแค่นี้แหล่ะ ขอบคุณไม่รู้จะขอบคุณยังไงจริงๆจากใจ