มีใครเป็นเหมือนข้าพเจ้าบ้างคะ ข้าพเจ้าเคยคบกับคนๆหนึ่งอยู่ แต่ๆๆๆๆๆๆ ข้าพเจ้าชอบอยู่คนเดียว
รู้สึกดีมากเวลามีคนมาชอบ พอคุยกันไปนานๆเราเองที่เริ่มจะเบื่อ จากที่คุยกันบ่อยๆ กลายเป็นไม่ค่อยสนใจ ทั้งในแชท โทรศัพท์ ถ้าอยากคุยก็คุย ไม่อยากคุยเราก็จะไม่รับสาย ในแชทก็ส่งแต่ติ๊กเกอร์ แต่ถ้าจะไปไหนให้บอกก่อนไม่อย่างงั้นมีวีน ไม่ค่อยอยากไปกินข้าว หรือทำกิจกรรมหลายๆอย่างสองต่อสองเหมือนที่คู้รักควรจะทำ ข้าพเจ้าชอบอยู่กับเพื่อนคะ ถ้าเพื่อนชวนนี่ไปไหนไปกัน แต่พอเขาชวนข้าพเจ้าจะบ่ายเบี่ยงตลอด เขาเคยขอข้าพเจ้าคบกันเป็นแฟนแบบจิงๆจังๆ แต่ข้าพเจ้าปฎิเสธคะ รู้สึกว่ากลัวเขาจะล้ำเส้นเรา แต่ก็ไม่อยากให้หายไป ข้าพเจ้าบอกเขาว่าขอเวลาอีกหน่อย ก็เป็นอยู่อย่างนี้แหละคะมาพักหนึ่ง ทะเลาะกันบ่อยมากเรื่องความสัมพันธ์นี้ จนข้าพเจ้าเริ่มเหนื่อย และก็เบื่อ ประมาณว่าไม่อยากคุยและก็เริ่มไม่สนใจเหมือนตอนจีบกันใหม่ๆ แต่เวลาที่เขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น เรารู้สึกหึงหวงนะคะไม่อยากให้เขาไปคุยกับคนอื่น ไม่เอาแต่ก็ไม่ทิ้ง
รู้ดีคะว่าเห็นแก่ตัว แต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน คนก่อน ข้าพเจ้าก็เป็นแบบนี้แหละคะ หรือข้าพเจ้าไม่พร้อมที่จะมีใคร
หรือเราควรอยู่คนเดียว
รู้สึกดีมากเวลามีคนมาชอบ พอคุยกันไปนานๆเราเองที่เริ่มจะเบื่อ จากที่คุยกันบ่อยๆ กลายเป็นไม่ค่อยสนใจ ทั้งในแชท โทรศัพท์ ถ้าอยากคุยก็คุย ไม่อยากคุยเราก็จะไม่รับสาย ในแชทก็ส่งแต่ติ๊กเกอร์ แต่ถ้าจะไปไหนให้บอกก่อนไม่อย่างงั้นมีวีน ไม่ค่อยอยากไปกินข้าว หรือทำกิจกรรมหลายๆอย่างสองต่อสองเหมือนที่คู้รักควรจะทำ ข้าพเจ้าชอบอยู่กับเพื่อนคะ ถ้าเพื่อนชวนนี่ไปไหนไปกัน แต่พอเขาชวนข้าพเจ้าจะบ่ายเบี่ยงตลอด เขาเคยขอข้าพเจ้าคบกันเป็นแฟนแบบจิงๆจังๆ แต่ข้าพเจ้าปฎิเสธคะ รู้สึกว่ากลัวเขาจะล้ำเส้นเรา แต่ก็ไม่อยากให้หายไป ข้าพเจ้าบอกเขาว่าขอเวลาอีกหน่อย ก็เป็นอยู่อย่างนี้แหละคะมาพักหนึ่ง ทะเลาะกันบ่อยมากเรื่องความสัมพันธ์นี้ จนข้าพเจ้าเริ่มเหนื่อย และก็เบื่อ ประมาณว่าไม่อยากคุยและก็เริ่มไม่สนใจเหมือนตอนจีบกันใหม่ๆ แต่เวลาที่เขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น เรารู้สึกหึงหวงนะคะไม่อยากให้เขาไปคุยกับคนอื่น ไม่เอาแต่ก็ไม่ทิ้ง
รู้ดีคะว่าเห็นแก่ตัว แต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน คนก่อน ข้าพเจ้าก็เป็นแบบนี้แหละคะ หรือข้าพเจ้าไม่พร้อมที่จะมีใคร