ทิชชู่ก็เอาไม่อยู่ น้ำตาแตกซะขนาดนี้

คิดว่าวันนี้จะเบาๆ ทั้งๆที่รู้ว่าเดี๋ยวจะมาขอขมากัน แต่พอดูฉากนี้เข้าไปเท่านั้น.... ร้องไห้ซะ..... ไม่คิดว่าจะอินขนาดนี้เลยนะ อุไร กับพยอม....มีความสุขกันซะทีนะ. เพื่อนกันยังไงก็เพื่อน เฮ้อ เดี๋ย

ปัญหาระดับชาติของผมคือ เวลาไปกินอาหาร บางร้านมันไม่มีทิชชู่นี่แหละ คือ อาหารไทยส่วนใหญ่นะครับ มันมีเครื่องเทศที่ชวนให้นำหูน้ำตาไหลเหลือเกิน ไหนจะก๋วยเตี๋ยวที่ร้อนๆ อีก เวลาที่จะต้องเช็ดแล้วมันไม่มีให

วันนี้เราเสียความรู้สึกกับเน็ตais มากค่ะ โกรธจนอยากจะร้องไห้ เราเพิ่งสมัครเน็ตเต็มสปีดพร้อมกับโปรดูบอลอังกฤษไป แต่คับแค้นใจดูทีมรักแล้วสดุดจ๊าดดดด เน็ตมันเริ่มกากมาหลายเดือนแล้ว แต่ช่วงหลังค่อนข้างหนั

ตอนนี้กระแสทหารกำลังมาแรงมากกับเหตุปะทะกัมพูชา ในขณะที่คนอื่นน้ำหูน้ำตาไหล ร้องไห้ ตื้นตันผมกับรู้สึกแปลกๆเหมือนสื่อหรือข่าวพยายาม ปลูกปั่นอารมณ์ โกรธมากกว่าปกติ ผมดูแรกๆก็ไม่ได้อะไรสักพัก รู้สึกโกรธเ

เห็นภาพข่าวเจรจาหยุดยิง มีทั้งรอยยิ้ม จับมือถือแขน โอบกอดกัน อย่างสนิทสนม คืออะไร ? ไม่เข้าใจเลยสักนิด คนตายเป็นเบือเลยนะ พลเรือน ทหารกล้า พ่อแม่พี่น้องลูกเต้าเขาเล่าจะอยู่ยังไงต่อ จิตใจทำด้วยอะไร

https://www.youtube.com/watch?v=JX5jx3z2FDc เพลง: พรหมบ่ลิขิต ศิลปิน: เบส เงินไหลมา คำร้อง/ทำนอง: เต้ บุญยปกรณ์ เรียบเรียง: อาร์ม คนบ้านนอก "พรหมบ่ลิขิต" เพลงเศร้าบาดลึกจากเสียงร้องของ เบส

เวลาพี่ชายแตะเท้าแกล้งให้จั๊กกะจี้จะรู้สึกแย่มาก ๆ รู้สึกรังเกียจ แล้วน้ำตามันจะไหลอัตโนมัติเลย เป็นแบบนี้ทุกครั้ง แตะขาปุ๊บน้ำตาไหลปั๊บ เป็นแค่เหตุการณ์นี้ด้วยค่ะ มันรู้สึกรังเกียจแล้วก็เกลียดสัมผัสแ

ฉากที่ประยง ไปขอขมาอาอ่ำ แล้ว พยอมขอขมาเพื่อนรักคืออุไร ทำให้ซื้งมากเลยคะ และอีกฉากที่ทำให้ซึ้งอีกฉาก คือ ตอนที่ระพี บอกกับพยอมว่าเราคือครอบครัวเดียวกัน (น้ำตาไหล ทั้งสองฉากเลยค่ะ) เป็นละครน้ำดี และให

(เรากับเขาเป้นผู้หญิงกันและอายุต่างกันเกือบสิบปี) เรากับเขารู้จักมาตั้งแต่ปีประมาณ2566จนถึงตอนนี้น่าจะ3ปีแล้ว คือเริ่มแรกเรากับเขาชอบศิลปินวงเดียวกัน ทีนี้เราเห้นเขาไป คอนเสิร์ตก็รีพายไป แล้วก็ได้คุยก