ความรู้สึกนี้มันคืออะไร?

เรามีรุ่นพี่คนนึงแอบชอบเรามา 3 ปีเต็มๆ ครั้งแรกที่เจอกันก็เป็นเรื่องที่บังเอิญมากๆเพราะรุ่นพี่คนนั้นเขาเห็นเรา แต่เราไม่เห็นเขา  แล้วก็ได้มาคุยๆกันทุกวันแต่ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าชอบเรา แล้วตอนนั้นเรามีแฟนซึ่งพี่เขาเองก็รู้ว่าเรามีแฟนแล้วอะไรทำนองนี้ ช่วงวาเลนไทนพี่เขาก็เอาดอกกุหลาบมาให้ช่อนึงแบบเขิลๆตอนนั้นเราก็พอที่จะรู้และล่ะว่าเขาคิดยังไงกับเรา แต่ก็ยังไม่พูดอะไรมากมาย รอดูท่าทีพี่เขาแต่เราก็จะย้ำอยู่เสมออะว่าเขาเหมือนพี่ชายที่แสนดีของเราเลยแต่เขาก็ไม่ได้อะไรมากมายเขาก็ยังคุยกับเราเหมือนเดิมทุกวันๆ มีหลายครั้งที่เวลาเรามีเรื่องทะเลาะกับเเฟน ก็จะมีพี่เขาที่คอยรับฟัง คอยเป็นที่ปรึกษาให้ตลอด วันเกิดเราเขาก็มาคอยอวยพรวันเกิดให้ตลอด แล้วมีอยู่ครั้งนึงที่พี่เขาสารภาพความรู้สึก แต่แบบตัวเราเองปฏิเสธเขาไปด้วยคำว่า เรารู้สึกกับพี่เขาแค่พี่น้องเขาเหมือนพี่ชายของเราอ่ะ แล้วเราไม่อยากให้พี่เขาต้องมาเจ็บอ่ะเรากลัวว่าความรู้สึกเรามันไม่ใช่แบบคนรักกัน เรากลัวว่าถ้าเราเลิกกับพี่เขาไปมันจะไม่เหมือนเดิมอ่ะ คือเอาง่ายๆว่าพี่เขาดีๆทุกอย่างมีอยู่ช่วงนึงที่พี่เขาเหมือนพยายามหายไปไม่ทักเราแต่เขาก็ทำไม่ได้สักครั้ง เขาเป็นผช.ที่แบบทำให้เราทุกอย่างตามที่เราขอไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม เขาจะทำให้หมด เวลาที่เราได้คุยกับพี่เขามันแบบเหมือนแค่เราพูดแค่ไม่กี่คำ พี่เขาก็เข้าใจเรา บางทีเราร้องไห้ทุกข์ใจมากๆกับเรื่องที่เจอ แค่ได้คุยกับพี่เขามันก็ทำให้เราหัวเราะจนลืมเรื่องแย่ๆที่เราเจอไปเลย คือคุยกับใครมันก็ไม่เหมือนกับที่เราคุยกับรุ่นพี่คนนี้เลยเขามักจะมีคำพูดที่มีความคิดดีๆคอยเตือนสติเราได้เสมอ ทุกวันนี้เรายังโสด พี่เขาก็ยังโสด พี่เขาก็ยังแบบคอยทักมาหาเราเรื่อยๆ จนแบบบางทีตัวเราเองก็สับสนกับความรู้สึกตัวเองว่ามันคืออะไร?