คนที่ทำให้เราหัวเราะ ร้องไห้ และนั่งยิ้มได้จนหน้าบานนี่ยังไงกัน

...คือจริงๆนะ...เจ้าของกระทู้เป็นผญ.แล้วอยากรู้ว่า..ถ้าเราเจอคนคนนึงที่เค้าทำให้เราเป็นได้ทั้งสามอย่างตามหัวข้อกระทู้อ่ะ..เราควรทำยังไงดีคะ..? จริงๆเจ้าของกระทู้ไม่เคยมีความรักกับใครเค้ามาก่อน..คือ...ไม่กล้ารักใครมั้งนะ...แต่มีอยู่วันนึง..(เรื่องมันผ่ายมาเกือบ3ปีละ)..จขกท.กำลังหาหนังสืออ่านเตรียมสอบอยู่ แล้วบังเอิญ.ไปเจอพี่คนนึง..ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นใคร..โพสต์ขายหนังสือในกลุ่มๆนึง..ขอไม่บอกนะ..ตอนแรกๆก็ไม่ได้สนใจอะไร...แต่พอเข้าไปดูอีกรอบ...เห้ยย..อยากได้หนังสือเล่มนี้จังงง...เราก็เลยแอดเฟรนด์พี่เค้าไปเลยค่ะ..ตอนแรกก็ถามๆรายละเอียดเรื่องหนังสือ..พอคุยตกลงกันรู้เรื่องและ...ก็เลยถือโอกาสถามว่าพี่..พี่เรียนคณะอะไรที่ไหนคะ...เราก็เลยรู้วันนั้นเลยว่า..พี่พ่อค้าหนังสือคนนี้เป็น นสพ.(นักศึกษาแพทย์) มหาลัยแห่งหนึ่ง....พอตกลงเรื่องหนังสือเสร็จปุ้ป...พี่เค้าถามไอดีไลน์เราเพราะแชทในเฟสไม่สะดวก...(คือจริงๆน่าจะคิดถึงแต่เรื่องจะขายหนังสือน่ะนะ..ไม่ได้คิดไรหร้อกก--)..เราก็ให้ไปไม่คิดอะไรเหมือนกัน...แต่ทีนี้..พอจบเรื่องหนังสือปุ้ป...พี่นั่นก็ชวนคุย(เหมือนจะว่าง..แต่ไม่ใช่...คุยตอนตี1ตี2จ้า--" เพราะนางบอกนางเข้าเวร) ไอ้เราก็เอาไม้มาค้ำตา..คุย..คุยอยู่นั่นแหล่ะ..ไม่รู้คุยไรนักหนา..แต่ค่อนข้างหนักไปทางเรื่องวิชาการนะ..ถ้าได้คุยนี่คุยยาว..call Line บ้างแต่ไม่บ่อย...แต่พี่พ่อค้าหนังสือนี่ไม่ได้ชัดเจนอะไรนะ..บอกเราถึงบ้านทักมานะ...เรียนเสร็จทักมานะ.เป็นห่วงนะ..แต่บอกแบบห้วนๆตามสไตล์ของนักเรียนแพทย์เค้าล่ะ..บอกเลยว่าแต่ละคำเย็น(ชา)มาก...ละก็เคยบอกว่าชอบเราด้วย...เราเลยคิดสิ...ชอบจริงป่าวว้าา....นสพ.เนี่ยนะ..ไม่น่าใช่ๆ..แต่เราก็คิดถึงพี่นั่นทุกวัน..ถึงแม้จะไม่มีการติดต่อใดๆก็ตาม ณ ตอนนี้...รู้สึกแปลกที่พี่นี่หายไปนานๆ...บางทีทักไปก็ตอบมั่งไม่ตอบมั่ง..เราเลยไม่กล้าทักไปบ่อย..เทศกาลวันหยุดยาวไรงี้ถึงจะมีเหตุผลให้ทัก...บางครั้งแอบร้องไห้คนเดียว..หรือเราเป็นคนเดียวที่คิดไปเองว้าาา..เราคิดถึงเค้าฝ่ายเดียวเหรอ....ไม่รู้สิ..ใครเคยเป็นแบบเราช่วยเข้ามาตอบหน่อยนะ
ปล.พี่นั่นเป็นนสพ.ปี4จะขึ้นปี5ปีนี้ละมั้ง
เราไม่เคยหวั่นไหวกับผช.คนไหนมาก่อนเลยนะ...จนเพื่อนทักว่ายังเป็นผญ.อยู่ใช่มั้ย...ก่อนหน้านี้..มีคนมาจีบแต่ก็ไม่เคยสนใจ..และหลังจากนี้ก็คงไม่สนใจอีกต่อไป...รู้สึกเศร้าแปลกๆแฮะ