สวัสดีครับสมาชิกชาวพันทิป ครั้งนี้เป็นการตั้งกระทู้เกี่ยวกับการแต่งกลอนครั้งแรกของผมนะครับ
อยากให้ช่วยติชมการแต่งกลอนครั้งแรกของผมหน่อยครับ ไม่เคยแต่งกลอนเองมาก่อน เคยแต่แต่งกลอนสมัยเด็กๆ ที่ครูจะสั่งเป็นการบ้านให้แต่งไปส่ง ซึ่งก็แต่งได้ดีบ้างไม่ดีบ้าง เพราะเหมือนถูกบังคับให้รีบแต่งครับ อารมณ์มันไม่ได้ครับ แต่กระทู้นี้เป็นการแต่งกลอนจากอารมณ์และความรู้สึกของผมล้วนๆ เลยอยากจะให้สมาชิกช่วยวิจารณ์หน่อยครับ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง
ปกติผมก็เป็นผู้ชายทั่วไป ที่ชอบเล่นเกม ท่องเที่ยว ถ่ายรูปอัพลงสื่อโซเชียลต่างๆอยู่เป็นประจำ จนมาวันนึงผมถ่ายรูปแก้วกาแฟที่ผมซื้อมา แล้วก็จะอัพลงเฟสเป็นปกติ แต่แล้วผมก็รู้สึกว่า ถ้าอัพปกติ แล้วมันจะมีอะไรพิเศษล่ะ?
ผมก็เลยนั่งนิ่งๆ ค่อยๆละเมียดละไมกับรสกาแฟนั้น ปล่อยใจให้สบาย แล้วลองคิด "กลอน" สวยๆ เพราะๆ มาซัก 1 บท แล้วก็ลองเริ่มเขียนเลยครับ
"กลิ่นหอมกรุ่น รสละมุน ระคนลิ้น
มิคลายสิ้น เร่งรุกเร้า เคล้าชิวหา
พัดประทิ่น กลิ่นโชยหวาน หอมฟุ้งมา
ดั่งกานดา หอมรัญจวน มิเสื่อมคลาย"
ที่แต่งไปนี่ ผมก็ไม่รู้นะว่าเค้าเรียกว่ากลอนอะไร กลอนสี่ กลอนหก กลอนแปดหรืออะไร เพราะผมไม่ได้มีหลักการในการแต่งอะไรเลย อาศัยคล้องจองเข้าว่าครับ พออัพลงเฟสไปครั้งแรกก็มีคนมาบอกว่า "แต่งกลอนเป็นด้วยหรอ เพราะดี" อะไรแบบนี้
ถัดมาอีก 2-3 สัปดาห์ ผมก็ไปเที่ยวที่เกาะบางกระเจ้า จังหวัดสมุทรปราการครับ เคยรีวิวลงในพันทิปด้วยนะ สนใจไปตามอ่านกันได้นะครับ แหะๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ http://pantip.com/topic/33341104
พอดีวันนั้นอากาศร้อนมาก ก็เลยถ่ายภาพและอัพลงเฟส แต่งกลอนอีกซักบท (จากอารมณ์ล้วนๆครับ)
"สุริยา สาดส่องแสง แรงเจิดจ้า
ผ่านเมฆา นภากาศ มีอาจกั้น
ดั่งดวงไฟ ไหม้แผดเผา เป็นเพลิงกัลป์
กาลคิมหันต์ ก็มิต่าง นรกภูมิ"
แล้วผมก็ไปนั่งพักที่ท่าเรือวัดบางน้ำผึ้งนอก ก็นั่งชิวๆไป ลมเย็นๆ แต่งมาได้อีกบทนึงครับ
"เรือแลลิ่ว ลอยล่อง สองริมฝั่ง
เหนือผืนวัง วนน้ำ ใต้เวหา
ระยิบแย้ม ระยับพราว แสงสุริยา
มวลสกุณา โผบิน ถิ่นปราการ"
หลังจากวันนั้นมา ผมเริ่มรู้สึกว่า ชอบการแต่งกลอนมากขึ้นครับ เลยลองถ่ายรูปสวยๆ แล้วแต่งกลอนให้เข้ากับรูปนั้นๆดู แต่ส่วนใหญ่กลอนที่ผมแต่ง ก็ไม่พ้นเรื่องของ กาแฟ พระอาทิตย์ วิว การท่องเที่ยว อะไรแบบนี้ อย่างเช่นดังต่อไปนี้ครับ
"หอมกรุ่นกลิ่นชวนฝัน เร้าโรมรันคลายเศร้าหมอง
เร่งเร้าชวนลิ้มลอง รับรสฟองขาวละไม
ขมนำหวานระคน เคล้าคลุกปนพร้อมอุ่นไอ
ลิ้มรสรับวันใหม่ สุขหัวใจ ณ อินทนิล"
"ตะวันผ่าน ม่านเมฆา ทิวาเปิด
แสงจ้าเจิด สาดโลกา นภาใส
ดั่งวิภา จากฟากฟ้า สุราลัย
ส่องนำใจ ให้เห็นแจ้ง กระจ่างจริง"
แล้วล่าสุดครับ ผมเพิ่งแต่งเมื่อคืนนี้เลย เนื่องจากผมไปนึกถึงกลอนของศรีปราชญ์ ซึ่งเป็นโคลงสี่สุภาพ ผมเลยลองค้นในกูเกิ้ลดูแผนผังการแต่ง โอ้โห! ยากเหมือนกันครับ เพราะมีบังคับเสียงเอกเสียงโทด้วย แต่อยากลองแต่งดูซักครั้ง ประกอบกับได้ภาพสวยๆมาภาพนึง เลยลองแต่งดูครับ
" นกกระยางย่างเยื้อง แยบยล
ยงโย่ยงหยกวน ทั่วหญ้า
ขาวนวลทั่วขุยขน เปรียบดั่ง ม่านเมฆ
งามสง่าแผ่ปีกอ้า กู่ร้อง ก้องไกล "
อยากให้สมาชิกพันทิป ช่วยลองติชมหน่อยครับว่า ควรมีตรงไหนต้องปรับแก้หรือไม่ หรือตรงไหนที่ผิดหลักการแต่งกลอนรึเปล่า แต่งเพราะชอบ แต่งตามอารมณ์ครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ
ปล. ถ้าภาพใหญ่เกินไป ขออภัยนะครับ แหะๆ
เมื่อผมแต่งกลอนครั้งแรก
อยากให้ช่วยติชมการแต่งกลอนครั้งแรกของผมหน่อยครับ ไม่เคยแต่งกลอนเองมาก่อน เคยแต่แต่งกลอนสมัยเด็กๆ ที่ครูจะสั่งเป็นการบ้านให้แต่งไปส่ง ซึ่งก็แต่งได้ดีบ้างไม่ดีบ้าง เพราะเหมือนถูกบังคับให้รีบแต่งครับ อารมณ์มันไม่ได้ครับ แต่กระทู้นี้เป็นการแต่งกลอนจากอารมณ์และความรู้สึกของผมล้วนๆ เลยอยากจะให้สมาชิกช่วยวิจารณ์หน่อยครับ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง
ปกติผมก็เป็นผู้ชายทั่วไป ที่ชอบเล่นเกม ท่องเที่ยว ถ่ายรูปอัพลงสื่อโซเชียลต่างๆอยู่เป็นประจำ จนมาวันนึงผมถ่ายรูปแก้วกาแฟที่ผมซื้อมา แล้วก็จะอัพลงเฟสเป็นปกติ แต่แล้วผมก็รู้สึกว่า ถ้าอัพปกติ แล้วมันจะมีอะไรพิเศษล่ะ?
ผมก็เลยนั่งนิ่งๆ ค่อยๆละเมียดละไมกับรสกาแฟนั้น ปล่อยใจให้สบาย แล้วลองคิด "กลอน" สวยๆ เพราะๆ มาซัก 1 บท แล้วก็ลองเริ่มเขียนเลยครับ
"กลิ่นหอมกรุ่น รสละมุน ระคนลิ้น
มิคลายสิ้น เร่งรุกเร้า เคล้าชิวหา
พัดประทิ่น กลิ่นโชยหวาน หอมฟุ้งมา
ดั่งกานดา หอมรัญจวน มิเสื่อมคลาย"
ที่แต่งไปนี่ ผมก็ไม่รู้นะว่าเค้าเรียกว่ากลอนอะไร กลอนสี่ กลอนหก กลอนแปดหรืออะไร เพราะผมไม่ได้มีหลักการในการแต่งอะไรเลย อาศัยคล้องจองเข้าว่าครับ พออัพลงเฟสไปครั้งแรกก็มีคนมาบอกว่า "แต่งกลอนเป็นด้วยหรอ เพราะดี" อะไรแบบนี้
ถัดมาอีก 2-3 สัปดาห์ ผมก็ไปเที่ยวที่เกาะบางกระเจ้า จังหวัดสมุทรปราการครับ เคยรีวิวลงในพันทิปด้วยนะ สนใจไปตามอ่านกันได้นะครับ แหะๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
พอดีวันนั้นอากาศร้อนมาก ก็เลยถ่ายภาพและอัพลงเฟส แต่งกลอนอีกซักบท (จากอารมณ์ล้วนๆครับ)
"สุริยา สาดส่องแสง แรงเจิดจ้า
ผ่านเมฆา นภากาศ มีอาจกั้น
ดั่งดวงไฟ ไหม้แผดเผา เป็นเพลิงกัลป์
กาลคิมหันต์ ก็มิต่าง นรกภูมิ"
แล้วผมก็ไปนั่งพักที่ท่าเรือวัดบางน้ำผึ้งนอก ก็นั่งชิวๆไป ลมเย็นๆ แต่งมาได้อีกบทนึงครับ
"เรือแลลิ่ว ลอยล่อง สองริมฝั่ง
เหนือผืนวัง วนน้ำ ใต้เวหา
ระยิบแย้ม ระยับพราว แสงสุริยา
มวลสกุณา โผบิน ถิ่นปราการ"
หลังจากวันนั้นมา ผมเริ่มรู้สึกว่า ชอบการแต่งกลอนมากขึ้นครับ เลยลองถ่ายรูปสวยๆ แล้วแต่งกลอนให้เข้ากับรูปนั้นๆดู แต่ส่วนใหญ่กลอนที่ผมแต่ง ก็ไม่พ้นเรื่องของ กาแฟ พระอาทิตย์ วิว การท่องเที่ยว อะไรแบบนี้ อย่างเช่นดังต่อไปนี้ครับ
"หอมกรุ่นกลิ่นชวนฝัน เร้าโรมรันคลายเศร้าหมอง
เร่งเร้าชวนลิ้มลอง รับรสฟองขาวละไม
ขมนำหวานระคน เคล้าคลุกปนพร้อมอุ่นไอ
ลิ้มรสรับวันใหม่ สุขหัวใจ ณ อินทนิล"
"ตะวันผ่าน ม่านเมฆา ทิวาเปิด
แสงจ้าเจิด สาดโลกา นภาใส
ดั่งวิภา จากฟากฟ้า สุราลัย
ส่องนำใจ ให้เห็นแจ้ง กระจ่างจริง"
แล้วล่าสุดครับ ผมเพิ่งแต่งเมื่อคืนนี้เลย เนื่องจากผมไปนึกถึงกลอนของศรีปราชญ์ ซึ่งเป็นโคลงสี่สุภาพ ผมเลยลองค้นในกูเกิ้ลดูแผนผังการแต่ง โอ้โห! ยากเหมือนกันครับ เพราะมีบังคับเสียงเอกเสียงโทด้วย แต่อยากลองแต่งดูซักครั้ง ประกอบกับได้ภาพสวยๆมาภาพนึง เลยลองแต่งดูครับ
" นกกระยางย่างเยื้อง แยบยล
ยงโย่ยงหยกวน ทั่วหญ้า
ขาวนวลทั่วขุยขน เปรียบดั่ง ม่านเมฆ
งามสง่าแผ่ปีกอ้า กู่ร้อง ก้องไกล "
อยากให้สมาชิกพันทิป ช่วยลองติชมหน่อยครับว่า ควรมีตรงไหนต้องปรับแก้หรือไม่ หรือตรงไหนที่ผิดหลักการแต่งกลอนรึเปล่า แต่งเพราะชอบ แต่งตามอารมณ์ครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ
ปล. ถ้าภาพใหญ่เกินไป ขออภัยนะครับ แหะๆ