ฉันรู้จักวอลเลย์บอลตอนอยู่มัธยม ตอนนั้นถูกรุ่นพี่เรียกไปนั่งเป็นตัวสำรองเพราะเห็นว่าหน่วยก้านดีตัวสูง ตอนนั้นฉันภาวนาขอให้นั่งข้างสนามตลอดไปเถอะ แต่ในหัวก็พยายามเข้าใจวิธีการเล่น และฉันก็ได้ลงจนได้ ลงไปในแต้มที่ 24 - 18 แน่นอนว่าทีมเรา 18 ทันทีที่เหยียบสนามฉันเข้าใจได้อย่างเดียว อย่าให้ลูกลงพื้นก็พอ แต่คนที่เสิร์ฟดันมองมาที่ฉัน ตอนนั้นในใจก็เอ่ยออกมาว่า "กูตายแน่ๆ" นักกีฬาโรงเรียนเชียวนะ และลูกก็ลอยตรงมาที่ฉันจนได้ ฉันสารภาพเลยว่าฉันหลับตาลับลูก จนเมื่อความเจ็บกับเสียงตุบที่บอลกระทบแขนดังออกมา ฉันลืมตามองบอลที่ลอยออกไป ความรู้สึกตอนนั้นช่างดีเหลือเกิน รุ่นพี่ช่วยกันตบลูกนั้นจนได้แต้ม เสียงเชียร์และความหวังดังมา แต่หลังจากนั้นเกมส์ก็จบลง
เรื่องราวตอนนั้นทำให้ฉันหันมาเล่นวอลเลย์บอลมั้ย...เปล่าเลย ในวิชาเรียนฉันอันเดอร์ห่วย เชตไม่เป็น เสิร์ฟแย่ มีคะแนนดีก็ตรงที่เป็นกรรมการเนี่ยแหละ ส่วนเรื่องบล็อกต่อให้สูงก็แต่ฉันโดดไม่พ้นขอบเน็ทหรอกนะ มีกีฬาเดียวที่เล่นแล้วดูมีความหวัง เบสบอลเพราะตีไม่พลาด
ฉันประทับใจนักกีฬาวอลเลย์บอลหญิงมากๆตอนปี 2009 มันเป็นความสุขที่ฉันไม่สามารถลืมได้จริงๆ ในตอนนั้นดูด้วยความคิดว่าอย่างไงก็ไม่ชนะ แต่พวกเธอก็ทำเซอร์ไพส์ให้เราได้เห็น ว่าพวกพยายาม พวกเธอมุ่งมั่น พวกเธอตั้งใจ แม้ว่าวันนี้จะแพ้ มีความผิดพลาดให้เห็น บางคนอาจเล่นได้ไม่ดีอย่างที่คิด แต่ฉันเชื่อเสมอว่า ไม่มีใครที่อยากเล่นไม่ดี อยากเล่นแย่ ทุกลูกที่ข้ามมาทุกคนคงอยากจะรับให้ได้ ฉันว่าพวกเธอเล่นเก่งขึ้นนะ เพียงแต่ตอนนี้พวกเธอไม่ได้อยู่ในฐานะผู้เล่นนอกสายตาอีกต่อไปแล้ว ทุกแมทล้วนมีคนจับตา มันไม่ง่ายที่จะสามารถหลบสายตาพวกเขา บางเกมส์พวกเธออาจฝึกฝน วางแผนมาเป็นอาทิตย์เพื่อสร้างกลยุทธไว้ต่อกลอน แต่อีกฝ่ายแค่เปลี่ยนวิธีการเล่นก็อาจแก้เกมส์เราได้ ต้นทุนนักกีฬาไม่ได้มีเทียบเท่าพวกเขา พวกเธอจึงต้องซ้อมมากขึ้นเพื่อทดแทนข้อเสียเปรียบ แม้พวกเธอจะแพ้เกาหลีกับจีนก็ตาม แต่ฉันรู้สึกว่ามาตรฐานของทีมดีขึ้น ขอเพียงเล่นได้ละเอียดอย่างที่เคยทำได้ก็พอแล้ว
สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากจะขอร้องโค้ชคีบอร์ดผู้เก่งกาจอย่าได้ตำหนิในความผิดพลาดของพวกเธอขนาดใช้คำที่มีความหมายในทางที่หวังให้เธอเลิกเล่นก่อนไปโอลิมปิคหรือหาใครมาทดแทน เพราะฉันอยากเห็นพวกเธอได้ไปเล่นที่นั่น มันเป็นรางวัลที่พวกเธอควรได้รับ ไม่รู้ว่ามันกลายเป็นความฝันของฉันเมื่อไหร่ที่อยากเห็นพวกเธอได้ไปโอลิมปิค อาจเพราะนั่นเป็นความสุขของพวกเธอ ความสุขที่พวกเธอทุ่มเทพยายามเกือบทั้งชีวิตไปกับมัน พวกเธอสร้างรอยยิ้มให้พวกเราชาวไทยมากมาย ฉันก็แค่ฝันว่าจะได้เห็นพวกเธอมีความสุขมากๆบนสนามที่พวกเธอใฝ่ฝัน และฉันก็จะร่วมมีความสุขไปกับพวกเธอ ส่วนความคาดหวังที่แสนจะหนักหนาก็ปล่อยให้น้องๆรุ่นใหม่แบกรับไว้เถอะ พี่ๆพยายามเพื่อเปลี่ยนทางลูกรังเป็นทางลาดยางให้แล้ว รถใหม่ไฟแรงก็อย่าได้วิ่งกันจนเหลิง อย่าให้เกิดอุบัติเหตุ มั่นซ้อมร่างกาย ขยัน อดทน เพื่อเป็นกำลังสนับสนุนพี่ๆ ส่งพวกเขาให้ถึงความฝัน
แล้วคุณละมีความฝันต่อวอลเลย์บอลไทยอย่างไร
ว่าด้วยความฝันของฉันแต่วอลเลย์บอล
เรื่องราวตอนนั้นทำให้ฉันหันมาเล่นวอลเลย์บอลมั้ย...เปล่าเลย ในวิชาเรียนฉันอันเดอร์ห่วย เชตไม่เป็น เสิร์ฟแย่ มีคะแนนดีก็ตรงที่เป็นกรรมการเนี่ยแหละ ส่วนเรื่องบล็อกต่อให้สูงก็แต่ฉันโดดไม่พ้นขอบเน็ทหรอกนะ มีกีฬาเดียวที่เล่นแล้วดูมีความหวัง เบสบอลเพราะตีไม่พลาด
ฉันประทับใจนักกีฬาวอลเลย์บอลหญิงมากๆตอนปี 2009 มันเป็นความสุขที่ฉันไม่สามารถลืมได้จริงๆ ในตอนนั้นดูด้วยความคิดว่าอย่างไงก็ไม่ชนะ แต่พวกเธอก็ทำเซอร์ไพส์ให้เราได้เห็น ว่าพวกพยายาม พวกเธอมุ่งมั่น พวกเธอตั้งใจ แม้ว่าวันนี้จะแพ้ มีความผิดพลาดให้เห็น บางคนอาจเล่นได้ไม่ดีอย่างที่คิด แต่ฉันเชื่อเสมอว่า ไม่มีใครที่อยากเล่นไม่ดี อยากเล่นแย่ ทุกลูกที่ข้ามมาทุกคนคงอยากจะรับให้ได้ ฉันว่าพวกเธอเล่นเก่งขึ้นนะ เพียงแต่ตอนนี้พวกเธอไม่ได้อยู่ในฐานะผู้เล่นนอกสายตาอีกต่อไปแล้ว ทุกแมทล้วนมีคนจับตา มันไม่ง่ายที่จะสามารถหลบสายตาพวกเขา บางเกมส์พวกเธออาจฝึกฝน วางแผนมาเป็นอาทิตย์เพื่อสร้างกลยุทธไว้ต่อกลอน แต่อีกฝ่ายแค่เปลี่ยนวิธีการเล่นก็อาจแก้เกมส์เราได้ ต้นทุนนักกีฬาไม่ได้มีเทียบเท่าพวกเขา พวกเธอจึงต้องซ้อมมากขึ้นเพื่อทดแทนข้อเสียเปรียบ แม้พวกเธอจะแพ้เกาหลีกับจีนก็ตาม แต่ฉันรู้สึกว่ามาตรฐานของทีมดีขึ้น ขอเพียงเล่นได้ละเอียดอย่างที่เคยทำได้ก็พอแล้ว
สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากจะขอร้องโค้ชคีบอร์ดผู้เก่งกาจอย่าได้ตำหนิในความผิดพลาดของพวกเธอขนาดใช้คำที่มีความหมายในทางที่หวังให้เธอเลิกเล่นก่อนไปโอลิมปิคหรือหาใครมาทดแทน เพราะฉันอยากเห็นพวกเธอได้ไปเล่นที่นั่น มันเป็นรางวัลที่พวกเธอควรได้รับ ไม่รู้ว่ามันกลายเป็นความฝันของฉันเมื่อไหร่ที่อยากเห็นพวกเธอได้ไปโอลิมปิค อาจเพราะนั่นเป็นความสุขของพวกเธอ ความสุขที่พวกเธอทุ่มเทพยายามเกือบทั้งชีวิตไปกับมัน พวกเธอสร้างรอยยิ้มให้พวกเราชาวไทยมากมาย ฉันก็แค่ฝันว่าจะได้เห็นพวกเธอมีความสุขมากๆบนสนามที่พวกเธอใฝ่ฝัน และฉันก็จะร่วมมีความสุขไปกับพวกเธอ ส่วนความคาดหวังที่แสนจะหนักหนาก็ปล่อยให้น้องๆรุ่นใหม่แบกรับไว้เถอะ พี่ๆพยายามเพื่อเปลี่ยนทางลูกรังเป็นทางลาดยางให้แล้ว รถใหม่ไฟแรงก็อย่าได้วิ่งกันจนเหลิง อย่าให้เกิดอุบัติเหตุ มั่นซ้อมร่างกาย ขยัน อดทน เพื่อเป็นกำลังสนับสนุนพี่ๆ ส่งพวกเขาให้ถึงความฝัน
แล้วคุณละมีความฝันต่อวอลเลย์บอลไทยอย่างไร