**** บนยอดหอ ****

ฟ้าสว่างด้วยดาว....เราสว่างด้วยธรรม แหงนเมียงมอง ท้องฟ้า ดาราฉาย จันทร์ประกาย พรายพร่าง สว่างหาว นภาแจ่ม แอร่มใส ได้เพราะดาว เรืองสกาว วาวสวย ด้วยเดือนเพ็ญ ดาวและจันทร์ นั้นผ่อง ส่องสว่าง ท้องนภาง

** รฤกสุนทรภู่ ** ๒๖ มิ.ย. ๒๕๕๘ ๑) สาลินีฉันท์ ๑๑ ๐ หลวงสุนทรภู่แกล้ว กวีแนวประพนธ์กลอน ดีเก่งกล้ากลสอน ประศาสน์ศรีประสาทใคร่ ปราดเปรื่องลือนามหล้า ระลึกฟ้าระลึกสมัย กานท์กาพย์ปราดเปรื่องไซร้ กส

...มืดครึ้มเมฆหมอกคล้ำ ฟ้าร้องร่ำราวรับรู้ ครืนครั่นพลันกราวกรู พิรุณหลั่งพรั่งอา- รมณ์ ...สาดซ่านปานสะอื้น แสนขมขื่นสุดขื่นขม ฤทัยให้ระทม แรงลมโหมโถมทั่วไทย ...อาลัยไอศวรรย์ องค์ราชันย์ผู้ครรไล น้อม

ยลนางย่างเยื้องชำเลืองเหลียวได้เกี่ยวก้อยเดินเขินไหมนี่ ?คำตอบบอกชัดสวัสดีไม่มีเคอะเขินเพลินภิรมย์"ตัวห่างดวงแดแต่มือเอื้อมนัยน์เลื่อมระยับวับผสมแย้มโอษฐ์ปลื้มปริ่มยิ้มปรารมภ์ขำคมเยี่ยงข่ายเพชรพร

๐ ฝากใจรัก พักพิงแด่มิ่งมิตร ประทีปทิศ พลบพลันนั้นห้อมห่ม พรรณรายสายสายัณห์อันร่ารมย์ แสงนวลพรม บ่มปรางคนางค์นารี ๐ ๐ มองท่ามกลางมรรคา พนาโพ้น เหมือนดาวร่วง ช่วงโชนโดนใจพี่ ทิวาวาย ละลายดึกดื่นราตรี

ปาหี่ ... สมานสุมาลย์สมรนัดหมายดวงจันทราดารากรอันลอยพื้นอัมพรโพยมพราย"สกุณาเหินทั่วขั้วเวหาสทรงนวยนาดปีกแข้งเสริมแรงหมายตะเวณชมสมมาตรงามหาดทรายเสมือนย้ายสถานวิมานทอง""ทายทักกลอนกานท์สุม

ได้ยินเขาเล่าลือกระพือป่าวว่าถึงคราวแล้วนะเสน่หาสบดวงโกสุมสองผ่องโสภาไยพลาดท่า ? ช้ำพกตกกระได"โลกลวงว่าทัศนามุ่งมาดสบพิศวาสสลักรักสุขใสผลลัพธ์นั้นผันผวนครวญคลั่งไคล้ร้องร่ำไห้ผิดโฉลกโลกลวงนา"

ใบโศกอ่อนว่อนไหววิไลชี้กลิ่นโศกเสียดแทรกซ่านผ่านฤดีปลื้มเปรมปรีดิ์นะเออละเมอเดือน"เที่ยวโลดแล่นเลี้ยวลดทุกคดคุ้งแลทิวทุ่งตระการพิมานเหมือนละหานห้วยสวยสดปรากฏเขื่อนมีเงาเพื่อนทอดเฉียงอยู่เคียงใจ&q