สวัสดี ครับผมชื่อ โจ้ ครับ ตอนนี่ อายุ 29 แล้ว แต่ผมยังจำเรื่องสมัยตอนที่เรียน ม.ปลายได้ดีไม่มีวันลืมเลยครับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้ไปสอบเอ็นทรานแล้วจากนั้นไม่กี่เดือนผมก็ขับรถมอเตอร์ไซไปฟังผลการสอบ ไปกับเพื่อน 1 คนที่ชื่อว่า แย้ (ความจริงมันชื่อ ช้าง แต่หน้ามันคล้ายๆ แย้ ) พอไปฟังผสสอบเอ็นทรานแค่นั้นแหละ ถึงกับ Shock มาก น้ำตาไหลเลย ไม่เคยคิดว่าจะเป็นจริง ผมสอบ...............คะแนนตกเกือบทุกวิชาที่ลงสอบยกเว้นภาษาอังกิด ส่วนไอ้แย้เพื่อนของผม มันสอบได้ทุกวิชาเกินครึ่งหมด (
สอบได้ไงแว้) จากนั้นผมก็เดินแบบคอตกไปที่รถมอเตอร์ไซ โดยมีไอ้แย้ คอบปลอบใจ ระหว่างทางเดินไปนั้น ไอ้แย้มันก็บอกผมว่า เจอน้อง ม. 2 ว่ะ สีเดียวกับเลยกูจำได้ (คือกีฬาสี ผมอยู่สีแดงนะครับ) ผมก็มองดูน้องเขาด้วยความที่เราเป็นรุ้นพี่นะครับเลยเดินไปถามน้องเขา....รู้จักชื่อน้องเขาด้วย น้องเขาชื่อ นิด
โจ้- นิดมานั่งทำไมตรงนี่คนเดี่ยว
นิด- นิดเครียดๆ นะค่ะ
โจ้ -เป็นอะไรหรอทีอะไรใบอกพี่ได้นะ
นิด- พี่โจ้ค่ะ พาไปเทียวหน่อยสิ
โจ้ - ได้ครับ (ในใจน้องนี่แปลกๆนะอยู่ๆมาขอให้พาไปเทียว)หัวเราะ
นิด - พี่โจ้มีรถไหมค่ะ
โจ้- มีครับ
จากนั้นผมรีบ ปลีไปหาไอ้แย้ บอกให้มันกลับบ้านเอง (ทิ้งเพื่อนเลย) ไอ้แย้ทำหน้าตาไม่พอใจ แบบว่าคงเสียใจเล็กน้องถึงป่านกลาง แต่มันจะทำอะไรได้ รถผมนิ 5555 ผมเลยให้เงินค่านั่งรถ สองแถวให้มันไป 10 บาท (สมัยก่อน ค่ารถ 5 บาท ข้ามท่าเรื่อ 3 บาท) จากนั้นก็พาน้องนิดไปเทียว อุธยาน นครสวรรค์ (เป็นสวนสาธารณะ) จำได้แม่นเลย สิ่งที่ไปเทียวในวันนั้นคือ ไปนั่งเรือถีบ ให้อาหารนก ให้อาหารปลา แบบว่ามีฟามสุขมากๆเลย ครับท่านผู้ชม (ผมนี่ตั่งแต่เรียนมา ม.1 - ม.6 ยังไม่มีแฟนเลยส่วนใหญ่อยู่กับเพื่อนๆครับผู้หญิงนี่ไม่เคยมองแต่สมัยนี่อะไรมันก็เปลียนไป 555+) จากนั้น เราก็ไปนั่งใต้ศาลาในสวนนั่งเล่น ผมนั่งห่างจากน้องเขาประมาณ เกือบๆ เมตรได้ เพราะผมกลัวน้องเขาจะหาว่าเราเป้นคนไม่ดีถึงเนื้อถึงตัว จากนั้นไม่นาน น้องนิด เริ่ม ขยับตัวเอง เขามาหาผมจากที่ห่างกัน เกือบเมตร ตอนนี่ ห่างกันไม่ถึง 30 cm. จากนั้นน้องก็ก็ช่วนเราไปดูหนัง เราก็บอกว่างั้นพี่ขอไปเอาเงินที่บ้านก่อน ผมก็เลยให้น้องนิดรอ ที่หน้าโรงเรียน จากนั้นผมก็ขับ มอเตอร์ไซ ขับโดยความเร็ว 80 กิโลเมตร/ชม. ไปถึงบ้าน เดินไปหาแม่ ขอเงินแม่ 400 บาท แต่แม่เจอหน้าผมถามถึงเรื่องผลเอ็นทราน บอกความจริงไป โดนแม่บ่น ไป 10 นาที จากนั้นแม่ก็ให้เงินแค่ 100 บาท ในใจคิดว่าไม่พอแน่ๆ เลยตัดสินใจเข้าไปในห้องนอนตัวเองไป ทุบกระปุกออมสิน (ในนั้นมีแต่ เหรียญ 1-5-10 บาท) เอามามันใส่ถุง คิดว่าเงินพี่ผมเก็บมาน่าจะประมาณ 500 เอามาหมดเลยครับ จากนั้นก็รีบขับรถมอเตอร์ไซไปหาน้องนิด ที่รอคอยผมที่หน้าโรงเรียน พอไปถึงก็รับน้องเขามา ดูหนัง จำได้ดีเลยตอนไปซื่อตั๋วหนัง ผมนี่เอาเหรียญที่เก็บมาจากประปุกออมสินให้พนักงานขายตั๋ว พนังงานมองหน้าผมแล้วก็หน้าบึงๆ 555 จากนั้นก็เข้าไปดูหนัง เรื่องที่ดูคือ '' สายล่อฟ้า ''
ช่วงที่นั่งดูหนังอยู่นั้นผมอยากจับมือน้องเขาแต่ก็กลัวนะ กลัวน้องเขาร้องโว้ยวาย ผมก็เลยลองจับมือดูเพื่อความมั่นใจขอ อนุญาติน้องเขาดีกว่า แต่สิ่งที่น้องตอบกลับมาคือ ได้ค่ะพี่โจ้ จากนั้นผมก็จับมือน้องเขาเลยคิดในใจ คนอะไรมือ นิ่มมาก ไม่เคยจับมือสาวๆที่ไหนมาก่อนเลยแม่เจ้า มันมีฟามสุขเกินบรรยายเลย หนังก็จบแต่ผมไม่จบ ผมก็จับมือน้องเขาไปเดิน ไปทั่วห้างเลยไม่อายใครเลย 555 มีแต่คนมอง (ทำไงได้แฟนผม สวย หุ่นดี) จากนั้นสิ่งที่ผมเจอคือ ไอ้แย้ครับมันคงมาเทียวที่ห้างนี่ด้วย มันเห็นผมกับนิดมันเลยเข้ามาบอกผมว่ามีเรื่องสำคัญอยากจะคุย ผมเลยถามว่าเรื่องอะไร มันบอกว่าไปคุยกับกูตรงนู้นแปบ .......................... เดี๋ยวผมมาเล่าต่อยครับ
เมื่อเจอผู้หญิง...รุก
โจ้- นิดมานั่งทำไมตรงนี่คนเดี่ยว
นิด- นิดเครียดๆ นะค่ะ
โจ้ -เป็นอะไรหรอทีอะไรใบอกพี่ได้นะ
นิด- พี่โจ้ค่ะ พาไปเทียวหน่อยสิ
โจ้ - ได้ครับ (ในใจน้องนี่แปลกๆนะอยู่ๆมาขอให้พาไปเทียว)หัวเราะ
นิด - พี่โจ้มีรถไหมค่ะ
โจ้- มีครับ
จากนั้นผมรีบ ปลีไปหาไอ้แย้ บอกให้มันกลับบ้านเอง (ทิ้งเพื่อนเลย) ไอ้แย้ทำหน้าตาไม่พอใจ แบบว่าคงเสียใจเล็กน้องถึงป่านกลาง แต่มันจะทำอะไรได้ รถผมนิ 5555 ผมเลยให้เงินค่านั่งรถ สองแถวให้มันไป 10 บาท (สมัยก่อน ค่ารถ 5 บาท ข้ามท่าเรื่อ 3 บาท) จากนั้นก็พาน้องนิดไปเทียว อุธยาน นครสวรรค์ (เป็นสวนสาธารณะ) จำได้แม่นเลย สิ่งที่ไปเทียวในวันนั้นคือ ไปนั่งเรือถีบ ให้อาหารนก ให้อาหารปลา แบบว่ามีฟามสุขมากๆเลย ครับท่านผู้ชม (ผมนี่ตั่งแต่เรียนมา ม.1 - ม.6 ยังไม่มีแฟนเลยส่วนใหญ่อยู่กับเพื่อนๆครับผู้หญิงนี่ไม่เคยมองแต่สมัยนี่อะไรมันก็เปลียนไป 555+) จากนั้น เราก็ไปนั่งใต้ศาลาในสวนนั่งเล่น ผมนั่งห่างจากน้องเขาประมาณ เกือบๆ เมตรได้ เพราะผมกลัวน้องเขาจะหาว่าเราเป้นคนไม่ดีถึงเนื้อถึงตัว จากนั้นไม่นาน น้องนิด เริ่ม ขยับตัวเอง เขามาหาผมจากที่ห่างกัน เกือบเมตร ตอนนี่ ห่างกันไม่ถึง 30 cm. จากนั้นน้องก็ก็ช่วนเราไปดูหนัง เราก็บอกว่างั้นพี่ขอไปเอาเงินที่บ้านก่อน ผมก็เลยให้น้องนิดรอ ที่หน้าโรงเรียน จากนั้นผมก็ขับ มอเตอร์ไซ ขับโดยความเร็ว 80 กิโลเมตร/ชม. ไปถึงบ้าน เดินไปหาแม่ ขอเงินแม่ 400 บาท แต่แม่เจอหน้าผมถามถึงเรื่องผลเอ็นทราน บอกความจริงไป โดนแม่บ่น ไป 10 นาที จากนั้นแม่ก็ให้เงินแค่ 100 บาท ในใจคิดว่าไม่พอแน่ๆ เลยตัดสินใจเข้าไปในห้องนอนตัวเองไป ทุบกระปุกออมสิน (ในนั้นมีแต่ เหรียญ 1-5-10 บาท) เอามามันใส่ถุง คิดว่าเงินพี่ผมเก็บมาน่าจะประมาณ 500 เอามาหมดเลยครับ จากนั้นก็รีบขับรถมอเตอร์ไซไปหาน้องนิด ที่รอคอยผมที่หน้าโรงเรียน พอไปถึงก็รับน้องเขามา ดูหนัง จำได้ดีเลยตอนไปซื่อตั๋วหนัง ผมนี่เอาเหรียญที่เก็บมาจากประปุกออมสินให้พนักงานขายตั๋ว พนังงานมองหน้าผมแล้วก็หน้าบึงๆ 555 จากนั้นก็เข้าไปดูหนัง เรื่องที่ดูคือ '' สายล่อฟ้า ''
ช่วงที่นั่งดูหนังอยู่นั้นผมอยากจับมือน้องเขาแต่ก็กลัวนะ กลัวน้องเขาร้องโว้ยวาย ผมก็เลยลองจับมือดูเพื่อความมั่นใจขอ อนุญาติน้องเขาดีกว่า แต่สิ่งที่น้องตอบกลับมาคือ ได้ค่ะพี่โจ้ จากนั้นผมก็จับมือน้องเขาเลยคิดในใจ คนอะไรมือ นิ่มมาก ไม่เคยจับมือสาวๆที่ไหนมาก่อนเลยแม่เจ้า มันมีฟามสุขเกินบรรยายเลย หนังก็จบแต่ผมไม่จบ ผมก็จับมือน้องเขาไปเดิน ไปทั่วห้างเลยไม่อายใครเลย 555 มีแต่คนมอง (ทำไงได้แฟนผม สวย หุ่นดี) จากนั้นสิ่งที่ผมเจอคือ ไอ้แย้ครับมันคงมาเทียวที่ห้างนี่ด้วย มันเห็นผมกับนิดมันเลยเข้ามาบอกผมว่ามีเรื่องสำคัญอยากจะคุย ผมเลยถามว่าเรื่องอะไร มันบอกว่าไปคุยกับกูตรงนู้นแปบ .......................... เดี๋ยวผมมาเล่าต่อยครับ