ตามนั้นเลยครับ!!

คือผมอ้ะ ติดมหาลัยที่พระจอมเกล้าพระนครเหนือย วิทยาเขตระยอง ซึ่งตอนนี้กำลังเครียดมาก ๆ ครับเรื่องหอพัก บ้านผมอยู่ไกลจากระยองประมาณ 2-3 ชั่วโมง ทำให้ต้องอยู่หอ และนั่นแหละครับมันทำให้ผมต้องเครียดจนนอนไม่หลับมาหลายคืนแล้วล่ะครับ

คืออยู่หอของเด็กมหาลัยมันก็มี 2 แบบช้ะ..?? นั่นคือ

1.หอนอก
2.หอใน

ผมบอกตรง ๆ เลยครับใจจริงผมอยากอยู่หอนอกมากกว่า ด้วยความที่เป็นเด็กที่โดนตามใจ และเลี้ยงแบบปล่อยปะละเลยมากนานแสนนาน เติบโตด้วยตัวเอง อยากทำอะไรก็ทำ แค่อย่าส่งผลถึงที่บ้านเป็นพอ ชีวิตแทบไม่มีอะไรบังคับเลย นอกจากการต้องช่วยที่บ้านทำงาน ที่บ้านมีบทบาทแค่การให้เงินไปเรียน จนแล้วจนรอดขนาดผมติดที่นี่ แม่ผมยังเพิ่งรู้เมื่อตอนที่ผมจะไปสัมภาษณ์อีก 1 สัปดาห์เลย มันทำให้ผมเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมาก ๆ ที่แทบจะไม่เคยปล่อยให้ใครล้ำเส้นเข้ามา แม้แต่ครอบครัวของตัวเอง

ด้วยเหตุนี้การที่จะอยู่หอใน ผมรู้สึกว่ามันเป็นการจำกัดชีวิตที่ดำเนินมาอย่างไม่เหมือนชาวบ้านเค้า แต่วันที่ติดแล้วแม่กลับบอกผมว่า "ให้อยู่หอใน" มันทำให้ผมแทบบ้า ด้วยเหตุผลที่อาจจะเถียงไม่ได้เลย นั่นคือ 'ผมเป็นคนที่ขี้เซามาก ๆ' ไปโรงเรียนสายประจำครับ จนทำให้แม่ไม่เชื่อใจ แล้วถ้าไปอยู่หอนอกที่ไกลจาก ม. เกิน 1 กิโลเนี้ยมันต้องทำให้ผมไปเรียนไม่ทันแน่ ๆ ในความคิดแม่

แต่ในความคิดของผมนะ คือไม่ได้จะแก้ตัวหรืออะไรนะครับ แต่ผมเป็นจำพวกที่ขี้เกียจเข้าแถวมาก ๆ ทำให้ไม่ชอบ และมักจะไปสายบ่อย ๆ จนเป็นนิสัย และยังมีปัญหากับเพื่อนบ่อย ๆ ทำให้เอาแต่ใจ และโดดเรียน แล้วแกล้งเข้า รร สายอยู่บ่อย ๆ นั่นแหละครับที่ทำให้ผมโดนคิดว่าจะไปไม่ทัน แต่ผมเชื่อนะว่าผมทำได้ ผมตื่นไปเรียนได้แน่ ๆ เพราะมหาลัยไม่มีเข้าแถว ผมได้เรียนในคณะที่ผมชอบ ผมมีความฝัน และถ้าเป็นความฝันนั้นผมต้องทำมันได้อย่างแน่นอน แต่ที่ผมเครียดอีกอย่างที่แม่อาจจะไม่รู้นั่นคือ

'ถ้าอยู่หอนอกมันต้องมีค่าใช้จ่าย สูงงง มาก ๆ แน่ ๆ'

ครับ บ้านผมก็ยอมรับว่าไม่ได้มีเงินใช้ได้อย่างเหลือเฟือมากมาย พ่อกับแม่ก็แก่แล้ว ถ้าให้ผมไปอยู่หอที่แพง ๆ ผมก็ทำใจอยู่ไม่ลงเหมือนกัน แต่ตอนที่พี่สาวผมไปเรียนที่กรุงเทพ แม่ก็ให้อยู่หอนอกได้ แถมยังแพงกว่าที่ผมอยู่เลย อันนี้แสดงว่าผมสามารถอยู่ได้ใช่ไหม แล้วที่จะบอกอีกอย่างคือ ผมเป็นเกย์ครับ อันนี้ต้องยอมรับเลยจริง ๆ ว่ามันเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมไม่อยากเข้าไปอยู่หอในที่สุดเลยล่ะ เพราะการที่เราต้องอยู่กับใครที่เราไม่รู้จักถึงอีก 3 คน แล้วยังเป็นผู้ชายทั้งหมดอีก ก็ไม่ได้แอนตี้อะไรหรอกนะครับ แต่กลัวว่าเค้าแอนตี้เราขึ้นมาล่ะ ถ้าเค้าทำบางอย่างที่ตามนิสัยผู้ชาย ทำห้องรก ยุ่งกับของส่วนตัว วอแวเรื่องเพศ และทั้งหมดที่พูดมามันต้องทำให้ผมเจอปัญหาต่าง ๆ มากมายแน่ ๆ

เท่า ๆ ที่ลองอ่าน ๆ มา คุณว่าเหตุผลของผมมันเห็นแก่ตัว แล้วก็ไม่สมเหตุสมผลไหมว่าผมจะไปอยู่หอนอก จริง ๆ เรื่องที่อาจจะต้องอยู่ไกลจากมอผมก็หาทางแก้ได้แล้วด้วย เหลือแค่ลงมือเท่านั้นเอง ถ้าแบบนั้นผมควรจะอยู่หอนอกดีไหม

ผมรู้นะว่าผมโค่ตเห็นแก่ตัวอ้ะ คือแบบว่าโดนพี่ว่ามาว่าคิดเองเออเอง ยังไม่ถึงตัวจริง ๆ ก็บ้าคิดไปถึงไหนบ้างล่ะ ให้ลองไปอยู่หอในก่อนบ้างล่ะ โดนพูดว่าผมมันต้องไปเรียนไม่ได้บ้างล่ะ แล้วยังมีอีกมากมายที่คนรอบข้างว่ามา

แต่ไม่รู้นะ ผมว่า 'บ้านมันเป็นจุดเริ่มต้นอ้ะ ไม่ว่าเราจะไปเจอปัญหาที่มันเลวร้ายมากแค่ไหน ถ้าบ้านเรายังมีความสุขอยู่ เราก็พร้อมที่จะออกไปลุยกับปัญหาต่าง ๆ นอกบ้าน แต่ถ้าบ้านยังไม่เป็นที่ ๆ ทำให้เราอุ่นใจเมื่อเข้าไป แล้วเราจะไปอยู่ที่ไหนให้เราคิดเรื่องต่าง ๆ อีกล่ะ'

ขอบคุณสำหรับการอ่านจนถึงนี่นะครับ รบกวนช่วยพูดตรง ๆ ทีว่าผมควรทำอย่างไร ความคิดผมมีตรงไหนที่เด็กเกินไป เห็นแก่ตัวเกินไป หรือว่าดีแล้วยังไง ผมเครียดมาก ๆ เลยครับ หรือใครที่อยู่แถว ๆ ระยองมีหอแนะนำก็ดีนะครับ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ป่านนี้ยังหาหอไม่ได้เซ็งงง ><