ใครเคยเจอคนแบบประโยคนี้ไหมครับ "รวยอย่างเดียวไม่พอ ต้องโง่ด้วย"

คือวันนี้ครับ ผมไปกินก๊วยเตี๋ยวร้านประจำของผม พอไปถึงก็ไปนั่ง แล้วก็เขียนใบเมนูไปส่งให้เจ้าของร้านทำ แล้วก็ไปตักน้ำไปวางไว้ที่โต๊ะ นั่งสักแปปนึง ก๊วยเตี๋ยวยังไม่มา ก็เลยเดินไปเซเว่นที่อยู่ตรงข้ามร้าน ประมาณ5นาทีแล้วรีบกลับมานั่งที่โต๊ะ ตอนกำลังนั่งก้มีโต๊ะข้างๆมองผม(เขาเพิ่งมานะครับมากัน2คนแต่ผมไม่เห็นตอนเขามานั่งเพราะผมอยู่เซเว่นด้วยความที่ว่าผมตักน้ำใส่แก้ววางไว้พวกเขาเลยไม่กล้านั่งมั้งครับ) ตอนนั้นคิดในใจว่า มองอะไรวะ แต่ก้ไม่ได้สนใจ หยิบแก้วน้ำมาดูดอึกนึง นั่งรอได้สัก2-3นาทีก๊วยเตี๋ยวก้มาเสิฟ ตอนนี้แหละประเด็น อยู่ๆก็มีเสียงผญโต๊ะข้างๆพูดขึ้นมาว่า "มาหลังทำไมได้ก่อน" แต่เสียงเบานะครับ หูผมมันดี ได้ยินเอง และตอนนั้นเองปากผมมันกำลังจะอ้าปากพูดสวนไปว่า "ผมมาตั้งนานละครับ" แต่ก็ตั้งสติได้ทันเลยคิดว่าไม่เอาดีอยู่สงบๆของเรากินอย่างอร่อยดีกว่า ไม่ใช่ว่าไม่กล้านะครับ ปากผมไว เป็นคนตรงๆ ข่มตัวเองไว้อยู่พักนึง 2-3นาที นั่งเอามือท้าวคางและดึงหน้า เพราะหมั่นไส้โต๊ะข้างๆนั่นแหละครับ เห็นว่าเป็นผญและก้ผู้ใหญ่ด้วยสัก35-40ได้ เลยปล่อยผ่านไปไม่อยากจะไปพูดใส่แบบนั้นผมยังเด็กอายุเพิ่งจะ19 เลยเงียบไว้และกินของเราดีกว่า ก่อนกลับผมเห็นเขาไปหยิบเงินที่รถด้วย รถสวยด้วยครับท่าทางจะรวยน่าดู และคิดในใจว่า อะไร รวยๆก้รวยแต่ไม่น่าโง่เลย คิดไม่ได้หรือไงว่าเห็นผมไปนั่งแล้วไม่ได้เขียนเมนูไปส่ง ก๊วยเตี๋ยวมันจะมาเสิฟได้ไงตั้ง2ชาม และอีก1ถุง แล้วก็น้ำแก้วนั้นที่ผมตั้งไว้(จุดประสงค์ผมคือตั้งไว้เพื่อสื่อให้รู้ว่าทีคนนั่งแล้ว)ผมกล้าดูดได้ยังไงถ้าคิดว่าผมเพิ่งมา หรือเขาคิดว่าผมบ้าที่อยู่ๆไปดูดน้ำต่อจากคนอื่น หวังว่าเขาจะไม่โง่ขนาดนั้นหรอกมั้งครับ