4-5 วันแล้วซินะ ที่ไม่มีลูกหมา 2 ตัว วิ่งเล่น อยู่ถนนหน้าบ้าน ไม่มีเสียงลูกหมาร้องเรียกหน้าประตูขออาหารกิน ภาพเหล่านี้มันติดตาและเคยชินมา 6-7 เดือน แล้ว นับตั้งแต่วันที่ข้างบ้านเอาลูกหมา 2 ตัวนี้มาเลี้ยง
ลูกหมา 2 ตัวนี้ถูกนำมาเลี้ยงโดยคนข้างบ้าน ซึ่งอาศัยอยู่บ้านพักคนงาน ซึ่งมี 4-5 ห้อง มีบริเวณและล้อมรั้วเรียบร้อย ตอนเด็กน้องหมาก็น่ารักดี แต่เพียงไม่นานขนก็เริ่มหลุดร่วงกลายเป็นหมาขี้เรื้อนแต่เด็ก คนเลี้ยงจึงเนรเทศให้น้องหมาอยู่นอกรั้ว โดยนำแผ่นป้ายวางพิงกับกำแพงไว้เพื่อกันแดดฝน
ทุกวันที่เดินผ่าน จะเห็นลูกหมาวิ่งเล่นกัน งับโน่น แทะนี่ และวิ่งมารอต้อนรับ พอค่ำๆก็จะได้ยินเสียงลูกหมาร้องหงิงๆ ขออาหารกิน เราเลี้ยงอาหารเม็ดเขา และสแน็คบ้าง
น้ำมันเครื่องถูกนำมาชโลมบนตัวลูกหมาจนดำปี๋ เราแอบคิดในใจถ้าลูกหมาหายขี้เรื้อนคงจะได้กลับเข้าบ้าน อย่างน้อยเขาก็ยังพยายามรักษามัน จนวันหนึ่งได้พบป้าเจ้าของ จึงได้มีโอกาสพูดคุยและหยิบยื่นกำมะถันผสมน้ำมันมะพร้าวให้ แทนการใช้น้ำมันเครื่อง ป้าแกก็ทาให้ 1 ครั้ง เท่าที่เห็น ไม่นานลูกหมาก็เริ่มมีขนขึ้นเยอะเลย ดีใจจังลูกหมาจะได้กลับเข้าบ้านซะที ไม่เป็นที่รังเกียจของคนอื่น แต่วันนั้นไม่เคยมาถึงเลย....
วันศุกร์ที่ผ่านมากลับบ้านค่ำ ไม่เห็นลูกหมา วันเสาร์ อาทิตย์ ก็ไม่เห็น จนเมื่อวานพยายามเดินไปเลียบเคียงที่บ้านพัก เผื่อจะเห็นใครให้ถาม และแล้วก็ได้ยินคำตอบที่ไม่อยากได้ยิน
เรา : ลูกหมา 2 ตัวนั้น หายไปไหนคะ
....: อ๋อ มันกัดรองเท้าเขา เลยเอาไปฝากเลี้ยง...…ที่วัด
เดินกลับบ้าน ร้องไห้ คิดว่าจะช่วยลูกหมา 2 ตัวนั้นยังไงดี ปรึกษากับสามี เราเองก็มีภาระ หมาไทย 5 ตัว แมวอีก 8 ตัว แล้วเราจะช่วยเขายังไงดี ????
เราชวนแฟนไปที่วัดตอนนั้น 2 ทุ่มครึ่ง หมาเห่าเกรียวกราว เดินร้องเรียกก็หาไม่เจอ จนลูกศิษย์วัดเดินมาถาม และชี้ทางว่าหมา 2 ตัวนั้น อยู่ริมน้ำ ใต้ป้ายวัดที่ล้มเอียงลงมาพาดกับเนินดิน จึงทำให้มีซอกหลืบสำหรับหลบภัย จากแดด ฝน และจากหมาวัดตัวอื่นๆ
เรากับสามีร้องเรียก ลูกหมากระดิกหาง แต่ไม่ยอมเดินออกมา เรากับแฟนก็เลยเดินลุยดินที่เปียกฝนเข้าไปหา ลูกหมาผอมโซ ท่าทางตื่นกลัว และยังงงงวยกับสถานที่แห่งนี้ เราเทอาหารเม็ดให้เหมือนเคย ลูกหมาเข้ามากินอย่างหิวโหย มีสแน็คของโปรดมาฝากด้วย
กลับขึ้นรถ พร้อมปล่อยโฮอย่างสุดจะกลั้น แม้กระทั่งขณะนี้
นี่หรือชิวิต อีกไม่กี่วันถ้ายังมีชิวิตอยู่ ขนซึ่งมีน้อยอยู่แล้ว ก็คงจะร่วงหลุด และหากปรับตัวกับหมาวัดได้ ก็คงโดนผสมพันธุ์
มันจะป็นวัฏจักรของหมาวัด ของลูกหมา 2 ตัวนั้นไหม
ที่แห่งนี้คงจะเป็นความหวังสุดท้ายแล้ว รู้ว่ามันยากมาก ไม่น่ารัก แถมยังเป็นขี้เรื้อนด้วย
ขอแค่เพียงคนที่พร้อมจะรับเลี้ยงหมาไทยธรรมดา ไว้เฝ้าบ้าน มีหลังคากันแดดฝน อาหารพอกินอิ่ม และความรักอย่างแท้จริง
ขอให้มีคนใจดีผ่านมาเห็นและพาลูกหมากลับสู่บ้านอันอบอุ่นด้วยเถิด....
ปล. -ลูกหมาเพศเมีย 2 ตัว อายุประมาณ 6-7 เดือน สีน้ำตาล พันธุ์ไทย หูตั้ง หลังอาน 1 ตัว
-ไม่มีรูปค่ะ แต่ถ้าใครอยากเห็น เย็นนี้จะไปหาเขาอยู่แล้ว จะถ่ายรูปมาให้ค่ะ
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและช่วยแชร์เรื่องราวนะคะ
ความหวังสุดท้ายของลูกหมา(ขี้เรื้อน) 2 ตัว ถูกปล่อยวัด
ลูกหมา 2 ตัวนี้ถูกนำมาเลี้ยงโดยคนข้างบ้าน ซึ่งอาศัยอยู่บ้านพักคนงาน ซึ่งมี 4-5 ห้อง มีบริเวณและล้อมรั้วเรียบร้อย ตอนเด็กน้องหมาก็น่ารักดี แต่เพียงไม่นานขนก็เริ่มหลุดร่วงกลายเป็นหมาขี้เรื้อนแต่เด็ก คนเลี้ยงจึงเนรเทศให้น้องหมาอยู่นอกรั้ว โดยนำแผ่นป้ายวางพิงกับกำแพงไว้เพื่อกันแดดฝน
ทุกวันที่เดินผ่าน จะเห็นลูกหมาวิ่งเล่นกัน งับโน่น แทะนี่ และวิ่งมารอต้อนรับ พอค่ำๆก็จะได้ยินเสียงลูกหมาร้องหงิงๆ ขออาหารกิน เราเลี้ยงอาหารเม็ดเขา และสแน็คบ้าง
น้ำมันเครื่องถูกนำมาชโลมบนตัวลูกหมาจนดำปี๋ เราแอบคิดในใจถ้าลูกหมาหายขี้เรื้อนคงจะได้กลับเข้าบ้าน อย่างน้อยเขาก็ยังพยายามรักษามัน จนวันหนึ่งได้พบป้าเจ้าของ จึงได้มีโอกาสพูดคุยและหยิบยื่นกำมะถันผสมน้ำมันมะพร้าวให้ แทนการใช้น้ำมันเครื่อง ป้าแกก็ทาให้ 1 ครั้ง เท่าที่เห็น ไม่นานลูกหมาก็เริ่มมีขนขึ้นเยอะเลย ดีใจจังลูกหมาจะได้กลับเข้าบ้านซะที ไม่เป็นที่รังเกียจของคนอื่น แต่วันนั้นไม่เคยมาถึงเลย....
วันศุกร์ที่ผ่านมากลับบ้านค่ำ ไม่เห็นลูกหมา วันเสาร์ อาทิตย์ ก็ไม่เห็น จนเมื่อวานพยายามเดินไปเลียบเคียงที่บ้านพัก เผื่อจะเห็นใครให้ถาม และแล้วก็ได้ยินคำตอบที่ไม่อยากได้ยิน
เรา : ลูกหมา 2 ตัวนั้น หายไปไหนคะ
....: อ๋อ มันกัดรองเท้าเขา เลยเอาไปฝากเลี้ยง...…ที่วัด
เดินกลับบ้าน ร้องไห้ คิดว่าจะช่วยลูกหมา 2 ตัวนั้นยังไงดี ปรึกษากับสามี เราเองก็มีภาระ หมาไทย 5 ตัว แมวอีก 8 ตัว แล้วเราจะช่วยเขายังไงดี ????
เราชวนแฟนไปที่วัดตอนนั้น 2 ทุ่มครึ่ง หมาเห่าเกรียวกราว เดินร้องเรียกก็หาไม่เจอ จนลูกศิษย์วัดเดินมาถาม และชี้ทางว่าหมา 2 ตัวนั้น อยู่ริมน้ำ ใต้ป้ายวัดที่ล้มเอียงลงมาพาดกับเนินดิน จึงทำให้มีซอกหลืบสำหรับหลบภัย จากแดด ฝน และจากหมาวัดตัวอื่นๆ
เรากับสามีร้องเรียก ลูกหมากระดิกหาง แต่ไม่ยอมเดินออกมา เรากับแฟนก็เลยเดินลุยดินที่เปียกฝนเข้าไปหา ลูกหมาผอมโซ ท่าทางตื่นกลัว และยังงงงวยกับสถานที่แห่งนี้ เราเทอาหารเม็ดให้เหมือนเคย ลูกหมาเข้ามากินอย่างหิวโหย มีสแน็คของโปรดมาฝากด้วย
กลับขึ้นรถ พร้อมปล่อยโฮอย่างสุดจะกลั้น แม้กระทั่งขณะนี้
นี่หรือชิวิต อีกไม่กี่วันถ้ายังมีชิวิตอยู่ ขนซึ่งมีน้อยอยู่แล้ว ก็คงจะร่วงหลุด และหากปรับตัวกับหมาวัดได้ ก็คงโดนผสมพันธุ์
มันจะป็นวัฏจักรของหมาวัด ของลูกหมา 2 ตัวนั้นไหม
ที่แห่งนี้คงจะเป็นความหวังสุดท้ายแล้ว รู้ว่ามันยากมาก ไม่น่ารัก แถมยังเป็นขี้เรื้อนด้วย
ขอแค่เพียงคนที่พร้อมจะรับเลี้ยงหมาไทยธรรมดา ไว้เฝ้าบ้าน มีหลังคากันแดดฝน อาหารพอกินอิ่ม และความรักอย่างแท้จริง
ขอให้มีคนใจดีผ่านมาเห็นและพาลูกหมากลับสู่บ้านอันอบอุ่นด้วยเถิด....
ปล. -ลูกหมาเพศเมีย 2 ตัว อายุประมาณ 6-7 เดือน สีน้ำตาล พันธุ์ไทย หูตั้ง หลังอาน 1 ตัว
-ไม่มีรูปค่ะ แต่ถ้าใครอยากเห็น เย็นนี้จะไปหาเขาอยู่แล้ว จะถ่ายรูปมาให้ค่ะ
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและช่วยแชร์เรื่องราวนะคะ