ก่อนอื่นบอกเลยว่านี่กระทู้แล้ว ผิดพลาดยังไงขออภัย
ขอเล่าก่อนเลยนะ.......
***บอกก่อนเราเป็นผู้หญิงลูกคนเดียวพ่อเลยห่วงมากพ่อไปรับไปส่งตลอดเวลา พ่อทำธุรกิจส่วนตัวเลยว่างมาก**
เราเคยมีแฟนมาแล้วก็หลายคนนะบางคนพ่อก็รู้ว่าคบ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่ก็ไม่อนุญาตให้ไปเที่ยวไหนมาไหนกันหรอก คบก็แค่ในรร. ถ้าเที่ยวต้องรอพ่อเผลอแต่ไปไหนได้ไม่ไกลหรอกก็แค่สยาม เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ม.ต้น-ม.4
พอกระทั้งม.5.....
เราก็คบกับรุ่นพี่ม.6 เรียนที่เดียวกัน ตอนคบเราก็ทำตัวปกติไม่ได้บอกที่บ้านเลย แต่ก็มีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปคือติดโทรศัพท์ ไลน์ เฟส และก็คุยกันดึกด้วย5ทุ่มบาง เที่ยงคืน ตี1 ว่ากันไปสมัยคบกันใหม่ๆ (ปล.นอนกับพ่อแต่คนละเตียวคลุมโปรงเล่น)
ที่โรงเรียนก็รู้ว่าคบกันทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้อง เพื่อน ครู แต่ก็ไม่มีใครว่าอะไรแถมแซวๆด้วยซ้ำ บางคนก็ว่าเหมาะดียิ่งผอ.ยิ่งชอบ คงเป็นเพราะเรียนเก่งด้วยกันทั้งคู่แถมเราก็เป็นเด็กกิจกรรม ไม่เคยทำให้เสียชื่อโรงเรียน
จากทั้งหมดทั้งมวลจึงทำให้เราทั้งสองก็ได้เจอได้คุยกันแค่ในโรงเรียน ในไลน์ จะมีเดินห้าง-กินข้าวด้วยกันหลังเลิกเรียนหรือเสาร์อาทิตย์ก็แค่ช่วงที่พ่อไปทำงานต่างจังหวัด (ในเดือนหนึ่งจะมีแค่1-2ครั้ง บางเดือนพ่อก็ไม่ไป--) ส่วนแม่ไม่ได้สมรู้ร่วมคิดกับเรานะแค่เราไม่บอกแม่เหมือนกันว่ามีแฟน
ส่วนช่วงปิดเทอมนะหรออย่าได้พูดถึงเลย...อยู่กับพ่อตลอดเวลา พ่อพาไปต่างจังหวัดบางละก็ไม่ได้เจอ เห้อออออทรมานเบาๆๆ แต่โชคดีนะคะที่สมัยนี้มันทันสมัยไม่ใช่ยุคโทรศัทพ์มีเสา ก็วิดีโอคอลสิคะยากอะไร
ต่อมา....
อยู่ดีๆพ่อก็ปริ๊นแชทที่เราคุยกับพี่แกในแชทเฟสมา(แชทตามประสาแฟนคุยกัน) แล้วประชุมกันสามคนพ่อแม่ลูก พ่อก็ว่าแม่ปล่อยให้ลูกทำตัวงี้ได้ไงคุยกับผู้ชายดึกๆดื่นๆ ไอเราก็งงดิหลุดมาได้ไงฟระ!!!! ที่แท้จริงแล้วที่บอกว่านอนเล่นไลน์-แชทเฟสแบบคลุมโปรงไม่ใช่พ่อไม่รู้นะ พ่อคงรู้ตลอดเวลาแต่ไม่พูด ละก็พยายามเจาะรหัสเฟสเรา(ไม่ได้พลาดล๊อกอินค้างไว้แน่นอน แต่เจาะได้ไงยังสงสัยอยู่) ความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้โกรธพ่ออะไรมากมายนะแค่อารมณ์ประมาณว่า
"ทำไมเรื่องแค่นี้ก็กลายเป็นเรื่องใหญ่? หนูมีแฟนนี่ผิดมากเลยหรอ? หนูไม่ได้ทำอะไรเสียหายนะพี่แกก็ให้เกียรติเราตลอดถึงจะมีจับมือบางก็เหอะ แต่ไม่เกินเลย ละที่สำคัญนะตั้งแต่เราคบพี่เขามาการเรียนก็ไม่เคยตกดีขึ้นด้วยซ้ำ" แน่นอนว่าพ่อยิ่งดูแลรัดกลุมมากขึ้น มือถือห้ามล๊อครหัส แน่นอนว่าพ่อก็คงอยากให้เลิกคบ แต่ทำไงได้ก็รักป่ะคะ ก็คบไปดิ หนูไม่ใช่หุ่นยนต์ที่จะฟังคำสั่งและทำตามทุกเรื่อง หนูก็คิดมีเหตุผลพอก็ทำ
ก็คบต่อไป..... ถามว่าเป็นการแบบคบเชิงนั้นละคะแต่คงแอบแค่กับพ่อคนเดียว ละก็ช่วงนั้นไม่คุยกับพ่อเลยได้ซัก1-2อาทิตย์ แต่ก็กลับมาคุยกับพ่อเหมือนเดิม ก็ไปรับส่งทุกวันจะไม่ให้คุยกันได้ไง
แต่บอกเคยช่วงที่คบตอนม.5เนี่ยยยรักกันมากๆๆๆๆ ตอนเย็นพ่อมารับเราพี่ก็จะแอบมาส่งขึ้นรถ ถึงจะอยู่คนละชั้นแต่ก็ช่วยทำงานช่วยส่งงานให้กันนะคะ บางที่ไม่เข้าใจเลขข้อไหนพี่เค้าก็จะสอนให้ ทำให้ตอบได้คนเดียวในห้องบางละครูก็จะแซวว่าพี่สอนมาใช่ไหม555 และก็พี่อยู่ม.6ใช่ไหมละ พี่จะเข้ามหา'ลัยเราก็พยายามติดตามข่าวสารเรื่องนี้เพื่อที่จะให้เราเข้าใจพี่ พาไปบนให้ติดก็พาไป บางครั้งยังดูผลคะแนนให้เจ้าตัวเลย(สงสัยขี้เกียจเปิด) (เหมือนวงจรชีวิตตัวเองเป็นเด็กม.6เลยก็ว่าได้)
พี่เรียนเก่งคะสอบติดตรงหลายที่(เภสัช ทันตะ บลาาาาา) ก็พี่เลือกที่จะสละและรอแอดเราก็เป็นกำลังใจให้อย่างดี รอประกาศผลอย่างกับเป็นคนแอดซะเอง สุดท้ายพี่แกติดวิทยา เคมี จุฬาคะ เฮ้ๆๆๆๆสิคะทั้งบ้านพี่แกละก็เรา เราดีใจแทนถึงขั้นซื้อหัวเข็มขัด ไท (อะไรที่เป็นพระเกี้ยวส่งไปให้)
**นี่เลยเป็นอีกสาเหตุหลักที่อยากเข้าจุฬา แต่จริงๆก็ไม่ได้อยากเข้าเท่าไรรู้ว่ายาก
ระหว่างปิดเทอมกำลังขึ้นม.6 .....
-เรามีเข้าค่ายที่จุฬา(สำหรับเด็กม.ปลาย) เป็นเวลา15วัน โอ้บ้าเอยยยย ไม่ได้เจอเลย แต่ก็ยังคอลหรือโทรหาทุกวันนะ มีอยู่วันนึงพี่เขามาหาที่ค่ายเลย (นั่งรถมาจากชัยภูมิ แต่พี่แกก็มีบ้านอยู่กทม.นะ) คือครั้งนี้ซึ้งมากลงมาหาถึงที่
แต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น......
-ช่วงปิดเทอมเรามีสอบ pre-degree ราม เลยฝากพ่อชาตมือถือไว้ หารู้ไม่ว่าพ่อแอบหาเบอร์แฟนของเรา มารู้อีกทีแฟนมาบอกว่าพ่อทักไลน์มาหา(แค่ทักทาย)ก็คงไม่มีไรมั้ง55555
-และก็มีอีกเหตุการณ์พี่แกพาเราไปไหว้แม่ละก็ยาย เห้ยยยยคือดีใจ แต่ก็หวังว่าแม่พี่แกจะชอบคอเราบ้างนะ555 นี่จะชอบแหละคุยหนุกหนาน
-อีกเหตุการณ์ เรากับพี่ตัดสินใจลงเรียนดาว้องที่เดียวกัน คอร์สเดียวกัน เวลาเดียวกัน เพื่อที่จะได้เจอกันมากที่สุดละก็เลือกที่นั่งติดกัน (พ่อไม่รู้นะเนี่ย) พี่แกหวังว่าจะลองสอบ7สามัญใหม่เลยลง ละก็ลากน้องสาวของพี่แกมาลงด้วย
จนกระทั้งเปิดเทอมม.6 ...... (ช่วงเปิดเทอมวันแรกๆๆ)
ถึงเรากับพี่จะเรียนคนละที่แล้วแต่ก็ยังโทรหากันบ้าง(เวลาพักเที่ยง) แต่ก็คุยกันได้น้อยลงอยู่ดีในเมื่อเรียนคนละที่ ทำให้ห่างๆไปบางแต่เราเชื่อใจพี่เขามากเลยนะ(คนเราจะคบกันรักกันต้องไว้ใจกัน) แต่ก็เริ่มรู้สึกห่างๆไม่ค่อยได้คุยถี่เหมือนแต่ก่อน
เหตุการณ์ไม่คาดฝัน อีกละ.....
พี่แกโทรมาหาเราจ๊ะ เล่าให้ฟังว่า พ่อเราโทรหาพี่แกบอกให้เลิกคบกัน เท่านั้นละน้ำตามาเป็นสาย น้ำทะลักเขื่อน TT แล้วพี่แกก็วางสายจากไป แต่พี่แกก็ไม่ได้บอกเลิก เหมือนอารมณ์ยังช๊อคๆอยู่ โทรกลับก็ไม่รับ
สุดท้ายต้องรอจนกว่าพี่เขาจะโอเค โทรไปจึงจะรับ (แต่ระหว่างที่จะรับนั่นหรอคะ ใจนี่ลอยไปแล้วและลูกบาส-แป้นบาสคือที่ระบายปามันเข้าไป)
**สรุปเลยก็ไม่เลิกแอบคบต่อไป
แต่เดี๋ยวก่อนๆๆอย่าลืมว่ามีดาว้องที่ลงไว้ ก็ไปเจอกันได้ ดีนะมีแผนสำรอง (เอาจริงๆคือถ้าพี่แกไม่เรียน เราก็จะลงเรียนอยู่แล้วเพราะต้องเตรียมตัวสอบ เพียงแค่นัดให้มาเรียนด้วยกัน เท่านั้นเอง ไม่ได้มาเรียนเล่นๆ หรือใช้ดาว้องเป็นเครื่องมือบังตาพ่อ แต่เรียนจริง ผลสอบคะแนนพุ่งคะ)
ก็เรียนไป นั่งข้างกัน คือก็ดูแลดีนะ เวลาไม่ปิดฝาปากกาก็ปิดให้ ยื่นขนมให้โน่นนี่นั่น แน่นอนพ่อมารับมาส่ง(พ่อว่างมากสิคะ) พอเรียนไปได้ซักเกือบครึ่งเดือนมั้งออกไปพักด้วยกันละพ่อเห็นคะ คือจบเลยคะ พ่อเลยให้เลิกเรียนดาว้องไปเลย
.
.
.
แต่ก็ยังคุยไลนกันปกตินะคะ จนกระทั้งวันหนึ่ง..... คุยมือถือกันแล้วพี่แกบอกเลิก!!!!!!!!!! ให้เหตุผลว่าอยากให้เราตั้งใจเรียนสอบให้ติดที่ดีๆแล้วค่อยกลับมาคบกัน เราก็พยายามยื้อไว้แต่ก็สุดมือคะ เราก็ทำได้เพียงตั้งใจเรียนและเข้าจุฬาไม่ก็ธรรมศาสตร์ให้ได้ (จุฬายากไปก็หวังธรรมศาสตร์ลองมา จริงๆอยากเรียนธรรมศาสตร์มากกว่าตั้งแต่เด็ก)
พอเลิกไปซักพักเราก็อยากกลับไปเรียนดาว้องเสียดายตังค์ มันจำเป็นด้วยไง เลยขอพ่อกลับไปเรียนกว่าจะได้ขออยู่หลายวัน พอกลับไปก็เจอพี่เขากับน้อง แต่ทว่า....กลายเป็นน้องมานั่งข้างเรา ส่วนพี่แกไปนั่งที่น้องซึ่งอยู่อีกแถวเลย เราก็ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวกับน้องเลยไม่ได้คุยไร
พอเรียนไปได้ซักครึ่งคอร์สพี่แกก็ไม่มาเหลือแต่น้องพี่แก เราก็เรียนไปพยายามไม่สนใจ แต่ถามว่าคิดถึงไหม คิดถึงมาก และก็ยังรักมาก
เราก็เรียนดาว้องไปจนจบคอร์สก็ไม่ได้เห็นหน้าพี่แกอีกเจอแต่น้องที่มาเรียน
ไอช่วงม.6เนี่ยเราก็ยังไม่ลืมพี่เขาหรอกนะ ยังรัก คิดถึง เหมือนเดิมแค่ไม่พูดให้ใครรู้ แต่เอาจริงๆก็อยากลืมพี่แกเพราะเราก็คิดนะว่าคนมันจะเลิกอ้างเหตุผลอะไรก็ได้หรือเปล่า เราเลยคิดว่าพี่แกไม่ได้รักเรา เราเลยมีคนใหม่ก็เพื่อนในห้องเนี่ยละ คือตอนแรกเราคิดว่าตัวเองลืมพี่แกได้แล้ว เราเลยตัดสินใจมีคนใหม่
พบคบกับคนใหม่เท่านั้นละ(พ่อไม่รู้จริง) พี่แกทักมาเลย "มีแฟนแล้วหรอ" เราก็ต้องยอมรับละคะมีแล้วแต่ระหว่างที่คบคนใหม่พี่แกก็มาคุยกับเราเรื่อยๆ(พี่ทักมานะ ไม่ใช่เราทักไปแน่นอน) จนคนใหม่เรารู้เรื่องเท่านั้นละ เป็นเรื่องแต่ก็บอกไปว่าไม่มีไรเขาทักมาก่อน(ตอนนั้นยังไม่รู้ตัวว่ายังรักพี่แกอยู่ยังไม่ลืม) คนใหม่เลยให่อภัย แต่พี่แกก็ยังทักมาเรื่อยไม่บ่อยมาก แถมยังเตือนด้วยว่าที่เลิกไปเพราะอยากให้ตั้งใจเรียนไม่ใช่เพราะไม่รักกัน (แล้วหนูจะลืมได้ไงละคะพี่ขาาาา) จนคนใหม่เราบอกเลิก เลยได้สติว่าเรายังรักพี่แกยังไม่ลืม
หลังจากนั้น.....
เลยตั้งใจเรียน ตั้งใจสอบ ทำข้อสอบ ถึงจะได้ตรงกี่ที่ก็สละสิทธิ์หมด ระหว่างนั้นพี่แกก็ไลน์ถามเป็นระยะนะว่าติดไหนบาง เป็นไงบ้าง แต่..สุดท้ายแอดก็หลุดเพราะคะแนนไม่สูงพอสำหรับจุฬา เลยเอาไปยื่นธรรมศาสตร์แทน สรุปติดคะ 2 ตณะด้วยทั้งรังสิตและท่าพระจันทร์ ไอช่วงที่ติดก็คุยไลน์กะพี่แกนะว่าติดแล้วนะ แล้วก็ลองถามพี่แกว่า "รู้ไหมว่าเรารอเขา" พี่แกตอบ "รู้"
เราก็เลยคิดว่าในเมื่อรอไปก็ไม่มีไรเกิดขึ้นเลยตัดใจไม่อยากอยู่กับอดีต แต่ก็ไม่เชิงเปิดใจให้ใครมากไม่อยากเจ็บ ทุกคนที่เข้ามาคือเพื่อนหมด
จนก็ชอบคอกับเพื่อนในกลุ่มเดียวกันทั้งสองฝ่ายดูกันมาซักพักแล้วคบกัน
พอขึ้นรูปคู่ในดิสไลน์เท่านั้นละ พี่แกทักมาเลยคบกันแล้วหรอ ขอดูหน้าหน่อย หล่อไหม จบที่ไหนมา บลาๆๆๆ ไอเราก็พอเหอะพี่น้องกันดีที่สุดแล้ว(คิดในใจ) แล้วก็ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด
****ปัจจุบันสถานะของเรากับพี่แกก็คงมีหลายอย่าง พี่ชาย คนรู้จัก รุ่นพี่ ที่ทักไลน์กันยามจำเป็น แต่ที่แน่ๆพี่แกก็คือแฟนเก่าที่ครั้งหนึ่งเราเคยรักมากที่สุด และพยายามทำเพื่อเขามาก(+ทำเพื่อตัวเองเรื่องมหาลัยนิดหน่อย)
***ปัจจุบันพ่อก็ไม่รู้ว่ามีแฟนแล้ว หรือรู้มั้ง แต่ที่แน่ๆเราไม่เคยคุยเรื่องนี้ เราถือว่าโตๆๆกันแล้ว ถ้ารู้ก็ให้เรียนจบเลยละกัน
ฝากถึงพี่ : ถ้าพี่เขารู้ตัวแล้วมาอ่านเจอก็อยากให้รู้ว่าครั้งหนึ่งเลยรักมากขนาดไหน และก็ไม่เคยเสียใจที่เคยคบกัน(แค่ลืมๆๆช่วงเวลาที่ไม่ดีไป แต่จำแค่ช่วงเวลาดีๆไว้ในใจ) และก็อยากบอกว่าจะเป็นน้องที่ดีมีไรก็ช่วยเหลือกัน
ฝากถึงพ่อ : หนูรู้ว่าพ่อรักหนูมากแต่หนูก็ต้องมีชีวิตของหนู หนูเลือกของหนูบ้าง ไม่ใช่หนูดื้อกับพ่อนะ แต่สิ่งที่พ่อสอนหนูก็รับไว้ แต่อย่าบังคับจิตใจหนูเลย แต่ก็อยากรู้เหตุผลนะว่าทำไมพ่อถึงบังคับหนูทั้งๆที่ก็โตแล้วละก็ไม่ได้เรียนแย่ด้วย ขอเหตุผลค้าาาา
********อดีตคือบทเรียน ให้แก้ไขปัจจุบัน อนาคตจะได้ดีกว่าเดิม************
ถ้าอ่านจบก็ขอบคุณนะคะ คอมเม้นได้ๆๆๆ ถ้าน่าเบื่อก็ขอโทษด้วยย
เรื่องเล่า "รักใสใสวัยไฮสคูล โดนพ่อบังคับให้เลิกกับแฟน"
ขอเล่าก่อนเลยนะ.......
***บอกก่อนเราเป็นผู้หญิงลูกคนเดียวพ่อเลยห่วงมากพ่อไปรับไปส่งตลอดเวลา พ่อทำธุรกิจส่วนตัวเลยว่างมาก**
เราเคยมีแฟนมาแล้วก็หลายคนนะบางคนพ่อก็รู้ว่าคบ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่ก็ไม่อนุญาตให้ไปเที่ยวไหนมาไหนกันหรอก คบก็แค่ในรร. ถ้าเที่ยวต้องรอพ่อเผลอแต่ไปไหนได้ไม่ไกลหรอกก็แค่สยาม เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ม.ต้น-ม.4
พอกระทั้งม.5.....
เราก็คบกับรุ่นพี่ม.6 เรียนที่เดียวกัน ตอนคบเราก็ทำตัวปกติไม่ได้บอกที่บ้านเลย แต่ก็มีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปคือติดโทรศัพท์ ไลน์ เฟส และก็คุยกันดึกด้วย5ทุ่มบาง เที่ยงคืน ตี1 ว่ากันไปสมัยคบกันใหม่ๆ (ปล.นอนกับพ่อแต่คนละเตียวคลุมโปรงเล่น)
ที่โรงเรียนก็รู้ว่าคบกันทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้อง เพื่อน ครู แต่ก็ไม่มีใครว่าอะไรแถมแซวๆด้วยซ้ำ บางคนก็ว่าเหมาะดียิ่งผอ.ยิ่งชอบ คงเป็นเพราะเรียนเก่งด้วยกันทั้งคู่แถมเราก็เป็นเด็กกิจกรรม ไม่เคยทำให้เสียชื่อโรงเรียน
จากทั้งหมดทั้งมวลจึงทำให้เราทั้งสองก็ได้เจอได้คุยกันแค่ในโรงเรียน ในไลน์ จะมีเดินห้าง-กินข้าวด้วยกันหลังเลิกเรียนหรือเสาร์อาทิตย์ก็แค่ช่วงที่พ่อไปทำงานต่างจังหวัด (ในเดือนหนึ่งจะมีแค่1-2ครั้ง บางเดือนพ่อก็ไม่ไป--) ส่วนแม่ไม่ได้สมรู้ร่วมคิดกับเรานะแค่เราไม่บอกแม่เหมือนกันว่ามีแฟน
ส่วนช่วงปิดเทอมนะหรออย่าได้พูดถึงเลย...อยู่กับพ่อตลอดเวลา พ่อพาไปต่างจังหวัดบางละก็ไม่ได้เจอ เห้อออออทรมานเบาๆๆ แต่โชคดีนะคะที่สมัยนี้มันทันสมัยไม่ใช่ยุคโทรศัทพ์มีเสา ก็วิดีโอคอลสิคะยากอะไร
ต่อมา....
อยู่ดีๆพ่อก็ปริ๊นแชทที่เราคุยกับพี่แกในแชทเฟสมา(แชทตามประสาแฟนคุยกัน) แล้วประชุมกันสามคนพ่อแม่ลูก พ่อก็ว่าแม่ปล่อยให้ลูกทำตัวงี้ได้ไงคุยกับผู้ชายดึกๆดื่นๆ ไอเราก็งงดิหลุดมาได้ไงฟระ!!!! ที่แท้จริงแล้วที่บอกว่านอนเล่นไลน์-แชทเฟสแบบคลุมโปรงไม่ใช่พ่อไม่รู้นะ พ่อคงรู้ตลอดเวลาแต่ไม่พูด ละก็พยายามเจาะรหัสเฟสเรา(ไม่ได้พลาดล๊อกอินค้างไว้แน่นอน แต่เจาะได้ไงยังสงสัยอยู่) ความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้โกรธพ่ออะไรมากมายนะแค่อารมณ์ประมาณว่า
"ทำไมเรื่องแค่นี้ก็กลายเป็นเรื่องใหญ่? หนูมีแฟนนี่ผิดมากเลยหรอ? หนูไม่ได้ทำอะไรเสียหายนะพี่แกก็ให้เกียรติเราตลอดถึงจะมีจับมือบางก็เหอะ แต่ไม่เกินเลย ละที่สำคัญนะตั้งแต่เราคบพี่เขามาการเรียนก็ไม่เคยตกดีขึ้นด้วยซ้ำ" แน่นอนว่าพ่อยิ่งดูแลรัดกลุมมากขึ้น มือถือห้ามล๊อครหัส แน่นอนว่าพ่อก็คงอยากให้เลิกคบ แต่ทำไงได้ก็รักป่ะคะ ก็คบไปดิ หนูไม่ใช่หุ่นยนต์ที่จะฟังคำสั่งและทำตามทุกเรื่อง หนูก็คิดมีเหตุผลพอก็ทำ
ก็คบต่อไป..... ถามว่าเป็นการแบบคบเชิงนั้นละคะแต่คงแอบแค่กับพ่อคนเดียว ละก็ช่วงนั้นไม่คุยกับพ่อเลยได้ซัก1-2อาทิตย์ แต่ก็กลับมาคุยกับพ่อเหมือนเดิม ก็ไปรับส่งทุกวันจะไม่ให้คุยกันได้ไง
แต่บอกเคยช่วงที่คบตอนม.5เนี่ยยยรักกันมากๆๆๆๆ ตอนเย็นพ่อมารับเราพี่ก็จะแอบมาส่งขึ้นรถ ถึงจะอยู่คนละชั้นแต่ก็ช่วยทำงานช่วยส่งงานให้กันนะคะ บางที่ไม่เข้าใจเลขข้อไหนพี่เค้าก็จะสอนให้ ทำให้ตอบได้คนเดียวในห้องบางละครูก็จะแซวว่าพี่สอนมาใช่ไหม555 และก็พี่อยู่ม.6ใช่ไหมละ พี่จะเข้ามหา'ลัยเราก็พยายามติดตามข่าวสารเรื่องนี้เพื่อที่จะให้เราเข้าใจพี่ พาไปบนให้ติดก็พาไป บางครั้งยังดูผลคะแนนให้เจ้าตัวเลย(สงสัยขี้เกียจเปิด) (เหมือนวงจรชีวิตตัวเองเป็นเด็กม.6เลยก็ว่าได้)
พี่เรียนเก่งคะสอบติดตรงหลายที่(เภสัช ทันตะ บลาาาาา) ก็พี่เลือกที่จะสละและรอแอดเราก็เป็นกำลังใจให้อย่างดี รอประกาศผลอย่างกับเป็นคนแอดซะเอง สุดท้ายพี่แกติดวิทยา เคมี จุฬาคะ เฮ้ๆๆๆๆสิคะทั้งบ้านพี่แกละก็เรา เราดีใจแทนถึงขั้นซื้อหัวเข็มขัด ไท (อะไรที่เป็นพระเกี้ยวส่งไปให้)
**นี่เลยเป็นอีกสาเหตุหลักที่อยากเข้าจุฬา แต่จริงๆก็ไม่ได้อยากเข้าเท่าไรรู้ว่ายาก
ระหว่างปิดเทอมกำลังขึ้นม.6 .....
-เรามีเข้าค่ายที่จุฬา(สำหรับเด็กม.ปลาย) เป็นเวลา15วัน โอ้บ้าเอยยยย ไม่ได้เจอเลย แต่ก็ยังคอลหรือโทรหาทุกวันนะ มีอยู่วันนึงพี่เขามาหาที่ค่ายเลย (นั่งรถมาจากชัยภูมิ แต่พี่แกก็มีบ้านอยู่กทม.นะ) คือครั้งนี้ซึ้งมากลงมาหาถึงที่
แต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น......
-ช่วงปิดเทอมเรามีสอบ pre-degree ราม เลยฝากพ่อชาตมือถือไว้ หารู้ไม่ว่าพ่อแอบหาเบอร์แฟนของเรา มารู้อีกทีแฟนมาบอกว่าพ่อทักไลน์มาหา(แค่ทักทาย)ก็คงไม่มีไรมั้ง55555
-และก็มีอีกเหตุการณ์พี่แกพาเราไปไหว้แม่ละก็ยาย เห้ยยยยคือดีใจ แต่ก็หวังว่าแม่พี่แกจะชอบคอเราบ้างนะ555 นี่จะชอบแหละคุยหนุกหนาน
-อีกเหตุการณ์ เรากับพี่ตัดสินใจลงเรียนดาว้องที่เดียวกัน คอร์สเดียวกัน เวลาเดียวกัน เพื่อที่จะได้เจอกันมากที่สุดละก็เลือกที่นั่งติดกัน (พ่อไม่รู้นะเนี่ย) พี่แกหวังว่าจะลองสอบ7สามัญใหม่เลยลง ละก็ลากน้องสาวของพี่แกมาลงด้วย
จนกระทั้งเปิดเทอมม.6 ...... (ช่วงเปิดเทอมวันแรกๆๆ)
ถึงเรากับพี่จะเรียนคนละที่แล้วแต่ก็ยังโทรหากันบ้าง(เวลาพักเที่ยง) แต่ก็คุยกันได้น้อยลงอยู่ดีในเมื่อเรียนคนละที่ ทำให้ห่างๆไปบางแต่เราเชื่อใจพี่เขามากเลยนะ(คนเราจะคบกันรักกันต้องไว้ใจกัน) แต่ก็เริ่มรู้สึกห่างๆไม่ค่อยได้คุยถี่เหมือนแต่ก่อน
เหตุการณ์ไม่คาดฝัน อีกละ.....
พี่แกโทรมาหาเราจ๊ะ เล่าให้ฟังว่า พ่อเราโทรหาพี่แกบอกให้เลิกคบกัน เท่านั้นละน้ำตามาเป็นสาย น้ำทะลักเขื่อน TT แล้วพี่แกก็วางสายจากไป แต่พี่แกก็ไม่ได้บอกเลิก เหมือนอารมณ์ยังช๊อคๆอยู่ โทรกลับก็ไม่รับ
สุดท้ายต้องรอจนกว่าพี่เขาจะโอเค โทรไปจึงจะรับ (แต่ระหว่างที่จะรับนั่นหรอคะ ใจนี่ลอยไปแล้วและลูกบาส-แป้นบาสคือที่ระบายปามันเข้าไป)
**สรุปเลยก็ไม่เลิกแอบคบต่อไป
แต่เดี๋ยวก่อนๆๆอย่าลืมว่ามีดาว้องที่ลงไว้ ก็ไปเจอกันได้ ดีนะมีแผนสำรอง (เอาจริงๆคือถ้าพี่แกไม่เรียน เราก็จะลงเรียนอยู่แล้วเพราะต้องเตรียมตัวสอบ เพียงแค่นัดให้มาเรียนด้วยกัน เท่านั้นเอง ไม่ได้มาเรียนเล่นๆ หรือใช้ดาว้องเป็นเครื่องมือบังตาพ่อ แต่เรียนจริง ผลสอบคะแนนพุ่งคะ)
ก็เรียนไป นั่งข้างกัน คือก็ดูแลดีนะ เวลาไม่ปิดฝาปากกาก็ปิดให้ ยื่นขนมให้โน่นนี่นั่น แน่นอนพ่อมารับมาส่ง(พ่อว่างมากสิคะ) พอเรียนไปได้ซักเกือบครึ่งเดือนมั้งออกไปพักด้วยกันละพ่อเห็นคะ คือจบเลยคะ พ่อเลยให้เลิกเรียนดาว้องไปเลย
.
.
.
แต่ก็ยังคุยไลนกันปกตินะคะ จนกระทั้งวันหนึ่ง..... คุยมือถือกันแล้วพี่แกบอกเลิก!!!!!!!!!! ให้เหตุผลว่าอยากให้เราตั้งใจเรียนสอบให้ติดที่ดีๆแล้วค่อยกลับมาคบกัน เราก็พยายามยื้อไว้แต่ก็สุดมือคะ เราก็ทำได้เพียงตั้งใจเรียนและเข้าจุฬาไม่ก็ธรรมศาสตร์ให้ได้ (จุฬายากไปก็หวังธรรมศาสตร์ลองมา จริงๆอยากเรียนธรรมศาสตร์มากกว่าตั้งแต่เด็ก)
พอเลิกไปซักพักเราก็อยากกลับไปเรียนดาว้องเสียดายตังค์ มันจำเป็นด้วยไง เลยขอพ่อกลับไปเรียนกว่าจะได้ขออยู่หลายวัน พอกลับไปก็เจอพี่เขากับน้อง แต่ทว่า....กลายเป็นน้องมานั่งข้างเรา ส่วนพี่แกไปนั่งที่น้องซึ่งอยู่อีกแถวเลย เราก็ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวกับน้องเลยไม่ได้คุยไร
พอเรียนไปได้ซักครึ่งคอร์สพี่แกก็ไม่มาเหลือแต่น้องพี่แก เราก็เรียนไปพยายามไม่สนใจ แต่ถามว่าคิดถึงไหม คิดถึงมาก และก็ยังรักมาก
เราก็เรียนดาว้องไปจนจบคอร์สก็ไม่ได้เห็นหน้าพี่แกอีกเจอแต่น้องที่มาเรียน
ไอช่วงม.6เนี่ยเราก็ยังไม่ลืมพี่เขาหรอกนะ ยังรัก คิดถึง เหมือนเดิมแค่ไม่พูดให้ใครรู้ แต่เอาจริงๆก็อยากลืมพี่แกเพราะเราก็คิดนะว่าคนมันจะเลิกอ้างเหตุผลอะไรก็ได้หรือเปล่า เราเลยคิดว่าพี่แกไม่ได้รักเรา เราเลยมีคนใหม่ก็เพื่อนในห้องเนี่ยละ คือตอนแรกเราคิดว่าตัวเองลืมพี่แกได้แล้ว เราเลยตัดสินใจมีคนใหม่
พบคบกับคนใหม่เท่านั้นละ(พ่อไม่รู้จริง) พี่แกทักมาเลย "มีแฟนแล้วหรอ" เราก็ต้องยอมรับละคะมีแล้วแต่ระหว่างที่คบคนใหม่พี่แกก็มาคุยกับเราเรื่อยๆ(พี่ทักมานะ ไม่ใช่เราทักไปแน่นอน) จนคนใหม่เรารู้เรื่องเท่านั้นละ เป็นเรื่องแต่ก็บอกไปว่าไม่มีไรเขาทักมาก่อน(ตอนนั้นยังไม่รู้ตัวว่ายังรักพี่แกอยู่ยังไม่ลืม) คนใหม่เลยให่อภัย แต่พี่แกก็ยังทักมาเรื่อยไม่บ่อยมาก แถมยังเตือนด้วยว่าที่เลิกไปเพราะอยากให้ตั้งใจเรียนไม่ใช่เพราะไม่รักกัน (แล้วหนูจะลืมได้ไงละคะพี่ขาาาา) จนคนใหม่เราบอกเลิก เลยได้สติว่าเรายังรักพี่แกยังไม่ลืม
หลังจากนั้น.....
เลยตั้งใจเรียน ตั้งใจสอบ ทำข้อสอบ ถึงจะได้ตรงกี่ที่ก็สละสิทธิ์หมด ระหว่างนั้นพี่แกก็ไลน์ถามเป็นระยะนะว่าติดไหนบาง เป็นไงบ้าง แต่..สุดท้ายแอดก็หลุดเพราะคะแนนไม่สูงพอสำหรับจุฬา เลยเอาไปยื่นธรรมศาสตร์แทน สรุปติดคะ 2 ตณะด้วยทั้งรังสิตและท่าพระจันทร์ ไอช่วงที่ติดก็คุยไลน์กะพี่แกนะว่าติดแล้วนะ แล้วก็ลองถามพี่แกว่า "รู้ไหมว่าเรารอเขา" พี่แกตอบ "รู้"
เราก็เลยคิดว่าในเมื่อรอไปก็ไม่มีไรเกิดขึ้นเลยตัดใจไม่อยากอยู่กับอดีต แต่ก็ไม่เชิงเปิดใจให้ใครมากไม่อยากเจ็บ ทุกคนที่เข้ามาคือเพื่อนหมด
จนก็ชอบคอกับเพื่อนในกลุ่มเดียวกันทั้งสองฝ่ายดูกันมาซักพักแล้วคบกัน
พอขึ้นรูปคู่ในดิสไลน์เท่านั้นละ พี่แกทักมาเลยคบกันแล้วหรอ ขอดูหน้าหน่อย หล่อไหม จบที่ไหนมา บลาๆๆๆ ไอเราก็พอเหอะพี่น้องกันดีที่สุดแล้ว(คิดในใจ) แล้วก็ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด
****ปัจจุบันสถานะของเรากับพี่แกก็คงมีหลายอย่าง พี่ชาย คนรู้จัก รุ่นพี่ ที่ทักไลน์กันยามจำเป็น แต่ที่แน่ๆพี่แกก็คือแฟนเก่าที่ครั้งหนึ่งเราเคยรักมากที่สุด และพยายามทำเพื่อเขามาก(+ทำเพื่อตัวเองเรื่องมหาลัยนิดหน่อย)
***ปัจจุบันพ่อก็ไม่รู้ว่ามีแฟนแล้ว หรือรู้มั้ง แต่ที่แน่ๆเราไม่เคยคุยเรื่องนี้ เราถือว่าโตๆๆกันแล้ว ถ้ารู้ก็ให้เรียนจบเลยละกัน
ฝากถึงพี่ : ถ้าพี่เขารู้ตัวแล้วมาอ่านเจอก็อยากให้รู้ว่าครั้งหนึ่งเลยรักมากขนาดไหน และก็ไม่เคยเสียใจที่เคยคบกัน(แค่ลืมๆๆช่วงเวลาที่ไม่ดีไป แต่จำแค่ช่วงเวลาดีๆไว้ในใจ) และก็อยากบอกว่าจะเป็นน้องที่ดีมีไรก็ช่วยเหลือกัน
ฝากถึงพ่อ : หนูรู้ว่าพ่อรักหนูมากแต่หนูก็ต้องมีชีวิตของหนู หนูเลือกของหนูบ้าง ไม่ใช่หนูดื้อกับพ่อนะ แต่สิ่งที่พ่อสอนหนูก็รับไว้ แต่อย่าบังคับจิตใจหนูเลย แต่ก็อยากรู้เหตุผลนะว่าทำไมพ่อถึงบังคับหนูทั้งๆที่ก็โตแล้วละก็ไม่ได้เรียนแย่ด้วย ขอเหตุผลค้าาาา
********อดีตคือบทเรียน ให้แก้ไขปัจจุบัน อนาคตจะได้ดีกว่าเดิม************
ถ้าอ่านจบก็ขอบคุณนะคะ คอมเม้นได้ๆๆๆ ถ้าน่าเบื่อก็ขอโทษด้วยย