เราฝากถึงเพื่อนเราคนหนึง คือแบบ เราไม่ชอบมากที่มากินของเราอ่ะ แบบ กินบางครั้งก็ไม่ว่าอะไรแต่อันนี้กินมันทุกอย่างที่เราซื้อ คือเข้าใจไหมค่ะว่าบางอย่างมันให้น้อยแล้วคนที่เขาซื้อมาจะอิ่มไหม มีสติหน่อยค่ะ เห็นแก่กินมากอ่ะ ประมาณว่าทุกคนที่ไม่ชอบเขาจะไม่พูดตรงๆหรอกเขาจะพูดอ้อมๆ แบบ ทำไมไม่ไปซื้อกินเองล่ะ เขาจะไม่บอกหรอกว่าอย่ามากินของเรา คือ คนที่เขาบอกยังมีความเกรงใจแต่คนที่ชอบกินของเพื่อนทุกครั้งนี้ หน้าด้านหรอค่ะ? ถึงจะสนิทแต่เราก็ไม่ชอบ เพราะฉะนั้นคนประเภทนี้รู้ตัวเองดี ที่คนเขาบอกแล้วว่า กูยังไม่ได้กิน ทำไมไม่ไปซื้อกินเอง คือเขาไม่ชอบเงินใครเงินมัน กินด้วยกันเดี๋ยวเชื้อโรคก็ติด หัวเราะเข้าไปเห็นเป็นเรื่องตลกก็หัวเราะเข้าไปสักวันขึ้นมาแม้แต่ของเยี่ยมกูจะไม่ให้เลย (คือขอโทษที่ใช้คำไม่สุภาพคือเราโดนแย้งตลอดทั้งๆที่เราซื้อมากินเองแต่นางแบบกินทุกอย่างของเราบางอย่างให้น้อยแต่นางก็กินกินทุกอย่างที่เราซื้อเราไม่อยากอยู่ร่วมกับนางแล้วอีกแป๊ปคงได้แยกกัน) จากjl เสริมอีกหน่อย อยากินไปซื้อเองอย่าทำให้ตัวเองเป็นที่น่ารังเกียจ
คนที่ชอบกินของเพื่อน รู้ป่ะว่าเขาไม่ชอบ