คำก็ชมพู่ สองคำก็ชมพู่ ภาพยนตร์ "รักที่ขอนแก่น" คงจับฉลากได้ไปฉายที่คานส์สินะ

บังเอิญเลื่อน feed ใน facebook ลงมาเเล้วเจอเพื่อนเเชร์เอาไว้ เห็นว่าน่าสนใจดีค่ะ







เก็บตก รักที่ขอนแก่น
ด้านหน้าทางเข้ารอบฉายเปิดตัวเมื่อวาน คนที่มีบัตรผ่านเข้างานมายืนต่อคิวยาวเหยียดเป็นหางว่าวและต้องยืนรอกันเป็นชั่วโมงเพื่อรอเข้าโรง
พวกเค้าต้องใช้ความพยายามกันค่อนข้างมากเพื่อมาให้ถึงเป็นลำดับแรกๆ และให้แน่ใจว่าจะได้ที่นั่งแน่นอน ...
สุดท้ายเลยทำให้ในโรงนั้นเต็มทุกที่นั่ง ทั้งชั้นล่างและชั้นบน




รักที่ขอนแก่น
หลังหนังฉายจบ คนดูนั่งดูอยู่จนจบเครดิต และก็ลุกขึ้นปรบมือ พร้อมโห่ร้องชื่นชมยาวนานมากๆ ร่วมสิบนาทีได้
คล้ายๆมีจราจลย่อมๆในนั้น , หลายคนที่ได้ดูรอบเดียวกันนั้นได้พูดถึงตัวหนังกันไปแล้ว
ดังนั้นผมขอเป็นตัวแทนพูดถึงเรื่องของนักแสดงในเรื่องนี้แล้วกัน .

ผมเองนั้นเป็นแค่นักแสดงรับเชิญที่เล็กมากๆ แต่คนที่เดินเรื่องทั้งหมดคือป้าเจน Jenjira Pongpas และพี่อิท บัวชมพู ล้อมน้อย (สองคนที่อยู่ในรูป)
ป้าเจนทรงพลังมาก ทำให้คนดูหลายคนน้ำตาไหลได้ด้วยการแสดงที่หาจากนักแสดงคนอื่นๆไม่ได้แล้ว ส่วนพี่อิท เล่นดีมากๆเช่นกัน
เข้ากับป้าเจนได้อย่างน่าทึ่งทีเดียว . หลังหนังจบได้คุยกับคนดูหลายคน มีคนนึงบอกว่าเหมือนโดนสะกดแช่แข็งอยู่กับที่นั่ง
และน้ำตาไหลอย่างเปี่ยมสุข  อีกคนพูดว่ารู้สึกนอยด์และประหลาดใจมากๆ ว่าทำไมหนังเรื่องนี้ถึงไม่ได้เข้าชิงรางวัลในสายหลัก
หรือเป็นเพราะกลัวว่า พี่เจ้ย อภิชาติพงศ์ จะได้รับปาล์มทองคำอีกครั้งเป็นตัวที่สองหรือยังไง?