กระทู้นี้ถูกปิด ไม่สามารถแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมได้
เรียนเพื่อนสมาชิก
เนื่องจากกระทู้นี้มีการแสดงความคิดเห็นจากเพื่อนสมาชิกออกนอกประเด็นหลักของกระทู้เป็นอย่างมากทำให้มีการพิพาทกันในบางส่วน
และยังมีการเบี่ยงประเด็นเป็นทางการเมืองซึ่งทำให้บรรยากาศพูดคุยในกระทู้เสียไป
เพื่อเป็นการรักษาบรรยากาศการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นระหว่างเพื่อนสมาชิกทีมงานจึงขอปิดกระทู้นี้
ทั้งนี้ทีมงานขอความร่วมมือจากเพื่อนสมาชิกโปรดระมัดระวังการแสดงความคิดเห็นที่อาจจะทำให้กระทู้ออกนอกประเด็นด้วยค่ะ
เนื่องจากกระทู้นี้มีการแสดงความคิดเห็นจากเพื่อนสมาชิกออกนอกประเด็นหลักของกระทู้เป็นอย่างมากทำให้มีการพิพาทกันในบางส่วน
และยังมีการเบี่ยงประเด็นเป็นทางการเมืองซึ่งทำให้บรรยากาศพูดคุยในกระทู้เสียไป
เพื่อเป็นการรักษาบรรยากาศการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นระหว่างเพื่อนสมาชิกทีมงานจึงขอปิดกระทู้นี้
ทั้งนี้ทีมงานขอความร่วมมือจากเพื่อนสมาชิกโปรดระมัดระวังการแสดงความคิดเห็นที่อาจจะทำให้กระทู้ออกนอกประเด็นด้วยค่ะ
ตอนนี้รู้สึก ผะอืดผะอม กับสภาพเศรษฐกิจจริงๆครับ
ต่างปิดกิจการไปหมดแล้วครับ
บรรยากาศที่เคยร่วมสนุก สวนเสเฮฮา ได้จบลงไปหมดแล้ว
หาเพื่อนไปเที่ยว ต่างจังหวัด หรือ ไปกินข้าว Shopping อะไรต่างๆ
หรือ มาพูดคุยเรื่องธุรกิจกัน ก็หายกันไปหมดแล้วครับ
ตัวผมเองแม้ว่าจะอยู่ในธุรกิจที่ต่างกัน ยังไม่ล้ม ยังพออยู่ได้
แต่ก็รู้สึก ผะอืดผะอม กับสภาวะเศรษฐกิจในตอนนี้ครับ
ลูกค้าคิดมาก หลายตลบกว่าจะส่งซื้อ พอจะสั่งซื้อก็ขอต่อราคาจนไม่มีกำไร
ขายไปก็เท่านั้น ไม่มีกำไร ทรงๆอยู่
แม้ว่าธุรกิจตัวอื่นๆ หรือ ฐานทางธุรกิจของผมจะยังได้อยู่ ยังพอมีเงินไปใช้ ไป shop
แต่พอหันมาดูบรรยากาศรอบตัว คนระดับรากหญ้าเริ่มจะอดอยาก ไม่มีกิน มีแต่ภาระหนี้สิน
เพื่อนๆที่เคยมีกำลังเงิน ก็หลบหนี หลบออกนอกประเทศบ้าง หายไปหมดแล้ว
รู้สึกว่า ไม่อยากใช้เงินเลยครับ เงินที่มีมันก็ไร้ความหมาย
ทำนองว่า เรากินข้าวหรูหราอยู่คนเดียว แล้วคนอื่นนั่งมองตาปริบๆ หิวโซ
** แล้วทำไมตอนนี้ของในห้างเซน ลดราคาโหดมากๆเลยครับ 50-70%
ตอนนี้ผมก็ไม่ค่อยมีเงิน แต่เห็นลดโหดมาก ก็เลยไปซื้อครับ
มันมีนัยยะอะไรรึเปล่า รึว่าเรากำลังจะได้เห็นอะไรแบบปี 40 ในเร็วๆนี้
ท่านอื่นๆ เป็นยังไงกันบ้างครับ กันสภาพเศรษกิจและสังคมในเวลานี้