เราคบกับแฟนมาได้จะ 1 ปีแล้วค่ะ เราเป็นนักศึกษา ส่วนแฟนทำงานแล้วค่ะ แฟนเราเป็นคนไม่เที่ยว ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ มองๆแล้วก็ดูโอเคนะคะ
แต่เขาติดเพื่อนมากโดยเฉพาะเพื่อนในเกม เพราะว่าวันๆเขาก็ไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ ไปทำงาน เลิกงานก็เข้าร้านเกม ใกล้เช้าก็กลับบ้านนอน
แต่ถ้าเขาเป็นคนโสด ชีวิตเขาคงไม่มีปัญหา แต่บังเอิญเขามามีเราเป็นแฟนนี่แหละค่ะ ปัญหาเลยบังเกิด 5555
ชีวิตคร่าวๆของเรากับเขา คือ...
เราตื่นเช้ามาไปเรียน (ตอนนี้ปิดเทอมก็ไม่ต้องไปเรียน) พอตอนบ่ายโมงเราก็ต้องโทรปลุกเขาให้ไปทำงาน
เขาทำงานตั้งแต่บ่ายโมงถึงห้าทุ่ม (13 : 00 - 23 : 00น.)
เราก็ใช้ชีวิตของเราตามปกติในระหว่างที่เขาทำงาน มีแชท มีFacebook คุยกันบ้างระหว่างวัน
พอถึงเวลาประมาณสี่ทุ่ม (22:00น.) เราก็จะไปรอเขาเลิกงานที่ร้านเกมค่ะ เพราะมันกลายเป็นที่นัดเจอกันไปแล้ว
พอเวลาเกือบห้าทุ่ม (23 :00น.)เขาก็เลิกงาน เขาก็มาที่ร้านเกมค่ะ ทักทายเรา นั่งโต๊ะคอมข้างๆเรา แล้วเขาก็Onlineคุยกับเพื่อน
แล้วเขาก็จะเล่นเกมยาวตั้งห้าทุ่มถึงประมาณตี2 ค่ะ (23:00 - 02:00น.) จะหันมาคุยกับเราบ้างนิดหน่อย ส่วนเราก็ดูนู่นนี่ไป เพราะเราเล่นเกมไม่เก่ง
แต่ว่าประเด็นคือหอพักเรามีเคอฟิวค่ะ ปิดตี1 (เปิดหออีกทีตอนตี5) เพราะงั้นเราก็จะต้องกลับหอก่อน ทั้งวันเราก็เลยมีเวลาเจอหน้ากันแค่นี้
แต่ใจเรา เราก็อยากอยู่กับเขาให้มากกว่านี้ เราเลยยอมที่จะอยู่ร้านเกมต่อไม่กลับหอ เพื่อรอจนกว่าเขาจะเล่นเกมเสร็จ
เพื่อนๆเขาจะไปนอนประมาณตี2 พอเพื่อนเขาไปเขาถึงจะหันมาสนใจเราจริงๆซักที (T_T) แต่มันก็ดึกมากแล้ว เขาเองก็เหนื่อยก็เพลียมากแล้ว
แต่เขาก็ยังนั่งเล่นคอมนั่งคุยกับเราไปเรื่อยๆ หรือออกมาหาข้าวกินกันข้างนอก ได้มีเวลาอยู่ด้วยกันจริงๆไม่ต้องผ่านจอซะที พอถึงตี5 เราก็แยกย้ายกันกลับห้องตัวเองค่ะ
แต่ก็มีบางวันเราก็ไปค้างห้องเขานะคะ เพราะบางคืนเราก็ง่วงจนหลับคาร้านเกมไม่ไหวเราก็จะขอกุญแจห้องเขาไปนอนในห้องเขาก่อน ไปเล่นกับแมวที่เราเลี้ยงด้วยกัน พอเขาเล่นเกมเสร็จเขาก็จะกลับมาที่ห้อง มีเวลาคุยกันแป๊บๆก็ต่างคนต่างหลับ (เรื่อง18+ก็มองข้ามไปได้เลย) พอถึงเวลาเที่ยงๆเราก็จะปลุกเขาไปทำงานค่ะ
อันนี้คือชีวิตปกติประจำวัน เป็นมาแบบนี้จะปีนึงแล้วค่ะตั้งแต่คบกันมา เราก็มีปัญหามาตลอดนะคะ เพราะเราไม่ชอบเลยที่เขาติดเกม เขาไม่ได้ติดแค่เกมคอม แต่เขาติดเกมมือถือด้วย เล่นมันทั้งวันล่ะค่ะ ถ้าแบตไม่หมด ติดงาน หรือ เราต้องหาอะไรทำร่วมกันจนเขาไม่ว่างมาจับมือถือจริงๆจังๆได้นั่นแหละ
แล้วเขาก็ติดเพื่อนในเกมมาก เพราะชีวิตปกติเขาก็ไม่ค่อยมีเพื่อนนอกเกมหรอกค่ะ เพื่อนเขาที่เราเจอก็มาจากเพื่อนในเกมทั้งนั้น งานไหนมีทติ้งนัดเจอกัน จะเป็นจะตายยังไงเขาก็จะไปให้ได้ มีทั้งเพื่อนผู้หญิงเพื่อนผู้ชาย เวลาคุยกันก็คุยกันใน TalkTalk เราไม่รู้ไม่เห็น ไม่ได้ยินด้วยหรอกว่าเขาคุยอะไรกัน
เราก็เล่นเกมไม่เก่ง หัดเล่นเกมเพราะเขาเราก็หัดแล้ว แต่ก็ไม่เก่งถึงขั้นเข้าไปเล่นกับเขาได้ค่ะ ขึ้นแรงค์ เล่นเป็นทีม เราก็เข้าไปยุ่งไม่ได้จริงๆ ไม่เข้าใจอะไรแบบนี้เลย เวลาเขาคุยกันกับเพื่อน มันก็เรื่องในกลุ่มเขาทั้งนั้น เราไม่เข้าใจเรื่องที่เขาคุยกันเลยจริงๆ
เราจะทำยังไงดีคะ...คนที่มีครอบครัว คนที่ผ่านอุปสรรคแบบนี้ไปได้เขาทำยังไงกันคะ
เรารักเขานะคะ แต่ไม่อยากอยู่กับชีวิตแบบนี้ไปตลอดค่ะ จะแก้ไขยังไงดี
ปล.วันหยุดวันทำงานของเขาก็มี เป็นวันดีๆที่มีค่ามาก แต่ถ้าวันไหนเขาเมื่อย เขาขี้เซา วันทั้งวันก็อาจจะหายวั๊บ เจอกันอีกทีที่ร้านเกมเหมือนเดิม
แฟนติดเพื่อน ติดเกม มีเวลาให้กันน้อยลง ต้องทำยังไงดี
แต่เขาติดเพื่อนมากโดยเฉพาะเพื่อนในเกม เพราะว่าวันๆเขาก็ไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ ไปทำงาน เลิกงานก็เข้าร้านเกม ใกล้เช้าก็กลับบ้านนอน
แต่ถ้าเขาเป็นคนโสด ชีวิตเขาคงไม่มีปัญหา แต่บังเอิญเขามามีเราเป็นแฟนนี่แหละค่ะ ปัญหาเลยบังเกิด 5555
ชีวิตคร่าวๆของเรากับเขา คือ...
เราตื่นเช้ามาไปเรียน (ตอนนี้ปิดเทอมก็ไม่ต้องไปเรียน) พอตอนบ่ายโมงเราก็ต้องโทรปลุกเขาให้ไปทำงาน
เขาทำงานตั้งแต่บ่ายโมงถึงห้าทุ่ม (13 : 00 - 23 : 00น.)
เราก็ใช้ชีวิตของเราตามปกติในระหว่างที่เขาทำงาน มีแชท มีFacebook คุยกันบ้างระหว่างวัน
พอถึงเวลาประมาณสี่ทุ่ม (22:00น.) เราก็จะไปรอเขาเลิกงานที่ร้านเกมค่ะ เพราะมันกลายเป็นที่นัดเจอกันไปแล้ว
พอเวลาเกือบห้าทุ่ม (23 :00น.)เขาก็เลิกงาน เขาก็มาที่ร้านเกมค่ะ ทักทายเรา นั่งโต๊ะคอมข้างๆเรา แล้วเขาก็Onlineคุยกับเพื่อน
แล้วเขาก็จะเล่นเกมยาวตั้งห้าทุ่มถึงประมาณตี2 ค่ะ (23:00 - 02:00น.) จะหันมาคุยกับเราบ้างนิดหน่อย ส่วนเราก็ดูนู่นนี่ไป เพราะเราเล่นเกมไม่เก่ง
แต่ว่าประเด็นคือหอพักเรามีเคอฟิวค่ะ ปิดตี1 (เปิดหออีกทีตอนตี5) เพราะงั้นเราก็จะต้องกลับหอก่อน ทั้งวันเราก็เลยมีเวลาเจอหน้ากันแค่นี้
แต่ใจเรา เราก็อยากอยู่กับเขาให้มากกว่านี้ เราเลยยอมที่จะอยู่ร้านเกมต่อไม่กลับหอ เพื่อรอจนกว่าเขาจะเล่นเกมเสร็จ
เพื่อนๆเขาจะไปนอนประมาณตี2 พอเพื่อนเขาไปเขาถึงจะหันมาสนใจเราจริงๆซักที (T_T) แต่มันก็ดึกมากแล้ว เขาเองก็เหนื่อยก็เพลียมากแล้ว
แต่เขาก็ยังนั่งเล่นคอมนั่งคุยกับเราไปเรื่อยๆ หรือออกมาหาข้าวกินกันข้างนอก ได้มีเวลาอยู่ด้วยกันจริงๆไม่ต้องผ่านจอซะที พอถึงตี5 เราก็แยกย้ายกันกลับห้องตัวเองค่ะ
แต่ก็มีบางวันเราก็ไปค้างห้องเขานะคะ เพราะบางคืนเราก็ง่วงจนหลับคาร้านเกมไม่ไหวเราก็จะขอกุญแจห้องเขาไปนอนในห้องเขาก่อน ไปเล่นกับแมวที่เราเลี้ยงด้วยกัน พอเขาเล่นเกมเสร็จเขาก็จะกลับมาที่ห้อง มีเวลาคุยกันแป๊บๆก็ต่างคนต่างหลับ (เรื่อง18+ก็มองข้ามไปได้เลย) พอถึงเวลาเที่ยงๆเราก็จะปลุกเขาไปทำงานค่ะ
อันนี้คือชีวิตปกติประจำวัน เป็นมาแบบนี้จะปีนึงแล้วค่ะตั้งแต่คบกันมา เราก็มีปัญหามาตลอดนะคะ เพราะเราไม่ชอบเลยที่เขาติดเกม เขาไม่ได้ติดแค่เกมคอม แต่เขาติดเกมมือถือด้วย เล่นมันทั้งวันล่ะค่ะ ถ้าแบตไม่หมด ติดงาน หรือ เราต้องหาอะไรทำร่วมกันจนเขาไม่ว่างมาจับมือถือจริงๆจังๆได้นั่นแหละ
แล้วเขาก็ติดเพื่อนในเกมมาก เพราะชีวิตปกติเขาก็ไม่ค่อยมีเพื่อนนอกเกมหรอกค่ะ เพื่อนเขาที่เราเจอก็มาจากเพื่อนในเกมทั้งนั้น งานไหนมีทติ้งนัดเจอกัน จะเป็นจะตายยังไงเขาก็จะไปให้ได้ มีทั้งเพื่อนผู้หญิงเพื่อนผู้ชาย เวลาคุยกันก็คุยกันใน TalkTalk เราไม่รู้ไม่เห็น ไม่ได้ยินด้วยหรอกว่าเขาคุยอะไรกัน
เราก็เล่นเกมไม่เก่ง หัดเล่นเกมเพราะเขาเราก็หัดแล้ว แต่ก็ไม่เก่งถึงขั้นเข้าไปเล่นกับเขาได้ค่ะ ขึ้นแรงค์ เล่นเป็นทีม เราก็เข้าไปยุ่งไม่ได้จริงๆ ไม่เข้าใจอะไรแบบนี้เลย เวลาเขาคุยกันกับเพื่อน มันก็เรื่องในกลุ่มเขาทั้งนั้น เราไม่เข้าใจเรื่องที่เขาคุยกันเลยจริงๆ
เราจะทำยังไงดีคะ...คนที่มีครอบครัว คนที่ผ่านอุปสรรคแบบนี้ไปได้เขาทำยังไงกันคะ
เรารักเขานะคะ แต่ไม่อยากอยู่กับชีวิตแบบนี้ไปตลอดค่ะ จะแก้ไขยังไงดี
ปล.วันหยุดวันทำงานของเขาก็มี เป็นวันดีๆที่มีค่ามาก แต่ถ้าวันไหนเขาเมื่อย เขาขี้เซา วันทั้งวันก็อาจจะหายวั๊บ เจอกันอีกทีที่ร้านเกมเหมือนเดิม