แค้นฝังใจ!!เมื่อถูกน้องสาวที่รักและคอยช่วยเหลือมาตลอดหักหลังทิ้งเราอยู่อย่างหมา

เรื่องมีอยู่ว่า...เรามีน้องสาวอยู่คนนึ่งที่เรารักเเละค่อยช่วยเหลือเขามาโดยตลอดเวลาน้องไม่มีเงินน้องลำบากเขาจะค่อยมาขอความช่วยเหลือจากเราตลอด เราก็เป็นคนขี้สงสารแล้วรักน้องด้วยก็ช่วยเหลือน้องโดยไม่คิดอ่ะไรไม่คิดถึงผลประโยชน์ใดๆ เราจริงใจกับน้องสาวและน้องเขยมากคือรักมากด้วย แต่เวลาผ่านไปซึ่งตอนนี้เราตกที่นั่งลำบากเงินไม่มีทำอ่ะไรก็ผิดในสายตาคนอื่น ตอนนี้เราต้องการความช่วยเหลือจริงๆ แต่น้องสาวกับน้องเขยไม่คิดจะเอี้ยมมือมาช่วยเหลือเราทั้งๆที่เราก็เอ่ยปากบอกไปว่าลำบากแต่เราก็ไม่คิดอ่ะไรคิดแต่ว่าน้องคงไม่มี แต่พอเรามารู้ความจริงถึงกับสะอึก!! เขาทั้งสองเอาเรื่องเราไปพูดเสียหายไปพูดในทางที่ไม่ดีทำร้ายความรู้สึกเรามากที่สำคัญเอาเรื่องของเราที่เขามโนขึ้นมาเองไปเล่าให้คนที่มีพระคุณที่ช่วยเหลือเราฟัง ทำให้เขาเข้าใจเราผิดใส่ร้ายเราต่างๆนาๆ เราก็ดีกับเขาทั้งสองมาตลอดแต่ทำไมถึงทำกับเราแบบนี้? เขาทำเหมือนไม่รู้จักกันทิ้งเราเหมือนหมาซึ่งเขากับไปมีความสุขความสบายกันสองคนไม่นึกถึงวันที่เขาลำบากเเละเราค่อยช่วยเหลือเขามาตลอด เราพยายามไม่คิดอ่ะไรคิดแค่ว่าเป็นเวรกรรม! เราคงไม่ลำบากตลอดไปหรอกเพราะในเมื่อสองมือสองแขนของเรายังใช้งานได้ ขนาดเราโทรไปเขายังตัดสายทิ้งปิดเครื่องหนีเงินที่เขายืมเราไปเขาก็ไม่คืน มันทำให้เรารู้ว่าตอนเราไม่มีเราก็เหมือนหมาตัวนึ่งสำหรับเขา เราคงต้องสู้ต่อไปคิดส่ะว่านี่คือบทเรียนราคาแพง