เข้าเรื่องเลยนะ เราชื่นเจน แฟนเราชื่อ อาร์ม เราเป็นคนภาคอีสาน ไปเรียนมหาลัยที่ภาคเหนือ เราคบกับอาร์มตอนปี 3 จนถึงปัจจุบันก็ 3 ปีหละ พ่อกับแม่เรารู้มาตลอดว่าเรามีแฟน (เราเป็นคนชอบพูดเรื่องแฟนให้พ่อกับแม่ฟังทุกคน และเกือบทุกเรื่อง) แต่มีบางเรื่องที่เราโกหก คือ คณะที่เขาเรียน โกหกว่าเขาเรียนเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ที่จิงแล้วเราเรียน "ออกแบบวิจิตรศิลป์" (พ่อแม่ไม่ชอบเลยเกี่ยวกับศิลปะ และชอบคนที่รับราชการเท่านั้น) ส่วนเราเรียนพยาบาล ฐานะทางบ้านแฟนเราถือว่าปานกลาง ครอบครัวเขาใช้ชีวิตแบบง่ายๆ พออยู่ พอกิน ทำไร่ ทำสวน เลี้ยงควาย ส่วนฐานะของเราก็ปานกลางเช่นกันแต่พ่อแม่เราจะมีสังคมหน่อย แม่เรารับราชการครู ส่วนพ่อทำงานด้านฝ่ายปกครอง เรารักแฟนมากทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ดีอะไรมากมาย อย่างเช่น 1. ไม่เคยพาไปดูหนังเพราะว่าไม่ชอบความยุ่งยาก ดูที่ห้องดีกว่า 2.ไม่เคยพาไปกินข้าวห้าง หรือร้านอาหาร กินแต่ร้านอาหารตามสั่งข้างทาง หรือซื้อที่ตลาดกลับมากินที่ห้อง 3.ไม่เคยพาไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ (นอกจากไปทำบุญ) ส่วนมาอยู่ที่ห้องดีกว่าไม่ร้อน แถมประหยัดตัง 4.ฉันไม่ชอบเสื้องผ้ามือ 2 (เป็นความเชื่อส่วนตัวนะคะ) ส่วนเขาชอบมากเวลาไปซ๊อปต้องรอนานกว่าจะเลือกได้ แต่ไม่รุ้ทำไมเรารักกันมาก
เราเรียนจบ ก็ได้กลับมาทำงาน โรงพยาบาลรัฐใกล้บ้าน ส่วนเขาทำงานแถวบ้านเขาเช่นกันเป็น PC ขายโทรศัพท์ (เราโกหกพ่อกับแม่ว่าเขาทำงานธนาคาร) ความรักเราไม่เคยน้อยลงเลย ยิ่งห่างไกลยิ่งคิดถึง และรักกันมาก เรามาหากันทุกเดือนถ้าฝ่ายไหนว่างก็จะไป- มา หากันตลอด แต่ติดที่เรื่องเงินค่าใช้จ่ายเยอะ ค่ารถ ค่าเช่าห้อง จนเป็นอุปสรรค ทำให้ต้องเจอกันที 3-4 เดือนครั้ง เพราะเราต้องเก็บตังสร้างอนาคตร่วมกัน แต่เราก็โทรหากันตลอดไม่เคยขาด เขาจะเชื่อฟังเราตลอดไม่ออกนอกลู่นอกทางไม่กลับบ้านดึก ถ้าจะไปเลี้ยงสังสรรค์กับเพื่อนก็ขออนุญาตตลอด และกลับตรงเวลาที่กำหนดตลอด
จนมาวันนึงเราบอกความจิงกับแม่ทุกอย่าง ว่าเขาเรียนอะไร ทำอาชีพอะไร คำตอบที่เราได้กลับมา 1.เขาจะเลี้ยงเราได้หรอก 2.อยู่ไกลกันไปมาหากันลำบาก 3. พ่อแม่อยากให้คบข้าราชการเหมือนกัน 4. ทำเพื่อพ่อกับแม่ได้ไหม **เราอยากพูดกลับไปเหลือเกินว่า นึกถึงใจเราบ้างได้ไหม**
ตั้งแต่นั้นมา ทุกคนไม่ปลื้มแฟนเราเลย **เราได้แต่บอกว่าอนาคตเราไม่รุ้ รู้แค่ตอนนี้เรารักคนนี้ เขาดีกับเราทุกอย่าง อย่ามากำหนดชีวิตให้เราเลย
ผ่านมาไปนาน พ่อแม่ พี่สาวเรา ต่างก็เชียร์หลานเพื่อนพ่อให้เรา (พี่เขาทำอาชีพครู) ส่วนทางเพื่อนพ่อ เขาก็อยากได้เราเป็นหลานสะใภ้ ทางโน้นเขาขอเบอร์โทรเรา พ่อกับแม่เราก็ให้เขาไป เราก็ได้คุยกับพี่เขานะ คุยกันประมาน 7-8 ครั้ง เพื่อไม่ให้น่าเกลียด (แต่เราก็บอกแฟนเราทุกอย่าง ทุกครั้ง และเราก็มานั่งร้องไห้ด้วยกันตลอดทั้งต่อหน้าและทางโทรสับ) จนในที่สุดพี่คนนั้นก็ไม่โทรมาอีก เพราะเขารู้ว่าเรามีแฟนเลย อีกอย่างคงรู้ว่าเราก็ไม่ได้สนใจเขาด้วย เรื่องก็เงียบหายไป
จน เรื่องราวกำลังจะกลับมาอีกครั้ง กับพี่คนเดิม เมื่อญาติผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายไม่หยุด
ปล. เราไม่รุ้จะทำยังไงดี ความรักของเรากับ อาร์มมันมีมาก กลายเป็นความผูกพันธ์ เราสงสารอาร์มตอนนี้ทั้งเราและอาร์มต่างคิดมากเรื่องนี้ **เปรียบเทียบเลยนะ อาร์มเป็นคนดี ถ้าอาร์มมี 10 บาท อาร์มจะให้เรา 9 ส่วนพี่คนนั้นมี 100 ให้เรา 50 คิดดูใครรักเรามาก อีกอย่างเราก็ไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวัง เสียใจ เซง!!!
------>>>>ขอความคิดเห็น หรือใครที่มีประสบคล้ายๆกัน แชร์ให้ฟังด้วยน๊ค๊ **เรื่องราวของเรายาวไปนิดไม่ว่ากันนะ ^^
พ่อกับแม่ ไม่ปลื้มแฟนเรา
เราเรียนจบ ก็ได้กลับมาทำงาน โรงพยาบาลรัฐใกล้บ้าน ส่วนเขาทำงานแถวบ้านเขาเช่นกันเป็น PC ขายโทรศัพท์ (เราโกหกพ่อกับแม่ว่าเขาทำงานธนาคาร) ความรักเราไม่เคยน้อยลงเลย ยิ่งห่างไกลยิ่งคิดถึง และรักกันมาก เรามาหากันทุกเดือนถ้าฝ่ายไหนว่างก็จะไป- มา หากันตลอด แต่ติดที่เรื่องเงินค่าใช้จ่ายเยอะ ค่ารถ ค่าเช่าห้อง จนเป็นอุปสรรค ทำให้ต้องเจอกันที 3-4 เดือนครั้ง เพราะเราต้องเก็บตังสร้างอนาคตร่วมกัน แต่เราก็โทรหากันตลอดไม่เคยขาด เขาจะเชื่อฟังเราตลอดไม่ออกนอกลู่นอกทางไม่กลับบ้านดึก ถ้าจะไปเลี้ยงสังสรรค์กับเพื่อนก็ขออนุญาตตลอด และกลับตรงเวลาที่กำหนดตลอด
จนมาวันนึงเราบอกความจิงกับแม่ทุกอย่าง ว่าเขาเรียนอะไร ทำอาชีพอะไร คำตอบที่เราได้กลับมา 1.เขาจะเลี้ยงเราได้หรอก 2.อยู่ไกลกันไปมาหากันลำบาก 3. พ่อแม่อยากให้คบข้าราชการเหมือนกัน 4. ทำเพื่อพ่อกับแม่ได้ไหม **เราอยากพูดกลับไปเหลือเกินว่า นึกถึงใจเราบ้างได้ไหม**
ตั้งแต่นั้นมา ทุกคนไม่ปลื้มแฟนเราเลย **เราได้แต่บอกว่าอนาคตเราไม่รุ้ รู้แค่ตอนนี้เรารักคนนี้ เขาดีกับเราทุกอย่าง อย่ามากำหนดชีวิตให้เราเลย
ผ่านมาไปนาน พ่อแม่ พี่สาวเรา ต่างก็เชียร์หลานเพื่อนพ่อให้เรา (พี่เขาทำอาชีพครู) ส่วนทางเพื่อนพ่อ เขาก็อยากได้เราเป็นหลานสะใภ้ ทางโน้นเขาขอเบอร์โทรเรา พ่อกับแม่เราก็ให้เขาไป เราก็ได้คุยกับพี่เขานะ คุยกันประมาน 7-8 ครั้ง เพื่อไม่ให้น่าเกลียด (แต่เราก็บอกแฟนเราทุกอย่าง ทุกครั้ง และเราก็มานั่งร้องไห้ด้วยกันตลอดทั้งต่อหน้าและทางโทรสับ) จนในที่สุดพี่คนนั้นก็ไม่โทรมาอีก เพราะเขารู้ว่าเรามีแฟนเลย อีกอย่างคงรู้ว่าเราก็ไม่ได้สนใจเขาด้วย เรื่องก็เงียบหายไป
จน เรื่องราวกำลังจะกลับมาอีกครั้ง กับพี่คนเดิม เมื่อญาติผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายไม่หยุด
ปล. เราไม่รุ้จะทำยังไงดี ความรักของเรากับ อาร์มมันมีมาก กลายเป็นความผูกพันธ์ เราสงสารอาร์มตอนนี้ทั้งเราและอาร์มต่างคิดมากเรื่องนี้ **เปรียบเทียบเลยนะ อาร์มเป็นคนดี ถ้าอาร์มมี 10 บาท อาร์มจะให้เรา 9 ส่วนพี่คนนั้นมี 100 ให้เรา 50 คิดดูใครรักเรามาก อีกอย่างเราก็ไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวัง เสียใจ เซง!!!
------>>>>ขอความคิดเห็น หรือใครที่มีประสบคล้ายๆกัน แชร์ให้ฟังด้วยน๊ค๊ **เรื่องราวของเรายาวไปนิดไม่ว่ากันนะ ^^