ไม่รู้ว่าเราเป็นคนเดียวหรือป่าว แต่แอบเสียใจที่เลือกเรียนสายนี้ไม่ว่าจะตามเพื่อนหรืออะไรก็ตาม ตอนม.ต้นเรียนสายนี้มามันโอเคมาก พอขึ้นม.ปลายไม่คิดว่ามันจะแตกต่างมากขนาดนี้ ตอนม.4เทอม1 เรียกว่าปรับตัวไม่ทันเลยก็ได้ ไม่รุ้เพราะสมองเราช้ากว่าเพื่อนที่เราดูว่ามันเก่งมากๆในห้อง แต่พอเทียบกับเพื่อนคนอื่นๆแล้วเราก็อยู่ในระดับดีเลยล่ะ พอเกรดออก ลดฮวบมาก ตอนนั้นเราและพ่อแอบตกใจ แล้วเทอม 2เราเริ่มตั้งหลักใหม่ เอาวะ หาข้อบกพร่อง ตั้งเป้าหมายเสิร์ชสายในอนาคตเพื่อผลักดันให้เราได้ทำ แน่นอน สายแพทย์ ทันตะ บลาๆ พยายามมากขึ้นกว่าเดิม ฟิสิกแทบไม่เข้าใจหรือเพราะครูใจดีจนเรียนไม่รู้เรื่อง พอขึ้นม.5ปีนี้ มันท้อขึ้นกว่าเดิมเรียนยากมากๆ อีกใจก็คิดถึงอนาคต แต่อีกใจก็อยากไปสายศิลป์เพราะ มันอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของอะไรดีๆก็ได้