เรารู้จักผู้ชายคนนี้มา ช่วงก.ย. ปีที่แล้ว ก็คบมาเรื่อยๆ ชอบเขาตรงที่เขาเป็นคนที่ให้เกียรติผู้หญิง
เรื่องการอยู่กินกันฉันสามีภรรยาก่อนแต่งงานนี่อย่าได้เอ่ย เคร่งมาก คือ อารมณ์เรา ณ ตอนนั้นแบบ เฮ้ย จริงหรอ
ยังมีผู้ชายแบบนี้หลงเหลือในโลกใบนี้ด้วยหรอ?? และระหว่างที่คบหากันมันก็มีบ้าง ที่จำเป็นต้องนอนค้างอ้างแรม
แต่เขาก็จะให้เกียรติเราเสมอ ไม่เคยล่วงเกิน คือ มันเหมือนจะดูดีไปซะทุกอย่าง ชอบพาเราไปหาอะไร อร่อยๆกินประจำ
ซึ่งเราไม่เคยได้รับอะไรแบบนี้เลยจากแฟนเก่า แต่.............คนทุกคนมันย่อม มีทั้งข้อดี ข้อเสีย อันนี้เราก็พอจะรู้
หรือแม้แต่ตัวเราเองก็เหอะ ตั้งแต่คบกันมาเราเคยไปเที่ยว ตจว.กัน 1 ครั้ง(ไม่ได้ไปกัน2คนนะ) ต่อมาถ้ามีโอกาส
เราจะชวนเขาบ้าง คือไม่ใช่ต้องนอนค้างก็ชวนนะคะ เช่น ไปไหว้พระที่อยุธยามั๊ย??(ไป-กลับ)
/ นี่ๆๆ มีคนรีวิวหัวหินไปง่ายๆ แบบประหยัดๆ แต่ทุกครั้งเราจะได้รับคำปฏิเสธ
คือ ช่วงนี้เก็บตังค์จ่ายค่าบ้านอ่ะ / ทำโอทีเพื่อเอาไปโปะบ้านอ่ะ ประเด็นคือเขาผ่อนบ้าน ซึ่งตั้งใจว่าจะปิดให้เร็วที่สุด
เลยมีกำลังเท่าไหร่ใส่เต็มที่ว่างั้น ส่วนเราก็มีน้อยใจนิดๆ แต่ก็ดีใจที่เขาเป็นคนมีความรับผิดชอบ ไม่ฟุ่มเฟือย
แบบนี้ล่ะ อนาคตพ่อของลูกฉัน หลังจากนั้นเราก็ไม่เคยเอ่ยปากชวนเขาไปไหนอีกเลย จนล่าสุดเราอยากลองไปสัมผัสภูกระดึง
เขาก็ตอบตกลง แต่เป็น ช่วงปลายปีนะคะ
และแล้วเรื่องที่ทำให้เราต้องรู้สึก สะดุดกึก คือ...เขาบอกเราว่า หยุด3วัน สิ้นเดือน จะไปหัวหินกะเพื่อนที่ทำงาน เราอึ้งเลย
เพราะช่วงต้นปี เขาพึ่งไปสระบุรีกะเพื่อนที่ทำงานมาเหมือนกัน อันนี้เขาจะไปกันเป็นกลุ่มนะคะ ทั้งชายและหญิง
แต่ส่วนมากจะเป็นผู้ชาย เนื่องจากเป็นวิศวกรและทุกครั้งไม่ว่าจะไปไหนมาไหน เพื่อนๆก็จะแท็กรูปมาให้เขาประจำ
ก็จะเห็นว่าไปกันเป็นกลุ่มใหญ่ และเพื่อนๆก็รู้ว่าเราคือ แฟนของเขา
ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ค่ะ คือเราชวน กลับบอกเก็บตังค์โปะหนี้ พอเพื่อนชวนกลับตกลงไปไตรมาส ละ1ครั้ง
ขณะที่เราแค่ปีละ1ครั้ง คือมันอะไร ฉันอยู่ในฐานะอะไร ฉันไม่ได้สำคัญใช่มั๊ย??
วันนี้เรากะว่าจะคุยกันเรื่องนี้ค่ะ ยังสับสนอยู่ว่าจะเอาไงต่อดี ความรู้สึกเราตอนนี้คือ เสียความรู้สึก เสียใจ น้อยใจ
ทุกๆอย่างมันมารวมกัน เขาบอกกับเราว่าต่อไปอยากไปไหนก็บอกจะพาไปอย่าโกรธ อย่าเอาเรื่องเก่ามาพูดอีก
(เรื่องเก่าคือที่เขาปฏิเสธไม่ไปไหนเพราะเก็บตังค์จ่ายค่าบ้าน) แต่เราก็ปัดความรูสึกเหล่านั้นออกไปไม่ได้
ใจหนึ่งก็อยากอยู่ต่อ(พยายามคิดว่ามันไร้สาระ) อีกใจหนึ่งก็อยากเดินจากไป(มันเกินจะรับไหว)
คำถาม...ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไร มีวิธีแก้ไขปัญหานี้อย่างไรกันคะ?? (ขอแชร์ความคิดกันนะคะ ทั้งชาย-หญิง)
ข้อมูลเพิ่มเติมในการวิเคราะห์ ปกติเขาเป็นคนไม่ดื่ม ไม่สูบ ไม่เที่ยวกลางคืน ตอนเรียนเป็นเด็กเนิร์ด วันๆจะทำงาน กลับบ้าน นอน ที่รู้คือบ้านเราอยู่ใกล้กันนะคะ ห่างกันแค่ไม่กี่ร้อยเมตร เจอกันทุกวันอยู่แล้ว
ขอคำปรึกษา ควรจะเดินหน้า หรือ ถอยหลัง
เรื่องการอยู่กินกันฉันสามีภรรยาก่อนแต่งงานนี่อย่าได้เอ่ย เคร่งมาก คือ อารมณ์เรา ณ ตอนนั้นแบบ เฮ้ย จริงหรอ
ยังมีผู้ชายแบบนี้หลงเหลือในโลกใบนี้ด้วยหรอ?? และระหว่างที่คบหากันมันก็มีบ้าง ที่จำเป็นต้องนอนค้างอ้างแรม
แต่เขาก็จะให้เกียรติเราเสมอ ไม่เคยล่วงเกิน คือ มันเหมือนจะดูดีไปซะทุกอย่าง ชอบพาเราไปหาอะไร อร่อยๆกินประจำ
ซึ่งเราไม่เคยได้รับอะไรแบบนี้เลยจากแฟนเก่า แต่.............คนทุกคนมันย่อม มีทั้งข้อดี ข้อเสีย อันนี้เราก็พอจะรู้
หรือแม้แต่ตัวเราเองก็เหอะ ตั้งแต่คบกันมาเราเคยไปเที่ยว ตจว.กัน 1 ครั้ง(ไม่ได้ไปกัน2คนนะ) ต่อมาถ้ามีโอกาส
เราจะชวนเขาบ้าง คือไม่ใช่ต้องนอนค้างก็ชวนนะคะ เช่น ไปไหว้พระที่อยุธยามั๊ย??(ไป-กลับ)
/ นี่ๆๆ มีคนรีวิวหัวหินไปง่ายๆ แบบประหยัดๆ แต่ทุกครั้งเราจะได้รับคำปฏิเสธ
คือ ช่วงนี้เก็บตังค์จ่ายค่าบ้านอ่ะ / ทำโอทีเพื่อเอาไปโปะบ้านอ่ะ ประเด็นคือเขาผ่อนบ้าน ซึ่งตั้งใจว่าจะปิดให้เร็วที่สุด
เลยมีกำลังเท่าไหร่ใส่เต็มที่ว่างั้น ส่วนเราก็มีน้อยใจนิดๆ แต่ก็ดีใจที่เขาเป็นคนมีความรับผิดชอบ ไม่ฟุ่มเฟือย
แบบนี้ล่ะ อนาคตพ่อของลูกฉัน หลังจากนั้นเราก็ไม่เคยเอ่ยปากชวนเขาไปไหนอีกเลย จนล่าสุดเราอยากลองไปสัมผัสภูกระดึง
เขาก็ตอบตกลง แต่เป็น ช่วงปลายปีนะคะ
และแล้วเรื่องที่ทำให้เราต้องรู้สึก สะดุดกึก คือ...เขาบอกเราว่า หยุด3วัน สิ้นเดือน จะไปหัวหินกะเพื่อนที่ทำงาน เราอึ้งเลย
เพราะช่วงต้นปี เขาพึ่งไปสระบุรีกะเพื่อนที่ทำงานมาเหมือนกัน อันนี้เขาจะไปกันเป็นกลุ่มนะคะ ทั้งชายและหญิง
แต่ส่วนมากจะเป็นผู้ชาย เนื่องจากเป็นวิศวกรและทุกครั้งไม่ว่าจะไปไหนมาไหน เพื่อนๆก็จะแท็กรูปมาให้เขาประจำ
ก็จะเห็นว่าไปกันเป็นกลุ่มใหญ่ และเพื่อนๆก็รู้ว่าเราคือ แฟนของเขา
ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ค่ะ คือเราชวน กลับบอกเก็บตังค์โปะหนี้ พอเพื่อนชวนกลับตกลงไปไตรมาส ละ1ครั้ง
ขณะที่เราแค่ปีละ1ครั้ง คือมันอะไร ฉันอยู่ในฐานะอะไร ฉันไม่ได้สำคัญใช่มั๊ย??
วันนี้เรากะว่าจะคุยกันเรื่องนี้ค่ะ ยังสับสนอยู่ว่าจะเอาไงต่อดี ความรู้สึกเราตอนนี้คือ เสียความรู้สึก เสียใจ น้อยใจ
ทุกๆอย่างมันมารวมกัน เขาบอกกับเราว่าต่อไปอยากไปไหนก็บอกจะพาไปอย่าโกรธ อย่าเอาเรื่องเก่ามาพูดอีก
(เรื่องเก่าคือที่เขาปฏิเสธไม่ไปไหนเพราะเก็บตังค์จ่ายค่าบ้าน) แต่เราก็ปัดความรูสึกเหล่านั้นออกไปไม่ได้
ใจหนึ่งก็อยากอยู่ต่อ(พยายามคิดว่ามันไร้สาระ) อีกใจหนึ่งก็อยากเดินจากไป(มันเกินจะรับไหว)
คำถาม...ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไร มีวิธีแก้ไขปัญหานี้อย่างไรกันคะ?? (ขอแชร์ความคิดกันนะคะ ทั้งชาย-หญิง)
ข้อมูลเพิ่มเติมในการวิเคราะห์ ปกติเขาเป็นคนไม่ดื่ม ไม่สูบ ไม่เที่ยวกลางคืน ตอนเรียนเป็นเด็กเนิร์ด วันๆจะทำงาน กลับบ้าน นอน ที่รู้คือบ้านเราอยู่ใกล้กันนะคะ ห่างกันแค่ไม่กี่ร้อยเมตร เจอกันทุกวันอยู่แล้ว