เราเป็นคนนึงนะค่ะที่อยากจะเข้าศึกษาต่อในคณะแพทยศาสตร์ค่ะ คือมีความฝันนี้ตั้งแต่ป.6 ค่ะจนตอนนี้จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้วก็ยังไม่เคยเปลี่ยนความฝันของตัวเอง จุดเริ่มต้นของความฝันมาจากเคยได้ไปอยู่ในห้องผ่าตัดครั้งเดียวครั้งแรกในชีวิตกับคุณป้าซึ่งเป็นหมอค่ะ ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไรมากก็รู้สึกกลัวๆ และพอมาอยู่ในห้องตรวจค่ะมีคนมาตรวจกับคุณป้าคือเรารู้สึกว่าคนไข้ที่เข้ามาจากหน้าตาซึมเศร้าแล้วได้รับการรักษาแล้วมีรอยยิ้ม หนูคนที่ทำให้คนไข้ยิ้มได้ก็คือหมอใช่ปะค่ะคงจะมีความสุขยิ่งกว่านั้น และพอหนูเริ่มโตขึ้นมาหน่อยตอนนั้นก็ประมาณม.3 เริ่มเห็นคนไข้ที่ได้รับการรักษาไม่ถึงทั้งในชนบท และในตัวเมืองที่ขาดแคลนคุณทรัพย์ หนูเห็นแล้วก็อยากจะทำให้หนูเนี่ยมีกำลังใจในการที่จะสอบหมอยิ่งขึ้นเรื่อยๆ เพราะเป้าหมายของหนูสูงสุดที่จะสอบคณะนี้ให้ติดไม่ใช่เพื่อตัวเองสักนิดหนูจะทำเพื่อคนที่ไม่สามารถไปรักษาโดยเสียค่าใช้จ่ายเยอะๆได้ หนูอยากรักษาเขาให้หายแบบค่าใช้จ่ายไม่มากมายค่ะๆ แล้วไม่ต้องการสิ่งตอบแทน แค่อยากให้พวกเขามีความสุข มีรอยยิ้ม อยู่กับคนที่รักเขาไปนานๆ หนูรู้สึกได้เลยจากรอยยิ้มของคุณป้าอะค่ะ ถึงแม้ว่ามีคนบอกมาหลายครั้งหลายหมออะทำงานเหนื่อยเรียนหนัก หนูรู้ทั้งรู้ค่ะในใจหนูคือจบมาอยากช่วยคน ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์จะต้องสำคัญกว่า หนูรู้สึกไม่สนใจคำพูดต่างๆ เพราะถ้าเลือกที่จะสอบจะเรียนแล้วต้องทำให้เต็มที่ค่ะ แล้วเชื่อว่าวันนึงหนูต้อวได้ยืนอยู่จุดๆนั้น #แล้วเคยคิดนะค่ะว่าถ้าได้ยืนอยู่จุดๆนั้นจริงๆจะเรียนต่อสาขาเฉพาะทาง ทางด้านออโธปิดิกส์ เพราะคุณพ่อกับคุณแม่ดิฉันอะค่ะชอบไปหาหมอกระดูกอยู่บ่อยๆ >/////< คิดแล้วฟินเว่อร์ #แต่ทุกวันนี้เรียนหนักมาก 9ชม.ที่รร. ยังต้องเรียนต่อที่บ้านอีก3 เสาร์อาทิตย์ก็ไม่มีหยุดค่ะ TTเพื่อคณะนี้โดยเฉพาะเลย จะสอบแล้ววววววมาแชร์ความคิดเห็นกันนะค่ะอยากเป็นหมอเพราะอะไรคิดเหมือนกันไหม ??! ลืมบอกไปคือจะเรียนแพทยศาสตร์ม.เอกชน นะค่ะ
เห็นด้วยไหมค่ะ ? ถ้าอยากเรียนแพทยศาสตร์เพราะเหตุนี้