นี่เป็นกระทู้แรกของเราและมันพึ่งจบไป เราอาจพูดยาวแปลกนะเราพึ่งตั้งกระทู้แรก
จริงๆตอนแรกเรามีคนที่เราชอบอยู่แล้วคนนึง เราชอบเขามา 4 ปี เราก็คุยกับเขามานานโดยที่ไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่ก็ด้วยความที่มีรุ่นน้องมอสี่ขึ้นมาใหม่มีรุ่นน้องคนนึงน่ารักมากๆแถมยังอยู๋ห้องเก่งอีก เราเห็นรู้สึกว่าสเปคเลย ประกอบกับที่เรารู้สึกคุ้นหน้าน้องเขาเหมือนจะใช่คนที่มาสมัครเข้าเรียนมอสี่ของปีที่แล้วที่เราเคยคุม ตอนแรกเราก็แค่ปลื้มๆน้องเขาแหละไม่ได้คิดไร อีกอย่างก็มีคนที่ชอบอยู่แล้ว
ด้วยความที่เรายังค้างคาว่าใช่น้องมอสี่ที่สมัครปีที่แล้วรึป่าว เพื่อนเราก็บอกว่าให้ลองทักน้องเขาไปเลย เพราะเราบอกว่าแค่อยากรู้จักแค่ได้รู้จักกับน้องพอแถมน้องเขาก็ดังพอสมควรเลยในรร เราก็ไม่ได้คิดอะไร แล้ววันหนึ่งเราก็ลองทักไปแต่พอทักไปปุ้ป น้องเขาออฟไลน์ทันทีเลยคะ555 เราก็อายสิเราไม่ค่อยจะชอบทักใครด้วยเคยทักคนเดียวก็คือคนที่ชอบมา4ปี เราไม่รู้จะทำไงก็ปล่อยเลยตามเลย พอตื่นเช้ามากำลังจะไปเรียนพิเศษ ก็เห็นว่ามีคนตอบแชทมาเราก็รีบดูปรากฏว่าน้องเขาตอบ เราก็ดีใจสินึกว่าน้องเขาจะปล่อยไปน้องตอบเราดีมากๆถามเราชื่อไร เราคุยกันทั้งวันทุกอย่างโอเคมาก ในใจตอนนั้นได้รู้จักกันก็โอเคแล้ว แต่พออีกวันมาน้องเขาก็ทักมาๆทุกๆวัน แล้วก่อเริ่มดูเหมือนจะมาจีบ มาชมเรา คุยกันทั้งวัน ไอ่เราตอนนั้นก็ฟินสิน้องก็น่ารักก็คุยๆ แล้วคนที่เราชอบก็ดันต้องอ่านหนังสือเพื่อสอบโอลิมปิกมั้งก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่แต่ก็ติดต่ออยู่นิดหน่อย(จะบอกว่าคนที่เราชอบก็อยู่ห้องเก่งเหมือนกัน) เราก็คุยกับน้องเขามาเรื่อยๆทุกอย่างพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว น้องเขาดูแลเราอย่างดีทุกๆพักจะเอานมมาให้ทุกวัน (เราเตี้ยเลยต้องกินนม) ดูแลเราดีมากๆพอผ่านไป1อาทิตย์มันมีงานที่โรงเรียน แล้วทุกคนก็มา น้องเขาก็โทรมาหาเราว่าจะไปหาเราแล้วเราอยู่ด้วยกันตรงหน้ารร แต่แล้วคนที่เราชอบก็มาเห็นที่เราอยู่กับน้องเขาพอดี ตอนนั้นเราเสียใจพอสมควรเลยรู้สึกไม่ดีมากๆแล้วหลังจากนั้นเขาก็ไม่ทักเรามาอีกเลย เราเสียใจนะเรายังชอบเขาอยู่แต่เราคิดอีกแง่คือเรารอเขามานานมากแล้วเราก็เหนื่อยที่จะรอเหมือนกัน เราเลยไม่ทักไปแล้วคุยกับน้องเขาต่อ ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีน้องเขาดูแลดีมากเราแล้วเราก่อเป็นแฟนกันแล้วเราเป็นแฟนกันแบบเราไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเป็นตอนไหนรู้อีกทีน้องเขามาบอกในวันครบรอบ หลังจากนั้น3เดือนเราก็ตัดสินใจพาน้องเขามาที่บ้านแนะนำให้พ่อแม่พี่ญาติ ทุกคนให้รู้จัก หลังจากนั้นน้องเขาก็มาเที่ยวบ้านเราบ่อยมากๆว่างปุ้ปก็มาหา ตอนแรกๆน้องเขาอยู่บ้านใกล้ๆบ้านเราเลยมากันง่ายมาก แต่สักพักน้องเขาก็ย้ายบ้านไปอยู่ในเมือง แต่น้องก็มาหาเราตลอดที่ว่าง เราอยู่มอหกคือเขาจะมีหยุดสอบโควตานะเราก็อ่านหนังสืออยู่บ้านถ้าวันไหนน้องว่าง หรือเลิกเร็วก็จะมาหาที่บ้าน ที่บ้านเราต้อนรับน้องเขามากพ่อแม่พี่ทุกคนเข้าใจรักและเห็นน้องเป็นคนดี แต่เราก็มารู้ว่าน้องไม่เคยบอกแม่เลยหลอกแม่เวลามาหาเราเพราะแม่น้องเขายังอยากให้สนใจการเรียน
ในช่วง3เดือนแรกเราไม่เคยบอกรักน้องเขาเลย มีแต่น้องเขาที่บอกรักเรา คือเราตอนนั้นยังลืมคนที่ชอบไม่ได้จริงๆตอนนั้นก็แอบรู้สึกผิดนะแต่ใจมันก็เริ่มเอนเอียงไปหาน้องบ้างแล้วเพราะน้องดีกับเรามากๆเราก่อเริ่มใจอ่อน แล้วผ่านไป เข้าเดือนที่4เราก็เริ่มรักน้องแล้วจริงๆเราก็เลย กล้าบอกน้องว่ารักน้องไปตอนที่เรากล้าบอกน้องดูจะดีใจที่เราพูด หลังจากนั้นเราก็ค่อยๆลืมคนที่เราชอบไปและรักน้องขึ้นมาจริงๆ เรารักน้องมากๆแล้วเราก็เชื่อคำพูดของน้องทุกๆอย่างน้องบอกน้องรักเรารักมากๆ เราก็ชอบถามว่าทำไมถึงตัดสินใจเป็นแฟนเราเพราะเมื่อก่อนน้องอะเจ้าชู้คุยหลายคน น้องก็บอกก็มันโอเคมันอยากเป็นแฟน ตอนนั้นเราดีใจนะมากๆเลย พอผ่านไปเดือนที่8 ด้วยความที่เราชอบคิดมากเราก็ชอบถามนู่นนี่น้องเวลามีคนมาโพสเป็นผญ น้องก็บอกไม่ต้องคิดมากไม่มีอะไรเพื่อนทั้งนั้น เราก็โอเคก็เชื่อใจแต่ด้วยความคิดมากและเราตรงๆเราก็ถามทุกอย่างที่เราคิดมากช่วงนั้นทะเลาะกันบ่อยพอควรเพราะตัวเองด้วย น้องเขาด้วยแต่เราถึงแม้จะคิดมากแต่เราก็ชัดเจนถ้ามีเหตุผลให้เราก็จะเลิกคิดมากเรื่องนั้นไปเลยแต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี พอเข้าเดือนที่10น้องก็ต้องไปรรส่วนเราก็รอเข้ามหาลัย ดีหน่อยเราติดโควตาเลยสบายรอเรียนหางานทำ พอเริ่มเปิดรรเรากับน้องก็เจอกันน้อยลงแต่น้องก่อพยายามนะวันไหนว่าง ก็มาที่บ้านชวนไปเที่ยว แล้วเราก็ทะเลาะเรื่องที่เราไม่มีโอกาสจะได้เจอแม่น้องเลยแม่น้องเขาก็รู้จักเรานะแต่เหมือนช่วงแรกๆแม่น้องเขายังไม่อยากยุ่งเรื่องนี้มากอยากให้เรียนแต่เทอมเราเป็นแฟนเราไม่สามารถเม้นหรืออะไรได้มากด้วยความที่เราเกรงใจแม่น้องเขาแต่ใจนึงก่อหวงน้อง แล้วน้องเขาก็ได้คุยกับแม่แล้วแม่น้องเขาก็ให้น้องคบกับเราได้เพราะ น้องเกรดดีขึ้นจากเทอมที่แล้ว แล้วน้องก็พูดกับเราว่า เดี่ยวเข้ามหาลัยน้องจะพาเราไปหาแม่ในช่วงที่น้องเขาได้รถยนต์ พอเจอแบบนี้เรายิ่งซึ้งเลย คนนี่แหละรู้สึกตัวเองตัดสินใจถูกมากๆรักน้องมากๆยิ่งกว่าคนที่ชอบมา4ปีอีก แล้วเดือนที่10น้องก่อเริ่มจะนอนเร็วๆและบอกเราว่าช่วงนี้ติดเป็นต่อดูเป็นต่อ ย้อนดูทุกวันเราก่อได้คุยกันทุกวัน เราก็เริ่มน้อยใจที่ได้คุยกันน้อยลงน้องก่อบอกเราคิดมากเราก็เข้าใจนะแต่มันคิดถึงอยากคุยด้วยนานๆเจอกันทีจากปิดเทอมน้องมาหาเกือบทุกวันมันก็เลยคิดถึงเป็นธรรมดา จากเมื่อก่อนที่น้องจะโทหาเราตลอดแล้วกับน้องก็ใช้กันคนละเครื่อข่ายน้องจะเสียค่าโทเยอะเราเลยบอกว่าสลับๆกันโทร เวลาไปดูหนังอะไรเราก็แชร์กันเอาแต่มีบ้างที่น้องเลี้ยงป๊อปคอร์น เราเลี้ยงน้องบ้างก็มีเวลากินข้าวเพราะน้องก็ยังหาเงินไม่ได้จะให้เลี้ยงก็คงไม่ดีหรอก หลังๆมาเราจะเป็นคนโทรหาน้องเสมอน้องก็จะไม่โทรเพราะไม่ได้เติมตังค์เราก็เลยเป็นคนโทรให้เสมอ น้องก็บอกโทรให้เลยโปรไปก่อนก่อได้เดี่ยวเค้าช่วยออกเราก็งกหน่อยก็เลยตอบโอเคไปๆ จริงๆช่วงนี้เรากะลังปรับตัวพยายามไม่หึงไม่คิดมาก มีน้องคนนึงมาโพสหน้าวอลล์น้องเหมือนกำลังคุยกันอยู่เราก็คิดว่าคงเป็นเพื่อนกันไม่อยากคิดมากเราเลยปล่อยไป พอถึงวันครบรอบ11เดือนน้องมาเราที่บ้านทุกอย่างปกติทุกอย่าง วันอาทิตย์น้องเรียนพิเศษเสดน้องก่อมาหาเราแต่น้องบอกเราว่าน้องท้องเสียคงกลับเร็วนะเราก็ไม่ได้ว่าไร แต่ตอนกลางคืนเราแถบไม่ได้คุยกันเลยตอนนั้นคือเราคิดถึงน้องก็เลยโทรหาได้ไหม ก่อคุยกันละน้องก็บอกจะนอนๆเราก็บอกไม่คิดถึงเราเหรอ น้องบอกน้องง่วงตื่นเช้าเราก็โอเคแต่ใจเราอะเราเริ่มรู้สึกแปลกไปเราร้องไห้ทั้งคืนนอนแทบไม่หลับเลยตัดสินใจเข้าเมืองไปเที่ยว กับเพื่อนและอยากไปคุยกับน้อง พอเจอกันเรารู้สึกถึงความแปลกไปเราอะอยากเคลียร์มากๆอยากให้มาพูดมาปรับความเข้าใจกันดีๆ แต่น้องคือไม่พูดไม่มองหน้าเราเราถามว่ารักเราไหมน้องก่อพยักหน้าแต่ไม่มองเรา เราเลยขอให้น้องพูดมาเถอะจะได้เข้าใจกัน เราจะได้ปรับให้น้องเรื่องคิดมากเราก็พยายามอยู่ แต่น้องให้ไปคุยกันที่บ้านเราบอกให้คุยกันเลยเคลียร์แล้วจับมือน้องแต่น้องก็ปล่อยมือเรา วินาทีนั้นเราคิดแล้วว่าวันนี้มันมาถึงแล้วแน่ๆ พอกลับบ้านไปเราทักน้องถามน้องแต่น้องไม่ตอบเลยเราเลยเอาคลิปที่เราลองทำเพื่อจะให้ในวันที่ครบรอบให้น้อง แล้วน้องก็ตอบน้องบอกกลับเราว่าที่ผ่านมาน้องไม่ได้รักเราจริงๆเป็นแค่แค่ความผูกพันเป็นเพียงแค่การแก้เหงา พอเห็นเป็นแบบนั้นเราช็อคมากเรารักน้องเขาไปแล้วน้องเขามาหลอกให้เรารักทำไมตอนนั้นทั้งเกลียดทั้งรักจุกไปหมด เราจึงถามต่อถามไปมาคือน้องเขามีคนที่คุยด้วยอยู่เดือนกว่าๆ แต่เป็นแค่เพื่อนกันนะ เราคือเจ็บมากเราไม่เคยไว้ใจใครพามาหาพ่อแม่แบบนี้มาก่อน หลังจากนั้นน้องเขาก็บล้อคเฟส บล้อคไอจีเราทุกอย่าง เราเลยบล้อคไลน์น้องไปด้วย เราช็อคมากเราไม่คิดว่าน้องจะไปง่ายๆแบบนี้เลย เราเจ็บมากเราไว้ใจให้มาหาพ่อแม่ พ่อแม่เราห่วงเหมือนเป็นอีกคนในครอบครัว สนิทกะเพื่อนเราทุกคน
นี่คงเป็นบทเรียนราคาแพงของเราว่าอย่าไว้ใจอะไรอีก พี่ขอขอบคุณช่วงเวลาดีๆที่ผ่านมาที่ทำให้พี่รู้จักรักใครจริงๆต่อจากนี้พี่ขออโหสิกรรมให้กับน้องที่น้องทำร้ายพี่ ขอให้คนนั้นเป็นดังที่น้องหวังไว้ไม่เป็นแบบพี่ ขอให้น้องมีความสุขมากๆ และขอให้น้องได้รู้จักความรักจริงๆสะทีนะ โชคดีฟ.
คบแก้เหงามาเกือบปี
จริงๆตอนแรกเรามีคนที่เราชอบอยู่แล้วคนนึง เราชอบเขามา 4 ปี เราก็คุยกับเขามานานโดยที่ไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่ก็ด้วยความที่มีรุ่นน้องมอสี่ขึ้นมาใหม่มีรุ่นน้องคนนึงน่ารักมากๆแถมยังอยู๋ห้องเก่งอีก เราเห็นรู้สึกว่าสเปคเลย ประกอบกับที่เรารู้สึกคุ้นหน้าน้องเขาเหมือนจะใช่คนที่มาสมัครเข้าเรียนมอสี่ของปีที่แล้วที่เราเคยคุม ตอนแรกเราก็แค่ปลื้มๆน้องเขาแหละไม่ได้คิดไร อีกอย่างก็มีคนที่ชอบอยู่แล้ว
ด้วยความที่เรายังค้างคาว่าใช่น้องมอสี่ที่สมัครปีที่แล้วรึป่าว เพื่อนเราก็บอกว่าให้ลองทักน้องเขาไปเลย เพราะเราบอกว่าแค่อยากรู้จักแค่ได้รู้จักกับน้องพอแถมน้องเขาก็ดังพอสมควรเลยในรร เราก็ไม่ได้คิดอะไร แล้ววันหนึ่งเราก็ลองทักไปแต่พอทักไปปุ้ป น้องเขาออฟไลน์ทันทีเลยคะ555 เราก็อายสิเราไม่ค่อยจะชอบทักใครด้วยเคยทักคนเดียวก็คือคนที่ชอบมา4ปี เราไม่รู้จะทำไงก็ปล่อยเลยตามเลย พอตื่นเช้ามากำลังจะไปเรียนพิเศษ ก็เห็นว่ามีคนตอบแชทมาเราก็รีบดูปรากฏว่าน้องเขาตอบ เราก็ดีใจสินึกว่าน้องเขาจะปล่อยไปน้องตอบเราดีมากๆถามเราชื่อไร เราคุยกันทั้งวันทุกอย่างโอเคมาก ในใจตอนนั้นได้รู้จักกันก็โอเคแล้ว แต่พออีกวันมาน้องเขาก็ทักมาๆทุกๆวัน แล้วก่อเริ่มดูเหมือนจะมาจีบ มาชมเรา คุยกันทั้งวัน ไอ่เราตอนนั้นก็ฟินสิน้องก็น่ารักก็คุยๆ แล้วคนที่เราชอบก็ดันต้องอ่านหนังสือเพื่อสอบโอลิมปิกมั้งก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่แต่ก็ติดต่ออยู่นิดหน่อย(จะบอกว่าคนที่เราชอบก็อยู่ห้องเก่งเหมือนกัน) เราก็คุยกับน้องเขามาเรื่อยๆทุกอย่างพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว น้องเขาดูแลเราอย่างดีทุกๆพักจะเอานมมาให้ทุกวัน (เราเตี้ยเลยต้องกินนม) ดูแลเราดีมากๆพอผ่านไป1อาทิตย์มันมีงานที่โรงเรียน แล้วทุกคนก็มา น้องเขาก็โทรมาหาเราว่าจะไปหาเราแล้วเราอยู่ด้วยกันตรงหน้ารร แต่แล้วคนที่เราชอบก็มาเห็นที่เราอยู่กับน้องเขาพอดี ตอนนั้นเราเสียใจพอสมควรเลยรู้สึกไม่ดีมากๆแล้วหลังจากนั้นเขาก็ไม่ทักเรามาอีกเลย เราเสียใจนะเรายังชอบเขาอยู่แต่เราคิดอีกแง่คือเรารอเขามานานมากแล้วเราก็เหนื่อยที่จะรอเหมือนกัน เราเลยไม่ทักไปแล้วคุยกับน้องเขาต่อ ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีน้องเขาดูแลดีมากเราแล้วเราก่อเป็นแฟนกันแล้วเราเป็นแฟนกันแบบเราไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเป็นตอนไหนรู้อีกทีน้องเขามาบอกในวันครบรอบ หลังจากนั้น3เดือนเราก็ตัดสินใจพาน้องเขามาที่บ้านแนะนำให้พ่อแม่พี่ญาติ ทุกคนให้รู้จัก หลังจากนั้นน้องเขาก็มาเที่ยวบ้านเราบ่อยมากๆว่างปุ้ปก็มาหา ตอนแรกๆน้องเขาอยู่บ้านใกล้ๆบ้านเราเลยมากันง่ายมาก แต่สักพักน้องเขาก็ย้ายบ้านไปอยู่ในเมือง แต่น้องก็มาหาเราตลอดที่ว่าง เราอยู่มอหกคือเขาจะมีหยุดสอบโควตานะเราก็อ่านหนังสืออยู่บ้านถ้าวันไหนน้องว่าง หรือเลิกเร็วก็จะมาหาที่บ้าน ที่บ้านเราต้อนรับน้องเขามากพ่อแม่พี่ทุกคนเข้าใจรักและเห็นน้องเป็นคนดี แต่เราก็มารู้ว่าน้องไม่เคยบอกแม่เลยหลอกแม่เวลามาหาเราเพราะแม่น้องเขายังอยากให้สนใจการเรียน
ในช่วง3เดือนแรกเราไม่เคยบอกรักน้องเขาเลย มีแต่น้องเขาที่บอกรักเรา คือเราตอนนั้นยังลืมคนที่ชอบไม่ได้จริงๆตอนนั้นก็แอบรู้สึกผิดนะแต่ใจมันก็เริ่มเอนเอียงไปหาน้องบ้างแล้วเพราะน้องดีกับเรามากๆเราก่อเริ่มใจอ่อน แล้วผ่านไป เข้าเดือนที่4เราก็เริ่มรักน้องแล้วจริงๆเราก็เลย กล้าบอกน้องว่ารักน้องไปตอนที่เรากล้าบอกน้องดูจะดีใจที่เราพูด หลังจากนั้นเราก็ค่อยๆลืมคนที่เราชอบไปและรักน้องขึ้นมาจริงๆ เรารักน้องมากๆแล้วเราก็เชื่อคำพูดของน้องทุกๆอย่างน้องบอกน้องรักเรารักมากๆ เราก็ชอบถามว่าทำไมถึงตัดสินใจเป็นแฟนเราเพราะเมื่อก่อนน้องอะเจ้าชู้คุยหลายคน น้องก็บอกก็มันโอเคมันอยากเป็นแฟน ตอนนั้นเราดีใจนะมากๆเลย พอผ่านไปเดือนที่8 ด้วยความที่เราชอบคิดมากเราก็ชอบถามนู่นนี่น้องเวลามีคนมาโพสเป็นผญ น้องก็บอกไม่ต้องคิดมากไม่มีอะไรเพื่อนทั้งนั้น เราก็โอเคก็เชื่อใจแต่ด้วยความคิดมากและเราตรงๆเราก็ถามทุกอย่างที่เราคิดมากช่วงนั้นทะเลาะกันบ่อยพอควรเพราะตัวเองด้วย น้องเขาด้วยแต่เราถึงแม้จะคิดมากแต่เราก็ชัดเจนถ้ามีเหตุผลให้เราก็จะเลิกคิดมากเรื่องนั้นไปเลยแต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี พอเข้าเดือนที่10น้องก็ต้องไปรรส่วนเราก็รอเข้ามหาลัย ดีหน่อยเราติดโควตาเลยสบายรอเรียนหางานทำ พอเริ่มเปิดรรเรากับน้องก็เจอกันน้อยลงแต่น้องก่อพยายามนะวันไหนว่าง ก็มาที่บ้านชวนไปเที่ยว แล้วเราก็ทะเลาะเรื่องที่เราไม่มีโอกาสจะได้เจอแม่น้องเลยแม่น้องเขาก็รู้จักเรานะแต่เหมือนช่วงแรกๆแม่น้องเขายังไม่อยากยุ่งเรื่องนี้มากอยากให้เรียนแต่เทอมเราเป็นแฟนเราไม่สามารถเม้นหรืออะไรได้มากด้วยความที่เราเกรงใจแม่น้องเขาแต่ใจนึงก่อหวงน้อง แล้วน้องเขาก็ได้คุยกับแม่แล้วแม่น้องเขาก็ให้น้องคบกับเราได้เพราะ น้องเกรดดีขึ้นจากเทอมที่แล้ว แล้วน้องก็พูดกับเราว่า เดี่ยวเข้ามหาลัยน้องจะพาเราไปหาแม่ในช่วงที่น้องเขาได้รถยนต์ พอเจอแบบนี้เรายิ่งซึ้งเลย คนนี่แหละรู้สึกตัวเองตัดสินใจถูกมากๆรักน้องมากๆยิ่งกว่าคนที่ชอบมา4ปีอีก แล้วเดือนที่10น้องก่อเริ่มจะนอนเร็วๆและบอกเราว่าช่วงนี้ติดเป็นต่อดูเป็นต่อ ย้อนดูทุกวันเราก่อได้คุยกันทุกวัน เราก็เริ่มน้อยใจที่ได้คุยกันน้อยลงน้องก่อบอกเราคิดมากเราก็เข้าใจนะแต่มันคิดถึงอยากคุยด้วยนานๆเจอกันทีจากปิดเทอมน้องมาหาเกือบทุกวันมันก็เลยคิดถึงเป็นธรรมดา จากเมื่อก่อนที่น้องจะโทหาเราตลอดแล้วกับน้องก็ใช้กันคนละเครื่อข่ายน้องจะเสียค่าโทเยอะเราเลยบอกว่าสลับๆกันโทร เวลาไปดูหนังอะไรเราก็แชร์กันเอาแต่มีบ้างที่น้องเลี้ยงป๊อปคอร์น เราเลี้ยงน้องบ้างก็มีเวลากินข้าวเพราะน้องก็ยังหาเงินไม่ได้จะให้เลี้ยงก็คงไม่ดีหรอก หลังๆมาเราจะเป็นคนโทรหาน้องเสมอน้องก็จะไม่โทรเพราะไม่ได้เติมตังค์เราก็เลยเป็นคนโทรให้เสมอ น้องก็บอกโทรให้เลยโปรไปก่อนก่อได้เดี่ยวเค้าช่วยออกเราก็งกหน่อยก็เลยตอบโอเคไปๆ จริงๆช่วงนี้เรากะลังปรับตัวพยายามไม่หึงไม่คิดมาก มีน้องคนนึงมาโพสหน้าวอลล์น้องเหมือนกำลังคุยกันอยู่เราก็คิดว่าคงเป็นเพื่อนกันไม่อยากคิดมากเราเลยปล่อยไป พอถึงวันครบรอบ11เดือนน้องมาเราที่บ้านทุกอย่างปกติทุกอย่าง วันอาทิตย์น้องเรียนพิเศษเสดน้องก่อมาหาเราแต่น้องบอกเราว่าน้องท้องเสียคงกลับเร็วนะเราก็ไม่ได้ว่าไร แต่ตอนกลางคืนเราแถบไม่ได้คุยกันเลยตอนนั้นคือเราคิดถึงน้องก็เลยโทรหาได้ไหม ก่อคุยกันละน้องก็บอกจะนอนๆเราก็บอกไม่คิดถึงเราเหรอ น้องบอกน้องง่วงตื่นเช้าเราก็โอเคแต่ใจเราอะเราเริ่มรู้สึกแปลกไปเราร้องไห้ทั้งคืนนอนแทบไม่หลับเลยตัดสินใจเข้าเมืองไปเที่ยว กับเพื่อนและอยากไปคุยกับน้อง พอเจอกันเรารู้สึกถึงความแปลกไปเราอะอยากเคลียร์มากๆอยากให้มาพูดมาปรับความเข้าใจกันดีๆ แต่น้องคือไม่พูดไม่มองหน้าเราเราถามว่ารักเราไหมน้องก่อพยักหน้าแต่ไม่มองเรา เราเลยขอให้น้องพูดมาเถอะจะได้เข้าใจกัน เราจะได้ปรับให้น้องเรื่องคิดมากเราก็พยายามอยู่ แต่น้องให้ไปคุยกันที่บ้านเราบอกให้คุยกันเลยเคลียร์แล้วจับมือน้องแต่น้องก็ปล่อยมือเรา วินาทีนั้นเราคิดแล้วว่าวันนี้มันมาถึงแล้วแน่ๆ พอกลับบ้านไปเราทักน้องถามน้องแต่น้องไม่ตอบเลยเราเลยเอาคลิปที่เราลองทำเพื่อจะให้ในวันที่ครบรอบให้น้อง แล้วน้องก็ตอบน้องบอกกลับเราว่าที่ผ่านมาน้องไม่ได้รักเราจริงๆเป็นแค่แค่ความผูกพันเป็นเพียงแค่การแก้เหงา พอเห็นเป็นแบบนั้นเราช็อคมากเรารักน้องเขาไปแล้วน้องเขามาหลอกให้เรารักทำไมตอนนั้นทั้งเกลียดทั้งรักจุกไปหมด เราจึงถามต่อถามไปมาคือน้องเขามีคนที่คุยด้วยอยู่เดือนกว่าๆ แต่เป็นแค่เพื่อนกันนะ เราคือเจ็บมากเราไม่เคยไว้ใจใครพามาหาพ่อแม่แบบนี้มาก่อน หลังจากนั้นน้องเขาก็บล้อคเฟส บล้อคไอจีเราทุกอย่าง เราเลยบล้อคไลน์น้องไปด้วย เราช็อคมากเราไม่คิดว่าน้องจะไปง่ายๆแบบนี้เลย เราเจ็บมากเราไว้ใจให้มาหาพ่อแม่ พ่อแม่เราห่วงเหมือนเป็นอีกคนในครอบครัว สนิทกะเพื่อนเราทุกคน
นี่คงเป็นบทเรียนราคาแพงของเราว่าอย่าไว้ใจอะไรอีก พี่ขอขอบคุณช่วงเวลาดีๆที่ผ่านมาที่ทำให้พี่รู้จักรักใครจริงๆต่อจากนี้พี่ขออโหสิกรรมให้กับน้องที่น้องทำร้ายพี่ ขอให้คนนั้นเป็นดังที่น้องหวังไว้ไม่เป็นแบบพี่ ขอให้น้องมีความสุขมากๆ และขอให้น้องได้รู้จักความรักจริงๆสะทีนะ โชคดีฟ.