เรื่องนี้เกิดขึ้นประมาณต้นเดือนเมษาคับ
ผมได้แอบชอบผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอไม่รู้หรอกว่าผมชอบเธออยู่ ผมเป็นคนที่พอชอบใครแล้วชอบสืบทุกสิ่งทุกอย่างที่เค้าเป็น และทุกอย่างที่เขาเล่นคับ ผมเขาไปส่องเฟสเธอทุกวัน จนวันหนึ่ง เธอคนนี้ได้เล่นแอฟที่ชื่อว่า ask คับ ซึ่งผมก็ตามเข้าไปเล่นด้วย ผมถามเธอโดยที่ไม่เปิดชื่อ ซึ่งผมถามไปนานทีเธอถึงจะตอบผมคับ ผมเลยหาคนอื่นคุยใน ask เพื่อรอเธอตอบกลับมา แล้วผมก็เจอผู้หญิงคนหนึ่งคับ นามสมมติว่าบีล่ะกัน ซึ่งบีเนี่ยถามอะไรก็ตอบหมดจนเรียกได้ว่าเป็นบทสนทนาเลยก็ว่าได้ ซึ่งถึงจุดๆหนึ่งผมได้คิดว่าบีเนี่ยแหละ ผมจะจิงจังด้วย และแต่นั้นมาผมเลยไม่ได้ถามใครอีกเลยนอกจากบี เราคุยกันไปเรื่อยๆ จนถึงจุดๆหนึ่ง บีเขาก็บอกผมมาว่า ถามเยอะอย่างนี้ไปคุยในไลน์เลยไหม ซึ่งแรกผมก็ปฏิเสธะคับเพราะว่าคุยในนี้ก็สนุกดีแต่ไปๆมาๆผมก็ยอมแพ้คับพอคุยกันนานๆเข้าจนไม่ค่อยมีอะไรได้คุยกัน จนวันหนึ่ง ผมถามเธอว่า ทำไรอยู่ บีตอบกลับว่านอนอยู่ ผมเลยถามกลับไปเล่นๆว่าสบายจังน่ะ แล้วบีก็พิมพ์กลับมาว่า ไม่รู้อะไรอย่าพูดดีกว่า พึ่งเรียนพิเศษมา ผมในตอนนั้นอึ่งเลยคับเพราะไม่รู้จิงๆว่าบีเครียดอยู่ ผมเลยขอโทษเธอไป แล้วเธอก็ตอบกับมาว่า น่ารำคาญว่ะ อย่าทำอย่างนี้กับใครเค้าล่ะ พอดีรำคาญแทนคนอื่นอ่ะน่ะ ในตอนนั้นผมไม่รู้จะพิมพ์อะไรต่อไปดี นอกจาก อืมๆ ไปแค่นั้น แล้วผมก็คิดว่า เราเป็นอย่างนั้นเรอะ เราไม่เคยทำอย่างนี้กับใครเลยนอกจากบีอะน่ะ ถึงจะเคยชอบคนอื่นแต่ก็แค่แอบมองอย่างเดียวแหละ บีเป็นคนแรกที่ผมคิดจะจีบจิงจังคับแล้วผมก็เงียบหายไปไม่ได้ทักบีอีกเลย แล้ววันถัดมาผมเข้าไปดูทวิตเตอร์ของบี มีเนื้อหาว่า พีคมากที่ทำไห้กูโกรธได้ ผมนี้คิดเลย เฮ้อ! ไม่น่าเลย ถ้าผมคุยกับบีแค่ใน ask มันคงดีกว่างนี้อ่ะ ซึ่งผู้หญิงที่ผมแอบชอบคนปัจจุบันนี้ก็ ทำได้ แค่แอบคับ เพราะแค่นี้ก็ใกล้มากพอสำหรับผมแล้ว
สุดท้ายก็ขอโทษบีล่ะกัน น่ะที่ทำให้รำคาญอ่ะ
สับสนมาก ควรทำยังไงดี
ผมได้แอบชอบผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอไม่รู้หรอกว่าผมชอบเธออยู่ ผมเป็นคนที่พอชอบใครแล้วชอบสืบทุกสิ่งทุกอย่างที่เค้าเป็น และทุกอย่างที่เขาเล่นคับ ผมเขาไปส่องเฟสเธอทุกวัน จนวันหนึ่ง เธอคนนี้ได้เล่นแอฟที่ชื่อว่า ask คับ ซึ่งผมก็ตามเข้าไปเล่นด้วย ผมถามเธอโดยที่ไม่เปิดชื่อ ซึ่งผมถามไปนานทีเธอถึงจะตอบผมคับ ผมเลยหาคนอื่นคุยใน ask เพื่อรอเธอตอบกลับมา แล้วผมก็เจอผู้หญิงคนหนึ่งคับ นามสมมติว่าบีล่ะกัน ซึ่งบีเนี่ยถามอะไรก็ตอบหมดจนเรียกได้ว่าเป็นบทสนทนาเลยก็ว่าได้ ซึ่งถึงจุดๆหนึ่งผมได้คิดว่าบีเนี่ยแหละ ผมจะจิงจังด้วย และแต่นั้นมาผมเลยไม่ได้ถามใครอีกเลยนอกจากบี เราคุยกันไปเรื่อยๆ จนถึงจุดๆหนึ่ง บีเขาก็บอกผมมาว่า ถามเยอะอย่างนี้ไปคุยในไลน์เลยไหม ซึ่งแรกผมก็ปฏิเสธะคับเพราะว่าคุยในนี้ก็สนุกดีแต่ไปๆมาๆผมก็ยอมแพ้คับพอคุยกันนานๆเข้าจนไม่ค่อยมีอะไรได้คุยกัน จนวันหนึ่ง ผมถามเธอว่า ทำไรอยู่ บีตอบกลับว่านอนอยู่ ผมเลยถามกลับไปเล่นๆว่าสบายจังน่ะ แล้วบีก็พิมพ์กลับมาว่า ไม่รู้อะไรอย่าพูดดีกว่า พึ่งเรียนพิเศษมา ผมในตอนนั้นอึ่งเลยคับเพราะไม่รู้จิงๆว่าบีเครียดอยู่ ผมเลยขอโทษเธอไป แล้วเธอก็ตอบกับมาว่า น่ารำคาญว่ะ อย่าทำอย่างนี้กับใครเค้าล่ะ พอดีรำคาญแทนคนอื่นอ่ะน่ะ ในตอนนั้นผมไม่รู้จะพิมพ์อะไรต่อไปดี นอกจาก อืมๆ ไปแค่นั้น แล้วผมก็คิดว่า เราเป็นอย่างนั้นเรอะ เราไม่เคยทำอย่างนี้กับใครเลยนอกจากบีอะน่ะ ถึงจะเคยชอบคนอื่นแต่ก็แค่แอบมองอย่างเดียวแหละ บีเป็นคนแรกที่ผมคิดจะจีบจิงจังคับแล้วผมก็เงียบหายไปไม่ได้ทักบีอีกเลย แล้ววันถัดมาผมเข้าไปดูทวิตเตอร์ของบี มีเนื้อหาว่า พีคมากที่ทำไห้กูโกรธได้ ผมนี้คิดเลย เฮ้อ! ไม่น่าเลย ถ้าผมคุยกับบีแค่ใน ask มันคงดีกว่างนี้อ่ะ ซึ่งผู้หญิงที่ผมแอบชอบคนปัจจุบันนี้ก็ ทำได้ แค่แอบคับ เพราะแค่นี้ก็ใกล้มากพอสำหรับผมแล้ว
สุดท้ายก็ขอโทษบีล่ะกัน น่ะที่ทำให้รำคาญอ่ะ