เราคบกับแฟนมาเกือบสามปีแล้วค่ะ ก็มีทะเลาะกันบ้างเลิกกันบ้าง เป็นเรื่องธรรมดาของเราทั้งคู่และคนรอบข้างค่ะ จนครั้งล่าสุดเราเลิกกันเพราะเบื่อ เหมือนมันเป็นช่วงอิ่มตัวของความรักและช่วงนั้นเราห่างกันด้วย(ห่างกันคืออยู่คนละบ้านไม่ค่อยคุยกัน) เราจะบอกเบื่อเขาบ่อยๆ เขาก็ขี้เกียจคุยกับเราบ่อยๆ ก็เลยตกลงกันว่า "ลองห่างกันดูไหม" พอห่างกันก็มีมาอีกว่า "เลิกกันไหม" ก็เลิกค่ะ เลิกกันก็มีคุยกันบ้าง ปรึกษากันนิดหน่อย บอกคิดถึงกัน แต่ไม่กลับมาคบกัน อาทิตย์หนึ่งได้มั้งคะที่เลิกกัน
          จนมาวันนี้ เราจำเป็นต้องไปเอาของที่บ้านเขา ก็ได้อยู่ด้วยกัน พาไปนั่นนี่ หาอะไรให้กิน แต่ไม่ค่อยกล้าคุยกันค่ะ จนเราถามเขาว่า "กลับมาคบกันไหม" เขาบอกว่า "ไม่ เขายังไม่อยากมีใคร" เราก็น้ำตาไหลค่ะ อุตส่าห์เป็นฝ่ายเอ่ยปากขอ กลับโดนปฏิเสธ เขาก็มองเราร้องไห้ ลูบหัวเรา จากนั้นก็เงียบกันทั้งคู่ค่ะ มีแต่เสียงสะอื้นของเรา สักพักเขาบอกเขาง่วงนอน(เราไปบ้านเขาเช้าค่ะ เขาเลยต้องฝืนขี้ตาตื่นมาเปิดประตูให้เรา) เราก็เลยบอกว่างั้นนอนเดี๋ยวจะลูบหัวให้(เขาชอบให้เราลูบหัวชอบให้กล่อมก่อนนอนเหมือนเด็ก) แต่เขาก็ไม่ยอมหลับตาค่ะ เราถาม "ทำไมไม่หลับตา" เขาบอกว่า "กลัวตื่นมาแล้วไม่เจอ" เรานี่น้ำตาไหลเลย(คิดในใจ "แล้วทำไมไม่กลับมาคบกันเล่าไอ้บ้า!") ก็บอกเขาไปว่า "เค้าอยู่นี่แหละ ไม่ไปไหนหรอก" จนเขาหลับ เราก็หนีกลับค่ะ เรามีธุระต้องไปทำต่อ
          พอได้สักประมาณ 2-3 ชั่วโมงเขาก็ทักไลน์มา ถามเราว่า "ไหนว่าจะอยู่ กลับไม่บอก" ก็คุยกันไปเรื่อยค่ะ จนเราบอกเขาไปว่า "ที่ถามไปว่ากลับมาคบกันไหมอ่ะ เพราะเค้าคิดว่าเรายังรักกันอยู่ มันยังสามารถกลับมาทำอะไรให้กันอีกได้ แต่ก็นะ เค้าว่าเป็นแบบนี้ก็ดี(คือคุยกันแต่ไม่มีสถานะ ต่างคนต่างยังไม่มีใคร แต่ใครเข้ามาก็คุยแต่ไม่คบ) แต่ถ้าวันไหนที่ใครสักคนหมดรักกันแล้ว คงไม่มีโอกาสได้กลับมาคบกันอีก" เขาก็ถามเราว่า "ถ้ากลับมาคบกันจะรับสิ่งที่เค้าเป็นได้ไหม" ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาเป็นคืออะไร ตอบได้แค่ว่า "ไม่รู้ ไม่รู้เหมือนกัน" แล้วก็เปลี่ยนเรื่องคุย(ไม่เข้าใจจริงๆจะเปลี่ยนทำไม)
          แต่อยู่ดีๆ เขาก็ถามมาว่า "ยังอยากกลับมาคบกันอยู่ไหม" เราที่รออยู่จะตอบอะไรได้ละคะ "มันก็ต้องแน่นอนอยู่แล้ว แต่ก็กลัวว่าจะไม่เหมือนเดิม" เขาก็บอกว่า "สัญญาได้ไหมว่าจะไม่งอแง" เราก็บอก "เอ้า ถ้าเค้าไม่งอแงกับเธอเค้าจะไปงอแงกับใคร" ตอนนั้นเราจะออกไปข้างนอกค่ะ เลยไม่ได้คุยกัน
          จนเรากลับมา เราก็ถามว่า "เราคุยค้างกันไว้นี่ เรากลับมาคบกันยัง" เขาบอกว่า "ยัง เธอต้องสัญญากับเค้าก่อน" ที่ต้องสัญญาก็คือ 1.เราห้ามหึง 2.ห้ามหงุดหงิด 3.ห้ามงี่เง่า เราตอนนั้นยอมค่ะ แต่ก็ถามกลับไปว่า "แต่หวงได้ใช่ไหม" เขาบอก "ได้ ... ลองกลับมาคบกันดู ถ้าไม่โอเคค่อยว่ากัน เข้าใจตรงกันนะ" เราก็โอเค แต่เราก็มีข้อตกลงของเราเหมือนกัน คือ "เราจะไม่หึง(ลืมบอกค่ะว่าเราขี้หึงมาก) แต่เธอรู้ใช่ไหมว่าควรปฏิบัติยังไงให้เหมาะสม คุยได้ไม่ว่า แต่รู้ใช่ไหมว่าให้อยู่ในระดับไหน" เขาก็ตอบ "โอเค"
       ก็คุยกันไปเรื่อยค่ะ จนเราไปเจอรูปๆนึงที่เขาเอาขึ้นโปรไฟล์ตอนเลิกกับเราวันแรก คอมเม้นใต้รูปนั้นทำให้เราไม่พอใจค่ะ (ขอไม่บอกนะคะ) แต่เราก็พยายามปลง ไม่ถาม เพราะนั้นก็หลังจากที่เลิกกัน สักพักเขาบอก "เดี๋ยวลบผู้หญิงก่อนนะ" เรานี่แบบเก็บอาการมาก ก็นะสัญญาแล้วว่าจะไม่หึง จนมันเยอะขึ้นเรื่อยๆค่ะ เฟสเราทั้งคู่ก็ไม่ได้เป็นเพื่อนกัน(เขาลบตอนเลิกกันค่ะ) ก็ไม่รู้ว่าเขายังมีผู้หญิงอยู่อีกไหม (แต่ตลอดระยะเวลาที่คบกันก่อนเลิกเขาไม่เคยมีคนอื่นนะคะ แต่จะมีคนเข้าหาตลอด เราเป็นแฟนเราก็หึงก็หวงเป็นธรรมดาใช่ไหมละ .____.) ก็พยายามไม่คิด บอกตัวเองให้ปลงให้พอ เบาๆเรื่องนี้บ้าง จะคุยกันทีเรานี่ระวังมาก กลัวเขาโกรธ กลัวเขาหงุดหงิด จนตอนนี้เขามีปัญหากับเพื่อนนิดหน่อย ก็ปรึกษาเรา แล้วก็หายเงียบไปเลย อ่านไม่ตอบ นี่งงมากนะ คือไร ผ่านไปหลายสิบนาที เราเลยส่งสติ๊กเกอร์ "คิดถึงนะ" ไป ผ่านไปเป็นชั่วโมงกว่าจะตอบ ตอบมาบอกเล่นเกม เราถามให้แอดเฟสไหม เดี๋ยวเราแอดไป บอกไม่ต้อง จะปิดเฟสแล้ว คือไรอ่ะ มีความลับอะไรมากมาย
        คือเราไม่รู้จะทำยังไงดี เราเป็นพวกคิดมาก ขี้หึง แต่นี่ทำไรไม่ได้เลย หึงก็ไม่ได้ ถามอะไรก็ไม่ได้ ไม่พร้อมคุยกันเรื่องนี้บ้างอะไรบ้าง คือบางทีก็นะเพิ่งกลับมาคบกัน ก็กลับไปก่อนที่จะเลิกกันอีกแล้วอ่ะ คือเบื่อ คืออึดอัด ทำไรก็ไม่ได้ เซ็งค่ะ
แต่ไม่อยากเลิกกับเขา เลิกกันกี่ทีไม่เคยทำใจได้เลย ผูกพันมาก รักมาก เจ็บมาก เสียใจมาก แต่หยุดไม่ไหว