คือผมคุยกับเธอมา1ปีกว่าแล้วคร้าฟฟ คือผมรักเธอมากๆคร้าฟฟ ผมตามหาเธอมาตั้ง4ปีแล้วคร้าฟฟ คือผมรักมาก ผมทำทุกอย่างให้เธอมีความสุข คุยเหมือนแฟนก็ว่าได้ ผมรู้นิสัยของเธอเกือบทุกอย่าง ผมถามไรไปเค้าก็ตอบหมดนะคร้าฟฟ แต่ก็ไม่ได้เป็นแฟนกัน พึ่งได้เจอปีที่แล้ว ผมก็ลองถามว่าจะต่อปวส.ที่ไหน คือผมเรียนสายช่างที่อุทัยธานี แล้วเธอก็เรียนอยู่ที่เดียวกับผม เธอบอกว่าต่อที่ระยอง ผมเกือบร้องไห้เลยคร้าฟฟ เธอบอกว่าไม่ต้องรอเรา แล้วบอกว่าเราจะห่างเอง คือผมคิดหนักเลยคร้าฟฟ ผมคิดไปร้องไห้ไปนะคร้าฟฟ ผมเครียดมาก แต่ก็อยากให้เธอไปเรียนนะคร้าฟฟ เพื่ออนาคตของเค้า ผมก็ทำอะไรไม่ถูกนะคร้าฟฟ ผมควรทำไงดีควรจะรอ ควรจะถอยห่าง ที่จริงอยากขอแต่งงานมากเลยคร้าฟฟฟ
ผมควรทำไงดีคร้าฟฟ คนที่ผมรักจะไปเรียนต่างจังหวัด เธอก็บอกผมว่าไม่ต้องรอ