# ผมเป็นมือใหม่อ่านมาหลายกระทู้เเล้วรู้สึก In กับสังคมพันทิปเลยขอมาระบายและฝากเรื่องของผมบ้าง
ผมคบกับแฟนมา2ปีครับ คบกันตั้งเเต่ มัธยมปลาย เธอเเก่กว่าผม 1 ปี เธอเป็นเเฟนคนเเรกของผมครับ ผมมีแฟนคนเเรกตอนอายุ 17 เรารักกันมาก ในระยะเวลา 2 ปีเรารักๆเลิกๆ สุขๆทุกข์ๆ ร้องไห้หัวเราะกันมา เเล้วก็มาถึงวันหนึ่งที่ผมเผลอเรอลืมความรักที่มีร่วมกันมา ผมสนใจเธอน้อยลง ทะเลาะกันบ่อยขึ้นเเละก็เลิกกันในที่สุด ระหว่างเลิกกันผมคิดว่าผมอยู่ได้ เที่ยวครับออกกลางคืนทุกวัน ผ่านไป 1 เดือนครับ มีเพื่อนมาบอกผมว่า "แฟนเก่าไปคบกับพี่อีกคน" ตอนนั้นผม สั่นเเละพูดเเทบไม่ออก ช็อคครับ แทบไม่เหลือคำที่ว่า ผมอยู่ได้เลย ผมไปส่องเเละส่งข้อความไปหาเธอ บอกตามตรงตอนนั้นรู้สึกหวงเเละอยากได้คืนมาก เเต่มันก็ไม่มีผระโยชน์ ผมได้เเต่คิดโทษเธอว่า ทำไม ทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปเเละมีใหม่ไวขนาดนี้ ได้เเต่บอกตัวเองว่าเกลียดเธอ ผมทนไม่ได้ครับทนไม่ได้ที่เห็นเธอกับแฟนใหม่ ผมจึงย้ายที่อยู่มาอยู่ต่างจังหวัด [จากภาคเหนือสู้ภาคใต้เลย] ไม่ช่วยอะไรครับ ==" ก็ยังลืมไม่ได้ยัง sms หา ยังโทรหา ยอมรับเลยครับว่าผมรักเธอมากร้องไห้ทุกคืน ใจก็ยังคิดว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยน เเล้วผมก็ได้อ่านกระทู้หลายอย่างกระทู้ในพันทิปครับ จึงได้เข้าใจว่า เธอเจ็บเเล้วทนกับผมมามาก ผมผิดเองตั้งเเต่ต้น ผิดที่เผลอเรอ ผิดที่ไม่สนใจในสัญญา ตอนนี้ผมส่งข้อความสุดท้ายไปหาเธอประมาณว่า ' สำนึกผิดเเละขอโทษ ถ้ามีโอกาศ[ถ้าเธอเลิกกับแฟน] ผมขอให้เธอ มีผมในตัวเลือก ผมจะไม่ทำเธอเสียใจอีก ' เเน่นอนครับว่าไม่มีอะไรยืนยันได้นอกจากลมปากของผม ซึ่งเชื่อถือไม่ได้อยู่เเล้ว เเต่ทั้งหมดนั้นผมพูดจริง ผมโตขึ้นเมื่อขาดเธอไป ผมเข้าใจว่าเธอไม่อยากกลับมาเจ็บ ผมได้เเต่หวังว่ามันจะมีสักวันที่ผมเเละเธอจะได้มาจับมือเเละร่วมทางกันอีกเเม้โอกาศมันจะ 0.1% ก็ตาม
#สุดท้ายอยากจะฝากถึงเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่อ่านกระทู้นี้นะครับไม่ว่าจะเป็นเพศอะไร ถ้าคุณคิดจะเบื่อคนที่คุณรักเเละรักคุณ ขอให้คุณหยุดเเละคิดถึงวันที่รักกัน คิดถึงสัญญาที่เคยให้กันไว้ เค้าไม่ผิดสัญญาเค้ารักคุณเค้าไว้ใจคุณ คุณจะทำร้ายเค้าลงหรอ? กว่าจะรักจะมาเจอกันมันนานเท่าไหร่?
ฝากไว้เท่านี้ครับ ขอบคุณที่สละเวลาอ่านกันนะครับ ผิดพลาดยังไงขออภัยตรงนี้ มือใหม่จริงๆ ^^'
ปล.ใครมีวิธีช่วยทำใจก็บอกกันบ้างนะครับ
มือใหม่{เรื่องมันเศร้า}
ผมคบกับแฟนมา2ปีครับ คบกันตั้งเเต่ มัธยมปลาย เธอเเก่กว่าผม 1 ปี เธอเป็นเเฟนคนเเรกของผมครับ ผมมีแฟนคนเเรกตอนอายุ 17 เรารักกันมาก ในระยะเวลา 2 ปีเรารักๆเลิกๆ สุขๆทุกข์ๆ ร้องไห้หัวเราะกันมา เเล้วก็มาถึงวันหนึ่งที่ผมเผลอเรอลืมความรักที่มีร่วมกันมา ผมสนใจเธอน้อยลง ทะเลาะกันบ่อยขึ้นเเละก็เลิกกันในที่สุด ระหว่างเลิกกันผมคิดว่าผมอยู่ได้ เที่ยวครับออกกลางคืนทุกวัน ผ่านไป 1 เดือนครับ มีเพื่อนมาบอกผมว่า "แฟนเก่าไปคบกับพี่อีกคน" ตอนนั้นผม สั่นเเละพูดเเทบไม่ออก ช็อคครับ แทบไม่เหลือคำที่ว่า ผมอยู่ได้เลย ผมไปส่องเเละส่งข้อความไปหาเธอ บอกตามตรงตอนนั้นรู้สึกหวงเเละอยากได้คืนมาก เเต่มันก็ไม่มีผระโยชน์ ผมได้เเต่คิดโทษเธอว่า ทำไม ทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปเเละมีใหม่ไวขนาดนี้ ได้เเต่บอกตัวเองว่าเกลียดเธอ ผมทนไม่ได้ครับทนไม่ได้ที่เห็นเธอกับแฟนใหม่ ผมจึงย้ายที่อยู่มาอยู่ต่างจังหวัด [จากภาคเหนือสู้ภาคใต้เลย] ไม่ช่วยอะไรครับ ==" ก็ยังลืมไม่ได้ยัง sms หา ยังโทรหา ยอมรับเลยครับว่าผมรักเธอมากร้องไห้ทุกคืน ใจก็ยังคิดว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยน เเล้วผมก็ได้อ่านกระทู้หลายอย่างกระทู้ในพันทิปครับ จึงได้เข้าใจว่า เธอเจ็บเเล้วทนกับผมมามาก ผมผิดเองตั้งเเต่ต้น ผิดที่เผลอเรอ ผิดที่ไม่สนใจในสัญญา ตอนนี้ผมส่งข้อความสุดท้ายไปหาเธอประมาณว่า ' สำนึกผิดเเละขอโทษ ถ้ามีโอกาศ[ถ้าเธอเลิกกับแฟน] ผมขอให้เธอ มีผมในตัวเลือก ผมจะไม่ทำเธอเสียใจอีก ' เเน่นอนครับว่าไม่มีอะไรยืนยันได้นอกจากลมปากของผม ซึ่งเชื่อถือไม่ได้อยู่เเล้ว เเต่ทั้งหมดนั้นผมพูดจริง ผมโตขึ้นเมื่อขาดเธอไป ผมเข้าใจว่าเธอไม่อยากกลับมาเจ็บ ผมได้เเต่หวังว่ามันจะมีสักวันที่ผมเเละเธอจะได้มาจับมือเเละร่วมทางกันอีกเเม้โอกาศมันจะ 0.1% ก็ตาม
#สุดท้ายอยากจะฝากถึงเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่อ่านกระทู้นี้นะครับไม่ว่าจะเป็นเพศอะไร ถ้าคุณคิดจะเบื่อคนที่คุณรักเเละรักคุณ ขอให้คุณหยุดเเละคิดถึงวันที่รักกัน คิดถึงสัญญาที่เคยให้กันไว้ เค้าไม่ผิดสัญญาเค้ารักคุณเค้าไว้ใจคุณ คุณจะทำร้ายเค้าลงหรอ? กว่าจะรักจะมาเจอกันมันนานเท่าไหร่?
ฝากไว้เท่านี้ครับ ขอบคุณที่สละเวลาอ่านกันนะครับ ผิดพลาดยังไงขออภัยตรงนี้ มือใหม่จริงๆ ^^'
ปล.ใครมีวิธีช่วยทำใจก็บอกกันบ้างนะครับ