เรื่องที่จะเล่าให้เพือนฟังในวันนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ซึ่งไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะเกี่ยวข้อองกันหรือไม่
แต่โดยส่วนตัวแล้ว เชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้น เป็นเพราะเราได้กระทำกรรมไว้กับเข้า ซึ่งจะด้วยมีเจตนา หรือไม่มีเจตนาก็ตามแต่
เรื่องนี้มีอยู่ว่า สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นช่วงที่ห่างไกลพ่อแม่ และวัยรุ่นหลายๆ คน ก็มักจะมีแฟน
ซึ่งก็ดูเป็นเรื่องปกติ แต่สิ่งที่ตามมา หลายๆคน มักปล่อยปะละเลย ในเรื่องขอการป้องกันการตั้งครรภ์ด้วยไม่ได้ตั้งใจ
และวิธีการแก้ไขปัญหา คือ "การทำแท้ง"
ด้วยความเป็นเพือน หากเพือนเราตั้งครรภ์ เราก็มักจะเสนอทางออก ด้วยความเห็นแก่ตัว คือ การให้เพือนเราไปทำแท้ง
ด้วยเหตุผลที่ว่า " ไม่พร้อม" ยังเรียนอยู่ และเมื่อเขาเกิดมาในสภาพที่ไม่พร้อม เขาก็อาจจะกลายเป็นปัญหาของสังคมต่อไป
และด้วยเหตุผลอื่น ๆ ที่เข้าข้างตัวเองมากมาย
ซึ่งถึงแม้จะให้เหตุผลว่า "เขา" ไม่ควรมีชีวิตอยู่อย่างไร แต่นั้นก็ได้หมายถึง "เรา" ก็คือ "ผู้สมรู้ร่วมคิด" ในคดีฆาตกรรม
สุดท้ายเวลาล่วงเลยมีหลายปี เราเรียนจบ มีโอกาสทำงานในที่ที่ดี แต่สุดท้ายก็อยู่ไม่ได้ด้วยเหตุหลายอย่าง เรากลับมาอยู่ที่บ้าน
และไม่มีงานทำเกือบปีที่เราเครียดและครุ่นคิด ว่า"ทำไมเราถึงไปสมัครงานที่ไหนแล้วเขาถึงไม่รับ ไม่ให้โอกาส ถึงแม้จะมีประสบการณืการทำงานที่ดี"
สุดท้ายเราก็มานึกถึงคำว่า "โอกาส"
เราไม่มีทางรู้อนาคตข้างหน้าได้ว่าจะเป็นอย่างไร เด็กหลายคนเกิดในครอบครัวที่จน ไม่พร้อม ไม่มีโอกาสทางการศึกษา แต่เขาเหล่านั้น
ก็สามารถเติบโตขึ้นมา เป็นคนดี มีความมานะ พยายาม ซึ่งเราทุกคนเกิดมาล้านแต่มีบุญเก่า กรรมเก่า นำพามาด้วยกันทั้งนั้น สุดท้ายจะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวเราทั้งนั้น แต่ในเมื่อเราไม่ให้โอกาสเขาได้เกิดมา เราก็ไม่มีทางรู้ได้ว่าเขาจะเป็นอย่างไร และแล้วเราคิดได้ก็ตั้งจิตนึกถึงเด็กที่เราเคยแนะนำไป ทำบุญตักบาตรให้ เราขอโอกาสให้เราได้มีงานทำ หลังจากนั้น 1 อาทิตย์ เราก็ได้ทำงานประจำ และมีงานนอกเข้ามาหลายอย่าง เรานึกในใจขอบคุณเขา
และจะนำเรื่องราวมาบอกเล่า เพื่ออย่างน้อย คนที่คิดจะ "ทำแท้ง" ได้อ่านกระทู้นี้ ก็ขอให้คิดดูให้ดี เพราะคนเราเกิดมามีบุญ มีกรรมต่างกัน
แต่ในเมื่อเขาได้มีโอกาสมีชีวิตแล้ว ก็ขอให้เขาได้เกิดมา มาพิสูจน์ตัวตนของเขา เพราะสุดท้ายเขาอาจเป็นคนที่เลี้ยงดูคุณยามแก่เฒ่าก็ได้
สุดท้ายขอบคุณทุกคนที่อ่านกระทู้นี้ และ "เขา" ซึ่งเรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นความเชื่อส่วนบุคคล
และทุกอย่างทำให้เราปรับเปลี่ยนวิธีคิดไปเยอะ ขอ "โอกาส" ให้เขาได้เกิดมาน่ะครับ ให้เขาได้เลือกทางเดินของเขา และชีวิตน้อย ๆ ที่จะเกิดมา
และขออุทิศบุญกุศลที่ได้ทำไว้ และเรื่องเล่านี้ หากเพือน ๆ ที่มาอ่านและคิดได้ก็ขอเป็นเป็นบุญกุศลยิ่งใหญ่แก่เขาด้วย
ขอ "โอกาส" ให้ "เขา" ได้เกิดมา
แต่โดยส่วนตัวแล้ว เชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้น เป็นเพราะเราได้กระทำกรรมไว้กับเข้า ซึ่งจะด้วยมีเจตนา หรือไม่มีเจตนาก็ตามแต่
เรื่องนี้มีอยู่ว่า สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นช่วงที่ห่างไกลพ่อแม่ และวัยรุ่นหลายๆ คน ก็มักจะมีแฟน
ซึ่งก็ดูเป็นเรื่องปกติ แต่สิ่งที่ตามมา หลายๆคน มักปล่อยปะละเลย ในเรื่องขอการป้องกันการตั้งครรภ์ด้วยไม่ได้ตั้งใจ
และวิธีการแก้ไขปัญหา คือ "การทำแท้ง"
ด้วยความเป็นเพือน หากเพือนเราตั้งครรภ์ เราก็มักจะเสนอทางออก ด้วยความเห็นแก่ตัว คือ การให้เพือนเราไปทำแท้ง
ด้วยเหตุผลที่ว่า " ไม่พร้อม" ยังเรียนอยู่ และเมื่อเขาเกิดมาในสภาพที่ไม่พร้อม เขาก็อาจจะกลายเป็นปัญหาของสังคมต่อไป
และด้วยเหตุผลอื่น ๆ ที่เข้าข้างตัวเองมากมาย
ซึ่งถึงแม้จะให้เหตุผลว่า "เขา" ไม่ควรมีชีวิตอยู่อย่างไร แต่นั้นก็ได้หมายถึง "เรา" ก็คือ "ผู้สมรู้ร่วมคิด" ในคดีฆาตกรรม
สุดท้ายเวลาล่วงเลยมีหลายปี เราเรียนจบ มีโอกาสทำงานในที่ที่ดี แต่สุดท้ายก็อยู่ไม่ได้ด้วยเหตุหลายอย่าง เรากลับมาอยู่ที่บ้าน
และไม่มีงานทำเกือบปีที่เราเครียดและครุ่นคิด ว่า"ทำไมเราถึงไปสมัครงานที่ไหนแล้วเขาถึงไม่รับ ไม่ให้โอกาส ถึงแม้จะมีประสบการณืการทำงานที่ดี"
สุดท้ายเราก็มานึกถึงคำว่า "โอกาส"
เราไม่มีทางรู้อนาคตข้างหน้าได้ว่าจะเป็นอย่างไร เด็กหลายคนเกิดในครอบครัวที่จน ไม่พร้อม ไม่มีโอกาสทางการศึกษา แต่เขาเหล่านั้น
ก็สามารถเติบโตขึ้นมา เป็นคนดี มีความมานะ พยายาม ซึ่งเราทุกคนเกิดมาล้านแต่มีบุญเก่า กรรมเก่า นำพามาด้วยกันทั้งนั้น สุดท้ายจะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวเราทั้งนั้น แต่ในเมื่อเราไม่ให้โอกาสเขาได้เกิดมา เราก็ไม่มีทางรู้ได้ว่าเขาจะเป็นอย่างไร และแล้วเราคิดได้ก็ตั้งจิตนึกถึงเด็กที่เราเคยแนะนำไป ทำบุญตักบาตรให้ เราขอโอกาสให้เราได้มีงานทำ หลังจากนั้น 1 อาทิตย์ เราก็ได้ทำงานประจำ และมีงานนอกเข้ามาหลายอย่าง เรานึกในใจขอบคุณเขา
และจะนำเรื่องราวมาบอกเล่า เพื่ออย่างน้อย คนที่คิดจะ "ทำแท้ง" ได้อ่านกระทู้นี้ ก็ขอให้คิดดูให้ดี เพราะคนเราเกิดมามีบุญ มีกรรมต่างกัน
แต่ในเมื่อเขาได้มีโอกาสมีชีวิตแล้ว ก็ขอให้เขาได้เกิดมา มาพิสูจน์ตัวตนของเขา เพราะสุดท้ายเขาอาจเป็นคนที่เลี้ยงดูคุณยามแก่เฒ่าก็ได้
สุดท้ายขอบคุณทุกคนที่อ่านกระทู้นี้ และ "เขา" ซึ่งเรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นความเชื่อส่วนบุคคล
และทุกอย่างทำให้เราปรับเปลี่ยนวิธีคิดไปเยอะ ขอ "โอกาส" ให้เขาได้เกิดมาน่ะครับ ให้เขาได้เลือกทางเดินของเขา และชีวิตน้อย ๆ ที่จะเกิดมา
และขออุทิศบุญกุศลที่ได้ทำไว้ และเรื่องเล่านี้ หากเพือน ๆ ที่มาอ่านและคิดได้ก็ขอเป็นเป็นบุญกุศลยิ่งใหญ่แก่เขาด้วย