มันเป็นความรู้สึกล้วนๆเลยคะ เราสองคนเป็นเพื่อนกันมา3ปีแล้วตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาดีกับเราเสมอ จนเราคิดกับเขาจนเกินคำว่า"เพื่อน"
สุดท้ายเราอึดอัดมากเราคิดว่าเขาจะคิดเหมือนกันกับเรา
เราจึงตัดสินใจบอกชอบเขาไป ทั้งๆที่รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้วTT มันเป็นเรื่องของความรู้สึกจริงๆคะไม่พูดก็รู้สึกไม่เคลีย
ผลเป็นไงนะหรอคะ??? แห้วววววววววววววววถ้วยบะเริ่มมมมมคะ
เขาบอกว่าเขาก็รู้สึกดีกับเรานะ เขาไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไร และก็ไม่อยากให้เราถอยห่างจากตัวเขาด้วย
เพราะคำๆนี้แหละทำให้เรายังวนเวียนอยู่กับเขาไม่ไปไหน เหมือนผีตามหลอกหลอนเลย แฮร่ๆๆ
เราทั้งสองก็ทำตัวปกติไปเรียนเจอหน้ากันกินข้าวตามปกติ แต่พอคุยกันต่อหน้ารู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้
เราคุยกันทุกวันในไลน์ ตอบกันตลอดเลยก็ว่าได้ขนาดอยู่ใกล้ๆกันแท้ๆ สงใสเราจะกลัวเพื่อนคนอื่นรู้มั้ง55
จนวันหนึ่ง....พังคะพังทุกอย่างแฟนเขาคงจับได้ เราเข้าใจและสงสารเขามาก
เราเลยอยากทำทุกอย่างให้เขามีความสุขเท่าที่เขาอยู่กับเราแล้วเราจะทำให้ได้
แม้.....จะไม่ได้รักตอบก็ไม่เป็นไรเราเองแหละที่พยายามยื้อเขาไว้..
เราบอกเขาไปว่า "ถ้าบอกให้กุพอ กุก้จะหยุด" ขออนุญาตใช้คำที่พูดกันจริงๆนะ
อย่างที่บอกว่าเราพยายามยื้อเพราะอีกไม่ถึง2สัปดาห์เราต่างคนก็ต่างต้องไปฝึกงาน คงไม่ได้เจอกันหลายเดือน เราคิดว่า...
เราจะเปลี่ยนใจเขาได้......
ป่าวเลยคะ เขาตอบกับมาว่า...... "อืมมมม"
น้ำตาใสๆค่อยๆไหลออกมาภายในแว่นสีดำเลนส์ขุ่นๆ
เราเลยตอบไปว่า "โอเค"
เรา : งันต่อไปต่างคนต่างอยู่นะ
เขา : ทำไม ต้องต่างคนต่างอยู่ เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมไม่ได้หรอ
...................................................ชา.....................................................................
เขา : เวลาคงทำให้ดีขึ้น
ประโยคสุดท้ายที่เราพูดออกไป คือ3ปียังไม่พออีกหรอTT
พึ่งเข้าใจว่ากลั้นน้ำตาจนมันย้อนกลับเป็นยังไงก็วันนี้เลยคะ
จนตอนนี้ผ่านมา4วันแล้ว อยู่ในช่วงสอบอาการยิ่งหนักอ่านหนังสือแถบไม่รู้เรื่องแต่ต้องอดทนไป
หรือเป็นเพราะคำพูดที่เราบอกเขาว่า...ต่างคนต่างอยู่.....
สายตาที่เขามองเฉยยยยย
มันทำให้ตัวเราแถบจะเป็นบ้าาาาาาาาา ดูเขาไม่เดือดเนื้อร้อนใจเหมือนที่เราเป็นเลยยยยย เราควรทำอย่างไรต่อดี???
เรารู้ว่าเราคงทำใจไม่ได้กับคำๆนี้จริงๆ "เพื่อน"
สิ่งสุดท้ายที่เขาให้ได้คือคำว่า"เพื่อน" แต่ทำไมเราถึงรับไม่ได้??
สุดท้ายเราอึดอัดมากเราคิดว่าเขาจะคิดเหมือนกันกับเรา
เราจึงตัดสินใจบอกชอบเขาไป ทั้งๆที่รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้วTT มันเป็นเรื่องของความรู้สึกจริงๆคะไม่พูดก็รู้สึกไม่เคลีย
ผลเป็นไงนะหรอคะ??? แห้วววววววววววววววถ้วยบะเริ่มมมมมคะ
เขาบอกว่าเขาก็รู้สึกดีกับเรานะ เขาไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไร และก็ไม่อยากให้เราถอยห่างจากตัวเขาด้วย
เพราะคำๆนี้แหละทำให้เรายังวนเวียนอยู่กับเขาไม่ไปไหน เหมือนผีตามหลอกหลอนเลย แฮร่ๆๆ
เราทั้งสองก็ทำตัวปกติไปเรียนเจอหน้ากันกินข้าวตามปกติ แต่พอคุยกันต่อหน้ารู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้
เราคุยกันทุกวันในไลน์ ตอบกันตลอดเลยก็ว่าได้ขนาดอยู่ใกล้ๆกันแท้ๆ สงใสเราจะกลัวเพื่อนคนอื่นรู้มั้ง55
จนวันหนึ่ง....พังคะพังทุกอย่างแฟนเขาคงจับได้ เราเข้าใจและสงสารเขามาก
เราเลยอยากทำทุกอย่างให้เขามีความสุขเท่าที่เขาอยู่กับเราแล้วเราจะทำให้ได้
แม้.....จะไม่ได้รักตอบก็ไม่เป็นไรเราเองแหละที่พยายามยื้อเขาไว้..
เราบอกเขาไปว่า "ถ้าบอกให้กุพอ กุก้จะหยุด" ขออนุญาตใช้คำที่พูดกันจริงๆนะ
อย่างที่บอกว่าเราพยายามยื้อเพราะอีกไม่ถึง2สัปดาห์เราต่างคนก็ต่างต้องไปฝึกงาน คงไม่ได้เจอกันหลายเดือน เราคิดว่า...
เราจะเปลี่ยนใจเขาได้......
ป่าวเลยคะ เขาตอบกับมาว่า...... "อืมมมม"
น้ำตาใสๆค่อยๆไหลออกมาภายในแว่นสีดำเลนส์ขุ่นๆ
เราเลยตอบไปว่า "โอเค"
เรา : งันต่อไปต่างคนต่างอยู่นะ
เขา : ทำไม ต้องต่างคนต่างอยู่ เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมไม่ได้หรอ
...................................................ชา.....................................................................
เขา : เวลาคงทำให้ดีขึ้น
ประโยคสุดท้ายที่เราพูดออกไป คือ3ปียังไม่พออีกหรอTT
พึ่งเข้าใจว่ากลั้นน้ำตาจนมันย้อนกลับเป็นยังไงก็วันนี้เลยคะ
จนตอนนี้ผ่านมา4วันแล้ว อยู่ในช่วงสอบอาการยิ่งหนักอ่านหนังสือแถบไม่รู้เรื่องแต่ต้องอดทนไป
หรือเป็นเพราะคำพูดที่เราบอกเขาว่า...ต่างคนต่างอยู่.....
สายตาที่เขามองเฉยยยยย
มันทำให้ตัวเราแถบจะเป็นบ้าาาาาาาาา ดูเขาไม่เดือดเนื้อร้อนใจเหมือนที่เราเป็นเลยยยยย เราควรทำอย่างไรต่อดี???
เรารู้ว่าเราคงทำใจไม่ได้กับคำๆนี้จริงๆ "เพื่อน"