ความรักของผมเกิดขึ้นในมหาลัยแห่งหนึ่ง ก่อนที่จะเข้ามหาลัยผมได้ไปรู้จักกับ ผู้หญิงคนหนึ่งชื้อคุยกันในแชท HI5 คุยกันมาผมไม่คิดอะไรไปมากกว่าคนที่ผมรู้จักเลย ซึ่งตอนนั้นผมก็มีแฟนของผมอยู่แล้ว มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เมื่อแฟนของผมได้บอกเลิกผม ยอมรับนะครับว่าผมก็เสียใจมาก แต่ก็ได้มีผู้หญิงคนนี้มาช่วยให้คำปรึกษา เป็นเพื่อนคุยในยามที่ผมอยู่คนเดียว ผมรู้สึกดีนะครับ ที่มีเค้าคุยด้วยคุยได้ทุกเรื่อง ต่อมา... คุยกันได้ประมาน 3เดือน ชึ้งหน้าตาก็ไม่เคยเห็น เห็นแต่ในรูปเท่านั้น แต่ทำไม? ผมรู้สึกรักเค้าแล้ว อยากดูแลเค้า ซึ้งเค้าเนี้ย!!!แหละครับ ทำให้ผมลืมแฟนเก่าของผมได้อย่างสนิด ...อยู่ๆผมไปร้านข้าว ผมก็ได้เจอผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่ผมคุยกันใน HI5 MSN ผมก็ตกใจ เค้าก็ตกใจ ผมก็เลยยิ้มๆๆเค้าไป^^ ด้วยอาการหน้าบานๆ เค้าหน้าตาไม่สวยหรอกครับ!!! ”แต่เค้ามีจิตใจที่สวยกว่าใบหน้าของเค้ามาก” พอคุยไปคุยมา เค้าเรียน คณะเภสัช >>>ผมคิดเลยครับ คนอย่างผมจะจีบสาวเภสัชติดหรอ? ลูกคนหนูลูกคนมีตังทั้งนั้น แล้วก็คุยสักพัก อยู่ๆผมก็ขอเป็นแฟนเลย เค้าก็ตอบไม่ ถามกีครั้งก็ตอบว่าไม่! เหมือนเดิม ทำเลยพูดไปว่า ทำไมหรอครับ???? เค้าบอกไปเค้าลืมแฟนเก่าเค้าไม่ได้ ผมก็บอกไปไม่เป็นไร ถามลืมไม่ได้ เค้าก็จะอยู่ข้างๆตัวเนี้ยแหละไม่ได้ไปไหน ก็คุยๆกันไปเลื่อยๆเกือบ6เดือน ผมก็ได้เป็นแฟนเค้า อย่างเต็มตัว ทะเลาะกันมั้ง รักกัน น้อยใจ มีน้ำตา เรื่องธรรมดาของความรักครับ>ผมคบกันมาช่วงมหาลัย ผมพาเธอไปเทียวเยอะมาก อีกอย่างมีขับ Bigbilke ด้วย ผมก็ได้มีโอกาสพาเธอไปเทียวดอยภาคเหนือเยอะมากๆ อากาศเย็นๆและมืออุ่นๆของแฟน ผมเคยถามเค้าน่ะครับ ((ตัวเอง?ไม่เจ็บหลังบ้างหรอ? เธอตอบเลย....เค้าเจ็บนะแต่ไม่อยากบ่นให้ตัวได้ยิน เดียวตัวก็ขับไปไม่ถึงจดหมายสักที ผมได้ยินประโยคนี้น้ำตาคลอเลยครับ
มีอยู่ช่วงหนึ่ง คบกันมาได้ 2ปีกว่าแล้วครับ ทะเลาะกันบ่อยมาก แหละผมก็ไม่ดีด้วยครับ มีหญิงอื่น แต่ผมก็ไม่เคยทิ้งเค้าเลยนะครับ เค้าจับได้ผมก็เลิกคุย หันมาดูแฟนตัวเอง บางทีผมทะเลาะกัน ตีกันก็มี แต่ผมเป็น ผู้ชายผมก็ยอมรับนะครับผมต่อย แต่ก็ต่อยไม่แรง แต่ก็ผิดอะครับที่ไปทำแบบนี้เค้าเป็นผู้หญิง พอทะเลาะกันเสร็จทุกครั้งเค้าร้องไห ผมเนี้ยแหละครับเดินเข้าไปกอดเค้า ขอโทษเค้าอยู่ทุกครั้ง พอมาวันที่ 3 มิย.2557 ผมทะเลาะกันแรงมา ตอนนั้นไม่รู้ว่าใครถูกใครผิด แต่ผมเก็บความรู้สึกไว้มานาน มันอึดอัดใจ ผมเลยปล่อยออกไปหมดเลยครับ ผมไล่เค้าไป ไม่ต้องมายุ่ง ผมเคยบอกเค้าไว้ประโยคหนึ่งว่า ตัวไปเถอะเค้ายอมแล้วเค้าพอแล้วเค้าไม่อยากทะเลาะกับตัวแล้ว ตัวไปหาคนอื่นเหอะนะ เค้าง้อตัวทุกครั้งแต่ตัวกลับไม่ง้อเค้าเลย ถึงเค้าจะถูกรึผิด เค้าก็ง้อตัวเองตลอดเลย เค้าไม่ไหวแล้ว หลังจากวันนั้นมาผมก็เป็นอีกคน นิสัย สันดานเลวๆของผมก็เริ่มออกลาย เทียว! กินเหล้า! จีบหญิงไปเล้ย มีอยู่วันหนึ่ง เค้ามาง้อผม แต่ผมก็คุยกับเค้าแต่ไม่ได้เป็นแฟนกัน ผมได้พาหญิงอื่นมานอนห้อง (ไม่ได้มีไรกัน)แล้วเค้าจับได้ ด่าผม ทุบตีผม ผมก็เลยไล่เค้าไป วันนั้นผมยอมรับเลยว่า เค้าคงเสียใจมากๆ ผมรู้!!! พ่อแม่ พี่ผมรู้เรื่องนี้หมดเค้าก็เสียใจกับผม ไม่มีใครเข้าข้างผม อันนี้ผมยอมรับผิดจริงๆ ผมก็ไม่รู้จะทำไง นอกจากคำว่า”เค้าขอโทษ”เป็นประจำ.....
หลังจากวันนั้นผมก็พยายามติดต่อเค้า จนเราได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เหมือนจะกลับไปคืนดีกัน แต่ก็ทะเลาะกันสะก่อน เวลาทะเลาะกันเค้าชอบพูดว่า <ถ้ารับไม่ได้ ก็ไปกุเป็นของกุอย่างนี้ กุจะไม่เปลี่ยนให้ใคร> ผมก็กัดฟันพูดไปเลย เอ่อ!!!! กุไปแน่ วันนั้นผมก็ไปคุยกับสาวอื่น ผมตกลงเป็นแฟนกันเลย โดยที่ผมไม่สนใจใยดีอะไรกับแฟนเก่า เค้าก็เสียใจมากอีกรอบหนึ่ง ตอนนั้นผมคิดว่าเค้าไม่รักผมแล้ว ทะเลาะกันไล่กันตลอดเลย
วันเวลาผ่านไป.... ผมลืมเค้าไม่ลงจริงๆ นึกถึงภาพเก่าๆที่เคยอยุ่ด้วยกัน อยากกลับไปทำอะไรที่มันแย่ๆให้ดีกว่าเดิม ไม่อยากให้เค้าเสียน้ำตา ไม่อยากให้เค้าเสียใจอีก พอผมมารู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว ผมยอมรับน่ะครับว่า สิ่งที่ผมรอมันไม่ได้เปนจริงแล้ว ***ในกระจกมัวๆมีคนเห็นแก่ตัวคนหนึ่ง คนที่พึ่งลึกชึ้งถึงความเดียวดาย อยากกอดเธอแน่นๆนานๆในวันที่เสียเธอไปเชื่อว่าที่ตรงนั้นเธอยังพร้อมจะรอฉันอยู่ ในที่สุดก็รู้เธอรอไม่ไหว” เป็นเนื้อเพลง เพลงนี้ฟังทีไรร้องไหตลอด ผมรู้น่ะครับผมไม่ดี แต่ผมพร้อมจะเป็นคนดี แต่นี้ผมมีแฟนใหม่แต่ก็ยังคิดถึงแฟนเก่าทุกวัน เค้าจะทำไรอยุ่ กินไรยัง อาบน้ำยัง นอนกีโมง ตื่นกีโมง.....เฮ้ยยยย เป็นเพียงความคิด ความคิดที่ผมคิดไปเองทั้งนั้น ผมควรทำยังไงดีครับ ผมเคยบอกเค้าไว้ว่า 10ปีผมก็จะรอเค้าอยุ่ พิมพ์ไปร้องไหไปตลอดสิ้นดีเลย
ตอนที่คบด้วยกัน ผมเห็นเธอชอบอ่านพันทิพย์ ถ้าวันไหน เดือนไหนเธอได้อ่าน ขอให้เธอรู้ว่า เค้าคนนี้ ที่เดินหนีจากตัวมา วันนี้เค้ารู้แล้ว สิ่งที่มีค่าที่สุด ไม่ได้อยู่ที่รูปร่างและใบหน้าที่สวยงาม มันอยู่ที่จิตใจคนมากกว่า...ผมเชื่อว่าถ้าเราเป็นคู่กันจริง เราคงกลับมารักกันได้อีกรอบน่ะ ...เรียนจบเมือไรจะชื้อตุ๊กตาตัวหญ่ๆที่เคยขอไปให้น่ะ(ตอนนี้คิดได้ละครับ เป็นผู้ใหญ่พอเลิกทำตัวแย่ๆๆละครับ)
3ปีเต็มๆที่คบกันมา ขอเป็นแฟน 3 มิย.54 เลิกกัน 3มิย. 57
*ขอบคุณคุณนะครับที่อ่านจนจบ เป็นครั้งแรกของผมที่มาโพสในนี้ ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำยังไง?เลยครับ ตอนนี้เธอมีแฟนใหม่ไปแล้ว ผมก็มีแฟนไปแล้ว แต่ผมก็คิดถึงเค้า เวลาผ่านไปนานเป็นปี แต่ผมก็โทรหาเค้าทุกเดือน เดือนละ 3 4ครั้ง หาวีธีทุกอย่างเพื่อได้คุย ไม่รู้จะโทรทำไม โทรไปร้องไหตลอด 5555 ตลกตัวเอง ผมจะเขียนทุกวัน เพื่อสักวันเธอจะเข้ามาอ่าน...
ใครคิดถึงแฟนเก่า ลองมาอ่านดูครับเรื่องของผม
มีอยู่ช่วงหนึ่ง คบกันมาได้ 2ปีกว่าแล้วครับ ทะเลาะกันบ่อยมาก แหละผมก็ไม่ดีด้วยครับ มีหญิงอื่น แต่ผมก็ไม่เคยทิ้งเค้าเลยนะครับ เค้าจับได้ผมก็เลิกคุย หันมาดูแฟนตัวเอง บางทีผมทะเลาะกัน ตีกันก็มี แต่ผมเป็น ผู้ชายผมก็ยอมรับนะครับผมต่อย แต่ก็ต่อยไม่แรง แต่ก็ผิดอะครับที่ไปทำแบบนี้เค้าเป็นผู้หญิง พอทะเลาะกันเสร็จทุกครั้งเค้าร้องไห ผมเนี้ยแหละครับเดินเข้าไปกอดเค้า ขอโทษเค้าอยู่ทุกครั้ง พอมาวันที่ 3 มิย.2557 ผมทะเลาะกันแรงมา ตอนนั้นไม่รู้ว่าใครถูกใครผิด แต่ผมเก็บความรู้สึกไว้มานาน มันอึดอัดใจ ผมเลยปล่อยออกไปหมดเลยครับ ผมไล่เค้าไป ไม่ต้องมายุ่ง ผมเคยบอกเค้าไว้ประโยคหนึ่งว่า ตัวไปเถอะเค้ายอมแล้วเค้าพอแล้วเค้าไม่อยากทะเลาะกับตัวแล้ว ตัวไปหาคนอื่นเหอะนะ เค้าง้อตัวทุกครั้งแต่ตัวกลับไม่ง้อเค้าเลย ถึงเค้าจะถูกรึผิด เค้าก็ง้อตัวเองตลอดเลย เค้าไม่ไหวแล้ว หลังจากวันนั้นมาผมก็เป็นอีกคน นิสัย สันดานเลวๆของผมก็เริ่มออกลาย เทียว! กินเหล้า! จีบหญิงไปเล้ย มีอยู่วันหนึ่ง เค้ามาง้อผม แต่ผมก็คุยกับเค้าแต่ไม่ได้เป็นแฟนกัน ผมได้พาหญิงอื่นมานอนห้อง (ไม่ได้มีไรกัน)แล้วเค้าจับได้ ด่าผม ทุบตีผม ผมก็เลยไล่เค้าไป วันนั้นผมยอมรับเลยว่า เค้าคงเสียใจมากๆ ผมรู้!!! พ่อแม่ พี่ผมรู้เรื่องนี้หมดเค้าก็เสียใจกับผม ไม่มีใครเข้าข้างผม อันนี้ผมยอมรับผิดจริงๆ ผมก็ไม่รู้จะทำไง นอกจากคำว่า”เค้าขอโทษ”เป็นประจำ.....
หลังจากวันนั้นผมก็พยายามติดต่อเค้า จนเราได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เหมือนจะกลับไปคืนดีกัน แต่ก็ทะเลาะกันสะก่อน เวลาทะเลาะกันเค้าชอบพูดว่า <ถ้ารับไม่ได้ ก็ไปกุเป็นของกุอย่างนี้ กุจะไม่เปลี่ยนให้ใคร> ผมก็กัดฟันพูดไปเลย เอ่อ!!!! กุไปแน่ วันนั้นผมก็ไปคุยกับสาวอื่น ผมตกลงเป็นแฟนกันเลย โดยที่ผมไม่สนใจใยดีอะไรกับแฟนเก่า เค้าก็เสียใจมากอีกรอบหนึ่ง ตอนนั้นผมคิดว่าเค้าไม่รักผมแล้ว ทะเลาะกันไล่กันตลอดเลย
วันเวลาผ่านไป.... ผมลืมเค้าไม่ลงจริงๆ นึกถึงภาพเก่าๆที่เคยอยุ่ด้วยกัน อยากกลับไปทำอะไรที่มันแย่ๆให้ดีกว่าเดิม ไม่อยากให้เค้าเสียน้ำตา ไม่อยากให้เค้าเสียใจอีก พอผมมารู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว ผมยอมรับน่ะครับว่า สิ่งที่ผมรอมันไม่ได้เปนจริงแล้ว ***ในกระจกมัวๆมีคนเห็นแก่ตัวคนหนึ่ง คนที่พึ่งลึกชึ้งถึงความเดียวดาย อยากกอดเธอแน่นๆนานๆในวันที่เสียเธอไปเชื่อว่าที่ตรงนั้นเธอยังพร้อมจะรอฉันอยู่ ในที่สุดก็รู้เธอรอไม่ไหว” เป็นเนื้อเพลง เพลงนี้ฟังทีไรร้องไหตลอด ผมรู้น่ะครับผมไม่ดี แต่ผมพร้อมจะเป็นคนดี แต่นี้ผมมีแฟนใหม่แต่ก็ยังคิดถึงแฟนเก่าทุกวัน เค้าจะทำไรอยุ่ กินไรยัง อาบน้ำยัง นอนกีโมง ตื่นกีโมง.....เฮ้ยยยย เป็นเพียงความคิด ความคิดที่ผมคิดไปเองทั้งนั้น ผมควรทำยังไงดีครับ ผมเคยบอกเค้าไว้ว่า 10ปีผมก็จะรอเค้าอยุ่ พิมพ์ไปร้องไหไปตลอดสิ้นดีเลย
ตอนที่คบด้วยกัน ผมเห็นเธอชอบอ่านพันทิพย์ ถ้าวันไหน เดือนไหนเธอได้อ่าน ขอให้เธอรู้ว่า เค้าคนนี้ ที่เดินหนีจากตัวมา วันนี้เค้ารู้แล้ว สิ่งที่มีค่าที่สุด ไม่ได้อยู่ที่รูปร่างและใบหน้าที่สวยงาม มันอยู่ที่จิตใจคนมากกว่า...ผมเชื่อว่าถ้าเราเป็นคู่กันจริง เราคงกลับมารักกันได้อีกรอบน่ะ ...เรียนจบเมือไรจะชื้อตุ๊กตาตัวหญ่ๆที่เคยขอไปให้น่ะ(ตอนนี้คิดได้ละครับ เป็นผู้ใหญ่พอเลิกทำตัวแย่ๆๆละครับ)
3ปีเต็มๆที่คบกันมา ขอเป็นแฟน 3 มิย.54 เลิกกัน 3มิย. 57
*ขอบคุณคุณนะครับที่อ่านจนจบ เป็นครั้งแรกของผมที่มาโพสในนี้ ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำยังไง?เลยครับ ตอนนี้เธอมีแฟนใหม่ไปแล้ว ผมก็มีแฟนไปแล้ว แต่ผมก็คิดถึงเค้า เวลาผ่านไปนานเป็นปี แต่ผมก็โทรหาเค้าทุกเดือน เดือนละ 3 4ครั้ง หาวีธีทุกอย่างเพื่อได้คุย ไม่รู้จะโทรทำไม โทรไปร้องไหตลอด 5555 ตลกตัวเอง ผมจะเขียนทุกวัน เพื่อสักวันเธอจะเข้ามาอ่าน...