เราเป็นผู้หญิง อายุ20 ปี แฟนอายุ23 เราคบกันมา5ปีกว่าแล้ว ตลอดเวลาที่คบกันมาก็มีทั้งสุขและทุกข์ เราทะเลาะกันบ่อยมาก ที่ทะเลาะกันเนี่ย เรื่องที่เป็นเหตุให้ทะเลาะกันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก แต่เรามีความสามารถทำให้มันกลายเป็นเรื่องใหญ่ระดับชาติได้ไง 555555 (อย่านะ อย่าเพิ่งมองเราไม่ดี 5555 ) ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะเค้าเคยทำผิด เคยโกหกเรา แล้วเราจับได้ไง หลังจากนั้นมาเราก็กลายเป็นคนขี้ระแวง ชอบคิดมาก( เห็นมั้ยล่ะว่าเป็นเพราะเค้าทั้งนั้น เข้าข้างตัวเองแปป 55555) เวลาเค้าบอกอะไร ในสมองมันก็คอยค้านว่าไม่จริงอยู่ตลอด ทั้งๆที่เค้าก็เป็นคนดีมาก ไปไหนมาไหนก็บอกเราทุกอย่าง ตามใจเราไม่ว่าเราอยากได้อะไร เค้าก็ทำให้ได้ คบกัน5ปีแล้ว แต่ยังโทรคุยกัน หลับไปทั้งๆที่ไม่วางสายทุกคืนอ้ะ แต่ถึงเค้าจะดีขนาดไหน เราก็ยังเป็นแบบนี้อ้ะ บางทีเราก็เบื่อตัวเองมากนะ เราทะเลาะกันเกือบทุกวัน แต่ไม่เคยเลิกกันได้ เหมือนอยู่กันด้วยคำว่าทน ! หง่อออออ
ทั้งๆที่รู้ว่าเราเป็นคนคิดมาก ขี้ระแวง ก็ยังหาเรื่องมาให้เราคิด เราระแวง ตอนนั้งพิมพ์กระทู้นี้ ก็เพิ่งทะเลาะกันมานะเนี่ย บอกได้เลยว่าเหนื่อย ท้อมาก ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะดีขึ้น เราไม่เคยเข้าใจกันเลย เหมือนต่างฝ่ายต่างคอยทำร้ายกันทางอ้อมยังไงไม่รู้ มันทรมานมากนะที่ต้องทนทะเลาะกันทุกวันเนี่ย มันคงเป็นเวรกรรมที่เราเคยทำกันมาละมั้ง เห้ออออ TT คือ ไม่รู้จะเอาไงดี จะยอมปล่อยเค้าไป หรือจะคบแบบนี้ต่อไป มันสับสนไปหมด ไม่รู้ว่าสำหรับเรามันยังใช้คำว่ารักได้อีกมั้ย หรือมันแค่ความเคยชิน ความผูกพันที่มีกันมา......
ยังใช้คำว่ารักได้รึเปล่า..... ?
ทั้งๆที่รู้ว่าเราเป็นคนคิดมาก ขี้ระแวง ก็ยังหาเรื่องมาให้เราคิด เราระแวง ตอนนั้งพิมพ์กระทู้นี้ ก็เพิ่งทะเลาะกันมานะเนี่ย บอกได้เลยว่าเหนื่อย ท้อมาก ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะดีขึ้น เราไม่เคยเข้าใจกันเลย เหมือนต่างฝ่ายต่างคอยทำร้ายกันทางอ้อมยังไงไม่รู้ มันทรมานมากนะที่ต้องทนทะเลาะกันทุกวันเนี่ย มันคงเป็นเวรกรรมที่เราเคยทำกันมาละมั้ง เห้ออออ TT คือ ไม่รู้จะเอาไงดี จะยอมปล่อยเค้าไป หรือจะคบแบบนี้ต่อไป มันสับสนไปหมด ไม่รู้ว่าสำหรับเรามันยังใช้คำว่ารักได้อีกมั้ย หรือมันแค่ความเคยชิน ความผูกพันที่มีกันมา......