สวัสดีคะนี่เป็นกระทู้แรกที่ตัดสินใจตั้งคำถามที่ค้างคาใจมานานผิดถูกวกไปวนมางั้นไงขออภัยด้วยนะค่ะ
ย้อนไปเมื่อ3-4ปีที่แล้ว เราเคยคุยกับผู้ชายคนหนึ่งชื่อย่อJเรารู้จักกันผ่านรุ่นพี่คะเค้าเป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่พักอยู่หอตอนเรียนด้วยกัน วันแรกที่รู้จักกันคือเค้าเข้ามาหาพี่อยู่ที่ห้องค่ะเข้ามาเล่นมาสังสรรคตามประสาเด็กคะ เค้าก็เค้ามาพูดคุยกับเราตลอดนะคะคืนนั้นจนจะกลับJได้ไปขอเบอร์เรากับพี่สาวเราค่ะพี่เราก็ให้นะแต่เราไม่รู้จนเค้ากลับบ้านไปมีสายโทรศัพท์เข้ามาเราก็รับเค้าก็บอกว่าเค้าJนะ ถามเราบลาๆๆ จนสุดท้ายมาถามเราว่ามีแฟนยังขอคุยด้วยได้ไหม เราก็ตอบกลับไปว่ายังไม่มีเพิ่งเลิกคุยกับแฟนเราก็ถามเค้าตอบนะว่าJยังไม่มีแฟนหรอ เค้าก็บอกว่ายัง เราไม่ได้ใจก็ไปถามพี่สาวต่อพี่สาวบอกมันก็เพิ่งเลิกกับแฟน เราก็เออๆว่ะคุยก็คุย เราคุยกับJได้เกือบเดือนตลอดเวลาที่คุยกันเค้ามาหาเราแทบจะทุกวันตอนที่อยู่ด้วยกันJก็ไม่มีสายโทรศัพท์เข้าเลย จนวันนั้นมีสายโทรศัพท์เข้ามาแต่jเข้าห้องน้ำส่วนเรานั่งคุยกับกลุ่มพี่ๆอยู่ พี่เราก็บอกรับไปเถอะแต่Jออกมาจากห้องน้ำก่อนแล้วหยิบโทรศัพท์ไปรับด้วยความอยากรู้ว่าใครเราก็เริ่มโวยวายต้องรู้ให้ได้เลยได้รู้ว่าเค้ามีคนอื่นจนเราได้คุยกับผู้หญิงคนนั้นชื่อย่อว่าB Bก็บอกว่าBเป็นแฟนกับJมาแล้ว2ปีแต่bไปเรียนที่ต่างจังหวัดเลยห่างกันกับJ เราก็เลยงงๆตอนนั้นคิดอย่างเดียวคือจะเอาใครเลือกใครก็เอา สุดท้ายJก็เลือกB จากนั้นเค้าก็ขับรถกลับบ้านเราก็งงๆอึนๆกับความเนียนของJเวลาอยู่กับเรากับพี่ๆเราถามว่าตอนนั้นเสียใจอะไรไม่ก็ไม่ได้แต่เสียความรู้สึกที่โดนหลอกต่างหากผ่านไปจากวันนั้นไม่ถึงอาทิตย์Jเข้ามาหาเราที่หอตอนนั้นคืองงมากเฮ้ยมาทำไรว่ะมาหาพี่เราพี่เราก็ไม่ได้นัดเพื่อนหนิ ตอนคิดและมีคำถามอยู่ในหัวนั้นJเข้ามาหาเราบอกขอโทษขอโอกาสสักครั้งนะ เราเลยห้ะ!เพิ่งหลอกกูไปได้ไม่กี่วันเองนะ เราก็เลยถามJว่าเลิกกับBแล้วหรอ? คำตอบที่ได้คือยัง เราเลยบอกJให้กลับไปเถอะเราอยู่ตรงนี้สบายใจที่สุดแต่ทันใดนั้นBก็โทรเข้ามาหาJ แต่เสียงพูดของJดูอั้มๆอึ้งๆมั้งBเลยสงสัยเราเลยบอกJเปิดลำโพงแล้วJก็บอกเลิกBไปอย่างดื้อๆBคงโมโหมั้งด่าเราเราก็ร้อนอยู่ไงสวนกลับไม่ยั้งเหมือนกันแล้วก็วางสาย เราเลยถามJว่าทำไหมทำแบบนี้Jตอบว่ารักเรา เราก็บอกไปแค่กลับบ้านไปก่อนนะแล้วค่อยโทรมา จากนั้นเราก็คุยกับJมาเรื่อยๆมีเรื่องผู้หญิงเข้ามาเรื่อยๆตลอดเช่นกันจนเรากับJมาอยู่ด้วยกันระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันเราเริ่งสงสัยว่าBกับJกลับมาคุยกัน ด้วยความที่Jมีนิสัยลิงหลอกเจ้าต่อหน้าอย่างลับหลังอย่างบอกกับหน้า...... ทำยังไงก็จับไม่ได้คาหนังคาเขาจนวันหนึ่งมีสายเข้าโทรศัพท์แต่ไม่ได้รับพอโทรกลับเท่านั้นแหล่ะถึงบางอ้อเลยจ้า นางติดต่อกับแทบตลอดเลย จนวันนั้นใจเราคือเลิกๆอย่างยุ่งด้วยกันอีกผ่านไปตื่นเช้ามาJเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าขึ้นรถกลับบ้านเรานี้ทำใจไม่ได้ที่หลอกเรามาตลอดยังไม่พอจะไปทั้งทีทำไมต้องเอาโทรศัพท์เราไปด้วย ผ่านไปไม่กี่วันBโทรมาหาเราจ้าถามว่าเลิกกับJแล้วหรอทำไมถึงเลิกกันบลาๆๆJโทรหาBว่าลืมBไม่ได้ เราก็อ่อๆเออๆแค่นี้แหล่ะ หลังจากนั้นเรานั่งรถกลับบ้านเพื่อที่จะไปเอาโทรศัพท์เราคืนเราไปถุงก็เจอJนะแต่เค้าไม่ยอมคืนมือถือให้เราเราก็มีความพยายามสูงเอาของๆเราคืนจนได้จนกลับมาเปิดอ่านข้อความดูสายโทรเข้าออก(สมัยนั้นใช้โนเกีย) โห้!ส่งข้อความสายเข้าออกนี้ไม่ช้ำคนเลยเราก็ลบๆทุกอย่างดำเนินชีวิตของเราต่อไป แต่ก็ยังไม่จบทั้งJและBยังโทรหาเราไม่เลิกJโทรมาถามว่าทำอะไรอยู่ประมาณถามสาระทุกข์สุขแต่Bจะโทรมาถามแค่ว่าJโทรหาเราบ้างไหมJมันไปคุยกับคนชื่อนู้นนี่นั้นนะเราก็เอ่อๆอ่อๆไป จนเรากับBตกลงกันว่าจะจบเลิกยุ่งเรื่องJกับเราแต่ถ้าจะโทรมาคุยเล่นๆแก้เหงาอ่ะได้Bก็ตกลงจนมีวันหนึ่งBโทรมาถามว่าเราทำอะไรเราก็ตอบไปว่าเล่นเฟซบุคอยู่Bเลยขอชื่อเฟซเราไปเพื่อนจะขอเพิ่มเพื่อนนั้นแหล่ะคือจุดเริ่มต้นที่ไม่มีวันจบ ตั้งแต่มีเรื่องกันมาBจะโพสต์ว่าเราตลอดประมาณว่าไม่เคยแย่งของใครมีแต่แย่งของคืน ว่าเราแรดบ้างล่ะใจง่ายบ้างล่ะเป็นเด็กเสี่ยพ่อแม่เลี้ยงตามใจมากไปขี้เหล้าขี้ยาบ้างล่ะคือเอาง่ายๆว่าโพสต์ทุกอย่างให้ตัวเองดูหน้าสงสารแต่คนอื่นนั้นมีแต่เรื่องแย่ๆ เค้าจะชอบโพสต์ว่าเราไปแย่งของๆเค้ามาแต่เราคิดว่าการที่เราจะไปแย่งของใครมาเราต้องรู้ว่าเค้ามีเจ้าของแล้วเราคิดอยากได้แล้วไปเอามาแต่นี้คือเราไม่รู้ตั้งแต่แรกเริ่มที่คุยกับผู้ชาย มันเป็นความผิดของผู้ชายที่มักได้แล้วปั่นให้ผู้หญิงสองคนที่ไม่เคยรู้จักกันให้มาเกลียดกัน Bโพสต์เป็นประจำกับเรื่องที่ผ่านมาเราก็ตอบโต้บางเป็นบางครั้งจนล่าสุดเราทนไม่ไหวจึงแคปโพสต์ของนางตั้งแต่แรกๆจนวันนี้มาลงในเฟซเราแล้วอธิบายนางก็ไม่จบโพสต์ด้าเราบางทีพาดพิงว่าพ่อแม่เราเลี้ยงเราตามใจจนเสียคนเราทนไม่ได้ก็ทักInboxนางไปนางก็บอกจะจบแต่ก็ไม่จบนางก็ยังโพสต์ไม่หยุดประมาณว่าเราไปแย่งของๆเค้ามาเราจะไม่มีความสุขไปตลอด... เรื่องมันยาวเราเองก็ไมารู้จะเรียงยังไงแต่เราอยากรู้ว่าเราไปแย่งของเค้ามาอยากที่เค้าว่าจิงๆหรอและเราก็ว่าเค้าว่าเราแรงเกินความเป็นจริงมากไปนะ
เราเคยไปแย่งของเค้ามาจริงๆหรอ?
ย้อนไปเมื่อ3-4ปีที่แล้ว เราเคยคุยกับผู้ชายคนหนึ่งชื่อย่อJเรารู้จักกันผ่านรุ่นพี่คะเค้าเป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่พักอยู่หอตอนเรียนด้วยกัน วันแรกที่รู้จักกันคือเค้าเข้ามาหาพี่อยู่ที่ห้องค่ะเข้ามาเล่นมาสังสรรคตามประสาเด็กคะ เค้าก็เค้ามาพูดคุยกับเราตลอดนะคะคืนนั้นจนจะกลับJได้ไปขอเบอร์เรากับพี่สาวเราค่ะพี่เราก็ให้นะแต่เราไม่รู้จนเค้ากลับบ้านไปมีสายโทรศัพท์เข้ามาเราก็รับเค้าก็บอกว่าเค้าJนะ ถามเราบลาๆๆ จนสุดท้ายมาถามเราว่ามีแฟนยังขอคุยด้วยได้ไหม เราก็ตอบกลับไปว่ายังไม่มีเพิ่งเลิกคุยกับแฟนเราก็ถามเค้าตอบนะว่าJยังไม่มีแฟนหรอ เค้าก็บอกว่ายัง เราไม่ได้ใจก็ไปถามพี่สาวต่อพี่สาวบอกมันก็เพิ่งเลิกกับแฟน เราก็เออๆว่ะคุยก็คุย เราคุยกับJได้เกือบเดือนตลอดเวลาที่คุยกันเค้ามาหาเราแทบจะทุกวันตอนที่อยู่ด้วยกันJก็ไม่มีสายโทรศัพท์เข้าเลย จนวันนั้นมีสายโทรศัพท์เข้ามาแต่jเข้าห้องน้ำส่วนเรานั่งคุยกับกลุ่มพี่ๆอยู่ พี่เราก็บอกรับไปเถอะแต่Jออกมาจากห้องน้ำก่อนแล้วหยิบโทรศัพท์ไปรับด้วยความอยากรู้ว่าใครเราก็เริ่มโวยวายต้องรู้ให้ได้เลยได้รู้ว่าเค้ามีคนอื่นจนเราได้คุยกับผู้หญิงคนนั้นชื่อย่อว่าB Bก็บอกว่าBเป็นแฟนกับJมาแล้ว2ปีแต่bไปเรียนที่ต่างจังหวัดเลยห่างกันกับJ เราก็เลยงงๆตอนนั้นคิดอย่างเดียวคือจะเอาใครเลือกใครก็เอา สุดท้ายJก็เลือกB จากนั้นเค้าก็ขับรถกลับบ้านเราก็งงๆอึนๆกับความเนียนของJเวลาอยู่กับเรากับพี่ๆเราถามว่าตอนนั้นเสียใจอะไรไม่ก็ไม่ได้แต่เสียความรู้สึกที่โดนหลอกต่างหากผ่านไปจากวันนั้นไม่ถึงอาทิตย์Jเข้ามาหาเราที่หอตอนนั้นคืองงมากเฮ้ยมาทำไรว่ะมาหาพี่เราพี่เราก็ไม่ได้นัดเพื่อนหนิ ตอนคิดและมีคำถามอยู่ในหัวนั้นJเข้ามาหาเราบอกขอโทษขอโอกาสสักครั้งนะ เราเลยห้ะ!เพิ่งหลอกกูไปได้ไม่กี่วันเองนะ เราก็เลยถามJว่าเลิกกับBแล้วหรอ? คำตอบที่ได้คือยัง เราเลยบอกJให้กลับไปเถอะเราอยู่ตรงนี้สบายใจที่สุดแต่ทันใดนั้นBก็โทรเข้ามาหาJ แต่เสียงพูดของJดูอั้มๆอึ้งๆมั้งBเลยสงสัยเราเลยบอกJเปิดลำโพงแล้วJก็บอกเลิกBไปอย่างดื้อๆBคงโมโหมั้งด่าเราเราก็ร้อนอยู่ไงสวนกลับไม่ยั้งเหมือนกันแล้วก็วางสาย เราเลยถามJว่าทำไหมทำแบบนี้Jตอบว่ารักเรา เราก็บอกไปแค่กลับบ้านไปก่อนนะแล้วค่อยโทรมา จากนั้นเราก็คุยกับJมาเรื่อยๆมีเรื่องผู้หญิงเข้ามาเรื่อยๆตลอดเช่นกันจนเรากับJมาอยู่ด้วยกันระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันเราเริ่งสงสัยว่าBกับJกลับมาคุยกัน ด้วยความที่Jมีนิสัยลิงหลอกเจ้าต่อหน้าอย่างลับหลังอย่างบอกกับหน้า...... ทำยังไงก็จับไม่ได้คาหนังคาเขาจนวันหนึ่งมีสายเข้าโทรศัพท์แต่ไม่ได้รับพอโทรกลับเท่านั้นแหล่ะถึงบางอ้อเลยจ้า นางติดต่อกับแทบตลอดเลย จนวันนั้นใจเราคือเลิกๆอย่างยุ่งด้วยกันอีกผ่านไปตื่นเช้ามาJเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าขึ้นรถกลับบ้านเรานี้ทำใจไม่ได้ที่หลอกเรามาตลอดยังไม่พอจะไปทั้งทีทำไมต้องเอาโทรศัพท์เราไปด้วย ผ่านไปไม่กี่วันBโทรมาหาเราจ้าถามว่าเลิกกับJแล้วหรอทำไมถึงเลิกกันบลาๆๆJโทรหาBว่าลืมBไม่ได้ เราก็อ่อๆเออๆแค่นี้แหล่ะ หลังจากนั้นเรานั่งรถกลับบ้านเพื่อที่จะไปเอาโทรศัพท์เราคืนเราไปถุงก็เจอJนะแต่เค้าไม่ยอมคืนมือถือให้เราเราก็มีความพยายามสูงเอาของๆเราคืนจนได้จนกลับมาเปิดอ่านข้อความดูสายโทรเข้าออก(สมัยนั้นใช้โนเกีย) โห้!ส่งข้อความสายเข้าออกนี้ไม่ช้ำคนเลยเราก็ลบๆทุกอย่างดำเนินชีวิตของเราต่อไป แต่ก็ยังไม่จบทั้งJและBยังโทรหาเราไม่เลิกJโทรมาถามว่าทำอะไรอยู่ประมาณถามสาระทุกข์สุขแต่Bจะโทรมาถามแค่ว่าJโทรหาเราบ้างไหมJมันไปคุยกับคนชื่อนู้นนี่นั้นนะเราก็เอ่อๆอ่อๆไป จนเรากับBตกลงกันว่าจะจบเลิกยุ่งเรื่องJกับเราแต่ถ้าจะโทรมาคุยเล่นๆแก้เหงาอ่ะได้Bก็ตกลงจนมีวันหนึ่งBโทรมาถามว่าเราทำอะไรเราก็ตอบไปว่าเล่นเฟซบุคอยู่Bเลยขอชื่อเฟซเราไปเพื่อนจะขอเพิ่มเพื่อนนั้นแหล่ะคือจุดเริ่มต้นที่ไม่มีวันจบ ตั้งแต่มีเรื่องกันมาBจะโพสต์ว่าเราตลอดประมาณว่าไม่เคยแย่งของใครมีแต่แย่งของคืน ว่าเราแรดบ้างล่ะใจง่ายบ้างล่ะเป็นเด็กเสี่ยพ่อแม่เลี้ยงตามใจมากไปขี้เหล้าขี้ยาบ้างล่ะคือเอาง่ายๆว่าโพสต์ทุกอย่างให้ตัวเองดูหน้าสงสารแต่คนอื่นนั้นมีแต่เรื่องแย่ๆ เค้าจะชอบโพสต์ว่าเราไปแย่งของๆเค้ามาแต่เราคิดว่าการที่เราจะไปแย่งของใครมาเราต้องรู้ว่าเค้ามีเจ้าของแล้วเราคิดอยากได้แล้วไปเอามาแต่นี้คือเราไม่รู้ตั้งแต่แรกเริ่มที่คุยกับผู้ชาย มันเป็นความผิดของผู้ชายที่มักได้แล้วปั่นให้ผู้หญิงสองคนที่ไม่เคยรู้จักกันให้มาเกลียดกัน Bโพสต์เป็นประจำกับเรื่องที่ผ่านมาเราก็ตอบโต้บางเป็นบางครั้งจนล่าสุดเราทนไม่ไหวจึงแคปโพสต์ของนางตั้งแต่แรกๆจนวันนี้มาลงในเฟซเราแล้วอธิบายนางก็ไม่จบโพสต์ด้าเราบางทีพาดพิงว่าพ่อแม่เราเลี้ยงเราตามใจจนเสียคนเราทนไม่ได้ก็ทักInboxนางไปนางก็บอกจะจบแต่ก็ไม่จบนางก็ยังโพสต์ไม่หยุดประมาณว่าเราไปแย่งของๆเค้ามาเราจะไม่มีความสุขไปตลอด... เรื่องมันยาวเราเองก็ไมารู้จะเรียงยังไงแต่เราอยากรู้ว่าเราไปแย่งของเค้ามาอยากที่เค้าว่าจิงๆหรอและเราก็ว่าเค้าว่าเราแรงเกินความเป็นจริงมากไปนะ