คือเรื่องมันมีอย่างนี้ครับผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่งเป็นแฟน เราสองคนรักกันมาก ตอนนี้เราทั้งคู่กำลังจะเรียนจบปริญญาตรี เราทั้งสองได้งานทำแล้วต่างคนต่างเริ่มงานวันที่ 2 มิถุนายน แฟนผมทำงานอยู่ที่บริษัทแถวๆ BTS อารีย์ เธอเป็นคนต่างจังหวัดไม่มีบ้านพักในกรุงเทพ ส่วนผมทำงานอยู่แถวงามวงศ์วาน ตัวผมมีบ้านพักอยู่แถวพระประแดง ซึ่งเดินทางไปทำงานสะดวกเพราะมีรถรับส่งพนักงาน ปัจจุบันผมได้รับเงินเดือนประมาณหมื่นต้นๆไม่เกิน13k และจะปรับเป็น2หมื่นต้นปีหน้า ส่วนแฟนผมได้เงินประมาณ2หมื่นต้นๆ
แฟนผมเขาเป็นคนน่ารัก อัทธยาศัยดี เขามีทัศนคติในการมองโลกยังเหมือนเด็กๆ ค่อนข้างเอาแต่ใจพอสมควร ไม่ค่อยทันคน ยังไม่เคยเผชิญกับสังคมภายนอกมากนัก ส่วนผมค่อนข้างอารมณ์ร้อน เวลาพูดคุยมักจะใช้แต่เหตุผล ผมค่อนข้างตามใจแฟนผมมากนะครับ
คือเรื่องมันเป็นอย่างนีครับแฟนผมเขาอยากให้ผมไปอยู่หอกับเขาด้วยเนื่องจากแฟนผมเขาไม่เคยอยู่หอรวมกับผู้อื่น เขาอยู่หอหญิงมาตลอด และอีกปัจจัยหนึ่งคือเขากลัวผี แต่ผมว่าผมยังไม่พร้อมทั้งเรื่องเงินและหน้าที่การงาน ซึ่งปัญหานี้แฟนผมบอกเขาจะให้ยืมเงินใช้ในแต่ละเดือน ซึ่งผมคิดว่าเดือนแรกๆคงไม่มีปัญหาอะไรพอหลายๆเดือนเข้าเราทั้งคู่จะมีปัญหากันเพราะเรื่องเงินนี้ละครับ อีกอย่างแฟนผมยังบริหารเงินไม่เป็น เขาไม่เคยได้เงินเป็นเดือน ผมเข้าใจว่าเงินเดือนๆละ2หมื่นต้นๆสำหรับเด็กจบใหม่แบบแฟนผม น่าจะมีปัญหาในการใช้เงินแน่นอน เพราะไม่รู้จักการบริหารจัดการเงินเลยซึ่งแฟนผมบอกว่าถ้าเขาไม่พอใช้คงต้องขอทางบ้าน ผมไม่อยากให้ตัวผมเป็นภาระให้กับแฟนผมมันจะดูเหมือนว่าผมกำลังเกาะผู้หญิงกิน ผมจึงมีความคิดว่าผมน่าจะอยู่บ้านก่อนเมื่อพร้อมผมจะไปขอฝ่ายหญิงให้ถูกต้องตามประเพณี
แต่ปัญหามีอยู่ว่า สิ่งที่แฟนผมต้องการคือ
1.ที่พักใกล้ที่ทำงาน
2.ราคาไม่แพง ไม่เกิน 5-6 พัน
3.สภาพอาคารไม่โทรม
4.ไม่ได้ยินเสียงมัสยิสเพราะแฟนผมกลัว
5.ผมต้องไปอยู่ด้วย
ซึ่งผมกับแฟนไปเดินหากันมาทั้งในย่านอินทมาระ สะพานควาย ประดิพัทธ์ ราชเทวี พญาไท ซอยศาสนา ซอยอารีย์ อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ปรากฎว่ายังไม่มีที่ไหนที่ถูกใจ ส่วนใหญ่จะมีราคาแพงและสภาพแวดล้อมไม่น่าอยู่ ผมดูเห็นแก่ตัวไปไหมครับที่เหมือนทิ้งให้แฟนผมต้องเผชิญปัญหาโดยลำพัง
ผมควรพูดคุยกับแฟนผมอย่างไรดีครับ แฟนผมเขาไม่ค่อยยอมรับฟังความเห็นผมเท่าไหร่เธอมักใช้อารมมากกว่าเหตุผล เพื่อให้เขาเข้าใจแบบนี้แฟนผมเขาเอาแต่ใจเกินไปรึป่าว? หรือเป็นผมเองที่เป็นฝ่ายเห็นแก่ตัว?
ผมควรทำอย่างไรต่อดีกับผู้หญิงแบบนี้ครับ
แฟนผมเขาเป็นคนน่ารัก อัทธยาศัยดี เขามีทัศนคติในการมองโลกยังเหมือนเด็กๆ ค่อนข้างเอาแต่ใจพอสมควร ไม่ค่อยทันคน ยังไม่เคยเผชิญกับสังคมภายนอกมากนัก ส่วนผมค่อนข้างอารมณ์ร้อน เวลาพูดคุยมักจะใช้แต่เหตุผล ผมค่อนข้างตามใจแฟนผมมากนะครับ
คือเรื่องมันเป็นอย่างนีครับแฟนผมเขาอยากให้ผมไปอยู่หอกับเขาด้วยเนื่องจากแฟนผมเขาไม่เคยอยู่หอรวมกับผู้อื่น เขาอยู่หอหญิงมาตลอด และอีกปัจจัยหนึ่งคือเขากลัวผี แต่ผมว่าผมยังไม่พร้อมทั้งเรื่องเงินและหน้าที่การงาน ซึ่งปัญหานี้แฟนผมบอกเขาจะให้ยืมเงินใช้ในแต่ละเดือน ซึ่งผมคิดว่าเดือนแรกๆคงไม่มีปัญหาอะไรพอหลายๆเดือนเข้าเราทั้งคู่จะมีปัญหากันเพราะเรื่องเงินนี้ละครับ อีกอย่างแฟนผมยังบริหารเงินไม่เป็น เขาไม่เคยได้เงินเป็นเดือน ผมเข้าใจว่าเงินเดือนๆละ2หมื่นต้นๆสำหรับเด็กจบใหม่แบบแฟนผม น่าจะมีปัญหาในการใช้เงินแน่นอน เพราะไม่รู้จักการบริหารจัดการเงินเลยซึ่งแฟนผมบอกว่าถ้าเขาไม่พอใช้คงต้องขอทางบ้าน ผมไม่อยากให้ตัวผมเป็นภาระให้กับแฟนผมมันจะดูเหมือนว่าผมกำลังเกาะผู้หญิงกิน ผมจึงมีความคิดว่าผมน่าจะอยู่บ้านก่อนเมื่อพร้อมผมจะไปขอฝ่ายหญิงให้ถูกต้องตามประเพณี
แต่ปัญหามีอยู่ว่า สิ่งที่แฟนผมต้องการคือ
1.ที่พักใกล้ที่ทำงาน
2.ราคาไม่แพง ไม่เกิน 5-6 พัน
3.สภาพอาคารไม่โทรม
4.ไม่ได้ยินเสียงมัสยิสเพราะแฟนผมกลัว
5.ผมต้องไปอยู่ด้วย
ซึ่งผมกับแฟนไปเดินหากันมาทั้งในย่านอินทมาระ สะพานควาย ประดิพัทธ์ ราชเทวี พญาไท ซอยศาสนา ซอยอารีย์ อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ปรากฎว่ายังไม่มีที่ไหนที่ถูกใจ ส่วนใหญ่จะมีราคาแพงและสภาพแวดล้อมไม่น่าอยู่ ผมดูเห็นแก่ตัวไปไหมครับที่เหมือนทิ้งให้แฟนผมต้องเผชิญปัญหาโดยลำพัง
ผมควรพูดคุยกับแฟนผมอย่างไรดีครับ แฟนผมเขาไม่ค่อยยอมรับฟังความเห็นผมเท่าไหร่เธอมักใช้อารมมากกว่าเหตุผล เพื่อให้เขาเข้าใจแบบนี้แฟนผมเขาเอาแต่ใจเกินไปรึป่าว? หรือเป็นผมเองที่เป็นฝ่ายเห็นแก่ตัว?