เราคบกับแฟน ห่างกัน18ปี ก็ถือว่ามากอยู่นะ
คบกันด้วยความพอใจทั้งคู่ ตอนคบกันแรกๆ
เราเข้ากันได้คิดว่าน่าจะไปด้วยกันได้นะ เรียบๆง่ายๆ ต่างฝ่ายต่างเข้าใจ เอาเป็นว่ารับกันได้ เขาเทคแคร์ดูแลเราดี คิดว่าโชคดีแล้วที่มีเขา ที่อยุ่กับเขา เราชอบเขา รักเขามาก เขาก็ดีกับเรา เขารุ้จักหมด มีแต่คนรุ้จัก ต่างจากเรา
แรกๆ คบกัน เขาพาเราไปไหนมาไหนด้วยตลอด ไปกับเพื่อน พาไปเจอครอบครัวเขา เราก็ดีใจนะ ที่เขาเปิดเผย
เราเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดนะ เวลาไปเจอเพื่อนเขาหรือญาติๆเขา เราก็เงียบๆ ไม่รุ้จะพูดอะไร ด้วยการที่เขาสังคมจัด มีงานไหนก้ไป พาเราไป บางทีก็ลืมเราไปเลยไม่สนใจ เราก็นั่งเงียบสิ ไม่รุ้จะพูดกับใคร
เราเป็นคนน้อยใจ เขาก็หาว่าเราคิดมาก เล็กๆน้อยๆ ว่าเราเด็ก งี่เง่า บางทีเราก้คิดนะ เราไม่อยากจะคิดมาก เราเสียใจ เวลาเรางี่เง่า เขาก้ไม่สน ต้องเป็นเราที่มาง้อเขา เราแค่อยากให้เขาสนใจ ใส่ใจเราบ้าง หรือความเป็นผู้ใหญ่ของเขา คิดว่าเราง้องแง้ง ก็เราเด็ก
แต่ตอนนี้ไม่เป็นเหมือนตอนแรกๆ ไม่แคร์
เราอยากดูแลเขาทุกอย่าง อยากทำให้เขา อาจจะไม่ดีพอ
มันอาจจะเป็นความเคยชิน เห็นกันทุกวัน
เราก็ระแวงเขา เขาก็ระแวงเรา เราพยายามทำทุกอย่างไม่อยากให้เขาระแวงเรา ไม่คุยกับใคร เขาเป็นคนเจ้าชู้มาก่อน คบมาหลายคน ผ่านโลกมาเยอะ เจอมามากหน้าหลายตา ก้ไม่อยากจะคิด มันผ่านมาแล้ว ก้อยากจะคิดอย่างนี้นะ
เราเด็กไปใช่ไหม ที่มาคิดอะไรไร้สาระ ทุกอย่างเขาจะไม่เป็นคนง้อเรา เพราะเรางี่เง่าเองใช่ไหม
คบกับแฟนอายุมากกว่าเยอะ อะไรที่เป็นปัญหาสำหรับชีวิตคู่
คบกันด้วยความพอใจทั้งคู่ ตอนคบกันแรกๆ
เราเข้ากันได้คิดว่าน่าจะไปด้วยกันได้นะ เรียบๆง่ายๆ ต่างฝ่ายต่างเข้าใจ เอาเป็นว่ารับกันได้ เขาเทคแคร์ดูแลเราดี คิดว่าโชคดีแล้วที่มีเขา ที่อยุ่กับเขา เราชอบเขา รักเขามาก เขาก็ดีกับเรา เขารุ้จักหมด มีแต่คนรุ้จัก ต่างจากเรา
แรกๆ คบกัน เขาพาเราไปไหนมาไหนด้วยตลอด ไปกับเพื่อน พาไปเจอครอบครัวเขา เราก็ดีใจนะ ที่เขาเปิดเผย
เราเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดนะ เวลาไปเจอเพื่อนเขาหรือญาติๆเขา เราก็เงียบๆ ไม่รุ้จะพูดอะไร ด้วยการที่เขาสังคมจัด มีงานไหนก้ไป พาเราไป บางทีก็ลืมเราไปเลยไม่สนใจ เราก็นั่งเงียบสิ ไม่รุ้จะพูดกับใคร
เราเป็นคนน้อยใจ เขาก็หาว่าเราคิดมาก เล็กๆน้อยๆ ว่าเราเด็ก งี่เง่า บางทีเราก้คิดนะ เราไม่อยากจะคิดมาก เราเสียใจ เวลาเรางี่เง่า เขาก้ไม่สน ต้องเป็นเราที่มาง้อเขา เราแค่อยากให้เขาสนใจ ใส่ใจเราบ้าง หรือความเป็นผู้ใหญ่ของเขา คิดว่าเราง้องแง้ง ก็เราเด็ก
แต่ตอนนี้ไม่เป็นเหมือนตอนแรกๆ ไม่แคร์
เราอยากดูแลเขาทุกอย่าง อยากทำให้เขา อาจจะไม่ดีพอ
มันอาจจะเป็นความเคยชิน เห็นกันทุกวัน
เราก็ระแวงเขา เขาก็ระแวงเรา เราพยายามทำทุกอย่างไม่อยากให้เขาระแวงเรา ไม่คุยกับใคร เขาเป็นคนเจ้าชู้มาก่อน คบมาหลายคน ผ่านโลกมาเยอะ เจอมามากหน้าหลายตา ก้ไม่อยากจะคิด มันผ่านมาแล้ว ก้อยากจะคิดอย่างนี้นะ
เราเด็กไปใช่ไหม ที่มาคิดอะไรไร้สาระ ทุกอย่างเขาจะไม่เป็นคนง้อเรา เพราะเรางี่เง่าเองใช่ไหม