สวัสดีนะคะสมาชิกพันทิปทุกคน
นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เริ่มเรื่องกันเลยดีกว่า
"คือเราชอบพี่ผู้ชายคนนึงตั้งแต่เราอยู่ม.2จำได้ว่าตอนนั้น เราเจอพี่เค้าครั้งแรกพี่เค้าอยู่ม.5เป็นคนค่อนข้างดังและมีคนชอบเยอะเลยทีเดียว ตอนแรกเราไม่ชอบพี่เค้าหรอกเพราะพี่เค้าดูเหมือนจะเอ๋อนิดๆเย็นชา แล้วเราก็เก็บเอาแกไปล้อกับเพื่อน ล้อไปล้อมาเราก็เริ่มรู้สึกหวั่นๆยังไงก็ไม่รู้ตอนได้ยินชื่อแก ผ่านไปสักพักพอเจอหน้าแกก็เริ่มสั่นๆ ไม่รู้จะเขินอายอะไร จนได้มารู้ว่าชอบแกไปแล้ว แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเพราะเราเป็นคนที่ไม่สวยเลย อ้วนและดำ ขี้เหร่โคตร-- จนเพื่อนบอกชื่อเฟสแก เราเลยแอดเฟรนไป แต่ก็ไม่ได้ทักหรอกแค่กดไลค์ให้ไปสันๆเท่านั้น อย่างที่บอกแกเป็นคนเย็นชาไม่ค่อยสนใจโลกเท่าไหร่ เลยไม่คิดอะไรกับการที่มีคนไปไลค์โหดให้อยู่ทุกๆวัน จนแกปิดเฟสไปประมาณสองเดือน เราก็รู้สึกเสียใจนิดๆที่คงไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จักกับแกเพิ่มขึ้นแล้ว เลยได้แค่แอบมองแอบกรี๊ดเวลาแกเดินผ่านหรือบังเอิญเห็นแก555
จนแกกลับมาเปิดเฟสใหม่เราเลยรวบรวมความกล้าทักแกไป ตอนนั้นเราแค่ทักไปบอกฝันดี แกก็ตอบกลับมา ราตรีสวัสดิ์ครับน้อง เราก็ดิ้นแล้ว ใครจะไปคิดว่าแกจะตอบ จนเราทักไปบอกฝันดีแกทุกวันสมัครเฟสไว้ตลอดแค่รอบอกฝันดี แกคงจะรำคาญหละมั้ง บางวันก็ตอบแค่ครับหรืออืมฝันดี (นึกแล้วยังเจ็บจี้ดอยู่เลย) เราทำแบบนี้มาทุกวันตลอดระยะเวลาสามเดือน เรียกได้ว่าเรารักเค้าไปแล้ว จนเรากลัวว่าเค้าจะรำคาญเลยเว้นไว้หลายวันแล้วค่อยบอกครั้งนึง จนเราอยู่ม.3
วันนั้นเป็นวันจบของม.3ม.6จึงมีการจัดพิธีอำลา เราเลยคิดว่าวันนี้อาจจะเป็นวันที่เราสมควรจะบอกเค้าได้แล้วว่าเราชอบค้า(คิดในใจ) เลยซื้อตั้งใจจะพับนกพับดาวไปให้ แต่เราก็นึกขึ้นได้ว่าแกคงไม่ชอบอะไรไร้สาระแบบนี้หรอก เลยไม่ทำต่อ และไปเลือกซื้อดอกไม้มาให้แก และพอถึงเวลาเราก็เอาไปให้ำร้อมกับเพื่อนๆ พอเรายื่นให้แกมือเราสั่นมากไม่มองหน้าแกเลยจนแกถามว่าอยู่ม.ไหนห้องอะไร
เราถึงกล้าที่จะเงย แล้วเราก็เห็นว่ามีคนรักแกหลสยคนมาก เค้าให้ของที่ราคาแพง เช่นตุ๊กตา สายข้อมือ ช่อดอกไม้ ปแล้วเขียนว่ารักนะ เราเลยกินแห้วไปเลย เดินหนีแทบไม่ทัน เดินผ่านไปเห็นคนที่ชอบแกขอถ่ายรูปด้วยแทบจะทรุดอะ มันโหดร้ายมาก และคิดว่าพี่แกคงต้องพี่ผญ.คนนั้นด้วยแน่เขินหน้าแดงเลย จนเราไปเห็นในเฟสว่าเค้าแท็กรูปมาให้แก ตอนนั้นเราเริ่มถอดใจแล้วหละ เลยลบรูปที่แท็กให้แกออกกลัวคนเค้าเห็นแล้วจะมาตอกย้ำกัน แต่จํอีกวันแกก็ทักมาบอกว่า" ขอบใจนะที่เอาดอกไม้มาให้พี่ " เราดีใจมากที่แกจำเราได้ด้วย แต่พอเราตอบกลับไป แกก็กลับอ่านไม่ตอบ เรางงมากว่าแกคิดอะไรอยู่ ทำไมถึงทำร้ายความรู้สึกคนอื่นแบบนี้ แต่เราก็ทักบอกฝันดีแกไปเรื่อยๆจนเนาเริ่ม อึดอัดและทนไม่ไหวกับการแอบรักแบบนี้เราเลยคิดว่าเราต้องตัดใจโดยกาบอกความในใจกับแก และหนีไปเลย เราบอกไปปั้บเราก็ปิดเฟส แต่ก็กลับมาเปิดเพราะอยากรู้คำตอบ พอเราเปิดเจอคำตอบมันเหมือนกับการฆ่าตัวตายชัดๆ แกตอบได้เย็นชากว่าที่เราคิด "ขอบใจมากนะที่ดีกับพี่มาตลอด พี่ไม่ถือสาหรอก" เท่านั้นแหละร้องไห้หนักมากค่ะ เคยดูเรื่อง สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก ป้ะ อารมณ์ปะมาณนั้นเลย เราก็หยุดและไม่ทักไปอีกเลยแต่ก็ยังตามส่องเฟสพี่แกอยู่ตลอด จนสักพักแกก็ปิดเฟสไปถาวรเลย เราเองก็ยังคงอยู่กับความจริงที่โหดร้ายต่อไป ไม่เคยตัดใจได้เลย พอวันเกิดแกเราก็นั่งแฮปปี้เบิร์ดเดย์แกอยู่คนเดียว อวยพรนั่นนี่ทั้งๆที่แกก็ไม่ได้ยินหรอก จนเวลาผ่านไปปีนึงเราก็ยังลืมไม่ได้ เราแค่หวังจะได้ทักแกไปใหม่อีกสักครั้ง (แต่เรายังเห็นแกทุกวันเพราะแกกลับมาที่รร.อยู่บ่อยๆ)จนม.สี่เทอมสอง วันวาเลนไทน์เราตั้งใจจะซื้อต้นดอกกุหลาบไปให้แก พอเราซื้อมาก็จะฝากเพื่อนไปให้ แต่พอคิดได้ว่าแกไม่เคยสนใจเราเลยก็ล้มเลิกความตั้งใจ จนวันนึงแกกลับมาเล่นเฟสอีกครั้งเป็เฟสใหม่เราเลยตัดสินใจกดแอดเฟรนไปอีก จนวันนึงแกมากดไลค์รูปของเรา(ครั้งแรกในชีวิต) เราเลยตัดสินใจทักแกไป แกตอบดีมากตอบยาวและชวนคุย ไม่เหมือนกะบที่ผ่านมาเลยแต่พอเป็นแบบนี้ไปได้ไม่ถึงอาทิตย์แกก็เริ่มเป็นเหมือนเดิม เราก็เลยไม่คุยแล้วดีกว่าทำอะไรให้แกไป แกก็มองไม่เห็น รักมานานมากแค่ไหนก็คงแพ้คนที่แกรักอยู่ดี และกลายเป็นว่าเรายังรักแกอยู่แต่ไม่อยากเจอแกเล้ว จนตอนนี้เราอยู่ม.5แล้ว ยังรักแกอยู่เลยตัดใจก็ไม่ได้ แต่แกไม่เคยสนใจเราเลยอค่กลับมาให้ความหวังเราแล้วก็ผลักเราออกมาจากชีวิต เจ็บกว่าดิมอีกเสียดายเวลาเกือบสี่ปีที่ผ่านมามาก. อยากถามว่าถ้ามีใครคนนึงพยายามเพื่อคุณใส่ใจทุกอย่าง อยากทำสิ่งดีๆให้ แต่เค้าไม่น่ารัก เค้าไม่สวย คุณจะทำแบบนี้ เหมือนพี่คนนี้มั้ย ลองบอกเหตุผล และแชร์ ให้ดูหน่อยได้มั้ยคะ อยากเข้าใจจริงๆค่ะ
ทำไมเราถึงต้องรักคนที่เค้าไม่เคยมีใจให้เราเลยหละคะ เคยเป็นกันไหม?
นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เริ่มเรื่องกันเลยดีกว่า
"คือเราชอบพี่ผู้ชายคนนึงตั้งแต่เราอยู่ม.2จำได้ว่าตอนนั้น เราเจอพี่เค้าครั้งแรกพี่เค้าอยู่ม.5เป็นคนค่อนข้างดังและมีคนชอบเยอะเลยทีเดียว ตอนแรกเราไม่ชอบพี่เค้าหรอกเพราะพี่เค้าดูเหมือนจะเอ๋อนิดๆเย็นชา แล้วเราก็เก็บเอาแกไปล้อกับเพื่อน ล้อไปล้อมาเราก็เริ่มรู้สึกหวั่นๆยังไงก็ไม่รู้ตอนได้ยินชื่อแก ผ่านไปสักพักพอเจอหน้าแกก็เริ่มสั่นๆ ไม่รู้จะเขินอายอะไร จนได้มารู้ว่าชอบแกไปแล้ว แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเพราะเราเป็นคนที่ไม่สวยเลย อ้วนและดำ ขี้เหร่โคตร-- จนเพื่อนบอกชื่อเฟสแก เราเลยแอดเฟรนไป แต่ก็ไม่ได้ทักหรอกแค่กดไลค์ให้ไปสันๆเท่านั้น อย่างที่บอกแกเป็นคนเย็นชาไม่ค่อยสนใจโลกเท่าไหร่ เลยไม่คิดอะไรกับการที่มีคนไปไลค์โหดให้อยู่ทุกๆวัน จนแกปิดเฟสไปประมาณสองเดือน เราก็รู้สึกเสียใจนิดๆที่คงไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จักกับแกเพิ่มขึ้นแล้ว เลยได้แค่แอบมองแอบกรี๊ดเวลาแกเดินผ่านหรือบังเอิญเห็นแก555
จนแกกลับมาเปิดเฟสใหม่เราเลยรวบรวมความกล้าทักแกไป ตอนนั้นเราแค่ทักไปบอกฝันดี แกก็ตอบกลับมา ราตรีสวัสดิ์ครับน้อง เราก็ดิ้นแล้ว ใครจะไปคิดว่าแกจะตอบ จนเราทักไปบอกฝันดีแกทุกวันสมัครเฟสไว้ตลอดแค่รอบอกฝันดี แกคงจะรำคาญหละมั้ง บางวันก็ตอบแค่ครับหรืออืมฝันดี (นึกแล้วยังเจ็บจี้ดอยู่เลย) เราทำแบบนี้มาทุกวันตลอดระยะเวลาสามเดือน เรียกได้ว่าเรารักเค้าไปแล้ว จนเรากลัวว่าเค้าจะรำคาญเลยเว้นไว้หลายวันแล้วค่อยบอกครั้งนึง จนเราอยู่ม.3
วันนั้นเป็นวันจบของม.3ม.6จึงมีการจัดพิธีอำลา เราเลยคิดว่าวันนี้อาจจะเป็นวันที่เราสมควรจะบอกเค้าได้แล้วว่าเราชอบค้า(คิดในใจ) เลยซื้อตั้งใจจะพับนกพับดาวไปให้ แต่เราก็นึกขึ้นได้ว่าแกคงไม่ชอบอะไรไร้สาระแบบนี้หรอก เลยไม่ทำต่อ และไปเลือกซื้อดอกไม้มาให้แก และพอถึงเวลาเราก็เอาไปให้ำร้อมกับเพื่อนๆ พอเรายื่นให้แกมือเราสั่นมากไม่มองหน้าแกเลยจนแกถามว่าอยู่ม.ไหนห้องอะไร
เราถึงกล้าที่จะเงย แล้วเราก็เห็นว่ามีคนรักแกหลสยคนมาก เค้าให้ของที่ราคาแพง เช่นตุ๊กตา สายข้อมือ ช่อดอกไม้ ปแล้วเขียนว่ารักนะ เราเลยกินแห้วไปเลย เดินหนีแทบไม่ทัน เดินผ่านไปเห็นคนที่ชอบแกขอถ่ายรูปด้วยแทบจะทรุดอะ มันโหดร้ายมาก และคิดว่าพี่แกคงต้องพี่ผญ.คนนั้นด้วยแน่เขินหน้าแดงเลย จนเราไปเห็นในเฟสว่าเค้าแท็กรูปมาให้แก ตอนนั้นเราเริ่มถอดใจแล้วหละ เลยลบรูปที่แท็กให้แกออกกลัวคนเค้าเห็นแล้วจะมาตอกย้ำกัน แต่จํอีกวันแกก็ทักมาบอกว่า" ขอบใจนะที่เอาดอกไม้มาให้พี่ " เราดีใจมากที่แกจำเราได้ด้วย แต่พอเราตอบกลับไป แกก็กลับอ่านไม่ตอบ เรางงมากว่าแกคิดอะไรอยู่ ทำไมถึงทำร้ายความรู้สึกคนอื่นแบบนี้ แต่เราก็ทักบอกฝันดีแกไปเรื่อยๆจนเนาเริ่ม อึดอัดและทนไม่ไหวกับการแอบรักแบบนี้เราเลยคิดว่าเราต้องตัดใจโดยกาบอกความในใจกับแก และหนีไปเลย เราบอกไปปั้บเราก็ปิดเฟส แต่ก็กลับมาเปิดเพราะอยากรู้คำตอบ พอเราเปิดเจอคำตอบมันเหมือนกับการฆ่าตัวตายชัดๆ แกตอบได้เย็นชากว่าที่เราคิด "ขอบใจมากนะที่ดีกับพี่มาตลอด พี่ไม่ถือสาหรอก" เท่านั้นแหละร้องไห้หนักมากค่ะ เคยดูเรื่อง สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก ป้ะ อารมณ์ปะมาณนั้นเลย เราก็หยุดและไม่ทักไปอีกเลยแต่ก็ยังตามส่องเฟสพี่แกอยู่ตลอด จนสักพักแกก็ปิดเฟสไปถาวรเลย เราเองก็ยังคงอยู่กับความจริงที่โหดร้ายต่อไป ไม่เคยตัดใจได้เลย พอวันเกิดแกเราก็นั่งแฮปปี้เบิร์ดเดย์แกอยู่คนเดียว อวยพรนั่นนี่ทั้งๆที่แกก็ไม่ได้ยินหรอก จนเวลาผ่านไปปีนึงเราก็ยังลืมไม่ได้ เราแค่หวังจะได้ทักแกไปใหม่อีกสักครั้ง (แต่เรายังเห็นแกทุกวันเพราะแกกลับมาที่รร.อยู่บ่อยๆ)จนม.สี่เทอมสอง วันวาเลนไทน์เราตั้งใจจะซื้อต้นดอกกุหลาบไปให้แก พอเราซื้อมาก็จะฝากเพื่อนไปให้ แต่พอคิดได้ว่าแกไม่เคยสนใจเราเลยก็ล้มเลิกความตั้งใจ จนวันนึงแกกลับมาเล่นเฟสอีกครั้งเป็เฟสใหม่เราเลยตัดสินใจกดแอดเฟรนไปอีก จนวันนึงแกมากดไลค์รูปของเรา(ครั้งแรกในชีวิต) เราเลยตัดสินใจทักแกไป แกตอบดีมากตอบยาวและชวนคุย ไม่เหมือนกะบที่ผ่านมาเลยแต่พอเป็นแบบนี้ไปได้ไม่ถึงอาทิตย์แกก็เริ่มเป็นเหมือนเดิม เราก็เลยไม่คุยแล้วดีกว่าทำอะไรให้แกไป แกก็มองไม่เห็น รักมานานมากแค่ไหนก็คงแพ้คนที่แกรักอยู่ดี และกลายเป็นว่าเรายังรักแกอยู่แต่ไม่อยากเจอแกเล้ว จนตอนนี้เราอยู่ม.5แล้ว ยังรักแกอยู่เลยตัดใจก็ไม่ได้ แต่แกไม่เคยสนใจเราเลยอค่กลับมาให้ความหวังเราแล้วก็ผลักเราออกมาจากชีวิต เจ็บกว่าดิมอีกเสียดายเวลาเกือบสี่ปีที่ผ่านมามาก. อยากถามว่าถ้ามีใครคนนึงพยายามเพื่อคุณใส่ใจทุกอย่าง อยากทำสิ่งดีๆให้ แต่เค้าไม่น่ารัก เค้าไม่สวย คุณจะทำแบบนี้ เหมือนพี่คนนี้มั้ย ลองบอกเหตุผล และแชร์ ให้ดูหน่อยได้มั้ยคะ อยากเข้าใจจริงๆค่ะ