ล่วงลับดับสังขาร เกจิจารย์ผู้เมตตา "พ่อคูณ" แห่งแดนธรรมา

รัตติกาลนิ่งงามดั่งความฝัน เดือนสวรรค์ส่องฟ้าดั่งแม่หล้า แสงแห่งรักทาบทั่วทุกพารา อบอุ่นค่ำกลางหล้าดั่งอ้อมกร พระเมตตาสถิตเหนือเมฆหมอก ดั่งแสงออกนำไทยให้ถาวร ทรงเหนื่อยแทนราษฎร์ทุกบทตอน แต่พระกรยังโอ

: เบญจางคอักษร ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา....ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง....สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ....ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้....เมื่อสิ้นเสร็จงาน

*** ท้าทายให้สืบค้น "ความต่าง" ครับ โคลง จัตวาทัณฑี กาพย์กลอนโคลงร่ายเร้า ร่ำเพลิน ขานขับขยับเชิญพาน เพื่อนพ้อง รุดรวมร่วมมาเมิล มุอ่าน จารจดจำแล้วร้อง เล่นพร้อมเรียนเสมอ เผอเรออย่าปล่อ

สวรรค์ !!! (กาพย์ยานี ๑๑) @ ค่ำเช้า เจ้าผ่านฅน......ไยจึ่งจน น้ำใจหนา สวรรค์ สิใกล้ตา............เปิดรอท่า เจ้าเนาพลัน @ สวรรค์ ใช่เวียนวก.......ฤๅชัฏรก ยากจักฝัน แท้รัก เมตตาครัน..........ทุกสิ่งสร