*ขออภัยหากหัวกระทู้ดูแรง
ผมเองก็เป็นพวกชินกับการ"ประชดประชัน" แต่ก็มักจะด้วยอีกฝ่ายทำผิดหรือทำอะไรที่น่าติเตียน
แต่ทุกวันนี้เวลาเล่นเฟสบุ๊คหรือพันทิป มักจะเห็นการ"ประชดประชัน"บ่อยๆ ซึ่งผมเห็นแล้วก็ยังตกใจ
เพราะส่วนมากที่ทำเป็นฝ่ายที่ถูกต้อง จะพูดยังไงดี สมมติว่ามีดราม่าหนี่งขึ้น
แน่นอน ธรรมชาติของเราก็ชอบที่จะต้มน้ำพร้อมกับปูเสื่อรอที่จะเผือกไปกับมาม่ารสจัดจ้าน
และมาม่าที่รสดี มันต้องมีการใส่เครื่องปรุง ซึ่งเราก็จะพบว่า ท่ามกลางละครฉากใหญ่ที่ดุเด็ดเผ็ดมัน
ก็จะมีคนดูบางกลุ่มมากระแซะทีละเล็กทีละน้อย หยอดคำเบาๆแต่เจ็บแสบ ซึ่งทางนึงมันก็เป็นสีสัน
แต่อีกด้านหนึ่งคือมันสร้างนิสัยที่ชอบประชดประชันเสียจนเลยเถิดเกิดเป็นพวกที่เรียกกันว่า "ดักควาย"
คนที่ไม่รู้ก็ย่อมตกหลุมพรางซึ่งบางคนก็อาจจะขึ้นจากหลุมไม่ได้ ทั้งเพราะไม่รู้ว่าตนเองอยู่ในหลุมหรือรู้แต่ไม่อยากขึ้นมา
ในขณะที่ฝ่ายเสียดสีก็ยิ้มเยาะกับการตีเนียนด่าทอผู้อื่นประหนึ่งได้สำเร็จความใคร่ทางจิต
แต่มันก็ดูจะกลายเป็นเทรนด์ที่ไม่ว่าจะเกิดดราม่าที่ไหน จะต้องมีผู้คนที่ชอบแซะอยู่ร่ำไป
จนบางครั้งจากที่เล่นมันก็สร้างความขุ่นเคือง ฝ่ายที่โดนแซะเองก็ดูกลายเป็นน่าสงสารไปเลย
ไม่ว่าจะดราม่าวงการใดๆ โดยเฉพาะถึงขนาดตั้งเพจดักควายขึ้นมา มันดูไม่ใช่ลักษณะที่ควรได้รับการส่งเสริมเลยครับ
ปลาลิงตัวที่หนึ่ง.กระทู้นี้เกิดจากการที่รร.ของเพื่อนผมถูกเพจหนึ่งที่ชื่อประมาณว่า กองทัพประชาชนต่อต้าน... นำไปเชื่อมโยงกับจุดมุ่งหมายที่จะดักควายคนกลุ่มหนึ่งโดยมีประเด็นจากรูปที่เป็นเชิงระบบโซตัส ผมจึงลองดูข้อมูลเพจนี้ในพันทิปและทราบว่าทำไมเพจเช่นนั้นถึงยังเป็นที่นิยมในหลักหมื่นคน
ปลาลิงตัวที่สอง.เหมือนเป็นคนโลกสวยเนอะ กระทู้ก่อนก็ไม่พอใจเรื่องสอนฝรั่งพูดคำหยาบ กระทู้นี้ก็พวกเพจดักควาย คือผมรู้สึกว่าเพราะนิสัยพวกนี้หรือเปล่าที่ทำให้คนส่วนหนึ่งในประเทศเรายังติดอยู่ในวังวนของการกระทำเพื่อความสนุกอย่างเลยขอบเขต
ปลาลิงตัวที่สาม.ผมเล่นในโทร เพราะฉะนั้นจึงอาจจัดหน้ากระทู้ไม่ค่อยดีและยังไม่ค่อยเข้าใจระบบแท๊กห้องสักเท่าไร ต้องขออภัยมาด้วยในที่นี้
"ประชดประชัน" อยู่ในสายเลือดของคนไทย !?
ผมเองก็เป็นพวกชินกับการ"ประชดประชัน" แต่ก็มักจะด้วยอีกฝ่ายทำผิดหรือทำอะไรที่น่าติเตียน
แต่ทุกวันนี้เวลาเล่นเฟสบุ๊คหรือพันทิป มักจะเห็นการ"ประชดประชัน"บ่อยๆ ซึ่งผมเห็นแล้วก็ยังตกใจ
เพราะส่วนมากที่ทำเป็นฝ่ายที่ถูกต้อง จะพูดยังไงดี สมมติว่ามีดราม่าหนี่งขึ้น
แน่นอน ธรรมชาติของเราก็ชอบที่จะต้มน้ำพร้อมกับปูเสื่อรอที่จะเผือกไปกับมาม่ารสจัดจ้าน
และมาม่าที่รสดี มันต้องมีการใส่เครื่องปรุง ซึ่งเราก็จะพบว่า ท่ามกลางละครฉากใหญ่ที่ดุเด็ดเผ็ดมัน
ก็จะมีคนดูบางกลุ่มมากระแซะทีละเล็กทีละน้อย หยอดคำเบาๆแต่เจ็บแสบ ซึ่งทางนึงมันก็เป็นสีสัน
แต่อีกด้านหนึ่งคือมันสร้างนิสัยที่ชอบประชดประชันเสียจนเลยเถิดเกิดเป็นพวกที่เรียกกันว่า "ดักควาย"
คนที่ไม่รู้ก็ย่อมตกหลุมพรางซึ่งบางคนก็อาจจะขึ้นจากหลุมไม่ได้ ทั้งเพราะไม่รู้ว่าตนเองอยู่ในหลุมหรือรู้แต่ไม่อยากขึ้นมา
ในขณะที่ฝ่ายเสียดสีก็ยิ้มเยาะกับการตีเนียนด่าทอผู้อื่นประหนึ่งได้สำเร็จความใคร่ทางจิต
แต่มันก็ดูจะกลายเป็นเทรนด์ที่ไม่ว่าจะเกิดดราม่าที่ไหน จะต้องมีผู้คนที่ชอบแซะอยู่ร่ำไป
จนบางครั้งจากที่เล่นมันก็สร้างความขุ่นเคือง ฝ่ายที่โดนแซะเองก็ดูกลายเป็นน่าสงสารไปเลย
ไม่ว่าจะดราม่าวงการใดๆ โดยเฉพาะถึงขนาดตั้งเพจดักควายขึ้นมา มันดูไม่ใช่ลักษณะที่ควรได้รับการส่งเสริมเลยครับ
ปลาลิงตัวที่หนึ่ง.กระทู้นี้เกิดจากการที่รร.ของเพื่อนผมถูกเพจหนึ่งที่ชื่อประมาณว่า กองทัพประชาชนต่อต้าน... นำไปเชื่อมโยงกับจุดมุ่งหมายที่จะดักควายคนกลุ่มหนึ่งโดยมีประเด็นจากรูปที่เป็นเชิงระบบโซตัส ผมจึงลองดูข้อมูลเพจนี้ในพันทิปและทราบว่าทำไมเพจเช่นนั้นถึงยังเป็นที่นิยมในหลักหมื่นคน
ปลาลิงตัวที่สอง.เหมือนเป็นคนโลกสวยเนอะ กระทู้ก่อนก็ไม่พอใจเรื่องสอนฝรั่งพูดคำหยาบ กระทู้นี้ก็พวกเพจดักควาย คือผมรู้สึกว่าเพราะนิสัยพวกนี้หรือเปล่าที่ทำให้คนส่วนหนึ่งในประเทศเรายังติดอยู่ในวังวนของการกระทำเพื่อความสนุกอย่างเลยขอบเขต
ปลาลิงตัวที่สาม.ผมเล่นในโทร เพราะฉะนั้นจึงอาจจัดหน้ากระทู้ไม่ค่อยดีและยังไม่ค่อยเข้าใจระบบแท๊กห้องสักเท่าไร ต้องขออภัยมาด้วยในที่นี้