.......ทุกวันนี้เราเอาผลลัพธ์เป็นตัวตั้ง ผมว่ามันค่อนข้างโหดร้ายไปหน่อยหรือเปล่าครับ เอาง่ายๆ... แค่เรื่องเกรด แต่ผมก็ว่ามันเป็นเรื่องที่ไร้สาระมานานแล้วนะ ที่เอาผลการเรียน มาตัดสินชีวิต แต่ถ้าจะให้ดี ก็อยากให้มันน้อยๆลงหน่อย มันน่าเสียดายนะครับ ที่เป็นชาวพุทธแต่ไม่เคยศึกษาหลักการใช้ชีวิตแบบวิธีพุทธ โดยเฉพาะการปล่อยวาง คุณเข้าใจมันมากแค่ไหนกัน!?
ผมไม่ได้ดูถูกใครนะ แต่ผมก็ไม่ได้เชิดชูพวกคุณเหมือนกัน ว่าจะรอบรู้ครอบจักรวาล คนไทยเก่งครับ ความรู้เต็มบ้าน เหตุผลเต็มเมือง แต่อันไหนที่มันเพลากันได้ก็ให้มันลดลงบ้างเถอะครับ หรือว่าโลกมันร้อนขึ้น(อาจเป็นไปได้ 55)
การจะเป็นผู้ใหญ่ผมว่าไม่ควรจะโตแต่ตัวนะ โตแค่ไหนแต่ควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็ไม่ได้น่ายกย่องหรอกครับ โอ๊ะ..ขอโทษครับ อาจจะใส่หนักไปหน่อย แต่ผมก็อยากจะย้ำถึงความหมายที่น่าพอใจสำหรับผมของการปล่อยวางหน่อยละกันนะครับ ว่าการปล่อยวาง คือ การที่เราให้ความหวังในสิ่งนั้นๆ แต่มันจะเป็นไปตามที่หวัง หรือไม่นั้น ก็ถือว่าดีแล้ว ไม่ใช่ไปจำกัดว่าทุกอย่างมันต้อง 100% ซะหมด
ถามว่าผมเคยผิดหวังไหม เคยสิ!.. ทั้งเรื่องเรียน เรื่องเพื่อน หรือแม้กระทั่งความรัก(เจ็บสุด) แต่ก็อย่างว่าหล่ะ มันไม่ได้หนักมากซะจนทำให้ชีวิตผมมาจบลงตรงนี้หรอกนะ ชีวิตยังขึ้นต้นแค่ เลข 2 ยังเร็วไปที่ผมจะหยุดลงตรงนี้ ถึงบางอย่างจะปล่อยวางไม่ได้ก็ต้องแบกรับเอาไว้!..
สุดท้ายที่เขียนขึ้น... ก็อยากให้เก็บไปคิดดู ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาอธิบายบทความนี้ และก็เป็นไปได้ผมก็ไม่อยากให้คิดตามหรอก ปวดหัวเปล่าๆ ทำความเข้าใจกับมันก็พอ
สำหรับใครต้องการความดาร์คมากกว่านี้...
https://www.facebook.com/refier
(ผมอยากดาร์คกว่านี้...แต่นี่เกรงใจละนะ อิๆ)
ขอบคุณทุกท่านที่ฟังผมโม้มาจนจบ
ผมว่าคนเราคาดหวังผลลัพธ์มากไปหรือเปล่า!?
ผมไม่ได้ดูถูกใครนะ แต่ผมก็ไม่ได้เชิดชูพวกคุณเหมือนกัน ว่าจะรอบรู้ครอบจักรวาล คนไทยเก่งครับ ความรู้เต็มบ้าน เหตุผลเต็มเมือง แต่อันไหนที่มันเพลากันได้ก็ให้มันลดลงบ้างเถอะครับ หรือว่าโลกมันร้อนขึ้น(อาจเป็นไปได้ 55)
การจะเป็นผู้ใหญ่ผมว่าไม่ควรจะโตแต่ตัวนะ โตแค่ไหนแต่ควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็ไม่ได้น่ายกย่องหรอกครับ โอ๊ะ..ขอโทษครับ อาจจะใส่หนักไปหน่อย แต่ผมก็อยากจะย้ำถึงความหมายที่น่าพอใจสำหรับผมของการปล่อยวางหน่อยละกันนะครับ ว่าการปล่อยวาง คือ การที่เราให้ความหวังในสิ่งนั้นๆ แต่มันจะเป็นไปตามที่หวัง หรือไม่นั้น ก็ถือว่าดีแล้ว ไม่ใช่ไปจำกัดว่าทุกอย่างมันต้อง 100% ซะหมด
ถามว่าผมเคยผิดหวังไหม เคยสิ!.. ทั้งเรื่องเรียน เรื่องเพื่อน หรือแม้กระทั่งความรัก(เจ็บสุด) แต่ก็อย่างว่าหล่ะ มันไม่ได้หนักมากซะจนทำให้ชีวิตผมมาจบลงตรงนี้หรอกนะ ชีวิตยังขึ้นต้นแค่ เลข 2 ยังเร็วไปที่ผมจะหยุดลงตรงนี้ ถึงบางอย่างจะปล่อยวางไม่ได้ก็ต้องแบกรับเอาไว้!..
สุดท้ายที่เขียนขึ้น... ก็อยากให้เก็บไปคิดดู ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาอธิบายบทความนี้ และก็เป็นไปได้ผมก็ไม่อยากให้คิดตามหรอก ปวดหัวเปล่าๆ ทำความเข้าใจกับมันก็พอ
สำหรับใครต้องการความดาร์คมากกว่านี้...
https://www.facebook.com/refier
(ผมอยากดาร์คกว่านี้...แต่นี่เกรงใจละนะ อิๆ)