สวัสดีค่ะ ไม่ขอพูดพร่ำทำเพลง ขอเล่าเลยนะคะ จขกท.เพิ่งโดนแย่งแฟนคะสดๆร้อนๆเลยคะ พูดเลย ว่ามันเจ็บมันจุก
มันช่างเหมือนโดนควักดวงใจออกมาขยี้ให้แหลกคามืออย่างไงอย่างนั้นเลย เว่อร์ไปล่ะ
การแย่งแฟนสมัยนี้พัฒนาไปเร็วมากเหมาะสมกับยุคดิจิตอลคะ มันแทรกซึมอยู่ในโซเชี่ยวนี่แหล่ะคะ
เดี๋ยวนี้แย่งเขาไปได้แล้วยังมีการไปโพสลงโซเชี่ยวมีเดียอย่างภูมิอกภูมิใจ
ว่าเขาเป็นของๆฉันนะใครจะมาก่อนหรือมาทีหลังไม่สำคัญแต่ ฉันและเขาตกลงปลงใจว่าจะใช้ชีวิตด้วยกันบลาๆๆๆๆ
คือแบบว่า จขกท.เพลียมากเลยค่ะ
ต้องเกริ่นก่อนนะคะว่า จขกท.คบกับผู้ชายคนนี้ได้สักพักแล้วคะ อายุเราก็ช่างต่างกันมากกกกก
พูดง่ายๆเกือบรุ่นพ่อคะ คือ จขกท.คิดว่ายิ่งอายุเยอะๆเนี่ยนะคงจะไม่มีปัญหาเรื่องผู้หญิงหรอก เลยตัดสินใจคบ
มันเป็นการตัดสินใจด้วยอารมณ์แบบ คิดตื้นๆ แบบเด็กๆ ไม่มีความยั้งคิด ไม่นึกถึงผลที่ตามมาคะ
ก็ตามปรกติคะเป็นแฟนกันก็จะมีออกไปทานข้าว ไปเดินเล่นกันบ้าง
อ้อ จขกท.ยังเรียนอยู่นะคะ ซึ่งเวลาว่างของ จขกท.จะไม่ตรงกับเขาเลย เราจะว่างเจอกันคือช่วงเย็นคะ เราก็ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
มันช่างฟรุ้งฟริ้งกระดิ่งแมวมากเลยขอบอก
จนในวันหนึ่ง จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้คะ เขาก็มารับเราปรกติ แต่บอกว่า วันนี้พี่มีงานนะ
เธอรอได้หรือเปล่า จขกท.ก็โอเค ไม่เป็นไรด้วยความที่อยากเจอ อยากอยู่แบบงุ้งงิ้งกันตามประสาแฟนบ้าง
เขาก็บอกว่า เดี๋ยวพี่ไปรับเธอนะจะเอาไปทำงานด้วย ถือว่ายังดีนะคะ มีความเป็นมนุษย์แฟนที่ดีอยู่
จขกท.ก็ตกลงเวลานัด นี่แหล่ะคะ ประเด็นสำคัญของเรื่อง เขามีข้อแม้คะ ข้อแม้แบบ เอิ่มมมม คือ ตลอดเวลาที่เขาทำงาน ใครมาถามเธอว่าเธอเป็นอะไรกับพี่ ให้บอกไปนะว่าเป็น “หลาน”ใช่คะทุกคนได้ยินไม่ผิด หลานคะ หลานตัวใหญ่มากๆๆๆๆคะ แล้วจขกท.ก็ทำตามที่เขาขอด้วย กุมขมับแป้บ แต่เขาก็เล่าให้เราฟังด้วยนะคะ ว่าทำงานมีลักษณะอย่างไร อย่างให้เธอทำอย่างไร วางตัวอย่างไร เราก็เลยบอก
พี่ก็ทำงานไปเถอะ เขาจะอยู่เฉยๆไม่ยุ่งเรื่องงานพี่หรอก
ซึ่งงานมันเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่ง จะเป็นตัวละครสำคัญในเรื่องนี้เลยคะ
เขาก็ทำงานของเขาไป จขกท.ก็นั่งรับประทานเผือกในพันทิปอย่างเมามันส์โดยไม่สนใจเขาคะ จนเวลาล่วงเลย งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา โอเค แยกย้ายกันกลับคะ แต่เดี๋ยวๆก่อนถ้าต่างคนต่างกลับมันจะไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมคะ แต่นางไม่ยอมกลับคะทุกท่าน นางจะให้แฟนจขกท.ไปส่งที่บ้าน
ตอนนั้นจขกท.จากที่เรียบร้อยสงบเสงี่ยมดังผ้ายับที่พับไว้ในหีบ ก็ลืมตัวคะ ลืมตัวไปอยู่ในสถานะของหลาน อีหลานก็ปรี๊ดสิคะ ถามแฟนว่า เลือกเอาจะไปส่งใคร เลือกจขกท.หรือเลือกนาง เขาก็เลือกจขกท.นะคะ แต่จขกท.มีงอนๆใส่เขาไปตามจริตคะ เขาก็อธิบายทุกอย่างให้เราฟังนะคะ ว่ามันเป็นงาน พี่ไม่ได้มีอะไรกับเขา จขกท.ก็โอเค ก็คงคิดว่าไม่มีอะไร เพราะเราเชื่อใจเขาคะ แล้วหยิบโทรศัพท์มารับประทานเผือกในพันทิปต่อคะ หลายสัปดาห์ผ่านไปด้วยที่รับประทานเผือกในพันทิปมากไปเลยมีอาการมึนงงหลงลืมสนใจเรื่องของตัวเองคะ เอาล่ะ หลังจากเผือกเรื่องชาวบ้านอย่างเมามันส์แล้ว ลองไปหาเผือกในเฟซบุ๊คบ้าง
ป้าดดดดดดดดด แจ็คพ๊อตแตกคะ สายตาของอิฉันเหลือบไปเห็นรูปในเฟซบุ๊ครูปนึงคะเป็นรูปแฟนจขกท.นอนถอดเสื้ออยู่กับผู้หญิงคนนี้
ทีนี้แหล่ะคะ อิฉันก็จินตนาการไปไหนต่อไหนคะ แล้วมันก็ถาโถมเขามากระทบในจิตใจอันบอบบางของจขกท. และแล้วการกระทำมันช่างไวกว่าความคิด จขกท.แคปรูปนี้ไว้เลยคะก่อนมันจะอันตธานหายไป แล้วไม่ลืมจะเบลอหน้าผู้หญิงด้วย แล้วส่งไปให้เขาทางข้อความไลน์แล้วถามเขาในทันทีเลยคะ
เขาบอกมาว่า รูปภาพมันตัดต่อกันได้ ปรี๊ดสิคะ มันแถค่ะมันแถได้อย่างหน้าตาเฉย
จขกท.ก็เลย หยุดความเคลื่อนไหวคะแล้วส่องเฟซบุ๊คนางผู้หญิงทันที เท่านั้นแหล่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างมันเปิดเผยออกมา แคปหน้าจออีกสิคะ เก็บหลักฐาน แล้วเราก็เลยถามเขาคะ ว่าทำอย่างนี้ทำไม เขาก็ยังจะตอบมาว่า รูปภาพมันแต่งกันได้ แถอีกคะ หน้าด้านมากคะ พอแล้วคะ ดวงใจดวงน้อยๆจะไม่ทน จขกท.เลยร้องไห้ฟูมฟายอ้อนวอนเขาคะถามเขาเลยคะ เขาทำไรผิดทำไมพี่ทำกับเขาแบบนี้ แฟนจขกท.ไม่ตอบแต่อีนางผู้หญิงมันขึ้นสเตตัสทันทีว่า
ผู้ชายเขาไม่เอาแล้ว เขาเลือกฉันแล้ว จะโทรมาทำไมต่างคนต่างอยู่เถอะ อย่าให้ฉันปรี๊ดนะ นางมั่นหน้ามากคะ แล้วนางก็ขึ้น อิโมชั่นว่า รู้สึก รำคาญ ณ ตอนนั้น จขกท.มึนตึบเลยคะทุกสิ่งทุกอย่างมันพังทลาย เหมือนโดนแผ่นดินไหวขนาด 7.8 แมกนิจูดเหมือนฟ้าจะถล่มลงมา แล้วร้องไห้คะ ร้องไห้ระบายความรู้สึกอัดอั้นในจิตใจ
แล้วจขกท.มานั่งคิดทบทวนคะ ว่าเหตุผลอันใดทำไมเราถึงโดนฉกไปแล้วจขกท.นั่งนึกข้อเสียเราคะ เราคงไม่ดีพอสำหรับเขาสินะแต่ก็นะ จขกท.เลยเลิกร้องไห้ฟูมฟายคะ อย่างไรมันก็ไม่ได้กลับคืนอยู่แล้ว ของอย่างนี้ มันตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอก ก็อย่างว่านะคะ
หญิงโฉดชายชั่ว เขาทำกับเราได้ สิ่งที่เขาทำกับเรามันจะย้อนคืนคะ ตอนนี้จขกท.เลิกร้องไห้ ฟูมฟายแล้วลั้นลาได้แล้วคะ ออกไปข้างนอกเพื่อผ่อนคลาย แล้วไม่นึกถึงเรื่องนี้อีกคะ พยายามจะทำใจให้เข้มแข็ง แต่ถ้าใครมาสะกิดนิสนึงก็อาจะมีจี๊ดๆบ้าง แต่จขกท.ก็คิดได้อยู่อย่างหนึ่งคะ ถ้ามันเป็นของของเราอย่างไงก็เป็นของของเรา ถ้ามันไม่ใช่ก็ปล่อยไปคะ
หลังจากนั้น จขกท.กรวดน้ำเลย กรวดน้ำอุทิศส่วนบุญให้สัมภเวสีเลยคะ แล้วมีวางแผนว่าจะทำบุญคะ
เพื่อจะไม่ต้องมาเจอหญิงโฉดชายชั่วคู่นี้อีกคะ จะได้หมดเวรหมดกรรมกันในชาตินี้
สุดท้ายนี้ จขกท.อยากแชร์ประสบการณ์ เรื่องราวที่จขกท.ได้ประสบพบเจอมา จขกท.จะเก็บไว้เป็นบนเรียนสอนใจ และขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังเจอเหตุการณ์แบบ จขกท.อยู่นะคะ เราไม่จำเป็นต้องให้คนๆเดียวมากำหนดชะตาชีวิตเรา อย่าให้คนๆเดียวมาทำลายทุกอย่างในชีวิตเรา มีแต่เราเท่านั้นคะที่เป็นคนกำหนดทุกอย่างด้วยตัวของเราเองคะ เข้มแข็งคะ อย่ายอมแพ้
แล้วสิ่งสำคัญนึกถึงคุณพ่อคุณแม่ไว้คะ พวกท่านเท่านั้นแหล่ะคะที่รักและเป็นห่วงเราจริงๆ
จขกท.ต้องขอบคุณเพื่อนๆที่คอยให้กำลังใจ ปลอบใจและรับฟังปัญหา ขอบคุณพี่ๆ ที่อยู่เคียงข้างเวลาจขกท.มีปัญหากวนใจ ขอบคุณที่ให้คำแนะนำ และให้ จขกท.ไปสวดมนต์สงบจิตสงบใจ555
ปอลิง. อาจจะอ่านยากไปหน่อยนะคะ เพราะไม่เคยเขียนกระทู้ยาวขนาดนี้
และที่สำคัญ บางคำอาจจะใช้ผิดไปบ้างต้องขออภัยด้วย การวรรคตอนหรือการเขียนอาจไม่สละสลวย
ขออภัยสำหรับมือใหม่หัดเขียนนะคะ
แชร์ประสบการณ์จากคนที่โดนแย่งแฟนคะ
มันช่างเหมือนโดนควักดวงใจออกมาขยี้ให้แหลกคามืออย่างไงอย่างนั้นเลย เว่อร์ไปล่ะ
การแย่งแฟนสมัยนี้พัฒนาไปเร็วมากเหมาะสมกับยุคดิจิตอลคะ มันแทรกซึมอยู่ในโซเชี่ยวนี่แหล่ะคะ
เดี๋ยวนี้แย่งเขาไปได้แล้วยังมีการไปโพสลงโซเชี่ยวมีเดียอย่างภูมิอกภูมิใจ
ว่าเขาเป็นของๆฉันนะใครจะมาก่อนหรือมาทีหลังไม่สำคัญแต่ ฉันและเขาตกลงปลงใจว่าจะใช้ชีวิตด้วยกันบลาๆๆๆๆ
คือแบบว่า จขกท.เพลียมากเลยค่ะ
ต้องเกริ่นก่อนนะคะว่า จขกท.คบกับผู้ชายคนนี้ได้สักพักแล้วคะ อายุเราก็ช่างต่างกันมากกกกก
พูดง่ายๆเกือบรุ่นพ่อคะ คือ จขกท.คิดว่ายิ่งอายุเยอะๆเนี่ยนะคงจะไม่มีปัญหาเรื่องผู้หญิงหรอก เลยตัดสินใจคบ
มันเป็นการตัดสินใจด้วยอารมณ์แบบ คิดตื้นๆ แบบเด็กๆ ไม่มีความยั้งคิด ไม่นึกถึงผลที่ตามมาคะ
ก็ตามปรกติคะเป็นแฟนกันก็จะมีออกไปทานข้าว ไปเดินเล่นกันบ้าง
อ้อ จขกท.ยังเรียนอยู่นะคะ ซึ่งเวลาว่างของ จขกท.จะไม่ตรงกับเขาเลย เราจะว่างเจอกันคือช่วงเย็นคะ เราก็ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
มันช่างฟรุ้งฟริ้งกระดิ่งแมวมากเลยขอบอก
จนในวันหนึ่ง จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้คะ เขาก็มารับเราปรกติ แต่บอกว่า วันนี้พี่มีงานนะ
เธอรอได้หรือเปล่า จขกท.ก็โอเค ไม่เป็นไรด้วยความที่อยากเจอ อยากอยู่แบบงุ้งงิ้งกันตามประสาแฟนบ้าง
เขาก็บอกว่า เดี๋ยวพี่ไปรับเธอนะจะเอาไปทำงานด้วย ถือว่ายังดีนะคะ มีความเป็นมนุษย์แฟนที่ดีอยู่
จขกท.ก็ตกลงเวลานัด นี่แหล่ะคะ ประเด็นสำคัญของเรื่อง เขามีข้อแม้คะ ข้อแม้แบบ เอิ่มมมม คือ ตลอดเวลาที่เขาทำงาน ใครมาถามเธอว่าเธอเป็นอะไรกับพี่ ให้บอกไปนะว่าเป็น “หลาน”ใช่คะทุกคนได้ยินไม่ผิด หลานคะ หลานตัวใหญ่มากๆๆๆๆคะ แล้วจขกท.ก็ทำตามที่เขาขอด้วย กุมขมับแป้บ แต่เขาก็เล่าให้เราฟังด้วยนะคะ ว่าทำงานมีลักษณะอย่างไร อย่างให้เธอทำอย่างไร วางตัวอย่างไร เราก็เลยบอก
พี่ก็ทำงานไปเถอะ เขาจะอยู่เฉยๆไม่ยุ่งเรื่องงานพี่หรอก
ซึ่งงานมันเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่ง จะเป็นตัวละครสำคัญในเรื่องนี้เลยคะ
เขาก็ทำงานของเขาไป จขกท.ก็นั่งรับประทานเผือกในพันทิปอย่างเมามันส์โดยไม่สนใจเขาคะ จนเวลาล่วงเลย งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา โอเค แยกย้ายกันกลับคะ แต่เดี๋ยวๆก่อนถ้าต่างคนต่างกลับมันจะไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมคะ แต่นางไม่ยอมกลับคะทุกท่าน นางจะให้แฟนจขกท.ไปส่งที่บ้าน
ตอนนั้นจขกท.จากที่เรียบร้อยสงบเสงี่ยมดังผ้ายับที่พับไว้ในหีบ ก็ลืมตัวคะ ลืมตัวไปอยู่ในสถานะของหลาน อีหลานก็ปรี๊ดสิคะ ถามแฟนว่า เลือกเอาจะไปส่งใคร เลือกจขกท.หรือเลือกนาง เขาก็เลือกจขกท.นะคะ แต่จขกท.มีงอนๆใส่เขาไปตามจริตคะ เขาก็อธิบายทุกอย่างให้เราฟังนะคะ ว่ามันเป็นงาน พี่ไม่ได้มีอะไรกับเขา จขกท.ก็โอเค ก็คงคิดว่าไม่มีอะไร เพราะเราเชื่อใจเขาคะ แล้วหยิบโทรศัพท์มารับประทานเผือกในพันทิปต่อคะ หลายสัปดาห์ผ่านไปด้วยที่รับประทานเผือกในพันทิปมากไปเลยมีอาการมึนงงหลงลืมสนใจเรื่องของตัวเองคะ เอาล่ะ หลังจากเผือกเรื่องชาวบ้านอย่างเมามันส์แล้ว ลองไปหาเผือกในเฟซบุ๊คบ้าง
ป้าดดดดดดดดด แจ็คพ๊อตแตกคะ สายตาของอิฉันเหลือบไปเห็นรูปในเฟซบุ๊ครูปนึงคะเป็นรูปแฟนจขกท.นอนถอดเสื้ออยู่กับผู้หญิงคนนี้
ทีนี้แหล่ะคะ อิฉันก็จินตนาการไปไหนต่อไหนคะ แล้วมันก็ถาโถมเขามากระทบในจิตใจอันบอบบางของจขกท. และแล้วการกระทำมันช่างไวกว่าความคิด จขกท.แคปรูปนี้ไว้เลยคะก่อนมันจะอันตธานหายไป แล้วไม่ลืมจะเบลอหน้าผู้หญิงด้วย แล้วส่งไปให้เขาทางข้อความไลน์แล้วถามเขาในทันทีเลยคะ
เขาบอกมาว่า รูปภาพมันตัดต่อกันได้ ปรี๊ดสิคะ มันแถค่ะมันแถได้อย่างหน้าตาเฉย
จขกท.ก็เลย หยุดความเคลื่อนไหวคะแล้วส่องเฟซบุ๊คนางผู้หญิงทันที เท่านั้นแหล่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างมันเปิดเผยออกมา แคปหน้าจออีกสิคะ เก็บหลักฐาน แล้วเราก็เลยถามเขาคะ ว่าทำอย่างนี้ทำไม เขาก็ยังจะตอบมาว่า รูปภาพมันแต่งกันได้ แถอีกคะ หน้าด้านมากคะ พอแล้วคะ ดวงใจดวงน้อยๆจะไม่ทน จขกท.เลยร้องไห้ฟูมฟายอ้อนวอนเขาคะถามเขาเลยคะ เขาทำไรผิดทำไมพี่ทำกับเขาแบบนี้ แฟนจขกท.ไม่ตอบแต่อีนางผู้หญิงมันขึ้นสเตตัสทันทีว่า
ผู้ชายเขาไม่เอาแล้ว เขาเลือกฉันแล้ว จะโทรมาทำไมต่างคนต่างอยู่เถอะ อย่าให้ฉันปรี๊ดนะ นางมั่นหน้ามากคะ แล้วนางก็ขึ้น อิโมชั่นว่า รู้สึก รำคาญ ณ ตอนนั้น จขกท.มึนตึบเลยคะทุกสิ่งทุกอย่างมันพังทลาย เหมือนโดนแผ่นดินไหวขนาด 7.8 แมกนิจูดเหมือนฟ้าจะถล่มลงมา แล้วร้องไห้คะ ร้องไห้ระบายความรู้สึกอัดอั้นในจิตใจ
แล้วจขกท.มานั่งคิดทบทวนคะ ว่าเหตุผลอันใดทำไมเราถึงโดนฉกไปแล้วจขกท.นั่งนึกข้อเสียเราคะ เราคงไม่ดีพอสำหรับเขาสินะแต่ก็นะ จขกท.เลยเลิกร้องไห้ฟูมฟายคะ อย่างไรมันก็ไม่ได้กลับคืนอยู่แล้ว ของอย่างนี้ มันตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอก ก็อย่างว่านะคะ
หญิงโฉดชายชั่ว เขาทำกับเราได้ สิ่งที่เขาทำกับเรามันจะย้อนคืนคะ ตอนนี้จขกท.เลิกร้องไห้ ฟูมฟายแล้วลั้นลาได้แล้วคะ ออกไปข้างนอกเพื่อผ่อนคลาย แล้วไม่นึกถึงเรื่องนี้อีกคะ พยายามจะทำใจให้เข้มแข็ง แต่ถ้าใครมาสะกิดนิสนึงก็อาจะมีจี๊ดๆบ้าง แต่จขกท.ก็คิดได้อยู่อย่างหนึ่งคะ ถ้ามันเป็นของของเราอย่างไงก็เป็นของของเรา ถ้ามันไม่ใช่ก็ปล่อยไปคะ
หลังจากนั้น จขกท.กรวดน้ำเลย กรวดน้ำอุทิศส่วนบุญให้สัมภเวสีเลยคะ แล้วมีวางแผนว่าจะทำบุญคะ
เพื่อจะไม่ต้องมาเจอหญิงโฉดชายชั่วคู่นี้อีกคะ จะได้หมดเวรหมดกรรมกันในชาตินี้
สุดท้ายนี้ จขกท.อยากแชร์ประสบการณ์ เรื่องราวที่จขกท.ได้ประสบพบเจอมา จขกท.จะเก็บไว้เป็นบนเรียนสอนใจ และขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังเจอเหตุการณ์แบบ จขกท.อยู่นะคะ เราไม่จำเป็นต้องให้คนๆเดียวมากำหนดชะตาชีวิตเรา อย่าให้คนๆเดียวมาทำลายทุกอย่างในชีวิตเรา มีแต่เราเท่านั้นคะที่เป็นคนกำหนดทุกอย่างด้วยตัวของเราเองคะ เข้มแข็งคะ อย่ายอมแพ้
แล้วสิ่งสำคัญนึกถึงคุณพ่อคุณแม่ไว้คะ พวกท่านเท่านั้นแหล่ะคะที่รักและเป็นห่วงเราจริงๆ
จขกท.ต้องขอบคุณเพื่อนๆที่คอยให้กำลังใจ ปลอบใจและรับฟังปัญหา ขอบคุณพี่ๆ ที่อยู่เคียงข้างเวลาจขกท.มีปัญหากวนใจ ขอบคุณที่ให้คำแนะนำ และให้ จขกท.ไปสวดมนต์สงบจิตสงบใจ555
ปอลิง. อาจจะอ่านยากไปหน่อยนะคะ เพราะไม่เคยเขียนกระทู้ยาวขนาดนี้
และที่สำคัญ บางคำอาจจะใช้ผิดไปบ้างต้องขออภัยด้วย การวรรคตอนหรือการเขียนอาจไม่สละสลวย
ขออภัยสำหรับมือใหม่หัดเขียนนะคะ