ควรทำไงต่อไป

ระยะเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่ปี53จนถึงตอนนี้58 เรายังรักเขาไม่เปลี่ยนแปลง ถึงตอนนี้เขาเปลี่ยนไป มีโรคประจำตัวแต่เราก็รักเขาๆจะไม่หล่อทุเรศยังไงเราก็ไม่เคยรังเกียจ ปี53เราคุยกันสักพัก เราเป็นคนที่หายไปจากนางเอง พอเดือนพฤษภาปี57เรามาพบกันใหม่ นางบอกว่าเราแค่กดปุ่มพอสหยุดมันไว้ นี่กับนางไม่เคยมีอะไรกันนี่เสียตัวให้นางตอนปีใหม่ ทั้งๆที่นี่ไม่รู้เราคบกันแบบไหน คือนี่รักนางไปแล้ว เรามีความสัมพันธ์กันนานพอสมควร ตั้งแต่ปีใหม่จนถึงเดือนพฤษภา ทุกคนครั้งที่มีไรกันนางจะเมาตลอดโทรหาเราๆรักมั้งเลยไปหา นอนที่โรงแรมกับพี่เขาทุกครั้ง นี่ไม่รู้หรอกเขาจะนอนกับใครไหม แต่นี่รักเขาถึงแม้เราจะไม่เคยพูดกันตกลงเป็นอะไรกัน เรามีอะไรกันบ่อยเกิน ตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่เขาไม่เคยรู้ว่า เราแอบไปส่องทวิตเตอร์ เรารู้หมดว่าเขาทำอะไรที่ไหนยังไงแอบดูเขาคุยกะใคร อยู่มาวันหนึ่ง ตรุษจีนนี่ไปหาพี่เขาตอนกลับ มีด่านเขาโดนเป่า นี่พยายามช่วย พี่เขาโทรหาคนนั้นคนนี้แต่สุดท้ายเราเองที่ช่วย ยัดเงินไป4พัน เราบอกพี่เขาว่าเวลาไม่มีใครจำไว้นะว่ามีคนสุดท้ายที่ช่วยได้เสมอ เราไม่รู้ว่าพี่แกจะรักเราบ้างไหมแต่ดูทรงเขาไม่สนใจตามเคย
เราก็เป็นคนไม่ใช่อยู่ดี จนตอนนี้เราตัดสินใจ ตอนที่เขาส่งข้อความมาตอนตี4 เขาถามเราอยู่ไหม
เราตอบไปว่า เมาหรอ
เขาตอบมาว่าทำไมต้องเมาส่งไปหาไม่ได้ไง
เราเลยตัดสินใจ ส่งข้อความไปว่า
เรื่องของเรามันน่าจะจบสักทีมันนานเกินไปถ้าพลาดขึ้นมามันจะแย่ คิดจะมาก็มานี่ไม่ใช่ของตายไม่จริงจังก็หยุดเถอะ
พี่เขาไม่ตอบเราก็รู้เลยตาสว่าง เรานี่โง่ให้เขาเอาอยู่ได้เพราะเรารักเขายอมได้หมด
กินเหล้าไม่เก่งก็ไปนั่งกับเขาทั้งคืน
ขับรถไม่เป็นก็นั่งข้างๆอยู่ดูแลจนส่างเมา
ทำทุกอย่างเพื่อเขา แอบดูทวิตเตอร์ทั้งๆที่เขาไม่เคยรู้อยากรู้ว่าเขาโพสอะไรทำอะไร อยากโทรหาเขาแต่พอโทรไปก็ไม่กล้าพูด
รักเขามาตลอด5ปี แต่เขาแค่เห็นเราเป็นของตาย ทำไมเพราะอะไรทำไมพี่ถึงไม่คิดจริงใจกับนี่บ้าง ดีแล้วละถ้าเขามาถ่ายโพสนี้รู้ไว้นะ ว่านี้คิดยังไง ทำไมถึงรู้ทุกเรื่องของพี่. เก็บรายละเอียดอย่างดี โชคดีนะ