ขอโทษด้วยนะคะที่พิมพ์ยาว.......
ความหลัง : เรากับแฟนเก่าเลิกกันประมาณ ก.ย.57 ผ่านมาเกือบ 9 เดือน แต่ก็ยังเลิกโกรธ เลิกเกลียด เลิกแค้นแฟนเก่าไม่ได้ ทุกวันนี้เราพยายามสวดมนต์กรวดน้ำ อโหสิกรรมให้เขาทุกวัน แต่ก็ยังทำใจไม่ได้คะ บางครั้งเหมือนทำใจได้นะ แต่สิ่งที่เหลือคือความรู้สึกเกลียด (อย่าว่ากันเลยนะคะ ก็แฟนคนแรก เสียจิ้นครั้งแรก คบกันมาประมาณ 1 ปี แต่เป็นเพื่อนร่วงงานกันมา 3 ปี)
บุคคลิกเราสองคน
แฟนเก่า : ผู้ชายเรียบร้อย ใจเย็น หน้าตาหล่อแบบแขกๆ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ บุคลิกภายนอกเป็นคนสุภาพ นิ่งๆ ไม่ค่อยพูด อายุ 36 เป็นโปรแกรมเมอร์ เลิกกับแฟนก่อนมาคบเราประมาณ 5 ปี แล้วมารู้จักกันเราในฐานนะน้องใหม่ในที่ทำงาน พี่เค้าก็จีบเรามาย่างปีที่ 2 เลยตกลงเป็นแฟนกัน
เรา : อายุ 28 บุคลิกสาวเฟลลี่ มั่นใจในตัวเอง พูดจาตรงไปตรงมา ไม่ค่อยมีเลห์เหลี่ยวกับใคร ใจร้อน เป็นสาวป๊อบในที่ทำงาน ใครๆก็แวะเวียนขายขนมจีบ
สังคมที่ทำงาน
เรากับแฟนเก่าทำงานที่เดียวกัน 3 ปี ไม่มีใครเคยรู้ว่าเราคบกัน เราทำงานคนละชั้นกัน แต่ก็สังกัดหน่วยงานเดียวกัน แต่ที่ทำงานก็มีคนสังเกตุความสนิทสนมกันก็มีคนแซวๆ แต่เค้าก็ไม่เคยยอมรับคนอื่นว่าเราเป็นแฟนกัน ก็ทะเลาะกันบ่อยเรื่องที่ไม่ยอมเปิดตัว เพราะเราคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ควรให้คนอื่นรับรู้ ตอนนั้นเราก็กลัวโดนหลอกนะคะ เพราะปกติใครก็เปิดตัวแฟนนะ แต่ก็ไม่อยากทะเลาะกันบ่อยก็ไม่เปิดประเด็นเรื่องนี้ไป
วันที่ต้องเลิกกัน มีเหตุการณ์ 3 ครั้งที่เลิกกัน
ครั้งที่ 1 : เรามีธุรกิจส่วนตัวร้านเล็กๆ(หลังเลิกงานประจำ) แฟนเก่ามาช่วยขายของ แต่เห็นร้านเรากำไรดี เลยขอค่าจ้างเรา บอกว่ามาตัวเองก็ต้องมีค่าเดินทางมาช่วยเพราะบ้านอยู่ไกลจากร้านเรา เราโกรธมาก เลยเลิกกันไป พร้อมให้เงินค่าจ้างค่ามาช่วยขายของ เลยเลิกกัน หลังจากนั้น 1 เดือน พี่เค้ามาขอโอกาสแก้ตัวอีกครั้ง เราให้โอกาสเลยมาคบกันต่อ
ครั้งที่ 2 : เราประสบอุบัติเหตุ ขับมอไซต์ล้ม โทรให้แฟนพาไปหาหมอ แฟนบอกว่า รอให้เค้าปิดร้านก่อนนะ(คือเค้ามีธุรกิจร้านเล็กๆที่ต้องช่วยพี่สาวเขา) สรุปคือแฟนสาวพสเราไปหาหมอคะ คืนนั้นแฟนก็ไม่ได้โทรมาถามเราเลยว่าเป็นไงบ้าง เพราะคิดว่าเราคงไม่เป็นอะไรมาก จริงๆก็มีแผลคะ ตอนนั้นไม่ได้ถามหาความเจ็บ แต่ถามหากำลังใจที่ควรได้รับจากแฟนมากกว่า แต่หลังเหตุการณ์นี้เรานอยด์มากเลยเลิกกัน แต่เพื่อนสาวคนสนิทของเรามาเป็นธุระให้ในฐานะที่แฟนไปอ้อนวอนให้เรากลับไปคบอีกครั้ง ตอนนั้นเลยบอกว่าถ้ามีครั้งต่อไปเราคงเลิกเด็ดขาดแล้ว
ครั้งที่ 3 ครั้งที่เลิกถาวรและตลอดไป บทสรุปที่ผ่านมา.......
วันนึงเราบังเอิญเห็น FB วันนึงถ่ายรูปคู่กับแฟนเก่าเราเป็นรูปโปรไฟล์ เราเลยแคปเจอร์ถามแฟน แฟนเราบอกว่าแค่ญาตินะ เค้าก็เอามาลงงั้นๆแระ เราเลยบอกว่านั้นพี่ก็ไปบอกญาติให้เอาออก ปรากฏว่า ผญ.คนนั้นเอารูปออก เลยจบกันไป แต่เราไปแอบส่องอีก ปรากฏว่าก็ยังลงรูปคู่อีกรอบนะหลังเอาออก เราเลย Add FB ไปคุยกับ ผญ.คนนั้น ปรากฏว่า เรารู้ความจริงกับ ผญ.คนนั้นว่า จริงๆแล้วเค้าเป็นแฟนนกันมาประมาณ 4 เดือนแล้ว แต่ก็เป็นรูมเมธน้องสาวแฟนเก่าน้องสาวเค้ามานานมากแล้ว (เราก็ว่าทำไมแฟนเก่าเราชอบไปหาน้องสาวบ่อยๆเกือบทุกเดือนเลย ตอนนั้นพี่เค้าบอกเราว่าเป็นห่วงน้องสาวที่เรียนที่ภูเก็ต เพิ่งมาเข้าใจที่ผ่านมาไปหาน้องสาวเพราะอยากเห็นหน้ารูมเมทน้องสาวนั้นเอง) ตอนนี้ก็กำลังแต่งงานกันแล้ว และส่งรูปแหวนหมั้นมาให้เราดู แถมบอกว่าไม่เป็นไรนะ ถึงเขาจะแต่งงานแล้ว น้อง A(นามสมมุติ) ก็แต่งงาเป็นอนุได้นะ พี่ไม่ถือ เพราะ พี่L มีเมียได้ 4 คน (ตอนนั้นเราปริ๊ดมาก ที่แท้รู้แล้วนิว่าเราสองคนคบกัน เราเลลเกลียดทั้ง 2 คนมาก)
ตอนนั้นเราโกรธ ผญ.คนนั้นแบบไม่มีสติเลยคะ (อันนี้จะดราม่าแล้วนะคะ) เพื่อนๆใน Pantip จะด่าเราเราก็ไม่ว่าคะ (ตอนนี้ก็สำนึกในส่วนที่ทำตรงนี้ไปแล้ว หวังว่าเป็นบทเรียนให้คนใจร้อนทุกๆท่านนะคะ) เริ่มเลยแล้วกันคะ : ตอนนั้นโกรธแบบไร้สติ ร้องไห้ฟูมฟาย เสียอกเสียใจหนัก ก็เลย Copy รูปจาก FB ผญ.คนนั้นเลยคะว่า แย่งแฟนชาวบ้านในเฟสอันใหม่ที่ชื่อ FB : Anti.......(แย่งแฟนชาวบ้าน) หลังจากกนั้น ญาติ ผญ.คนนี้ก็เอารูปเราไปด่าประจานใน FB นั้นเช่นกัน เราเลยเข้าใจความรู้สึกนะ ว่าความรู้สึกที่โดนเอารูปมาประจานเป็นความรู้สึกยังไง เราเลยปิด FB อันนั้ไปคะ พร้อมกับสามัญสำนึกที่ดี
****อันนี้อยากเตือนสาวๆมากเลยคะ เวลาโกรธเกลียดใครอย่าทำแบบนี้เลยคะ เวลามันย้อนกลับไปแก้ไขสิ่งที่เลวร้ายที่เราเคยทำไว้ไม่ได้คะ
พอช่วงเวลาที่เราผ่านจุดๆนั้นมา เราจะรู้สึกแย่ในสิ่งที่ทำตรงนี้ไว้มากๆ (เรายังอยากขอโทษ ผญ.ที่เราทำแบบนั้น แต่เราไม่ขอโทษในสิ่งอื่นๆที่เค้าทำกับเรานะ)***
แต่ก็ผ่านมานานมากแล้วละ.....ที่เราไม่ได้เข้าไปส่อง ผญ.คนนั้นเลย (แฟนเราไม่เล่นเฟสนะคะ) วันนี้คิดอะไรไม่รู้ละ เหมือนอยู่ๆมีอะไรตะขิดตะขวยใจให้เราเข้าไปดู FB เค้าให้ได้ เราเลยไปส่องดู ปรากฏว่า เมื่อวันที่ 10 พ.ค. ที่ผ่านมาก แฟนเก่าเราเพิ่งแต่งงาน เราดูรูปครั้งแรก เราก็ยิ้มแบบมีความสุขคะที่เห็นรอยยิ้มแฟนเก่าในงานแต่งงาน แต่พอเข้าไปอีกครั้งเรากลับรู้สึกว่าน้ำตาเราไหลอีกรอบ สุดท้ายที่เหลือในวันนี้ ก็ไม้พ้นความรู้สึกเกลียด ความรู้สึกแค้นอยู่ดี ทั้งที่ผ่านมาเราก็คิดว่าเราทำใจได้แล้วนะ
ถ้าถามตอนนี้และในอนาคต เราไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับคู่รักคู่นี้ตลอดไป แต่ตอนนี้ที่เรามาตั้งกระทู้ เราแค่อยากได้ทัศนคติ หรือแนวคิดที่ทำให้เราหลุดพ้นจากความทุกข์ตรงนี้สักทีคะ รบกวนเพื่อนๆใน Pantip เสนอแนะเราด้วยในการที่ก้าวผ่านช่วงเวลานี้ให้เราด้วย
และแล้ววันนี้เราก็ได้มีโอกาสไลด์ถาม รุ่นพี่ที่ทำงานเก่าเราที่ทำงานที่เดียวกับแฟนเก่า ว่าพี่.....แต่งงานแล้วยัง แต่ได้ทำให้เรางงอะ แฟนเก่าเราบอกทุกคนในที่ทำงานว่า เขาแต่งงานกับคนที่พ่อแม่หามาให้นะ (ซึ่งความจริงก็ตามที่เราเล่าให้ฟังคะ มันคบซ้อน) ในใจคิด นี้ๆแต่งงานมีครอบครัวแล้ว มุงไม่บอกที่ทำงานหน่อยหรอว่ามุงคบกันมากี่ปี แต่ลึกๆเราก็รู้สึกโชคดีที่ไม่ได้แต่งงานกับ ผช.แบบนี้ แถมวันแต่งงานก็ไม่ได้แจกการ์ดใครด้วย แต่อาจจะเชิญในงานฉลองมงคลสมรสมั้งคะ(เราเดาๆเอาคะ) เพราะถามอะไรพี่ที่ทำงานเก่าเค้าก็งงๆกันว่าที่ลาไปแต่งงานคือลาไปแต่งงานกับใคร แล้วมาบอกที่ทำงานว่า แต่งงานกับเจ้าสาวคนที่ที่บ้านหาให้ (ก็คือ ผญ.ตอนต้นที่เราพูดถึงนั้นเอง)
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านกระทู้ยาวๆ แบบนี้คะ
ทำไงดี ให้เลิกเกลียด เลิกแค้น แฟนเก่า (กรณีโดนทิ้ง โดนคบซ้อน)
ความหลัง : เรากับแฟนเก่าเลิกกันประมาณ ก.ย.57 ผ่านมาเกือบ 9 เดือน แต่ก็ยังเลิกโกรธ เลิกเกลียด เลิกแค้นแฟนเก่าไม่ได้ ทุกวันนี้เราพยายามสวดมนต์กรวดน้ำ อโหสิกรรมให้เขาทุกวัน แต่ก็ยังทำใจไม่ได้คะ บางครั้งเหมือนทำใจได้นะ แต่สิ่งที่เหลือคือความรู้สึกเกลียด (อย่าว่ากันเลยนะคะ ก็แฟนคนแรก เสียจิ้นครั้งแรก คบกันมาประมาณ 1 ปี แต่เป็นเพื่อนร่วงงานกันมา 3 ปี)
บุคคลิกเราสองคน
แฟนเก่า : ผู้ชายเรียบร้อย ใจเย็น หน้าตาหล่อแบบแขกๆ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ บุคลิกภายนอกเป็นคนสุภาพ นิ่งๆ ไม่ค่อยพูด อายุ 36 เป็นโปรแกรมเมอร์ เลิกกับแฟนก่อนมาคบเราประมาณ 5 ปี แล้วมารู้จักกันเราในฐานนะน้องใหม่ในที่ทำงาน พี่เค้าก็จีบเรามาย่างปีที่ 2 เลยตกลงเป็นแฟนกัน
เรา : อายุ 28 บุคลิกสาวเฟลลี่ มั่นใจในตัวเอง พูดจาตรงไปตรงมา ไม่ค่อยมีเลห์เหลี่ยวกับใคร ใจร้อน เป็นสาวป๊อบในที่ทำงาน ใครๆก็แวะเวียนขายขนมจีบ
สังคมที่ทำงาน
เรากับแฟนเก่าทำงานที่เดียวกัน 3 ปี ไม่มีใครเคยรู้ว่าเราคบกัน เราทำงานคนละชั้นกัน แต่ก็สังกัดหน่วยงานเดียวกัน แต่ที่ทำงานก็มีคนสังเกตุความสนิทสนมกันก็มีคนแซวๆ แต่เค้าก็ไม่เคยยอมรับคนอื่นว่าเราเป็นแฟนกัน ก็ทะเลาะกันบ่อยเรื่องที่ไม่ยอมเปิดตัว เพราะเราคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ควรให้คนอื่นรับรู้ ตอนนั้นเราก็กลัวโดนหลอกนะคะ เพราะปกติใครก็เปิดตัวแฟนนะ แต่ก็ไม่อยากทะเลาะกันบ่อยก็ไม่เปิดประเด็นเรื่องนี้ไป
วันที่ต้องเลิกกัน มีเหตุการณ์ 3 ครั้งที่เลิกกัน
ครั้งที่ 1 : เรามีธุรกิจส่วนตัวร้านเล็กๆ(หลังเลิกงานประจำ) แฟนเก่ามาช่วยขายของ แต่เห็นร้านเรากำไรดี เลยขอค่าจ้างเรา บอกว่ามาตัวเองก็ต้องมีค่าเดินทางมาช่วยเพราะบ้านอยู่ไกลจากร้านเรา เราโกรธมาก เลยเลิกกันไป พร้อมให้เงินค่าจ้างค่ามาช่วยขายของ เลยเลิกกัน หลังจากนั้น 1 เดือน พี่เค้ามาขอโอกาสแก้ตัวอีกครั้ง เราให้โอกาสเลยมาคบกันต่อ
ครั้งที่ 2 : เราประสบอุบัติเหตุ ขับมอไซต์ล้ม โทรให้แฟนพาไปหาหมอ แฟนบอกว่า รอให้เค้าปิดร้านก่อนนะ(คือเค้ามีธุรกิจร้านเล็กๆที่ต้องช่วยพี่สาวเขา) สรุปคือแฟนสาวพสเราไปหาหมอคะ คืนนั้นแฟนก็ไม่ได้โทรมาถามเราเลยว่าเป็นไงบ้าง เพราะคิดว่าเราคงไม่เป็นอะไรมาก จริงๆก็มีแผลคะ ตอนนั้นไม่ได้ถามหาความเจ็บ แต่ถามหากำลังใจที่ควรได้รับจากแฟนมากกว่า แต่หลังเหตุการณ์นี้เรานอยด์มากเลยเลิกกัน แต่เพื่อนสาวคนสนิทของเรามาเป็นธุระให้ในฐานะที่แฟนไปอ้อนวอนให้เรากลับไปคบอีกครั้ง ตอนนั้นเลยบอกว่าถ้ามีครั้งต่อไปเราคงเลิกเด็ดขาดแล้ว
ครั้งที่ 3 ครั้งที่เลิกถาวรและตลอดไป บทสรุปที่ผ่านมา.......
วันนึงเราบังเอิญเห็น FB วันนึงถ่ายรูปคู่กับแฟนเก่าเราเป็นรูปโปรไฟล์ เราเลยแคปเจอร์ถามแฟน แฟนเราบอกว่าแค่ญาตินะ เค้าก็เอามาลงงั้นๆแระ เราเลยบอกว่านั้นพี่ก็ไปบอกญาติให้เอาออก ปรากฏว่า ผญ.คนนั้นเอารูปออก เลยจบกันไป แต่เราไปแอบส่องอีก ปรากฏว่าก็ยังลงรูปคู่อีกรอบนะหลังเอาออก เราเลย Add FB ไปคุยกับ ผญ.คนนั้น ปรากฏว่า เรารู้ความจริงกับ ผญ.คนนั้นว่า จริงๆแล้วเค้าเป็นแฟนนกันมาประมาณ 4 เดือนแล้ว แต่ก็เป็นรูมเมธน้องสาวแฟนเก่าน้องสาวเค้ามานานมากแล้ว (เราก็ว่าทำไมแฟนเก่าเราชอบไปหาน้องสาวบ่อยๆเกือบทุกเดือนเลย ตอนนั้นพี่เค้าบอกเราว่าเป็นห่วงน้องสาวที่เรียนที่ภูเก็ต เพิ่งมาเข้าใจที่ผ่านมาไปหาน้องสาวเพราะอยากเห็นหน้ารูมเมทน้องสาวนั้นเอง) ตอนนี้ก็กำลังแต่งงานกันแล้ว และส่งรูปแหวนหมั้นมาให้เราดู แถมบอกว่าไม่เป็นไรนะ ถึงเขาจะแต่งงานแล้ว น้อง A(นามสมมุติ) ก็แต่งงาเป็นอนุได้นะ พี่ไม่ถือ เพราะ พี่L มีเมียได้ 4 คน (ตอนนั้นเราปริ๊ดมาก ที่แท้รู้แล้วนิว่าเราสองคนคบกัน เราเลลเกลียดทั้ง 2 คนมาก)
ตอนนั้นเราโกรธ ผญ.คนนั้นแบบไม่มีสติเลยคะ (อันนี้จะดราม่าแล้วนะคะ) เพื่อนๆใน Pantip จะด่าเราเราก็ไม่ว่าคะ (ตอนนี้ก็สำนึกในส่วนที่ทำตรงนี้ไปแล้ว หวังว่าเป็นบทเรียนให้คนใจร้อนทุกๆท่านนะคะ) เริ่มเลยแล้วกันคะ : ตอนนั้นโกรธแบบไร้สติ ร้องไห้ฟูมฟาย เสียอกเสียใจหนัก ก็เลย Copy รูปจาก FB ผญ.คนนั้นเลยคะว่า แย่งแฟนชาวบ้านในเฟสอันใหม่ที่ชื่อ FB : Anti.......(แย่งแฟนชาวบ้าน) หลังจากกนั้น ญาติ ผญ.คนนี้ก็เอารูปเราไปด่าประจานใน FB นั้นเช่นกัน เราเลยเข้าใจความรู้สึกนะ ว่าความรู้สึกที่โดนเอารูปมาประจานเป็นความรู้สึกยังไง เราเลยปิด FB อันนั้ไปคะ พร้อมกับสามัญสำนึกที่ดี
****อันนี้อยากเตือนสาวๆมากเลยคะ เวลาโกรธเกลียดใครอย่าทำแบบนี้เลยคะ เวลามันย้อนกลับไปแก้ไขสิ่งที่เลวร้ายที่เราเคยทำไว้ไม่ได้คะ พอช่วงเวลาที่เราผ่านจุดๆนั้นมา เราจะรู้สึกแย่ในสิ่งที่ทำตรงนี้ไว้มากๆ (เรายังอยากขอโทษ ผญ.ที่เราทำแบบนั้น แต่เราไม่ขอโทษในสิ่งอื่นๆที่เค้าทำกับเรานะ)***
แต่ก็ผ่านมานานมากแล้วละ.....ที่เราไม่ได้เข้าไปส่อง ผญ.คนนั้นเลย (แฟนเราไม่เล่นเฟสนะคะ) วันนี้คิดอะไรไม่รู้ละ เหมือนอยู่ๆมีอะไรตะขิดตะขวยใจให้เราเข้าไปดู FB เค้าให้ได้ เราเลยไปส่องดู ปรากฏว่า เมื่อวันที่ 10 พ.ค. ที่ผ่านมาก แฟนเก่าเราเพิ่งแต่งงาน เราดูรูปครั้งแรก เราก็ยิ้มแบบมีความสุขคะที่เห็นรอยยิ้มแฟนเก่าในงานแต่งงาน แต่พอเข้าไปอีกครั้งเรากลับรู้สึกว่าน้ำตาเราไหลอีกรอบ สุดท้ายที่เหลือในวันนี้ ก็ไม้พ้นความรู้สึกเกลียด ความรู้สึกแค้นอยู่ดี ทั้งที่ผ่านมาเราก็คิดว่าเราทำใจได้แล้วนะ
ถ้าถามตอนนี้และในอนาคต เราไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับคู่รักคู่นี้ตลอดไป แต่ตอนนี้ที่เรามาตั้งกระทู้ เราแค่อยากได้ทัศนคติ หรือแนวคิดที่ทำให้เราหลุดพ้นจากความทุกข์ตรงนี้สักทีคะ รบกวนเพื่อนๆใน Pantip เสนอแนะเราด้วยในการที่ก้าวผ่านช่วงเวลานี้ให้เราด้วย
และแล้ววันนี้เราก็ได้มีโอกาสไลด์ถาม รุ่นพี่ที่ทำงานเก่าเราที่ทำงานที่เดียวกับแฟนเก่า ว่าพี่.....แต่งงานแล้วยัง แต่ได้ทำให้เรางงอะ แฟนเก่าเราบอกทุกคนในที่ทำงานว่า เขาแต่งงานกับคนที่พ่อแม่หามาให้นะ (ซึ่งความจริงก็ตามที่เราเล่าให้ฟังคะ มันคบซ้อน) ในใจคิด นี้ๆแต่งงานมีครอบครัวแล้ว มุงไม่บอกที่ทำงานหน่อยหรอว่ามุงคบกันมากี่ปี แต่ลึกๆเราก็รู้สึกโชคดีที่ไม่ได้แต่งงานกับ ผช.แบบนี้ แถมวันแต่งงานก็ไม่ได้แจกการ์ดใครด้วย แต่อาจจะเชิญในงานฉลองมงคลสมรสมั้งคะ(เราเดาๆเอาคะ) เพราะถามอะไรพี่ที่ทำงานเก่าเค้าก็งงๆกันว่าที่ลาไปแต่งงานคือลาไปแต่งงานกับใคร แล้วมาบอกที่ทำงานว่า แต่งงานกับเจ้าสาวคนที่ที่บ้านหาให้ (ก็คือ ผญ.ตอนต้นที่เราพูดถึงนั้นเอง)
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านกระทู้ยาวๆ แบบนี้คะ