ผมเป็นลูกจ้างรัฐวิสาหกิจ เรียนจบช้ากว่าเพื่อน พ่อแม่ก็หย่าร้างกันครับ อายุผมเข้าหลัก 3 แล้ว
แฟนผมเธออ่อนกว่าผมสองปี แต่เป็นพนักงานรัฐวิสาหกิจ พ่อแม่เธอ และ แม่ผมก็ด้วย
ทุกคนทำงานหน่วยงานเดียวกัน แต่แฟนผมเธออยุ่ สำนักงานต่างอำเภอ(เรียกว่าครอบครัวรัฐวิสาหกิจเลยทีเดียว)
พ่อกับแม่ของเธอรู้จักถึงขั้นสนิทสนมกับแม่ของผมเลยนะครับ เพราะทำงานด้วยกันมาหลายปี
ผมได้พบกับเธอในงานประชุมของหน่วยงาน ช่วงนั้นผมและเธอต่างก็ระหองระแหงเรื่องความรักกับแฟนเก่า
จึงตัดสินใจคบกันในที่สุด คุยกันไปสักพักจับพลัดจับผลู เป็นแฟนกันซะงั้น
จนวันหนึ่งที่งานเลี้ยงของหน่วยงาน ผมได้พูดกับพ่อของเธอตรงๆว่า "ผมชอบลูกสาวท่านและคบกันมาได้สักพักแล้ว"
เชื่อมั้ยครับว่าคำตอบที่ได้จากวันนั้น คือความว่างเปล่า.....
ให้หลังจากนั้น 2-3 วัน พ่อของแฟนผมก็ได้คุยกับแฟนผม ว่า "คิดดีแล้วเหรอ ที่จะคบกับผู้ชายคนนี้"
แฟนผมเธอเป็นคนเงียบครับ ถูกเลี้ยงมาให้เชื่อฟังพ่อแม่ ไม่เถียง ไม่โต้ตอบ
ผมคิดวิเคราะห์แล้วอาจจะเป็นเพราะว่า ผมนั้นยังเป็นแค่ลูกจ้างเงินเดือนหลักพัน
สวนทางกันกับลูกสาวเค้า คือบรรจุแล้ว หน้าที่การงานมั่นคง เขาคงอยากให้ลูกสาวเค้าเจอคนที่ดูแลลูกสาวเค้าได้มากกว่า
ผมกับแฟนจึงปรึกษากันครับ ว่าจะรอจนผมสอบบรรจุได้ แล้วจึงจะเข้าหาพ่อแม่เธอใหม่
แปลกนะครับว่า แม่ผมกับ พ่อแม่ของเธอสนิทกัน แต่ไม่เคยพูดเรื่องที่เราคบกันเลย
แม่ผมกับแม่แฟนทั้งกินข้าวด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ผมเคยถามแม่ แม่ตอบว่า "มันเรื่องของเด็ก"
ตลอดเวลาหลายเดือนที่ผ่านมา พ่อกับแม่เธอจะถามเธอตลอดว่า "ยังคบกันอยู่มั้ย" " ยังไปไหนมาไหนด้วยกันมั้ย"
และปิดท้ายด้วยคำพูดที่ว่า "ยังจะคบอีกเหรอ" ......แหม่...ทิ่มแทงใจมากๆครับ
ผมปรึกษาหลายคนเขาแนะนำให้อดทน พิสูจน์ตัวเองให้พ่อกับแม่แฟนเห็น ซึ่งผมพยายามแล้ว แต่ก็ มีค่าเท่าเดิม
ผมควรจะทำยังงัยดีครับ ???? บ้านผมฐานะก็พอใช้นะครับ ไม่ต่างจากบ้านเธอมาก
ที่ผมคิดหนักมากๆตอนนี้ เพราะผมรักเธอมากครับ เธอก็รักผมมาก หาทางออกไม่ได้เลยครับ
ผมจะทำอย่างไรดีครับ? ให้พ่อแม่ของแฟนยอมรับในตัวผม
แฟนผมเธออ่อนกว่าผมสองปี แต่เป็นพนักงานรัฐวิสาหกิจ พ่อแม่เธอ และ แม่ผมก็ด้วย
ทุกคนทำงานหน่วยงานเดียวกัน แต่แฟนผมเธออยุ่ สำนักงานต่างอำเภอ(เรียกว่าครอบครัวรัฐวิสาหกิจเลยทีเดียว)
พ่อกับแม่ของเธอรู้จักถึงขั้นสนิทสนมกับแม่ของผมเลยนะครับ เพราะทำงานด้วยกันมาหลายปี
ผมได้พบกับเธอในงานประชุมของหน่วยงาน ช่วงนั้นผมและเธอต่างก็ระหองระแหงเรื่องความรักกับแฟนเก่า
จึงตัดสินใจคบกันในที่สุด คุยกันไปสักพักจับพลัดจับผลู เป็นแฟนกันซะงั้น
จนวันหนึ่งที่งานเลี้ยงของหน่วยงาน ผมได้พูดกับพ่อของเธอตรงๆว่า "ผมชอบลูกสาวท่านและคบกันมาได้สักพักแล้ว"
เชื่อมั้ยครับว่าคำตอบที่ได้จากวันนั้น คือความว่างเปล่า.....
ให้หลังจากนั้น 2-3 วัน พ่อของแฟนผมก็ได้คุยกับแฟนผม ว่า "คิดดีแล้วเหรอ ที่จะคบกับผู้ชายคนนี้"
แฟนผมเธอเป็นคนเงียบครับ ถูกเลี้ยงมาให้เชื่อฟังพ่อแม่ ไม่เถียง ไม่โต้ตอบ
ผมคิดวิเคราะห์แล้วอาจจะเป็นเพราะว่า ผมนั้นยังเป็นแค่ลูกจ้างเงินเดือนหลักพัน
สวนทางกันกับลูกสาวเค้า คือบรรจุแล้ว หน้าที่การงานมั่นคง เขาคงอยากให้ลูกสาวเค้าเจอคนที่ดูแลลูกสาวเค้าได้มากกว่า
ผมกับแฟนจึงปรึกษากันครับ ว่าจะรอจนผมสอบบรรจุได้ แล้วจึงจะเข้าหาพ่อแม่เธอใหม่
แปลกนะครับว่า แม่ผมกับ พ่อแม่ของเธอสนิทกัน แต่ไม่เคยพูดเรื่องที่เราคบกันเลย
แม่ผมกับแม่แฟนทั้งกินข้าวด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ผมเคยถามแม่ แม่ตอบว่า "มันเรื่องของเด็ก"
ตลอดเวลาหลายเดือนที่ผ่านมา พ่อกับแม่เธอจะถามเธอตลอดว่า "ยังคบกันอยู่มั้ย" " ยังไปไหนมาไหนด้วยกันมั้ย"
และปิดท้ายด้วยคำพูดที่ว่า "ยังจะคบอีกเหรอ" ......แหม่...ทิ่มแทงใจมากๆครับ
ผมปรึกษาหลายคนเขาแนะนำให้อดทน พิสูจน์ตัวเองให้พ่อกับแม่แฟนเห็น ซึ่งผมพยายามแล้ว แต่ก็ มีค่าเท่าเดิม
ผมควรจะทำยังงัยดีครับ ???? บ้านผมฐานะก็พอใช้นะครับ ไม่ต่างจากบ้านเธอมาก
ที่ผมคิดหนักมากๆตอนนี้ เพราะผมรักเธอมากครับ เธอก็รักผมมาก หาทางออกไม่ได้เลยครับ