คือผมรู้จักเทอมา1ปี ตลอด1ปี ผมก็โทรหาเค้าตลอด บางครั้งโทรไม่รับเทอก็โทรกลับทุกที วันนึงคุยกันแค่5-10นาที จะเจอหน้ากันเดือนละ 2-3 ครั้ง เทอเรียนเก่งมาก นานๆครั้งที่ผมไปหาเทอที่หอพักว่าจะเอาการบ้านไปทำด้วย ปกติผมเรียนไม่เก่ง ส่วนเพื่อนของเทอก็ช่วยผมทำด้วย ผมก็โง่วิชาภาษาอังกฤษ บางครั้งผมขี้เกรียจทำการบ้านแอบนั่งหลับ เทอกับเพื่อนทำให้ผมเสร็จ เทอแก่กว่าผม 2 ปี ตอนนั้นเทอกำลังจะเรียนจบ ปวช3 เค้าตั้งใจจะไปเรียนต่อปริญญาตรี 4 ปี ที่ก.ท.ม ช่วงปิดเทอมเทอก็มาทำงานที่เดียวกับผม ประมาณ 2 เดือน เทอบอกว่าอยากเก็บเงินส่วนหนึ่งไว้ให้น้องอีก2 คน ได้เรียนต่อ คือรู้จักกันมา 1 ปีแต่ผมไม่เคยขอเค้าเป็นแฟน ตลอด 1 ปีผมแค่อยากลองคบดูใจว่าเรา2คน เข้ากันได้ไม่
ผ่านไป 2 เดือน เทอบอกว่าจะกลับบ้าน ต่างจังหวัดคือบ้านผมกับเทอห่างกัน 200 กิโล วันนึงผมบอกกับเทอว่าเรามาเป็นแฟนกันนะ ตอนนั้นเพื่อนญาติพี่น้องก็เชียร์ยอย่างเต็มที่ แต่เทอปฏิเสธผม บอกผมว่าเราคบกันไม่ได้ และมาขอเป็นพี่ เป็นน้อง บอกว่าจะคบกันมันคงเป็นไปไม่ได้ ตอนนั้นผมก็รีบวางสาย แต่เทอโทรเข้ามาไม่หยุด จน 150 สาย ผมก็ไม่ยอมโทรกลับ ได้แต่ตั้งเหตุผล ว่า ทำไม ทำไม ทำไม
ผ่านไป 1 เดือนผมเริ่มจะทำใจได้ ก็ตัดสินใจโทรกลับไปหาเค้าเพราะอยากรู้เห็นผล
เทอ : เทอลองไปคบกับผู้หญิงคนอื่นรักคนอื่นดู เราสองคนมันคงเป็นไปไม่ได้
ผม : ขอเฟสบุ๊ค หน่อยซิ
เทอ : ได้ซิ
https://www.facebook.com/je..........
แต่ผมยังไปทักทายหน้าเฟสบุ๊ค เค้าอยู่อีก เทอคิดว่าผมยังรักเค้า ผ่านไปไม่นานเทอเปิดตัวแฟนใหม่ และโพสรูปว่าคนนี้ฉันรักมาก
ผมเห็นทันทีก็ตกใจมาก ไม่คิดว่าจะทำร้ายถึงขนาดนี้ ตอนนั้นผมรู้สึกอยากจะหายไปเปลี่ยนเฟสบุ๊คใหม่ เปลี่ยนเบอร์ใหม่ หายไปประมาณ 1 ปีกับ 6 เดือนตอนนั้นใกล้ถึงวันปีใหม่ เทอมาผมที่ทำงานและถามว่า สบายดีไม่คิดถึงนะ
(สบายดี) ผมแกล้งถามกลับไปว่าไหนแฟนอะ
(เดียวเค้ามา) ถามเล่นๆไปมาเทอบอกว่าหลังเรียนจบ เราสองคนจะแต่งงานกัน แล้วจะมางานแต่งด้วยไม่
(ไม่อะไม่ว่างช่วงนี้ยุ่งกับงาน)
วันเวลาจะผ่านไปนาน จะมีใครเข้ามากี่คนแต่ผมก็ไม่เคยเจอคนดีเท่าเทอ
คนที่ผมเคยรักมาก เค้ากำลังแต่งงานกับคนอื่น
ผ่านไป 2 เดือน เทอบอกว่าจะกลับบ้าน ต่างจังหวัดคือบ้านผมกับเทอห่างกัน 200 กิโล วันนึงผมบอกกับเทอว่าเรามาเป็นแฟนกันนะ ตอนนั้นเพื่อนญาติพี่น้องก็เชียร์ยอย่างเต็มที่ แต่เทอปฏิเสธผม บอกผมว่าเราคบกันไม่ได้ และมาขอเป็นพี่ เป็นน้อง บอกว่าจะคบกันมันคงเป็นไปไม่ได้ ตอนนั้นผมก็รีบวางสาย แต่เทอโทรเข้ามาไม่หยุด จน 150 สาย ผมก็ไม่ยอมโทรกลับ ได้แต่ตั้งเหตุผล ว่า ทำไม ทำไม ทำไม
ผ่านไป 1 เดือนผมเริ่มจะทำใจได้ ก็ตัดสินใจโทรกลับไปหาเค้าเพราะอยากรู้เห็นผล
เทอ : เทอลองไปคบกับผู้หญิงคนอื่นรักคนอื่นดู เราสองคนมันคงเป็นไปไม่ได้
ผม : ขอเฟสบุ๊ค หน่อยซิ
เทอ : ได้ซิ https://www.facebook.com/je..........
แต่ผมยังไปทักทายหน้าเฟสบุ๊ค เค้าอยู่อีก เทอคิดว่าผมยังรักเค้า ผ่านไปไม่นานเทอเปิดตัวแฟนใหม่ และโพสรูปว่าคนนี้ฉันรักมาก
ผมเห็นทันทีก็ตกใจมาก ไม่คิดว่าจะทำร้ายถึงขนาดนี้ ตอนนั้นผมรู้สึกอยากจะหายไปเปลี่ยนเฟสบุ๊คใหม่ เปลี่ยนเบอร์ใหม่ หายไปประมาณ 1 ปีกับ 6 เดือนตอนนั้นใกล้ถึงวันปีใหม่ เทอมาผมที่ทำงานและถามว่า สบายดีไม่คิดถึงนะ (สบายดี) ผมแกล้งถามกลับไปว่าไหนแฟนอะ (เดียวเค้ามา) ถามเล่นๆไปมาเทอบอกว่าหลังเรียนจบ เราสองคนจะแต่งงานกัน แล้วจะมางานแต่งด้วยไม่ (ไม่อะไม่ว่างช่วงนี้ยุ่งกับงาน)
วันเวลาจะผ่านไปนาน จะมีใครเข้ามากี่คนแต่ผมก็ไม่เคยเจอคนดีเท่าเทอ