อีกไม่กี่วันพวกเราเด็กรหัส 57 ศาลายารุ่น 33 ก็จะสอบไฟนอลเสร็จแล้ว เพื่อนๆหลายๆคณะก็ต้องไปจากศาลายา ต้องไปเรียนที่พญาไทหรือวิทยาเขตอื่นๆกัน และนี่ก็เป็นเหตุผลที่เราตัดสินใจมาเล่าประสบการณ์ความรักในมูเก้ให้ทุกคนฟัง เพราะไม่อีกกี่วันคนที่เราชอบเค้าก็ต้องไปแล้ว เราก็คิดว่า เอาวะไม่มีอะไรจะเสียละ555 คงไม่ได้เจอกันแล้ว เอาไว้เป็นความทรงจำดีๆไว้ย้อนกลับมาอ่านละกัน พอทุกคนได้ยินคำว่ามูเก้ก็คงจะคิดว่าอีกแล้วหรออ ปิ๊งกันในมูเก้อีกแล้วว555 เชื่อว่าเด็กมหิดลปี 1 ทุกคนก็ต้องมีประสบการณ์กันทุกคนแหละ ไม่แอบชอบ ก็ต้องแอบมองบ้าง55 เริ่มเรื่องของเราเลยละกัน
วันแรกที่เราเจอเค้าเป็นคาบแรกที่เรียนมูเก้ กลุ่มเราเรียนที่ตึก L วันนั้นเราก็ไปถึงห้องเร็ว ก็นั่งเม้าท์กับเพื่อนเรื่อยเปื่อย แล้วสายตาก็จับจ้องคนที่เดินเข้ามาไปด้วย เล็งไว้เผื่อมีหล่อ555 ซักพักผชก็มีคนนึงเดินเข้ามา ตอนแรกก็ยังไม่อะไร แต่เราก็ยังมองตามอยู่นะ รู้สึกว่าน่ารักดี ตัวเล็กๆผอมด้วย มองไกลๆน่ารักมาก แต่ตอนนี้มองใกล้ๆก็ไม่ค่อยละ555 ในคาบนั้นก็ไม่มีอะไร ก็แอบมองเฉยๆ จนมาอีกวิชามันจะมีมูเก้ 101 ซึ่งเป็นวิชาที่เค้าจะจับกลุ่มมาให้เราเลย คละคณะกันหมด แล้วเรื่องบังเอิญเรื่องแรกก็เกิดขึ้น เราได้อยู่กลุ่มเดียวกับเค้า แล้วก็รู้ว่าเค้าเรียนหมอด้วย หูวว55 ตอนนั้นก็คิด โห้ยยเข้าทางแล้วว อ่ะไม่ใช่555 ก็ดีใจนะแต่ตอนนั้นมันยังได้รู้สึกอะไรมาก พอได้มาคุยกัน เค้าเป็นคนไม่ค่อยพูด เรียบร้อย แต่ถ้าได้รู้จักกันเค้าก็พูดเก่งอยู่นะ หัวเราะง่าย เป็นคนน่ารักเลยแหละ ^^ คาบนั้นก็ยังไม่มีอะไรมากมาย จนกลับบ้านไปก็มีการสร้างกรุ๊ปไลน์กัน เอาแล้ววไม่ต้องขอให้เหนื่อย55 อยู่ๆก็ได้ซะงั้นน55 ก็ยังไม่กล้าทักหรืออะไรมากมาย ก็ปล่อยไป555 จนมีวันนึงก็อยากคุยด้วยงี้ แต่จะไงให้เนียนๆ555 เราก็เลยแกล้งกดผิดออกจากกลุ่ม แล้วก็ทักเค้าไป เห้ยยเค้ากดผิดลากเข้าให้หน่อย เค้าก็ตอบกลับมามือบอนจริง55 นี่แหละจุดเริ่มต้นน
ทุกครั้งที่เรียนมูเก้ที่ตึกแอลเราจะไม่ค่อยได้คุยกันเลย แทบไม่ได้ทักกันเลยด้วยซ้ำ เพราะนั่งไกลกันตลอด เหมือนราอยู่ล่างซ้าย เค้าจะอยู่บนขวา เราอยู่ล่างขวา เค้าจะอยู่บนซ้าย สลับกันตลอด ก็ได้แต่แอบมองต่อไป55 แต่พอถึงคาบมูเก้101เท่านั้นแหละ โห้ยยยมีความสุข รอวันนี้มาทั้งอาทิตย์ ทั้งที่คนอื่นไม่มีใครอยากเรียนเลย555 ก็มีเราคนเดียว ก็อยู่กลุ่มเดียวกันนี่นา ได้นั่งใกล้กัน ได้คุยกันใครจะไม่ชอบ ฮี่ๆ จากวันที่เราทักเค้าไปก็คุยได้ไม่กี่วันเค้าก็อ่านไม่ตอบ55 เราก็คิดว่าเค้าคงไม่อยากคุย ก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรอีก ก็เจอกันแค่เรียนด้วยกันแค่นั้น เหมือนตอนนั้นก็ตัดใจด้วยว่าคงเป็นได้แค่เพื่อน คงไม่มีอะไรมากกว่านั้น
จนมาเทอม 2 เร็วมากกก555 มูเก้ 101 เค้าจะมีโครงงานให้ทำ คือเลือกทำอะไรก็ได้ แล้วเหมือนว่าเทอม 2 ต้องคุยงาน ทำงานกันมากขึ้นกว่าเดิม โห้ยชอบเลยย555 และกลุ่มเราก็ตกลงกันว่าจะไปมูลนิธิเด็กด้อยโอกาสกัน หลังจากนั้นก็คุยงานกันมาเรื่อยๆจนกระทั่งวันที่เราต้องไปทำโครงงานนี้กันที่มูลนิธิ วันนี้จำได้เลยเหมือนเป็นจุดเริ่มต้นอีกครั้ง คือก่อนหน้านั้นประชุมถามกันว่าใครจะเป็นคนไปขนของ ขอหอในซักสองคน เราก็ถามว่าไปเอาที่ไหน สรุปก็คือไปเอาที่หอเพื่อนผญอีกคน ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับหอเค้า รู้เท่านั้นแหละ เป็นคนดีขึ้นมาทีเดียว555 เดี๋ยวเราไปเองงี้ แล้วพอถึงวันนั้นตอนเช้าก็นัดๆกันไลน์หากัน ซักพักก็มีเบอร์แปลกขึ้นมา รับไปโห้ยยเค้าโทรมา เข้าทางอีกแล้วว55 อยู่ดีๆก็ได้เบอร์ ไม่ต้องเหนื่อยขออีกละ55 แต่เค้าก็โทรมาเรื่องงานแหละไม่ได้คิดอะไร555 จนขนของเสร็จก็ได้ไปแท็กซี่คันเดียวกัน ไปกันหลายคน แต่เค้านั่งริมประตู เรานั่งกลาง มีเพื่อนนั่งแทรกอ่ะ555 ก็คุยกันมาตลอดทาง ตอนนั้นคือมันรู้สึกดีบอกไม่ถูก รู้สึกว่าคุยกับเค้าแล้วสบายใจ คุยเล่นๆสนุกๆ เป็นช่วงเวลาสั้นๆแต่วันนั้นคือเป็นวันที่ดีวันนึงเลย จนทำกิจกรรมกันเสร็จก็กลับหอกัน ทีนี้ขากลับไม่ได้กลับด้วยกันแล้วอ่ะ TT แต่เราก็ไลน์ถามเค้าว่าถึงหอยัง แล้วหลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆตลอด ช่วงนี้คือเรารู้สึกดีมาก คือยิ่งคุยก็รู้สึกว่าเค้าน่ารัก เค้าไม่หยอด ไม่คุยอะไรแบบนั้นเลยนะ แต่เรารู้สึกว่าคุยแล้วสนุก อยากคุยด้วย ตอนช่วงที่คุยกันเวลาเจอกันในมูเก้ มีอยู่คาบนึงอันนี้เราฟินมาก555 คือเหมือนปกติเราก็จะไม่ค่อยได้ทักกัน แต่วันนั้นเราเดินออกจากห้องมา จะกลับละ เราก็ยังไม่ทันเห็น แต่อยู่ดีๆเค้าก็ยกมือขึ้น แล้วก็เขย่งๆทักเรา ไม่รู้คิดไปเองป่าว55 แต่ปกติไม่ทักไงง วันนั้นก็ยิ้มไปทั้งวันน555 ทุกๆวันเราก็จะมองๆหาเค้าตลอด แต่พอเค้าเดินมาเราก็หลบ555
เดี๋ยวมาต่อออ
ครั้งหนึ่งเราเคยรู้จักกัน
วันแรกที่เราเจอเค้าเป็นคาบแรกที่เรียนมูเก้ กลุ่มเราเรียนที่ตึก L วันนั้นเราก็ไปถึงห้องเร็ว ก็นั่งเม้าท์กับเพื่อนเรื่อยเปื่อย แล้วสายตาก็จับจ้องคนที่เดินเข้ามาไปด้วย เล็งไว้เผื่อมีหล่อ555 ซักพักผชก็มีคนนึงเดินเข้ามา ตอนแรกก็ยังไม่อะไร แต่เราก็ยังมองตามอยู่นะ รู้สึกว่าน่ารักดี ตัวเล็กๆผอมด้วย มองไกลๆน่ารักมาก แต่ตอนนี้มองใกล้ๆก็ไม่ค่อยละ555 ในคาบนั้นก็ไม่มีอะไร ก็แอบมองเฉยๆ จนมาอีกวิชามันจะมีมูเก้ 101 ซึ่งเป็นวิชาที่เค้าจะจับกลุ่มมาให้เราเลย คละคณะกันหมด แล้วเรื่องบังเอิญเรื่องแรกก็เกิดขึ้น เราได้อยู่กลุ่มเดียวกับเค้า แล้วก็รู้ว่าเค้าเรียนหมอด้วย หูวว55 ตอนนั้นก็คิด โห้ยยเข้าทางแล้วว อ่ะไม่ใช่555 ก็ดีใจนะแต่ตอนนั้นมันยังได้รู้สึกอะไรมาก พอได้มาคุยกัน เค้าเป็นคนไม่ค่อยพูด เรียบร้อย แต่ถ้าได้รู้จักกันเค้าก็พูดเก่งอยู่นะ หัวเราะง่าย เป็นคนน่ารักเลยแหละ ^^ คาบนั้นก็ยังไม่มีอะไรมากมาย จนกลับบ้านไปก็มีการสร้างกรุ๊ปไลน์กัน เอาแล้ววไม่ต้องขอให้เหนื่อย55 อยู่ๆก็ได้ซะงั้นน55 ก็ยังไม่กล้าทักหรืออะไรมากมาย ก็ปล่อยไป555 จนมีวันนึงก็อยากคุยด้วยงี้ แต่จะไงให้เนียนๆ555 เราก็เลยแกล้งกดผิดออกจากกลุ่ม แล้วก็ทักเค้าไป เห้ยยเค้ากดผิดลากเข้าให้หน่อย เค้าก็ตอบกลับมามือบอนจริง55 นี่แหละจุดเริ่มต้นน
ทุกครั้งที่เรียนมูเก้ที่ตึกแอลเราจะไม่ค่อยได้คุยกันเลย แทบไม่ได้ทักกันเลยด้วยซ้ำ เพราะนั่งไกลกันตลอด เหมือนราอยู่ล่างซ้าย เค้าจะอยู่บนขวา เราอยู่ล่างขวา เค้าจะอยู่บนซ้าย สลับกันตลอด ก็ได้แต่แอบมองต่อไป55 แต่พอถึงคาบมูเก้101เท่านั้นแหละ โห้ยยยมีความสุข รอวันนี้มาทั้งอาทิตย์ ทั้งที่คนอื่นไม่มีใครอยากเรียนเลย555 ก็มีเราคนเดียว ก็อยู่กลุ่มเดียวกันนี่นา ได้นั่งใกล้กัน ได้คุยกันใครจะไม่ชอบ ฮี่ๆ จากวันที่เราทักเค้าไปก็คุยได้ไม่กี่วันเค้าก็อ่านไม่ตอบ55 เราก็คิดว่าเค้าคงไม่อยากคุย ก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรอีก ก็เจอกันแค่เรียนด้วยกันแค่นั้น เหมือนตอนนั้นก็ตัดใจด้วยว่าคงเป็นได้แค่เพื่อน คงไม่มีอะไรมากกว่านั้น
จนมาเทอม 2 เร็วมากกก555 มูเก้ 101 เค้าจะมีโครงงานให้ทำ คือเลือกทำอะไรก็ได้ แล้วเหมือนว่าเทอม 2 ต้องคุยงาน ทำงานกันมากขึ้นกว่าเดิม โห้ยชอบเลยย555 และกลุ่มเราก็ตกลงกันว่าจะไปมูลนิธิเด็กด้อยโอกาสกัน หลังจากนั้นก็คุยงานกันมาเรื่อยๆจนกระทั่งวันที่เราต้องไปทำโครงงานนี้กันที่มูลนิธิ วันนี้จำได้เลยเหมือนเป็นจุดเริ่มต้นอีกครั้ง คือก่อนหน้านั้นประชุมถามกันว่าใครจะเป็นคนไปขนของ ขอหอในซักสองคน เราก็ถามว่าไปเอาที่ไหน สรุปก็คือไปเอาที่หอเพื่อนผญอีกคน ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับหอเค้า รู้เท่านั้นแหละ เป็นคนดีขึ้นมาทีเดียว555 เดี๋ยวเราไปเองงี้ แล้วพอถึงวันนั้นตอนเช้าก็นัดๆกันไลน์หากัน ซักพักก็มีเบอร์แปลกขึ้นมา รับไปโห้ยยเค้าโทรมา เข้าทางอีกแล้วว55 อยู่ดีๆก็ได้เบอร์ ไม่ต้องเหนื่อยขออีกละ55 แต่เค้าก็โทรมาเรื่องงานแหละไม่ได้คิดอะไร555 จนขนของเสร็จก็ได้ไปแท็กซี่คันเดียวกัน ไปกันหลายคน แต่เค้านั่งริมประตู เรานั่งกลาง มีเพื่อนนั่งแทรกอ่ะ555 ก็คุยกันมาตลอดทาง ตอนนั้นคือมันรู้สึกดีบอกไม่ถูก รู้สึกว่าคุยกับเค้าแล้วสบายใจ คุยเล่นๆสนุกๆ เป็นช่วงเวลาสั้นๆแต่วันนั้นคือเป็นวันที่ดีวันนึงเลย จนทำกิจกรรมกันเสร็จก็กลับหอกัน ทีนี้ขากลับไม่ได้กลับด้วยกันแล้วอ่ะ TT แต่เราก็ไลน์ถามเค้าว่าถึงหอยัง แล้วหลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆตลอด ช่วงนี้คือเรารู้สึกดีมาก คือยิ่งคุยก็รู้สึกว่าเค้าน่ารัก เค้าไม่หยอด ไม่คุยอะไรแบบนั้นเลยนะ แต่เรารู้สึกว่าคุยแล้วสนุก อยากคุยด้วย ตอนช่วงที่คุยกันเวลาเจอกันในมูเก้ มีอยู่คาบนึงอันนี้เราฟินมาก555 คือเหมือนปกติเราก็จะไม่ค่อยได้ทักกัน แต่วันนั้นเราเดินออกจากห้องมา จะกลับละ เราก็ยังไม่ทันเห็น แต่อยู่ดีๆเค้าก็ยกมือขึ้น แล้วก็เขย่งๆทักเรา ไม่รู้คิดไปเองป่าว55 แต่ปกติไม่ทักไงง วันนั้นก็ยิ้มไปทั้งวันน555 ทุกๆวันเราก็จะมองๆหาเค้าตลอด แต่พอเค้าเดินมาเราก็หลบ555
เดี๋ยวมาต่อออ