ผู้พิการเเห่งเอเชีย
เรียบเรียงโดย Teerapanyho Lee
หลังจากที่ได้อ่านบทความจากทั้งนักเศรษฐศาตร์ระดับประเทศ นายธนาคาร รวมถึงนักลงทุนมืออาชีพ บางท่านก็พูดว่า ประเทศไทยเป็นผู้ป่วยเเห่งเอเชีย เป็นคนไข้เเห่งเอเชียบ้าง เเต่ส่วนตัวเเล้วเป็น Disability of Asia นั่นคือ คนพิการเเห่งเอเชีย ซึ่งปัจจัยทางด้าโครงสร้างการลงทุน โครงสร้างด้านเศรษฐกิจเเละสังคม โครสร้างด้านประชากร โครงสร้างด้านการศึกษา เเละขีดสามารถในการเเข่งขันนั้นในช่วงระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมานั้นลดลงอย่างเห็นได้ชัดเจน. ส่วนหนึ่งขอบทความของ ดร.นิเวศน์ เหมวชิรวรากร ในบทความ The Next Thailand ( and beyond )ดังต่อไปนี้ ประเทศที่ระบบการปกครองเป็นแบบ “ปิด” นั้น โตยาก ประเทศที่จะเจริญเติบโตได้ดีนั้น ผมคิดว่าต้องมีปัจจัยสำคัญ 3-4 ประการก็คือ หนึ่ง ระบบต้องเอื้ออำนวยนั่นก็คือเป็นระบบเปิดที่ต้อนรับต่างชาติหรือเปิดให้คนสามารถแสดงความสามารถได้เต็มที่ซึ่งระบบที่ดีที่สุดน่าจะเป็นระบบเสรีประชาธิปไตย สอง คนต้องมีคุณภาพหรือมี IQ สูงพอ สาม จำนวนคนและอายุของประชากรในวัยทำงาน และสี่ก็คือ ทรัพยากรภายในประเทศ . ประเทศที่ะเจริญเติบโตได้ต้องมีปัจจัยดังต่อไปนี้
1.ระบบที่เอื้ออำนวย ระบบการเมืองการปกครองที่สามารถเปิดให้คนสามารถเเสดงความสามารถให้เต็มที่
2.คนต้องมีคุณภาพหรือมี IQ ที่สูงพอ ในการจัดอันดับมหาวิทยาลัยโลกประเทศไทยยังห่างจากตรงนี้มากๆ ประเทศไทยมีผู้สำเร็จทางด้านการศึกษาด้านสังคมศาสตร์มากกว่าด้านวิทยาศาสตร์เพราะส่วนหนึ่งที่จบด้านวิทยาศาสตร์ไม่ค่อยจะมีงานรองรับ สถาบันวิจัยของประเทศยังพัฒนานวัตกรรมที่สอดคล้องกับประชากรได้ไม่มากนัก
3.จำนวนคนเเละอายุของประชากรในวัยทำงาน ประเทศไทยกำลังเข้าสู่ประชากรวัยผู้สูงอายุอีก 10 ปีข้างหน้าหรือปี 2567 ดังนั้นสัดส่วนวัยเด็กเเละวัยทำงานจะมีน้อยกว่าสัดส่วนวัยผู้สูงอายุ
4.ทรัพยากรในประเทศ ที่นับวันทรัพยากรไทยจะไม่เพียงพอต่อประชากรภายในประเทศ
ความไม่พร้อมต่างๆนี้ กำลังส่งผลจากผู้ป่วยเเห่งเอเชีย คนไข้เเห่งเอเชีย เป็นผู้พิการเเห่งเอเชีย ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ถ้าคนไทยร่วมมือกันฝ่าฟันวิกฤตนี้ ประเทสไทยก็น่าจะกลับมาเป็นสวรรค์ของประเทศเเห่งความสุขได้อีกครั้งเเน่นอนครับ
ขอให้นักลงทุนโชคดีกับการลงทุนครับ
12/5/2015
Kritsada Leeliang
Facebook:
https://www.facebook.com/lee.leeliang.7
Disability of Asia
ผู้พิการเเห่งเอเชีย
เรียบเรียงโดย Teerapanyho Lee
หลังจากที่ได้อ่านบทความจากทั้งนักเศรษฐศาตร์ระดับประเทศ นายธนาคาร รวมถึงนักลงทุนมืออาชีพ บางท่านก็พูดว่า ประเทศไทยเป็นผู้ป่วยเเห่งเอเชีย เป็นคนไข้เเห่งเอเชียบ้าง เเต่ส่วนตัวเเล้วเป็น Disability of Asia นั่นคือ คนพิการเเห่งเอเชีย ซึ่งปัจจัยทางด้าโครงสร้างการลงทุน โครงสร้างด้านเศรษฐกิจเเละสังคม โครสร้างด้านประชากร โครงสร้างด้านการศึกษา เเละขีดสามารถในการเเข่งขันนั้นในช่วงระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมานั้นลดลงอย่างเห็นได้ชัดเจน. ส่วนหนึ่งขอบทความของ ดร.นิเวศน์ เหมวชิรวรากร ในบทความ The Next Thailand ( and beyond )ดังต่อไปนี้ ประเทศที่ระบบการปกครองเป็นแบบ “ปิด” นั้น โตยาก ประเทศที่จะเจริญเติบโตได้ดีนั้น ผมคิดว่าต้องมีปัจจัยสำคัญ 3-4 ประการก็คือ หนึ่ง ระบบต้องเอื้ออำนวยนั่นก็คือเป็นระบบเปิดที่ต้อนรับต่างชาติหรือเปิดให้คนสามารถแสดงความสามารถได้เต็มที่ซึ่งระบบที่ดีที่สุดน่าจะเป็นระบบเสรีประชาธิปไตย สอง คนต้องมีคุณภาพหรือมี IQ สูงพอ สาม จำนวนคนและอายุของประชากรในวัยทำงาน และสี่ก็คือ ทรัพยากรภายในประเทศ . ประเทศที่ะเจริญเติบโตได้ต้องมีปัจจัยดังต่อไปนี้
1.ระบบที่เอื้ออำนวย ระบบการเมืองการปกครองที่สามารถเปิดให้คนสามารถเเสดงความสามารถให้เต็มที่
2.คนต้องมีคุณภาพหรือมี IQ ที่สูงพอ ในการจัดอันดับมหาวิทยาลัยโลกประเทศไทยยังห่างจากตรงนี้มากๆ ประเทศไทยมีผู้สำเร็จทางด้านการศึกษาด้านสังคมศาสตร์มากกว่าด้านวิทยาศาสตร์เพราะส่วนหนึ่งที่จบด้านวิทยาศาสตร์ไม่ค่อยจะมีงานรองรับ สถาบันวิจัยของประเทศยังพัฒนานวัตกรรมที่สอดคล้องกับประชากรได้ไม่มากนัก
3.จำนวนคนเเละอายุของประชากรในวัยทำงาน ประเทศไทยกำลังเข้าสู่ประชากรวัยผู้สูงอายุอีก 10 ปีข้างหน้าหรือปี 2567 ดังนั้นสัดส่วนวัยเด็กเเละวัยทำงานจะมีน้อยกว่าสัดส่วนวัยผู้สูงอายุ
4.ทรัพยากรในประเทศ ที่นับวันทรัพยากรไทยจะไม่เพียงพอต่อประชากรภายในประเทศ
ความไม่พร้อมต่างๆนี้ กำลังส่งผลจากผู้ป่วยเเห่งเอเชีย คนไข้เเห่งเอเชีย เป็นผู้พิการเเห่งเอเชีย ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ถ้าคนไทยร่วมมือกันฝ่าฟันวิกฤตนี้ ประเทสไทยก็น่าจะกลับมาเป็นสวรรค์ของประเทศเเห่งความสุขได้อีกครั้งเเน่นอนครับ
ขอให้นักลงทุนโชคดีกับการลงทุนครับ
12/5/2015
Kritsada Leeliang
Facebook: https://www.facebook.com/lee.leeliang.7