จะปฏิบัติตัวกับคนแบบนี้ยังไง ??

เรื่องมันมาจากที่ ดิฉันและผู้หญิงอีกคน ซึ่งต่างเป็นสะใภ้ด้วยกันทั้งคู่ (แต่ฝั่งสามีเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน) เคยมีปากเสียงทะเลาะวิวาทกันมาตั้งแต่ดิฉันท้องถึงขั้นจะลงไม้ลงมือกัน แต่ผู้ใหญ่ก็ลงความเห็นว่าดิฉันผิดทั้งที่ไม่ถามเรื่องเป็นมายังไงก่อนเลยสักนิด แม่สามีจึงสั่งให้ฉันอย่าไปยุ่งกับฝั่งนั้นเพราะไม่อยากให้มีปัญหากันเพราะกำลังท้องและไม่มีใครคิดว่าฉันทำถูกทั้งที่ฝ่ายนั้นเป็นคนเริ่ม เรื่องมันอาจะดูเล็กน้อยสำหรับผู้ที่อ่านนะค่ะ แต่นางรังควานไม่เลิกพยายามทำทุกอย่างให้ชีวิตครอบครัวฉันพังหรือให้ญาติพี่น้องของสามีเกลียดฉัน แต่ตอนนี้ดิฉันคงเหมือนชินชาไปแล้วค่ะเลยเฉยๆ แต่ปัญหาตอนนี้ดิฉันเป็นห่วงลูกของดิฉันมาก เพราะตอนนี้ลูกของดิฉันได้ 10 เดือนแล้วค่ะ แล้วนางก็คลอดลูกได้ เดือนกว่าๆ แล้ว ซึ่งก็คงประมาณว่าดิฉันคลอดนางท้องต่อเลย และสิ่งที่ตามมาก็คือสังคมชนบทก็คงหนีไม่พ้นการนินทาและเปรียบเทียบ เปรียบเปรย ซึ่งดิฉันไม่อยากให้ลูกต้องรับความรู้สึกเหมือนที่ดิฉันกระทำมาโดยตลอดตั้งแต่เค้ามาอยู่บ้านหลังนี้ ถ้าเด็กๆ ฉันคงไม่ซีเรียสแต่ผู้ใหญ่ที่นิสัยเด็กดิฉันไม่รู้จะทำยังไง เริ่มแรกที่ลูกนางคลอดญาติพี่น้องสามีก็เริ่มเลย ถามว่าลูกดิฉันตอนออกมากี่โล ดิฉันก็ตอบไปโดยที่ไม่คิดอะไร  3100  เองจ๊  สู้(ชื่อเด็กคนนั้น)ก็ไม่ได่เกิดมาตั้ง 4100 ห่างกันเป็นกิโลเชียวน่ะ  !!  แล้วก็สารพัดไอนั้น อย่างนั้น อย่างนี้ เข้าใจค่ะว่าถ้าเงียบไปก็จบ แต่ดิฉันคิดว่าเริ่มต้นมันยังขนาดนี้แล้วกว่าจะโต คงจะเป็นลูกเธออย่างนั้นลูกฉันอย่างนี้  ขนาดพ่อแม่สามีฉันไปโกนผมให้ลูกของทางนั้น แล้วลูกดิฉันเล่นแล้วกรี๊ดเสียงดังมากอ่ะค่ะจนไปถึงบ้านทางนั้น แล้วก็มีคนทักว่า "โห.. กรี๊ดเสียงดังจัง แรงดีนะเนี้ย" ในขณะที่นางอุ้มลูกนางอยู่ นางก็ยังพูดว่า "เดี๋ยวโตขึ้นเราจะต้องกรี๊ดดังกว่านี้เนอะลูกเนอะ" ดิฉันล่ะเพลียค่ะ ด่าและเหน็บแนมดิฉันได้ทุกเรื่องทั้งทางเฟสบุ๊คหรือต่อหน้าหน่อยนึงก็เอา  นิ่งก็แล้ว  อะไรก็แล้วก็ไม่เลิกราวีกันสักที  ตอนนี้เป็นห่วงแค่ลูกอ่ะค่ะไม่อยากให้ลูกต้องรู้แบบที่เรารู้สึกมีวิธีแนะนำยังไงบ้างค่ะ