สวัสดีค่ะ เพื่อนบอกแฟนเหมือนแมงดา! อยากทราบว่าหากคุณมีแฟนแล้วแฟนทำตัวแบบนี้คุณจะทำอย่างไร จะเลิกหรือจะทน?

ดิฉันเรียนคณะนิเทศศาสตร์สาขาภาพยนตร์ แฟนเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์สาขาโรจิสติกส์ ตอนนี้ มันเหมือนไม่ใช่ความรัก เขาจะมาหาเราทุกครั้งที่มีปัญหา เช่น ต้องการเงิน ต้องการทานนู้น ไปนี่ ซื้อนั่น และทุกๆครั้งที่เขา ไม่เดือดร้อน เขาจะหายไป โทรหาก็หาว่าจู้จี้ ถามอะไรหน่อยก็หาว่าจุกจิก ทั้งๆที่เราไม่เคยโทรคุยกันแบบแฟนคู่อื่นๆเลย ถ้าไม่มีธุระก็จะไม่โทร คุยไลน์ก็แค่วันละครั้งสองครั้ง บางวันก็ไม่ได้ติดต่อกันเลยด้วยซ้ำ ล่าสุดเราโทรหาเขาถามว่าอยู่ไหน กินข้าวยัง เขาก็พูดดุใส่ เราก็ถามว่าหายไปตั้ง2วัน จะถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่าเขาก็พูดว่า"ถามอะไรหนักหนา หัดพูดให้มันน้อยๆหน่อย จะไปไหนก็เรื่องของเรา อย่ามาอะไรมากได้ไหม" เอิ่ม...คือเพิ่งถามเองน่ะ เราก็บอกกลับไปว่า ก็เห็นหายไปเลย ทักไลน์ ทักเฟส ก็ไม่ตอบ แต่ก็มีการอัปเดทอยู่ เขาบอก"ก็โทรศัพท์มันโทรออกไม่ได้ เน็ตก็ไม่มี ทำไมไม่โทรมาเองหล่ะ" คือก็งงน่ะ นี่ไงโทรมาแล้ว ละถ้าไม่มีเน็ตเขาอัปเดทโซเชียลกับนิ้วชี้หรอ? จากนั้นอีกวันเขาโทรหาเราทางเฟสบุ๊ค เราหลับอยู่กว่าจะรู้สึกตัวคือเขาทักมาหลายครั้งแล้ว ทั้งไลน์ ทั้งเฟส เขาชวนเราไปทานข้าวค่ะ เราบอกโอเค ขออาบน้ำแต่งตัวแปปนึง เจอกันเขาก็บอกเราว่าจะไปทานกับรุ่นพี่ อ่าว! จะให้เรามาทำไมว่ะ (ในใจก็รู้อยู่แล้วว่าจะขอตังค์ชัวร์) เราก็ทำตัวเฉยๆ จนเราบอกว่าไปกับรุ่นพี่ก็ได้ เดี๋ยวเราหาอะไรกินแถวนี้แล้วกลับห้อง เขาก็พาเราไปทานสเต็กแต่เขาไม่ทาน เขายืมโทรศัพท์เราโทรหาผู้หญิงคนหนึ่งถามว่าทานอะไรยัง ไม่สบายอยู่เดี๋ยวซื้ออะไรไปให้ เราก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน พอทานเสร็จ เขาก็ทำเป็นเอาใจ สุดท้ายก็ขอตัง บอกเราว่ายืมอาจารย์มา500 ขอตังค์ทานข้าวอีก300 เราให้500 ก็ชักสีหน้าใส่ เลยให้เขาไปทั้งหมด800 แล้วเราก็บอกไปคำนึงว่า รู้ตั้งแต่ชวนมากินข้าวแล้วว่าจะขอตังค์ จากนั้นเราก็แยกย้ายค่ะ แล้วเขาก็หายไปเหมือนเดิม เสียใจมากค่ะ มันจุก เราเดินร้องไห้กลับห้องคนเดียวกลางสายฝน บรรยากาศมันได้จริงๆ และคือทุกครั้งที่เขาขอตังค์แล้วเราไม่ให้ เขาจะไม่พอใจเรา และสุดท้ายของทุกๆครั้งคือเราให้เขาตลอด ช่วงแรกๆที่คบกันเขาบอกเขาเป็นผู้ชายเขาจะต้องเป็นฝ่ายดูแลเราเอง เขาบอกจะซื้อนู้น เลี้ยงนี่ แต่เขาก็ได้แค่พูดทุกครั้ง มันขัดกับการกระทำมากค่ะ  เพื่อนๆก็บอกว่าเราจะทนโง่อยู่ทำไม อยากบอกว่าเขาเป็นคนพูดเก่งมากค่ะ คารมคมคาย หว่านล้อมได้ดี ไหลได้ทุกสถานการณ์ ตัวเราเป็นคนชอบคนพูดจาดี เราเลยหลงมั้งค่ะ ส่วนเรื่องที่อยู่เขาอยู่บ้านค่ะ เพราะบ้านเขาอยู่แค่เกษตรเดินทางมาเลียบคลองประปาก็ถึงไม่ไกลจากมมหาวิทยาลัย แต่ส่วนใหญ่เขาไม่ค่อยกลับบ้าน หากไม่นอนห้องอาจารย์ก็จะกลับมานอนที่ห้องเรา เขาเคยนอกใจเราครั้งหนึ่ง เราจับได้เขาก็เลือกเรา เพราะผู้หญิงคนนั้นอยู่ไกลกว่า และยังมีอีกหลายครั้งที่เขาโกหกเราแล้วเรารู้ เราก็ยังให้อภัยเขาตลอด เขาเป็นคนเจ้ามากชู้ค่ะ  เคยคิดว่าการที่เราดีกับเขาจะทำให้เขาคิดได้ มีเราแค่คนเดียว แต่ตอนนี้เริ่มไม่มั่นใจแล้ว ด้วยการที่เราอายุมากกว่าเขาเกือบ4ปี เราเลยเข้าใจเขาว่าเขาต้องการอยู่กับเพื่อน เล่นเกม ดื่มเหล้า เที่ยวกลางคืน เราปล่อยเขา ไม่เคยห้าม แค่บอกว่าดูแลตัวเองด้วย มีอะไรก้อติดต่อมา ไม่ต้องคิดเลยน่ะค่ะว่าเราสองคนจะมีเวลาอยู่ด้วยกันตอนไหนบ้าง แทบไม่มีเลยค่ะ ตอนเราเครียดเขาหายตลอด แต่ตอนเขามีปัญหาเขาจะมีเราอยู่ข้างๆตลอด ***สุดท้ายนี้หากเขาเห็นกระทู้นี้ อยากบอกเขาว่า "เราเหนื่อยแล้ว เราอยากให้เธอเป็นคนปล่อยเราไป เพราะเราไม่เข้มแข็งพอที่จะจากไปก่อน ทุกครั้งที่เราคุยกัน นอกจากตอนที่เธอได้ประโยชน์จากเราทุกเรื่องแล้ว เธอไม่เคยพูดดี หรือทำดีกับเราเลย ตอนเราไม่มี เธอก็ตีจากตลอดเลย ลองคิดแบบนี้ดูน่ะ หลายคนมี100 ให้เธอ50 แต่เรามี50 เราก็ให้เธอ50 เธอคบเราเธอก็ไม่เคยชัดเจน โพสหน้าเฟสบุ๊คก็ไม่ได้ แท็กตอนไปไหนกันก็ไม่ได้ คบกันก็น้อยคนที่รู้ คือไม่ได้อยากจะประกาศน่ะว่าเป็นแฟนกัน แต่เธอเพ้อถึงคนอื่นตลอดเลย วันก่อนก็โพสถึงแฟนเก่า ไหนจะผู้หญิงคนอื่นอีก แถมโพสแบบหื่นๆ ผู้หญิงคนนั้นนมโต ขาว เห็นแล้วหื่น บางที่เราคิดว่าเธอควรให้เกียรติกันบ้าง เธอทำตัวเหมือนโสดตลอด เธอแค่อยากเก็บเราไว้เพื่อผลประโยชน์ของตัวเธอเองหรือปร่าว สิ่งที่เราให้ไปทุกอย่าง มันไม่มีความหมายเลยหรอ? ง่ายๆน่ะถ้าเธอไม่รักเราจริงๆ เธอปล่อยเราไปเถอะ มีคนอื่นที่เข้ามาแต่เราก็ปฏิเสธทุกคน เพราะเราคบใครเราคบทีละคน อย่าเก็บเราใว้อีกเลย ถ้าหากว่ายังรักก็จง รักที่ตัวตนของเรา ไม่ใช่แค่ร่างกายหรือภายนอก เรายังให้โอกาสเธออยู่"