สวัสดีชาวพันทิปทุกท่านเลยค่ะ กราบงามๆ 3 ที -///- วันนี้แค่อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ความรักอันแสนจะดราม่า 55555555 ไม่พูดอะไรมาก เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
คือตัว จขกท.เองเป็นคนที่ชอบอ่านพันทิปอยู่แล้ว วันนี้เลยอยากจะมาเล่าเรื่องราวความรักของ จขกท.ให้ได้อ่านกันนะคะ
บอกก่อนเลยว่า จขกท.เป็นพวกวิปริตผิดเพศน้ะค้ะ เป็นผู้หญิงที่ไม่ได้ชอบผู้ชาย หรือเรียกอีกอย่างนึงว่าเป็นดี้นั่นเอง เรื่องของเรื่องมันเริ่มต้นขึ้นเมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ.2556 (ขอแทนตัวเองว่า A แล้วกันเนอะ) A เนี่ยเป็นคนชอบเล่นพวกโซเชียลมาก ไปไหนต้องอัพเดทตลอด เช็คอินบ้างถ่ายรูปบ้าง แล้วช่วงนั้นก็โสดไง ก็เลยไปโพสไอดีไลน์ไว้ในกลุ่มๆนึง ก็ผ่านไปหล๊ายวันเลย ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรนะ คือเอาไปโพสไว้เล่นๆ ใครอยากแอดกก็แอดอารมณ์ประมาณนี้ ช่วงนั้นเป็นช่วงวันแม่พอดี ก็มีคนแอดไลน์มา ตื่อดึ๊ง ~~ ก็เป็นธรรมดาของคนแอดมาก็ต้องทักมาถามชื่อนั่นนู่นนี่ใช่ป้ะล่ะ เค้าคนนั้นก็ถือว่าน่ารักนะ คือคุยแล้วชอบ 55555555 ก็คุยกันไปคืนนึง คืนนั้นคือไม่ได้อะไรนะ ก็คิดว่าเออ ถ้าเค้าม่อมาฉันก็ม่อกลับแค่นั้นเอง คุยกันได้คืนเดียว ตื่นเช้ามาจะทักไลน์ไปมอร์นิ่งสักหน่อย - ห้องว่าง - แชทของคนนั้นกลายเป็นห้องว่างเฉย ? เราก็คิดในใจ เอ๊ะ นี่ฉันทำอะไรผิดรึป่าว จริงๆก็ไม่ได้คิดอะไร แต่วันนั้นทั้งวันนี่นั่งจ้องโทรศัพท์ไม่วางสายตาเลยจริงๆ และแล้วก็มีเสียงสวรรค์ดังขึ้น ตื่อดึ๊ง ~ อร๊ายยย ตอนนั้นรีบหยุดทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำอยู่แล้ววิ่งมาหยิบโทรศัพท์ เห้ยแกตอนนั้นคือไม่ได้คิดอะไรจริงๆนะเว้ย 55555555 และแล้วฟ้าก็เป็นใจ เค้าคนนั้นแอดมาใหม่จริงๆค่า A นี่ฟินไป 10 เลเวลเลยค้า วันนั้นทั้งวันอารมณ์ดีมาก A ก็ถามว่า เอ้อ หายไปไหนมา คุยกับเรานี่ถึงกับต้องลบไลน์ทิ้งเลยหรอ ไม่อยากคุยก็บอกได้นะ ไรงี้ เป็นนางเอกไงแกเข้าใจชิป้ะ 55555555 แต่เค้าดันบอกว่า ถ้าไม่อยากคุยจะแอดมาอีกทำไม โอ่ย คุณผู้ช๊มมมมม ณ จุดๆนั้นนี่อะไรวางอยู่ใกล้มือนี่จิกหมดเลยค้า 555555555 หลังจากนั้นเราก็คุยกันปกติ แล้วประมาณวันที่ 3 ที่คุยกัน เค้าคนนั้นก็บอกว่า เปิดกล้องไหม A นี่ถามว่าจะดีหรอ ในใจนี่เปิดเถอะ เปิดเลย 5555555555 รักนวลสงวนตัวมากจริงๆค่ะ เค้าคนนั้นก็บอกว่า เปิดดิ เราก็โอเคเปิดก็เปิด บังเอิญนึกได้ยังไม่ทาแป้ง กดรับวีดิโอคอลแล้วก็วิ่งไปตบแป้ง 2-3 ที แล้วก็มานั่งสวยอยู่หน้ากล้องค่ะ ครั้งแรกที่เปิดกล้องคือ เห้ย น่ารักว้ะ มองหน้าแล้วก็เขิล เค้าก็ชวนคุยสาระทุกข์สุขดิบไปเรื่อย สักแปปนึงเค้าก็ถามเราว่า นี่ๆ ถ้าคิดถึงคนๆนึงจะผิดไหม ตอนนั้นแอบคิดในใจ นี่จะบอกว่าคิดถึงฉันใช่ไหมล้า แต่ก็ได้แค่คิดในใจค่ะ 555555 A ก็ตอบเค้าไปว่า ไม่ผิดหรอก แค่คิดถึงเอง แล้วก็ถามเค้าว่าคิดถึงใคร เค้าก็แบบ อ้ำๆอึ้งๆ ไม่ยอมพูด เราเลยบอกว่า ไม่เป็นไร ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก เค้าเลยบอกว่า คิดถึงแฟนเก่า จึ๊ก !! ความรู้สึกมันแบบ จุก พูดอะไรไม่ออก เราก็ได้แค่ยิ้มๆ แต่ความรู้สึกมันเหมือนน้ำตาจะไหล ก็เลยรีบกดวางสายไปเฉยๆเลย เค้าก็ทักมาว่าเป็นอะไรรึป่าว ไรเงี้ยะ คือจะให้เราตอบว่าอะไร เออหึงนะ แต่คือมันเพิ่งคุยกัน 3 วันเองแก ฉันจะมีสิทธิ์อะไรไปหึงแก 55555555 เราเลยบอกไปวาไปเข้าห้องน้ำ ขอโทษที กลายเป็นวันนั้นเราซึมไปทั้งวันเลย แต่หลังจากนั้นเราก็ดีขึ้นนะ เหมือนเค้าจะรู้ว่าเรารู้สึกยังไงเค้าก็มาขอโทษเราใหญ่เลย ขอโทษที่ทำให้รู้สึกไม่ดีไรเงี้ยะ คือเราก็ไม่อะไรนะ เราไม่ได้คิดจะจริงจังด้วยแหละ แต่คือยอมรับว่าหวั่นไหวนะ เพราะเค้าคารมณ์ดีมาก แล้วเราก็เป็นคนอ่อนไหวง่ายด้วยสิ ตอนนั้นก็พยายามบอกตัวเองนะว่าอย่าไปอะไรกับเค้ามาก เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าจะเป็นยังไงอะไรแบบเนี้ยะ แต่ ... ไม่ทันแล้วววว TT ร้องไห้หนักมาก คือเรารู้สึกดีกับเค้าไปแล้ว ทุกการกระทำที่เค้าทำกับเราคือไม่ให้เราคิดก้ไม่ได้ เค้าทำเหมือนเราเป็นคนพิเศษอ้ะ แต่เราก้ไม่รู้นะว่าในแชทเค้าอ้ะ จะมีอีกสักกี่คนที่เค้าทำแบบนี้ เราพยายามไม่คิดเว้ย แต่คือเข้าใจอารมณ์ป้ะว่าพอเราคุยกับใครสักคนอ้ะ เราก็อยากจะให้เค้าคุยกับเราแค่คนเดียว แต่เราก็บังคับเค้าไม่ได้ไง แต่คำพูดและการกระทำของเค้ามันทำให้เราไม่คิดมาก เราทักไลน์เค้าไปไม่ถึง 2 นาทีเค้าก็ตอบ แล้วมีช่วงนึงที่โทรศัพท์เรามีปัญหา เราส่งโทรศัพท์เข้าศูนย์ แต่เรายังบีบีอีก 1 เครื่อง เราเลยให้เค้าแอดวีแชทมา ตอนนั้นก็คุยวีแชทกัน
คือโมเม้นตอนนั้นแบบ มันดีมากอ่ะ มีความสุขอ้ะ เราเลยไม่ได้คิดอะไรอ้ะ คิดแค่ว่า เราก็คุยกับเค้าไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตาม
ช่วงนั้นก็คุยกันปกติค่ะ จนมาถึงวันเกิดเราในเดือนสิงหานั่นแหละ เค้าก็แอบมีเซอร์ไพรส์เล็กๆ เราก็ไม่นึกว่าเค้าจะทำเซอร์ไพรส์ให้เรานะ วันนั้นก็เปิดกล้องกันปกติค่ะ แต่ที่ไม่ปกติคือเราเห็นเค้าก้มเขียนอะไรสักอย่างหลายรอบมาก เราก็ถามเค้าว่าทำอะไร เค้าก็ไม่พูดค่ะ เราก็เลยให้เค้าเขียนไป เราก็ฟังเพลงของเราไป สักแปปนึงเค้าก็เรียกเรา นี่ๆ เราก็หันไปมองเค้า แล้วเค้าก็ชูกระดาษ A4 ที่เขียนข้อความเอาไว้ให้เราอ่าน เค้าเขียนว่า
ถึงมันจะดูไม่ค่อยสวยและไม่ค่อยมีอะไร แต่มันทำให้เรารู้สึกดีมากเลยล่ะ
ช่วงนั้นเดือนกันยา มีการสอบรอบรับตรงของ มศว.สำหรับเด้ก ม.6 ทั้งหลาย แน่นอน เราเองก็สมัครเหมือนกัน สถานที่สอบคืออิมแพ็ค หลายๆคนที่ไปสอบน่าจะรู้ดีว่าวันนั้นคนหนาแน่นขนาดไหน แต่ขอบอกก่อนเลย เราสมัครสอบ แต่เราไม่ได้สอบ ค่าใบสมัคร ค่าที่พักต่างๆที่เราขึ้นไปกรุงเทพทังหมดเราเป็นคนออกเองไม่มีการขอพ่อแม่แต่อย่างใด เพราะเรารู้ตัวเองดีว่าเราไม่ได้ตั้งใจขึ้นไปสอบ 5555555 แอบเลวนิดนึง แต่จุดประสงค์ของเราที่เราขึ้นกรุงเทพเพราะเราแค่อยากจะเจอเค้าคนนั้น และแล้ววันนั้นก็มาถึง เราก็นัดกันค่ะว่าจะเจอกันตรงไหนอะไรยังไง สรุปก็เจอกันที่หน้าเซนจูรี่วันนั้นคนค่อนข้างเยอะเลยทีเดียว ประกอบกับเราไม่รู้จักสถานที่ต่างๆด้วย เพราะนั่นคือครั้งแรกของเราในเมืองกรุง 555555 โชคดีที่เรามีเพื่อนมาด้วยค่ะ ไม่งั้นหลงแน่ๆ พอมาถึงต่างคนต่างหากันไม่เจอค่ะ หากันอยู่แปปนึง ก็คุยกันนี่เราอยู่ตรงนี้น้ะเธออยู่ไหน สักแปปก็หันไปเห็น แว็บแรกคือ อี
น่ารักกว่าในรูปอีก โอ้ยยยยย ตายๆ ตอนแรกนี่ตั้งใจจะไม่เขิลนะคะบอกเลย แต่พอเจอหน้าแล้วมัร้อนผ่าวๆเลยค่ะ แทบจะเอาหน้ามุดดินหนี 555555555555 ต่างคนต่างหันหลังให้กันค่ะ เพื่อนเราเห็นไม่ยอมคุยกันก็เลยชวนไปหาอะไรกิน แล้วก็จบลงที่ร้าน EAT AM ARE ก็สั่งนั่นนี่มากินกัน คือเค้าจะเป็นคนที่กินโค้กเก่งมากค่ะ จนเราต้องห้ามว่าหยุดกินได้แล้วมันไม่ดีไรงี้ แต่วันนั้นอนุโลม 1 วัน เพราะเราเองก็เขิลทำอะไรไม่ถูกเหมือนกันค่ะ 555555555 เราก็เขิลไม่กล้าคุยอะไรมาก ก็เลยนั่งจิ้มๆโทรศัพท์ เพื่อนเรามันก็เลยดึงโทรศัพท์เราไปเก็บ ทีนี้เราไม่มีอะไรเล่นค่ะ ก็เลยได้คุยกันโดยปริยาย วันนั้นแทบจะไม่ได้คุยกันเลยจริงๆค่ะ คือเขิลมาก ครั้งแรกอ้ะ ใครไม่เขิลบ้าง 555555555555 พอกินเสร็จเราก็มาเดินเล่นในเซนจูรี่กันค่ะ เดินไปเดินมา เพื่อนเราบอกว่าอยากทำสติ๊กเกอร์ชื่อตัวเอง เราก็เลยเออๆ ทำด้วยๆ ก้เดินไปที่ร้านสติ๊กเกอร์กัน ต่างคนก็ต่างเลือกลายสติ๊กเกอร์ เราก็หันไปถามเค้าว่า เอาลายอะไรดี เค้าก็บอกว่าเอาตามที่เราชอบ เราก็เลือกๆ สรุปได้โคนันกับสติ๊ชค่ะ ทีนี้เจ้าของร้านเค้าก็ถามว่าเขียนว่าอะไร เราก็นึกไม่ออกว่าจะเขียนอะไรดี เยหันไปมองหน้าเค้า เค้าบอกว่าก็เขียนชื่อตัวเองสิ แต่ใจจริงตอนนั้นเราอยากเขียนชื่อคู่มากกว่า 555555 แต่ไม่เป็นไร ชื่อตัวเองก็ชื่อตัวเอง ระหว่างยืนรอสติ๊กเกอร์ก็คุยกันปกติค่ะ แล้วเค้านึกยังไงไม่รู้ค่ะ เอาหัวมาถูข้างๆไหล่เราประมาณว่าอ้อนอ้ะค่ะ โอ้ย อารมณ์ตอนนั้นนี่อระเจิงค่ะ ฟินมากกกกกกกกกกกกกกกกกก -///- เราเลยบอกว่า งืออ เป็นไร แต่ไม่ได้มองหน้าเค้านะคะ เพราะเราเขิลมาก เพื่อนเรากันมาเห็นพอดี มันเลยแซวค่ะ โอ้ยนี่ถ้ากูมีแฟนขี้อ้อนแบบนี้น้ะรักตายเลย หูยยย เรานี่เขิลไปใหญ่เลยค่ะ เราเลยบอกเค้าว่าพอแล้ว เค้าเลยถามว่าทำไมไม่ชอบหรอ เราบอกว่า ป่าว เราเขิล 555555555555 เค้าก็เลยยอมหยุดแต่โดยดี สติ๊กเกอร์เสร็จพอดี เราก็เลยเดินออกมาจากร้าน ก็มีแวะทำธุระส่วนตัวกันนิดหน่อย อยู่ในเซนจูรี่เสียงดังมากค่ะ ระหว่างที่กำลังเดินออกมา เค้าก็บอกว่าปวดหัวจัง เหมือนจะไม่สบาย เราก็เลยเอามือไปจับหน้าผากเค้า ยังไม่ทันจะเอามือลงเลยค่ะ เค้าเอามือมาจับมือเรา โอ่ยยยยยยยยยย เรานี่แทบจะเอาหน้ามุดดินเลยค่ะ นี่พิมพ์ไปเขิลไปนะคะเนี่ย 555555555555555 พอออกมาข้างนอกเซนจูรี่ปุ้ป คือข้างนอกเสียงเงียบมากค่ะ ต่างกับข้างในมาก เราเลยพูดขึ้นมาว่า โหว ข้างนอกเงียบจัง เค้าก็พูดเบาๆประมาณว่าพึมพำคนเดียว แต่บังเอิ๊ญเราได้ยินค่ะ เค้าพูดว่า เงียบพอที่จะได้ยินเสียงหัวใจเราไหม โอ้โหว ท่าผู้ช๊มมมมมมมมมมม มันเป็นอะไรที่ฟินมากค่ะขอบอก วันนั้นรู้สึกเวลาผ่านไปเร็วมาก ก็ถึงเวลาต้องแยกย้ายค่ะ เราก็เดินไปส่งเค้าที่ทางขึ้น BTS ตอนนั้นไม่อยากหันกลับไมองเลยค่ะ กลัวตัวเองจะร้องไห้ 55555555555
ถึงวันที่ต้องกลับบ้านค่ะ ไม่อยากกลับเลยจริงๆ TT วันนั้นเรางอแงใส่เค้าทั้งวันเลยค่ะ
อย่างว่าแหละค่ะ เวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็ว หลังจากเรากลับมาก็ยังคุยกันปกติค่ะ เหมือนเดิมทุกอย่าง ยังโทหากันทุกวัน บางวันนี่คุยกันจนลืมวางสายกินตังค์ไปจนไม่เหลือเลยค่ะ 55555555555
จนกระทั่งถึงช่วงปิดเทอม เรากับเพื่อนก็มีแพลนว่าจะไปติวแบรนด์ที่กรุงเทพกันค่ะ ปีที่เราไปติว ติวที่มหาวิทยาลัยเกษตรค่ะ คนนี่เยอะอย่าบอกใครเลยค่ะ ตอนนั้นเราซื้อสัตย์ให้เค้าชนิดนึงค่ะ เค้าเคยบอกเราว่าอยากได้ เราก็ซื้อให้โดยที่ไม่ได้บอกเค้านะคะ พอซื้อเสร็จแล้วค่อยมาบอก 55555 ตอนนั้นส่งรถไฟไปให้เค้าค่ะ เพราะเราอยู่ใต้ เค้าอยู่กรุงเทพค่ะ มาต่อกันที่เรื่องติวค่ะ วันแรกที่เราไปรับหนังสือคนนี้เยอะแบบโอ้วโหว มดเรียกพี่ค่ะ วันนั้นกว่าจะได้หนังสือกว่าจะได้เข้าไปติว ก็ติวกันไปค่ะทั้งวัน วันนั้นกลับที่พักก็เย็นแล้วค่ะ เดินออกมาขึ้นรถหน้าม.เกษตรกัน คืนแรกนอนโรงแรมกันค่ะ แล้วก็คืนที่ 2 ไปนอนห้องอาเราที่แถวสุขุมวิทค่ะ ซึ่งที่ๆเราอยู่กับที่ๆเค้าคนนั้นอยู่นี่ใกล้กันมากค่ะ นั่ง BTS ไม่กี่สถานีก็ถึงค่ะ แต่ช่วงที่เราขึ้นไปติวนั้นเค้าไม่อยู่ค่ะเลยไม่ได้เจอกัน แต่เราก็บอกนะคะว่าเราพักที่ไหน เค้าคนแถวนั้นอยู่แล้วก็รู้จักอยู่แล้วค่ะ เราติวประมาณ 4 - 5 วันค่ะ ก็หมดคอร์สติวพอดี เค้ากลับมาจากต่างจังหวัดพอดี เราก็เลยอยู่ต่ออีก 2 วันค่ะ พอเค้ากลับมาเราก็ให้เค้ามาหาที่ห้องค่ะ เพราะเค้ามาถูก 55555555555 เราเลยบอกว่าให้เอาพะแนงมาให้เราเล่นด้วย หลายๆคนอาจจะงงว่าพะแนงคืออะไร
พะแนงคือเจ้าตัวนี้นั่นเองค่ะ มันคือเม่นแคระค่ะ ตัวนี้แหละค่ะที่เราซื้อให้เค้า มันอาจจะดูน่ากลัว แต่มันน่ารักมากค่ะ
พอเค้ามาหาเราเค้าก็เอาพะแนงมาให้เราเล่น
และแล้วก็ถึงเวลาต้องจากกันอีกแล้ว แต่รอบนี้เราไม่งอแงค่ะ ถือว่าเราใช้เวลาของเราคุ้มแล้ว ได้อยู่กับเค้าจนวินาทีสุดท้ายที่เราจะกลับบ้าน
แงแง พิมพ์ไปพิมพ์มาหมดโควต้าซะแล้ว เดี๋ยวมาต่อให้น้า -3-
เราเคยรักกัน และฉันยังรักเธอ
คือตัว จขกท.เองเป็นคนที่ชอบอ่านพันทิปอยู่แล้ว วันนี้เลยอยากจะมาเล่าเรื่องราวความรักของ จขกท.ให้ได้อ่านกันนะคะ
บอกก่อนเลยว่า จขกท.เป็นพวกวิปริตผิดเพศน้ะค้ะ เป็นผู้หญิงที่ไม่ได้ชอบผู้ชาย หรือเรียกอีกอย่างนึงว่าเป็นดี้นั่นเอง เรื่องของเรื่องมันเริ่มต้นขึ้นเมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ.2556 (ขอแทนตัวเองว่า A แล้วกันเนอะ) A เนี่ยเป็นคนชอบเล่นพวกโซเชียลมาก ไปไหนต้องอัพเดทตลอด เช็คอินบ้างถ่ายรูปบ้าง แล้วช่วงนั้นก็โสดไง ก็เลยไปโพสไอดีไลน์ไว้ในกลุ่มๆนึง ก็ผ่านไปหล๊ายวันเลย ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรนะ คือเอาไปโพสไว้เล่นๆ ใครอยากแอดกก็แอดอารมณ์ประมาณนี้ ช่วงนั้นเป็นช่วงวันแม่พอดี ก็มีคนแอดไลน์มา ตื่อดึ๊ง ~~ ก็เป็นธรรมดาของคนแอดมาก็ต้องทักมาถามชื่อนั่นนู่นนี่ใช่ป้ะล่ะ เค้าคนนั้นก็ถือว่าน่ารักนะ คือคุยแล้วชอบ 55555555 ก็คุยกันไปคืนนึง คืนนั้นคือไม่ได้อะไรนะ ก็คิดว่าเออ ถ้าเค้าม่อมาฉันก็ม่อกลับแค่นั้นเอง คุยกันได้คืนเดียว ตื่นเช้ามาจะทักไลน์ไปมอร์นิ่งสักหน่อย - ห้องว่าง - แชทของคนนั้นกลายเป็นห้องว่างเฉย ? เราก็คิดในใจ เอ๊ะ นี่ฉันทำอะไรผิดรึป่าว จริงๆก็ไม่ได้คิดอะไร แต่วันนั้นทั้งวันนี่นั่งจ้องโทรศัพท์ไม่วางสายตาเลยจริงๆ และแล้วก็มีเสียงสวรรค์ดังขึ้น ตื่อดึ๊ง ~ อร๊ายยย ตอนนั้นรีบหยุดทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำอยู่แล้ววิ่งมาหยิบโทรศัพท์ เห้ยแกตอนนั้นคือไม่ได้คิดอะไรจริงๆนะเว้ย 55555555 และแล้วฟ้าก็เป็นใจ เค้าคนนั้นแอดมาใหม่จริงๆค่า A นี่ฟินไป 10 เลเวลเลยค้า วันนั้นทั้งวันอารมณ์ดีมาก A ก็ถามว่า เอ้อ หายไปไหนมา คุยกับเรานี่ถึงกับต้องลบไลน์ทิ้งเลยหรอ ไม่อยากคุยก็บอกได้นะ ไรงี้ เป็นนางเอกไงแกเข้าใจชิป้ะ 55555555 แต่เค้าดันบอกว่า ถ้าไม่อยากคุยจะแอดมาอีกทำไม โอ่ย คุณผู้ช๊มมมมม ณ จุดๆนั้นนี่อะไรวางอยู่ใกล้มือนี่จิกหมดเลยค้า 555555555 หลังจากนั้นเราก็คุยกันปกติ แล้วประมาณวันที่ 3 ที่คุยกัน เค้าคนนั้นก็บอกว่า เปิดกล้องไหม A นี่ถามว่าจะดีหรอ ในใจนี่เปิดเถอะ เปิดเลย 5555555555 รักนวลสงวนตัวมากจริงๆค่ะ เค้าคนนั้นก็บอกว่า เปิดดิ เราก็โอเคเปิดก็เปิด บังเอิญนึกได้ยังไม่ทาแป้ง กดรับวีดิโอคอลแล้วก็วิ่งไปตบแป้ง 2-3 ที แล้วก็มานั่งสวยอยู่หน้ากล้องค่ะ ครั้งแรกที่เปิดกล้องคือ เห้ย น่ารักว้ะ มองหน้าแล้วก็เขิล เค้าก็ชวนคุยสาระทุกข์สุขดิบไปเรื่อย สักแปปนึงเค้าก็ถามเราว่า นี่ๆ ถ้าคิดถึงคนๆนึงจะผิดไหม ตอนนั้นแอบคิดในใจ นี่จะบอกว่าคิดถึงฉันใช่ไหมล้า แต่ก็ได้แค่คิดในใจค่ะ 555555 A ก็ตอบเค้าไปว่า ไม่ผิดหรอก แค่คิดถึงเอง แล้วก็ถามเค้าว่าคิดถึงใคร เค้าก็แบบ อ้ำๆอึ้งๆ ไม่ยอมพูด เราเลยบอกว่า ไม่เป็นไร ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก เค้าเลยบอกว่า คิดถึงแฟนเก่า จึ๊ก !! ความรู้สึกมันแบบ จุก พูดอะไรไม่ออก เราก็ได้แค่ยิ้มๆ แต่ความรู้สึกมันเหมือนน้ำตาจะไหล ก็เลยรีบกดวางสายไปเฉยๆเลย เค้าก็ทักมาว่าเป็นอะไรรึป่าว ไรเงี้ยะ คือจะให้เราตอบว่าอะไร เออหึงนะ แต่คือมันเพิ่งคุยกัน 3 วันเองแก ฉันจะมีสิทธิ์อะไรไปหึงแก 55555555 เราเลยบอกไปวาไปเข้าห้องน้ำ ขอโทษที กลายเป็นวันนั้นเราซึมไปทั้งวันเลย แต่หลังจากนั้นเราก็ดีขึ้นนะ เหมือนเค้าจะรู้ว่าเรารู้สึกยังไงเค้าก็มาขอโทษเราใหญ่เลย ขอโทษที่ทำให้รู้สึกไม่ดีไรเงี้ยะ คือเราก็ไม่อะไรนะ เราไม่ได้คิดจะจริงจังด้วยแหละ แต่คือยอมรับว่าหวั่นไหวนะ เพราะเค้าคารมณ์ดีมาก แล้วเราก็เป็นคนอ่อนไหวง่ายด้วยสิ ตอนนั้นก็พยายามบอกตัวเองนะว่าอย่าไปอะไรกับเค้ามาก เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าจะเป็นยังไงอะไรแบบเนี้ยะ แต่ ... ไม่ทันแล้วววว TT ร้องไห้หนักมาก คือเรารู้สึกดีกับเค้าไปแล้ว ทุกการกระทำที่เค้าทำกับเราคือไม่ให้เราคิดก้ไม่ได้ เค้าทำเหมือนเราเป็นคนพิเศษอ้ะ แต่เราก้ไม่รู้นะว่าในแชทเค้าอ้ะ จะมีอีกสักกี่คนที่เค้าทำแบบนี้ เราพยายามไม่คิดเว้ย แต่คือเข้าใจอารมณ์ป้ะว่าพอเราคุยกับใครสักคนอ้ะ เราก็อยากจะให้เค้าคุยกับเราแค่คนเดียว แต่เราก็บังคับเค้าไม่ได้ไง แต่คำพูดและการกระทำของเค้ามันทำให้เราไม่คิดมาก เราทักไลน์เค้าไปไม่ถึง 2 นาทีเค้าก็ตอบ แล้วมีช่วงนึงที่โทรศัพท์เรามีปัญหา เราส่งโทรศัพท์เข้าศูนย์ แต่เรายังบีบีอีก 1 เครื่อง เราเลยให้เค้าแอดวีแชทมา ตอนนั้นก็คุยวีแชทกัน
คือโมเม้นตอนนั้นแบบ มันดีมากอ่ะ มีความสุขอ้ะ เราเลยไม่ได้คิดอะไรอ้ะ คิดแค่ว่า เราก็คุยกับเค้าไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตาม
ช่วงนั้นก็คุยกันปกติค่ะ จนมาถึงวันเกิดเราในเดือนสิงหานั่นแหละ เค้าก็แอบมีเซอร์ไพรส์เล็กๆ เราก็ไม่นึกว่าเค้าจะทำเซอร์ไพรส์ให้เรานะ วันนั้นก็เปิดกล้องกันปกติค่ะ แต่ที่ไม่ปกติคือเราเห็นเค้าก้มเขียนอะไรสักอย่างหลายรอบมาก เราก็ถามเค้าว่าทำอะไร เค้าก็ไม่พูดค่ะ เราก็เลยให้เค้าเขียนไป เราก็ฟังเพลงของเราไป สักแปปนึงเค้าก็เรียกเรา นี่ๆ เราก็หันไปมองเค้า แล้วเค้าก็ชูกระดาษ A4 ที่เขียนข้อความเอาไว้ให้เราอ่าน เค้าเขียนว่า
ถึงมันจะดูไม่ค่อยสวยและไม่ค่อยมีอะไร แต่มันทำให้เรารู้สึกดีมากเลยล่ะ
ช่วงนั้นเดือนกันยา มีการสอบรอบรับตรงของ มศว.สำหรับเด้ก ม.6 ทั้งหลาย แน่นอน เราเองก็สมัครเหมือนกัน สถานที่สอบคืออิมแพ็ค หลายๆคนที่ไปสอบน่าจะรู้ดีว่าวันนั้นคนหนาแน่นขนาดไหน แต่ขอบอกก่อนเลย เราสมัครสอบ แต่เราไม่ได้สอบ ค่าใบสมัคร ค่าที่พักต่างๆที่เราขึ้นไปกรุงเทพทังหมดเราเป็นคนออกเองไม่มีการขอพ่อแม่แต่อย่างใด เพราะเรารู้ตัวเองดีว่าเราไม่ได้ตั้งใจขึ้นไปสอบ 5555555 แอบเลวนิดนึง แต่จุดประสงค์ของเราที่เราขึ้นกรุงเทพเพราะเราแค่อยากจะเจอเค้าคนนั้น และแล้ววันนั้นก็มาถึง เราก็นัดกันค่ะว่าจะเจอกันตรงไหนอะไรยังไง สรุปก็เจอกันที่หน้าเซนจูรี่วันนั้นคนค่อนข้างเยอะเลยทีเดียว ประกอบกับเราไม่รู้จักสถานที่ต่างๆด้วย เพราะนั่นคือครั้งแรกของเราในเมืองกรุง 555555 โชคดีที่เรามีเพื่อนมาด้วยค่ะ ไม่งั้นหลงแน่ๆ พอมาถึงต่างคนต่างหากันไม่เจอค่ะ หากันอยู่แปปนึง ก็คุยกันนี่เราอยู่ตรงนี้น้ะเธออยู่ไหน สักแปปก็หันไปเห็น แว็บแรกคือ อี
ถึงวันที่ต้องกลับบ้านค่ะ ไม่อยากกลับเลยจริงๆ TT วันนั้นเรางอแงใส่เค้าทั้งวันเลยค่ะ
อย่างว่าแหละค่ะ เวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็ว หลังจากเรากลับมาก็ยังคุยกันปกติค่ะ เหมือนเดิมทุกอย่าง ยังโทหากันทุกวัน บางวันนี่คุยกันจนลืมวางสายกินตังค์ไปจนไม่เหลือเลยค่ะ 55555555555
จนกระทั่งถึงช่วงปิดเทอม เรากับเพื่อนก็มีแพลนว่าจะไปติวแบรนด์ที่กรุงเทพกันค่ะ ปีที่เราไปติว ติวที่มหาวิทยาลัยเกษตรค่ะ คนนี่เยอะอย่าบอกใครเลยค่ะ ตอนนั้นเราซื้อสัตย์ให้เค้าชนิดนึงค่ะ เค้าเคยบอกเราว่าอยากได้ เราก็ซื้อให้โดยที่ไม่ได้บอกเค้านะคะ พอซื้อเสร็จแล้วค่อยมาบอก 55555 ตอนนั้นส่งรถไฟไปให้เค้าค่ะ เพราะเราอยู่ใต้ เค้าอยู่กรุงเทพค่ะ มาต่อกันที่เรื่องติวค่ะ วันแรกที่เราไปรับหนังสือคนนี้เยอะแบบโอ้วโหว มดเรียกพี่ค่ะ วันนั้นกว่าจะได้หนังสือกว่าจะได้เข้าไปติว ก็ติวกันไปค่ะทั้งวัน วันนั้นกลับที่พักก็เย็นแล้วค่ะ เดินออกมาขึ้นรถหน้าม.เกษตรกัน คืนแรกนอนโรงแรมกันค่ะ แล้วก็คืนที่ 2 ไปนอนห้องอาเราที่แถวสุขุมวิทค่ะ ซึ่งที่ๆเราอยู่กับที่ๆเค้าคนนั้นอยู่นี่ใกล้กันมากค่ะ นั่ง BTS ไม่กี่สถานีก็ถึงค่ะ แต่ช่วงที่เราขึ้นไปติวนั้นเค้าไม่อยู่ค่ะเลยไม่ได้เจอกัน แต่เราก็บอกนะคะว่าเราพักที่ไหน เค้าคนแถวนั้นอยู่แล้วก็รู้จักอยู่แล้วค่ะ เราติวประมาณ 4 - 5 วันค่ะ ก็หมดคอร์สติวพอดี เค้ากลับมาจากต่างจังหวัดพอดี เราก็เลยอยู่ต่ออีก 2 วันค่ะ พอเค้ากลับมาเราก็ให้เค้ามาหาที่ห้องค่ะ เพราะเค้ามาถูก 55555555555 เราเลยบอกว่าให้เอาพะแนงมาให้เราเล่นด้วย หลายๆคนอาจจะงงว่าพะแนงคืออะไร
พะแนงคือเจ้าตัวนี้นั่นเองค่ะ มันคือเม่นแคระค่ะ ตัวนี้แหละค่ะที่เราซื้อให้เค้า มันอาจจะดูน่ากลัว แต่มันน่ารักมากค่ะ
พอเค้ามาหาเราเค้าก็เอาพะแนงมาให้เราเล่น
และแล้วก็ถึงเวลาต้องจากกันอีกแล้ว แต่รอบนี้เราไม่งอแงค่ะ ถือว่าเราใช้เวลาของเราคุ้มแล้ว ได้อยู่กับเค้าจนวินาทีสุดท้ายที่เราจะกลับบ้าน
แงแง พิมพ์ไปพิมพ์มาหมดโควต้าซะแล้ว เดี๋ยวมาต่อให้น้า -3-