คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
คุณไม่ได้เครียดคนเดียวหรอก พ่อแม่คุณก็เครียดไม่ต่างจากคุณหรอก
หลายคนชอบมองว่าปัญหาตัวเองนั้นใหญ่มาก สู้ไม่ไหวแล้ว แต่คุณไม่รู้หรอกว่าคนที่เจอหนักกว่าคุณมีมากมายแค่ไหน และพวกเค้าเหล่านั้นก็ผ่านมันมาได้
จะสู้คนเดียวก็ไม่เห็นเป็นไร เกิดมามือมี ตรีนครบก็โชคดีกว่าคนอื่นตั้งเท่าไหร่แล้ว
ตั้งสติให้ดี ร้อนรุ่มก็อาบน้ำ เหนื่อยก็พักผ่อน เมื่อใจสงบ เดี๋ยวหัวมันแล่นแล้วพลังใจจะตามมาเอง
หลายคนชอบมองว่าปัญหาตัวเองนั้นใหญ่มาก สู้ไม่ไหวแล้ว แต่คุณไม่รู้หรอกว่าคนที่เจอหนักกว่าคุณมีมากมายแค่ไหน และพวกเค้าเหล่านั้นก็ผ่านมันมาได้
จะสู้คนเดียวก็ไม่เห็นเป็นไร เกิดมามือมี ตรีนครบก็โชคดีกว่าคนอื่นตั้งเท่าไหร่แล้ว
ตั้งสติให้ดี ร้อนรุ่มก็อาบน้ำ เหนื่อยก็พักผ่อน เมื่อใจสงบ เดี๋ยวหัวมันแล่นแล้วพลังใจจะตามมาเอง

แสดงความคิดเห็น
เคยรู้สึกว่าตัวเองต้องสู้อยู่ตัวคนเดียวบ้างใหมครับ?
วันนี้ผมทะเลาะกันกับแม่แม่ผมบอกว่า "ไม่ต้องเรียนหรอกไปหางานทำแล้วออกไปเช่าบ้านอยู่"
ตลอดเวลาผมพยายามอ่านหนังสืออย่างหนัก ผมช่วยงานที่บ้านโดยไม่เคยบ่น ชีวิตผมรู้สึกว่า "ผมมีพ่อกับแม่เหมือนผมไม่ได้สู้อยู่ตัวคนเดียว"
จนวันนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระไร้ค่าไม่น่าเกิดมาเลย ผมรู้สึกไม่เหลือใครเลยครับ ผมเหนื่อยผมไม่มีที่พึ่งที่ใหนอีกแล้ว ผมเครียดทั้งเรื่องที่เรียนเครียดทั้งเรื่องครอบครัว จนตอนนี้ผมถามตัวเองว่า "ผมสู้อยู่ตัวคนเดียวใช่ใหม? ผมเหนื่อยน่ะ ทำไมผมอยากหายไปจากโลกนี้แบบเงียบๆ ทำไมชีวิตผมมันเหนื่อยอย่างนี้"
ผมไม่อยากมีชีวิตที่อยู่แบบไร้ค่าครับ