อ่านแล้วคิดเห็นยังไงบ้างคะ

เพราะทุกคนต่างมีแสงสว่างในตัวเอง.....อาจเป็นเพราะสภาวะร่างกายและหัวใจที่ได้รับผลกระทบทางความรู้สึก ทำให้ผู้เขียนหยุดการสื่อสารทางโซเชียลไปแสนนาน และก็ได้เป็นการพิสูจน์ตัวเองแล้วว่า กระดานทางเทคโนโลยีแห่งนี้คือที่ที่เราใช้ขีดเขียน ร้อยเรียงถ้อยภาษาถ่ายทอดออกมาจากความรู้สึกในช่วงเวลานั้น รู้สึกผิดกับความรู้สึกของตัวเองอย่างมากที่ให้การแสดงออกบางอย่างของบางคนมามีผลต่อความเป็นตัวเอง หยุดการมองคนอื่นชั่วขณะเมื่อเราหันกลับมาค้นหาหัวใจตน ทุกคน ต่างที่มา ต่างสังคม การเลี้ยงดูและการเจริญเติบโตทำให้แต่ละคนมีความต่าง แต่ความต่างที่ว่าช่างพอเหมาะพอดี เมื่อเจอกับสิ่งที่พอใจ ความลงตัวจึงเกิดขึ้น เราชอบอ่านและรักการเขียน ในขณะที่บางคนชอบเล่นกีฬา บางคนชอบความเร็ว บางคนชอบสะสมของเก่า หรือบางคนชื่นชมในงานศิลปะ เพราะทุกคนมีช่องว่างในหัวใจเป็นส่วนตัว จึงบรรจงใส่ความชอบเหล่านั้นและอาจเดินทางไปถึงจุดที่สามารถถ่ายทอดออกมาด้วยความรัก อย่างผู้เขียนเองที่ส่งผ่านความเป็นตัวเองมาทางตัวหนังสือบนกระดานทางเทคโนโลยีแห่งนี้ ไม่มีใครเก่งกาจ หรือโดดเด่นไปกว่าใคร หากแต่ที่เราต่างยืนอยู่บนความต่างกันนั้นเพียงเพราะความชื่นชอบ การเรียนรู้ แสวงหา หรือนั่นอาจเป็นพรสวรรค์ที่มาพร้อมการมีตัวตนบนโลกเบี้ยว ๆ ใบนี้ วันนี้เราได้เรียนรู้บทชีวิตอีกบทหนึ่งว่า เพราะเราต่างมีแสงสว่างในตัวเอง เราจึงเปล่งประกายได้ในยามที่จิตใจเรามืดมิด หรือหากใครสักคนกำลังมืดมน เราบังเอิญได้มอบแสงสว่างจุดเล็ก ๆ ผ่านสัมผัสแห่งกำลังใจเอื้อไปให้ใครคนนั้นได้กลับมามีพลังอีกครั้ง นั่นเท่ากับว่าเราได้เติมพลังให้กับตัวเราเองด้วย หลังจากการหยุดหัวใจ และทบทวนเรื่องบางอย่างที่ผ่านมาให้หวั่นไหว คำตอบที่ยังหาให้ตัวเองไม่ได้ รู้เพียงแต่ว่าเราไม่เคยมืดมิดไม่ว่าเรื่องใด เพราะหัวใจเรามีแสงสว่างคอยนำทางความรู้สึกของตัวเอง
                                                                                                                                                                         ปากกาที่ปลายใจ